به زبان ساده ، دید دو چشمی به توانایی مغز شما در پذیرش سیگنال های جداگانه از هر یک از چشم ها و ترکیب آنها در یک سیگنال واحد اشاره دارد. بینایی ضعیف بینایی منجر به درک عمق ضعیف می شود و همچنین می تواند علائمی مانند سردرد و تاری دید را ایجاد کند. خوشبختانه بینایی دو چشمی شما اغلب می تواند از طریق ترکیبی از درمان ها ، به ویژه تمرینات بینایی درمانی بهبود یابد. برای به دست آوردن بهترین نتایج ، با مراجعه به چشم پزشک خود شروع کنید و سپس برای بهبود بینایی دوچشمی دست به کار شوید!
مراحل
روش 1 از 4: علائم و تشخیص
مرحله 1. مراقب علائمی مانند درد چشم ، دوبینی و سردرد باشید
در حالت ایده آل ، مغز شما سیگنال های هر دو چشم را ترکیب می کند ، سیگنال های متضاد را فیلتر می کند و یک سیگنال دو چشمی واحد ایجاد می کند. بینایی ضعیف معمولاً هنگامی رخ می دهد که سیگنال های یک چشم به طور م producedثر تولید یا ارسال نمی شوند. اگر بینایی دوچشمی ضعیفی دارید ، ممکن است علائمی مانند موارد زیر را تجربه کنید:
- سردرد
- خستگی چشم.
- چشم درد.
- تاری دید.
- دید دوگانه
- درک عمق ضعیف
مرحله 2. تحت معاینه کامل چشم توسط یک متخصص آموزش دیده قرار بگیرید
با چشم پزشک خود قرار ملاقات بگذارید و علائم خود را به او بگویید. آنها با انجام آزمایشاتی که عموماً شبیه یک معاینه معمولی چشم هستند ، مشکلات بینایی را بررسی می کنند-مانند پوشاندن یک چشم ، دنبال کردن انگشت آنها و غیره. در مورد آنچه می بینید یا نمی بینید صادق و دقیق باشید!
- مشکلات بینایی به ویژه در بین کودکان و بزرگسالان بسیار رایج است ، بنابراین پزشکان چشم معمولاً آمادگی لازم را برای تشخیص آنها دارند.
- نارسایی همگرایی (CI) یکی از شایع ترین مشکلات بینایی است. اگر CI دارید ، وقتی سعی می کنید بر روی اجسام نزدیک تمرکز کنید ، یکی از چشم های شما به سمت بیرون متمایل می شود.
مرحله 3. در مورد علل احتمالی بیماری خود با چشم پزشک خود صحبت کنید
مشکلات بینایی غالباً ژنتیکی هستند یا به سادگی علت شناخته شده ای ندارند. گفته می شود ، آسیب ، بیماری و دارو ، در میان عوامل دیگر ، نیز می توانند در این امر دخیل باشند. به ویژه اگر CI دارید ، به عنوان مثال ، عوامل زیر می توانند به طور بالقوه موثر باشند:
- دچار ضربه مغزی شده اید
- شما مبتلا به ADHD تشخیص داده شده اید.
- شما به بیماری لایم مبتلا هستید.
- شما از داروهای ضد افسردگی SSRI مانند Zoloft ، Paxil یا Prozac استفاده می کنید.
- شما از داروهای محرک (مانند متیل فنیدات ، دکسمتیل فندات یا دکستروآمفتامین) استفاده می کنید که تاری دید را به عنوان یک عارضه جانبی احتمالی ذکر می کند.
روش 2 از 4: تمرینات در خانه
مرحله 1: چندین بار در روز فشار با مداد را انجام دهید
برای شروع حرکت با مداد ، مداد را در طول بازو یا حداقل 20 اینچ (51 سانتی متر) در خط نوک بینی نگه دارید. چشم های خود را روی مداد متمرکز کنید. به آرامی مداد را مستقیماً به سمت نوک بینی خود بکشید. تمرکز چشم خود را حفظ کنید. با مشاهده دو عدد (2 مداد) متوقف شوید ، سپس تمرکز چشم را حفظ کنید و مداد را به آرامی به نقطه شروع برگردانید.
- این عمل را تا 5 دقیقه ، حداکثر 3 بار در روز یا طبق دستور چشم پزشک تکرار کنید. از این توصیه ها تجاوز نکنید مگر اینکه پزشک چشم شما آن را به طور خاص تجویز کرده باشد.
- به عنوان یک جایگزین ، پزشک چشم ممکن است توصیه کند که قبل از بازگشت به نقطه شروع ، مداد را تا انتهای بینی ببرید.
مرحله 2. از برنامه های کامپیوتری بینایی درمانی توصیه شده توسط پزشک در خانه استفاده کنید
در حالی که فشار دادن با مداد برای دهه ها گزینه درمان بینایی با فناوری پایین بوده است ، تمرینات مبتنی بر رایانه به طور فزاینده ای محبوب شده است. اینها اغلب به عنوان بازی یا چالش هایی تنظیم می شوند که نیاز به تنظیم منظم تمرکز چشم دارند-حتی ممکن است از انجام آنها لذت ببرید! پزشک چشم ممکن است برنامه های رایانه ای خانگی را به تنهایی یا همراه با برنامه های داخل مطب توصیه کند.
در حالی که برنامه های بینایی درمانی به طور گسترده به صورت آنلاین در دسترس هستند ، قبل از استفاده از آنها با چشم پزشک خود مشورت کنید. از یک جهت ، همه برنامه های بینایی درمانی به طور مساوی ایجاد نمی شوند-برخی از آنها بهتر از بقیه طراحی شده و م effectiveثرتر هستند. همچنین ، مانند فشار دادن مداد ، مهم است که آن را با برنامه های کامپیوتری بیش از حد انجام ندهید. برنامه درمانی توصیه شده توسط چشم پزشک را دنبال کنید
مرحله 3. تمرینات همگرایی جهشی را برای CI تشخیص داده شده انجام دهید
برای شروع این تمرین در خانه برای نارسایی همگرایی (CI) ، یک مداد را در طول بازو نگه دارید. به جای نگاه کردن به مداد ، روی یک شیء ثابت تمرکز کنید-مانند پوستر روی دیوار یا گیاهان آپارتمانی-که در دید شماست و در فاصله 10 تا 13 فوت (3.0-4.0 متر) قرار دارد. سریع نگاه خود را به مداد معطوف کنید و در صورت مشاهده دوتایی روی چشم های خود تمرکز کنید. پس از مشاهده یک مداد ، تمرکز خود را به جسم دور برگردانید. مداد را در چند اینچ/سانتی متر نزدیک کنید و این کار را تکرار کنید. مداد را تا جایی بکشید که دیگر نتوانید از دوبار دیدن جلوگیری کنید.
- مانند فشار دادن مداد ، این کار را بیش از 5 دقیقه و در کل 15 دقیقه در روز انجام ندهید.
- اگر تشخیص CI نداده اید ، از چشم پزشک خود بپرسید که آیا این تمرین می تواند برای شما مفید باشد یا خیر.
مرحله 4. از کارتهای نقطه ای که پزشک چشم شما ارائه کرده است به عنوان تمرین دیگر CI استفاده کنید
کارت مستطیلی را روی بینی خود نگه دارید تا خطوط روی آن از بینی شما خارج شود. اگر این کار به شما کمک می کند تا نقاط را بهتر ببینید کمی زاویه کارت را پایین بیاورید. چشمان خود را بر نقطه ای که از شما دورتر است متمرکز کنید ، طوری کار کنید که چشمان خود را به سمت داخل بچرخانید تا دو برابر نبینید. هنگامی که نقطه در فوکوس قرار گرفت ، نگاه خود را برای 10 ثانیه نگه دارید ، سپس به نقطه بعدی بروید. فرآیند را با هر نقطه روی کارت تکرار کنید.
- این تمرین را یک بار در روز یا طبق دستور چشم پزشک انجام دهید.
- اگر نمی توانید روی یکی از نقاط تمرکز کنید ، به نقطه قبلی برگردید ، 10 ثانیه روی آن تمرکز کنید ، سپس دوباره امتحان کنید. اگر نمی توانید روی دورترین نقطه تمرکز کنید ، به چشم پزشک خود اطلاع دهید.
- در صورت عدم تشخیص CI ، این چشم پزشک را توصیه نمی کند. ابتدا با آنها چت کنید.
مرحله 5. برای استراحت به چشمان خود در طول مدت زمان صفحه ، از قانون 20/20/20 پیروی کنید
اگر بینایی دو چشمی شما بعد از خیره شدن طولانی مدت به صفحه نمایش دچار مشکل شود ، انجام "استراحت چشم" مکرر ممکن است مفید باشد. بسیاری از متخصصان چشم ، "قانون 20/20/20:" را پس از هر 20 دقیقه مدت زمان نمایش روی صفحه ترویج می کنند ، شما باید 20 (یا بیشتر) استراحت کنید و چشم خود را بر روی شیئی که تقریباً 20 فوت (6.1 متر) فاصله دارد متمرکز کنید.
اگر هنگام مشاهده طولانی مدت صفحه نمایش دچار سردرد یا تاری دید می شوید ، این درمان آسان ممکن است بسیار مفید باشد
روش 3 از 4: درمان در مطب
مرحله 1. از درمان های "push-pull" با عینک قرمز و سبز استفاده کنید
در طی یک تمرین متداول با فشار و کشش ، چشم پزشک از شما می خواهد که از عینک مخصوص استفاده کنید که دارای لنز قرمز و عدسی سبز است. مجموعه ای از تصاویر با سطوح کنتراست متفاوت به شما نشان داده می شود که در ترکیب با لنزها ، مغز شما را مجبور می کند تا سیگنال های چشم م effectiveثر شما را به آسانی بپذیرد. در نهایت بیشتر شبیه یک بازی است تا یک تمرین!
به تمریناتی از این قبیل "push-pull" می گویند زیرا هر دو محرک ادراکی را برای چشم کمتر م yourثر شما ("push") افزایش می دهند و محرک چشم م effectiveثرتر شما ("pull") را سرکوب می کنند
مرحله 2. درمان MFBF را امتحان کنید تا فقط از چشم کم اثر خود استفاده کنید
درمان ثابت در چشم دو چشمی (MFBF) از عینک مخصوص با یک لنز رنگ قرمز بر روی چشم موثرتر شما استفاده می کند ، در حالی که چشم دیگر شما بدون مانع باقی می ماند. پزشک چشم شما فعالیت های نوشتاری را برای تکمیل با استفاده از مداد یا قلم قرمز به شما می دهد ، به این معنی که فقط می توانید کارهایی را که با چشم کم اثر خود (بدون لنز قرمز) انجام می دهید ، ببینید.
- درمان MFBF کمتر از روش وصله درمانی مجازات/سرکوب است ، زیرا چشم م effectiveثرتر شما پوشانده نشده است ، اما نسبت به تمریناتی که از لنزهای قرمز و سبز استفاده می کنند ، تأثیر فشار کمتری ارائه می دهد.
- برای حداکثر اثربخشی ، درمان هایی مانند MFBF باید در مطب انجام شود.
مرحله 3. تحت هدایت پزشک چشم ، منشور (ثابت کننده لنز) را انجام دهید
درمان با منشور (یا تثبیت لنز) شامل استفاده از ترکیبات مختلف لنزها در حالی است که به اجسامی که در مجاورت یکدیگر قرار دارند نگاه می کنید. انواع لنزهای مورد استفاده بر اساس شرایط شما متفاوت است ، اما هدف این است که از یک افکت فشار-کشش برای کمک به آموزش مجدد پذیرش سیگنال مغز استفاده کنید.
تقریباً در همه موارد ، چشم پزشک از طیف وسیعی از تکنیک های بینایی درمانی در مطب و در خانه استفاده می کند. اینها معمولاً با طیف وسیعی از درمان های دیگر ، احتمالاً شامل وصله ، قطره آتروپین و سایر گزینه ها ، ترکیب می شوند
روش 4 از 4: درمان های اضافی
مرحله 1. طبق تجویز از عینک اصلاحی استفاده کنید
استفاده از عینک تصحیح کننده می تواند در برخی موارد بینایی شما را بهبود بخشد ، اما معمولاً به درمان مشکل زمینه ای کمک نمی کند. اگر پزشک چشم به شما نسخه می دهد ، از عینک طبق دستور استفاده کنید-برای مثال ، عینک های تجویز شده خود را فقط هنگام مطالعه یا نگاه کردن به اشیاء نزدیک بپوشید.
اگر CI دارید ، ممکن است عینکی برای شما تجویز شود که دارای یک لنز منشوری باشد. وقتی به اجسام نزدیک نگاه می کنید ، لنز منشور ، جابجایی خارجی چشم کمتر م yourثر شما را جبران می کند. با این حال ، این روش به بازآموزی چشم کم اثر شما کمک نمی کند تا به بیرون رانده نشود
مرحله 2. چشم های م moreثرتر خود را برای مدت کوتاهی طبق دستور بچسبانید
وصله-پوشاندن چشم م effectiveثرتر شما برای تقویت چشم کمتر م -ثر-که به عنوان ابزار اصلی درمان مشکلات بینایی استفاده می شد. اگرچه وصله هنوز نقش درمانی دارد ، اما تحقیقات نشان می دهد که درمانهای "مجازات" مانند وصله به بهترین شکل در یک نقش حمایتی محدود استفاده می شود. بنابراین ، اگر پزشک چشم شما وصله را توصیه می کند ، دستورالعمل های درمانی او را با دقت دنبال کنید.
- به عنوان مثال ، ممکن است به شما توصیه شود که تا 2 ساعت در روز از پچ استفاده کنید.
- وصله هنوز به طور گسترده ای برای آمبلیوپی ("تنبلی چشم") ، علت شایع مشکلات بینایی دوچشمی در کودکان و برخی از بزرگسالان استفاده می شود. با این حال ، حتی در این مورد ، تحقیقات نشان می دهد که از روش های مجازات/سرکوب مانند وصله باید کمتر استفاده شود.
- برخی تحقیقات حتی نشان می دهد که درمان های مجازات کننده/سرکوب کننده مانند وصله زدن ممکن است در برخی موارد بیشتر از فایده آنها آسیب برساند ، اما متخصصان دیگر هنوز معتقدند که وصله نقشی در درمان دارد.
مرحله 3. از قطره های آتروپین تجویز شده به عنوان جایگزینی برای وصله استفاده کنید
هنگامی که از روش محدود استفاده می شود وصله زدن ممکن است مفید باشد ، اما رعایت آن اغلب یک مسئله است-بسیاری از مردم یک وصله چشم را ناراحت می کنند یا از ظاهر آنها خوششان نمی آید. در این مورد ، قطره های آتروپین-که پزشک چشم شما برای گشاد کردن مردمک چشم در طول معاینه استفاده می کند-ممکن است به عنوان جایگزین تجویز شود. آتروپین با گشاد شدن مردمک چشم و تاری دید در چشم موثرتر ، موقتاً مغز شما را مجبور می کند تا سیگنال های چشم م effectiveثر شما را به آسانی بپذیرد.
- تجویز آتروپین اغلب در بطری های یک دوز کوچک و کوچک انجام می شود. دستان خود را بشویید و دارو را با دقت وارد چشم موثرتر خود کنید. برنامه دوز تجویز شده توسط چشم پزشک را دنبال کنید.
- آتروپین مانند وصله زدن ، یک درمان تنبیهی/سرکوب است. این بدان معناست که معمولاً باید فقط به عنوان یک درمان حمایتی استفاده شود.
مرحله 4. تحت عمل جراحی اصلاحی برای شرایطی مانند استرابیسم قرار بگیرید
اگر بینایی دوچشمی شما به دلیل استرابیسم-ناهماهنگی دائمی چشم ها-مختل شود ، جراحی بهترین گزینه است. در حین جراحی استرابیسم ، ماهیچه های خاص چشم سفت ، شل یا جابجا می شوند تا چشمان شما به درستی تراز شوند. در حالی که جراحی چشم ترسناک به نظر می رسد ، این معمولاً یک عمل سرپایی با زمان بهبودی تنها چند روز است.
- جراحی بهترین گزینه برای انواع مشکلات بینایی دو چشمی نیست ، بنابراین با چشم پزشک خود در مورد اینکه آیا جراحی برای شما ایده خوبی است صحبت کنید.
- در برخی موارد ، به جای جراحی ، جراح چشم شما ممکن است به جای یک یا چند عضله چشم شما سم بوتولینوم (بوتاکس) تزریق کند تا آنها را فلج کند. این روش ممکن است نتایج دائمی ایجاد کند یا نیاز به تکرار هر چند ماه داشته باشد.
