عفونت به عنوان ورود و افزایش تعدادی از عوامل عفونی در بافت میزبان (در این مورد ، شما) تعریف می شود. اگر این عوامل عفونی باعث آسیب به میزبان شوند (شما را بیمار می کند) ، عفونت می تواند علائم و نشانه هایی را نشان دهد. اگر بیماری عفونی به طور مستقیم یا غیر مستقیم از فردی به فرد دیگر منتقل شود ، بیماری واگیر یا بیماری واگیر نامیده می شود. شما می توانید با رعایت اقدامات احتیاطی و استفاده از راهکارهای خودیاری ، قرار گرفتن در معرض این بیماری ها را محدود کنید.
مراحل
روش 1 از 3: انجام اقدامات احتیاطی توصیه شده پزشکی در برابر بیماری
مرحله 1. دستان خود را قبل و بعد از تماس با یک فرد آلوده بشویید
در اقدامات احتیاطی استاندارد یا جهانی ، تمام مایعات بدن فرد آلوده مسری تلقی می شود. شستن دست ها یکی از استاندارد ترین روش هایی است که می توانید از تماس با فرد آلوده جلوگیری کنید. وقتی دستان خود را هنگام شستن به هم می مالید ، میکروارگانیسم های موجود را از بین می برید. برای شستن کامل دستان خود:
- یک حوله کاغذی بگیرید تا شیر آب را باز کنید. دستان خود را با آب و صابون خیس کنید. به اندازه کافی صابون بزنید و بگذارید در دستان شما کف کند. کف دست خود را به کف دست خود بمالید. کف دست راست خود را با انگشتان به هم چسبیده و برعکس قرار دهید.
- با انگشتان در هم تنیده کف دست خود را به کف دست بمالید. پشت انگشتان خود را به کف دست مقابل بمالید و انگشتان خود را در هم قفل کنید. انگشت شست چپ را با یک حرکت چرخشی همراه با کف دست چسبیده و برعکس مالش دهید. انگشتان محکم خود را به جلو و عقب بمالید
- دستان خود را با آب بشویید. با حوله خشک کنید یک دستمال کاغذی جدید بگیرید و شیر آب را ببندید.
مرحله 2. برای مدت زمان مناسب بشویید یا از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید
به گفته سازمان بهداشت جهانی ، مدت زمان ایده آل شستن دست ها این است که هنگام شستن دو بار آهنگ تولدت مبارک را بخوانی.
در صورت عدم وجود آب و صابون ، می توانید از ضدعفونی کننده های حاوی الکل به عنوان جایگزین استفاده کنید. ضد عفونی کننده دست مبتنی بر الکل می تواند با حل شدن غشای سلولی میکروارگانیسم ها را از بین ببرد
مرحله 3. در برابر بیماریهایی که از طریق تماس مستقیم منتقل می شوند اقدامات احتیاطی را انجام دهید
عفونت ها می توانند از طریق مدفوع ، ادرار ، استفراغ ، تخلیه زخم و سایر مایعات بدن منتقل شوند. اینها اشکال تماس مستقیم محسوب می شوند. هنگامی که شما چیزی را که فرد آلوده لمس کرده است لمس کنید (این تماس غیر مستقیم نامیده می شود) می توانید بیماری ها را گسترش دهید. برای محافظت در برابر تماس مستقیم و غیر مستقیم می توانید از تجهیزات حفاظتی شخصی استفاده کنید.
- دستکش اینها سدی بین دستان شما و هر سطح آلوده ایجاد می کنند.
- عینک ایمنی.
- لباس شب.
- همچنین اگر در بیمارستان کار می کنید یا از بیمار مراقبت می کنید ، شستن دست ها قبل و بعد از تماس با افراد مبتلا انجام می شود.
مرحله 4. در برابر بیماریهایی که از طریق قطرات منتقل می شوند اقدامات احتیاطی را انجام دهید
اگر از فردی که بیمار است مراقبت می کنید ، در صورت عطسه یا سرفه فرد باید از ماسک صورت استفاده کنید. هنگامی که فرد عطسه یا سرفه می کند ، میکروارگانیسم ها می توانند به هوا منتقل شوند.
با این حال ، آنها به مدت طولانی در هوا نمی مانند ، اما ماسک های صورت همچنان می توانند به محافظت از شما کمک کنند
مرحله 5. از خود در برابر بیماریهای ناشی از هوا محافظت کنید
بیماریهای هوابرد به طور خاص از طریق هوا پخش می شوند. ذرات بیماری بسیار کوچک هستند ، بنابراین باید از ماسک خاصی استفاده کرد. یک ماسک صورت N95 تهیه کنید که می تواند شما را در برابر این بیماری های کوچک موجود در هوا محافظت کند.
به خاطر داشته باشید که فردی که به بیماری هوایی مبتلا شده است در اتاق خاصی در بیمارستان نگهداری می شود. این اتاق هوا را از طریق دستگاههای تهویه مخصوص خارج می کند. این ممکن است ، هر کسی که وارد اتاق می شود در معرض مقدار زیادی از بیماری قرار نگیرد
مرحله 6. در صورت امکان در برابر بیماریهای واگیر واکسینه شوید
برخی از واکسن ها علیه بیماری های واگیر مانند تب زرد وجود دارد. فرایند واکسیناسیون شامل قرار دادن شما در معرض مقدار کنترل شده ویروس است تا سیستم ایمنی بدن شما توانایی مبارزه با ویروس را بدست آورد.
با پزشک خود در مورد واکسن هایی که ممکن است برای بیماری های ناحیه خاص شما موجود باشد صحبت کنید. همچنین اگر قصد سفر به مناطقی را دارید که دارای بیماریهای واگیر هستند ، باید واکسن خاصی دریافت کنید
روش 2 از 3: اجتناب از بیماریهای واگیر از طریق راهبردهای خودیاری
مرحله 1. خانه خود را کاملاً تمیز کنید
برخی سطوح و تجهیزات بیشتر از سایرین در معرض میکروارگانیسم ها هستند. این موارد عبارتند از:
- پارچه و اسفنج. این مواد محل زندگی میکروارگانیسم های مختلف هستند زیرا اغلب با سطوح کثیف مانند کف و پیشخوان های کثیف در تماس هستند. تا حد امکان از پارچه های یکبار مصرف یا حوله های کاغذی استفاده کنید. پارچه یا اسفنج های قابل استفاده مجدد باید پس از استفاده در محلول سفید کننده ضدعفونی شده و در معرض آفتاب خشک شوند.
- جارو و سطل. این ابزارها یکی از کثیف ترین ابزار در خانه محسوب می شوند زیرا همیشه با زمین تماس دارند. هنگام پاک کردن از دو سطل استفاده کنید. یکی برای مواد شوینده و دیگری برای شستشو. همچنین ، پس از هر بار استفاده ، خاک و سطل را در محلول سفید کننده ضدعفونی کرده و بگذارید تا زیر نور آفتاب خشک شود.
- دستشویی ها همیشه بعد از هر بار استفاده شستشو دهید و حداقل یک روز در میان برای تمیز کردن توالت از ضدعفونی کننده های ضد باکتری یا ضد میکروبی استفاده کنید.
- غرق می شود. حداقل یک روز در میان آن را با ضدعفونی کننده های ضد باکتری یا ضد میکروبی ضدعفونی کنید.
- پرده ها آنها بیشتر غبار و سایر ذرات معلق در هوا را جذب می کنند. حداقل هفته ای یکبار آنها را بشویید و از شوینده هایی که خاصیت ضد میکروبی دارند استفاده کنید.
- طبقه. برای تمیز کردن کف از یک دستمال خیس شده در محلول ضد میکروبی استفاده کنید. نشت ها را در صورت بروز تمیز کنید ، زیرا میکروارگانیسم ها به طور کلی در محیط های مرطوب رشد می کنند.
- حیوانات خانگی غذای حیوانات خانگی را از غذای انسان جدا کنید.
مرحله 2. از مدیریت صحیح پسماند اطمینان حاصل کنید
غذاهای فاسد شده باید به درستی دفع شوند و سطل های زباله باید همیشه بسته شوند تا از جذب آفات مانند جوندگان و سوسک ها جلوگیری شود. زباله همچنین می تواند مکانی برای رشد میکروارگانیسم ها باشد.
مرحله 3. آب راکد را از اطراف خانه خود بردارید
آب راکد می تواند محلی برای رشد پشه ها و تخمگذاری پشه ها و دیگر حامل های واسطه بیماریهای واگیر مانند مگس باشد.
مرحله 4. از نوشیدن آب آلوده خودداری کنید
اگر نگران آلودگی آب خود هستید ، راه هایی وجود دارد که می توانید آب را استریل کنید تا بتوانید آن را بنوشید. با این حال ، اغلب بهتر است با متخصصان تماس بگیرید تا ابتدا آب را آزمایش کنند.
- غلیان. آب را باید حداقل 15 دقیقه قبل از خارج کردن از آتش به نقطه جوش برسانید. این باعث می شود که میکروارگانیسم های موجود در آب کشته شوند.
- ضدعفونی کننده های شیمیایی موادی مانند کلر و ید در آب حل می شوند تا انگل ها از بین بروند. با این حال ، این 100 effective م effectiveثر نیست ، بنابراین باید از فیلتر یا آب جوش نیز استفاده شود.
- دستگاههای تصفیه قابل حمل دارای اندازه منافذ کمتر از 0.5 میکرون برای فیلتر کردن ویروس ها است. این باید در ترکیب با روش جوش یا ضدعفونی کننده شیمیایی استفاده شود.
- آب بطری شده. به جای این که سلامتی خود را به خطر بیندازید ، می توانید به جای نوشیدن آب احتمالاً آلوده ، آب بطری خریداری کنید.
مرحله 5. از خوردن غذاهای خیابانی خودداری کنید
تشخیص نحوه تهیه غذاهای خیابانی دشوار است ، بنابراین سعی کنید تا آنجا که ممکن است از خوردن آنها اجتناب کنید. اگر غذا در محیط های کثیف نپخته یا آماده شده باشد ، احتمال زیادی وجود دارد که باعث بیماری شما شود.
مرحله 6. رابطه جنسی ایمن را تمرین کنید
بیماریهای مسری وجود دارد که می توانند از طریق رابطه جنسی محافظت نشده منتقل شوند. اگر از نظر جنسی فعال هستید ، از کاندوم استفاده کنید زیرا می تواند به عنوان یک مانع فیزیکی بین اندام تناسلی و مایعات بدن شما عمل کند.
مرحله 7. از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی خودداری کنید
این شامل ظروف غذاخوری ، مسواک ، تیغ ، دستمال و ناخن گیر است. این اقلام منابع بالقوه میکروارگانیسم های مضر هستند.
مرحله 8. خودآگاهی خود را افزایش دهید
اخبار را تماشا کرده و هرگونه شیوع بیماری های واگیر در منطقه خود را پیگیری کنید. درک درستی از نحوه انتقال این بیماری ها (آیا در هوا منتقل می شوند؟ آیا فقط از طریق مایعات بدن منتقل می شوند؟).
روش 3 از 3: درک زنجیره عفونت
مرحله 1. درک کنید که باید عامل ایجاد کننده وجود داشته باشد
عامل ایجاد کننده هر میکروارگانیسم است که قادر به ایجاد بیماری است. اینها شامل باکتری ها ، ویروس ها ، انگل ها ، تک یاخته های قارچ و سایر میکروارگانیسم های مضر هستند.
مرحله 2. بدانید که باید مخزنی از عفونت وجود داشته باشد
این شامل محیط و اشیایی است که در آنها یک موجود زنده می تواند رشد کند و تکثیر شود.
مرحله 3. توجه داشته باشید که باید درگاه خروجی وجود داشته باشد
این مسیر یا راهی است که در آن یک موجود زنده از مخزن خارج می شود.
مرحله 4. روش های مختلف انتقال را بشناسید
به این ترتیب است که یک عامل عفونی خاص از درگاه خروجی از مخزن به میزبان حساس منتقل می شود. این می تواند از طریق چهار حالت منتقل شود:
-
انتقال تماس - رایج ترین روش انتقال که به موارد زیر تقسیم می شود:
- تماس مستقیم - عفونت از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.
- تماس غیر مستقیم - عفونت هنگامی منتقل می شود که فرد با یک شی آلوده تماس پیدا کند.
- پخش قطرات - عفونت از طریق ترشحات تنفسی منتقل می شود که می تواند تا 3 فوت (0.9 متر) حرکت کند.
- انتقال هوایی - عفونت از طریق ذرات ریز منتقل می شود که به مدت طولانی در هوا معلق شده و استنشاق می شود.
- انتقال وسیله نقلیه - عفونت از طریق مقالات یا موادی که موجود زنده را در بر می گیرد منتقل می شود تا زمانی که توسط میزبان بلعیده شود. انتقال توسط اجسام بی جان مانند غذا ، آب ، فومیت یا گرد و غبار.
- انتقال از طریق ناقل-عفونت توسط حامل های میانی مانند پشه ، کک ، مگس و سایر گزش های حیوانات یا حشرات منتقل می شود.
مرحله 5. درک کنید که باید یک درگاه ورودی وجود داشته باشد
این مکانی است که در آن میکروارگانیسم به طور کامل وارد میزبان می شود.
مرحله 6. توجه داشته باشید که میکروارگانیسم ها باید میزبان حساسی داشته باشند
این شامل بدن انسان یا حیوانات ضعیف شده است. در مواردی که سیستم ایمنی آنها نمی تواند با میکروارگانیسم ها مبارزه کند ، میکروارگانیسم یک بیماری عفونی ایجاد می کند.
مرحله 7. بدانید که اجتناب از بیماریهای واگیر بهتر است با قطع زنجیره عفونت انجام شود
یعنی تغییر روش انتقال. اگر فرد می داند چگونه از آن جلوگیری کند ، احتمال ابتلا به بیماری واگیر کمتر است.
