هاری یک عفونت ویروسی تهدید کننده زندگی است که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. از آنجا که هاری از طریق بزاق حیوان آلوده به انسان منتقل می شود ، هاری تهدیدی برای سلامتی و امنیت عمومی است. تشخیص هاری ممکن است در ابتدا دشوار باشد زیرا علائم آن با انواع مختلف بیماریها مشترک است. با این حال ، با شناسایی نقطه عفونت ، مراقبت از علائم بالینی عفونت و اطلاع مقامات ، می توانید عفونت هاری را بهتر تشخیص دهید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی نقطه عفونت
مرحله 1. به دنبال لقمه باشید
رایج ترین راه آلوده شدن افراد به هاری زمانی است که توسط یک حیوان وحشی ، وحشی یا واکسینه نشده گاز گرفته شود. در نهایت ، نیش حیوانات باید با احتیاط درمان شود زیرا بسیاری از بیماری ها از طریق آنها منتقل می شوند.
- بزاق حیوان آلوده رایج ترین راه انتقال هاری است.
- هر گونه نیش حیوان وحشی ، ولگرد یا وحشی باید فوراً تحت مراقبت پزشکی قرار گیرد.
- فرض کنید یک حیوان مبتلا به هاری است مگر اینکه کسی بتواند اسنادی را که واکسینه شده است به شما ارائه دهد.
مرحله 2. به خط و خش توجه کنید
در حالی که گزش رایج ترین راه انتقال هاری به ما است ، این بیماری همچنین می تواند با خراش منتقل شود. بنابراین ، شما باید تمام زخم های ناشی از حیوانات را راهی احتمالی برای ورود ویروس هاری به بدن خود در نظر بگیرید.
- هرگز یک خراش کوچک را به عنوان یک خطری رد نکنید. حتی خراش های کوچک نیز خطر عفونت هاری را افزایش می دهد.
- خراشهای ایجاد شده توسط گربه ها و سگهای وحشی ممکن است باعث هاری شود.
- رایج ترین راه برای خراش برای انتقال هاری زمانی است که بزاق حیوان آلوده درگیر باشد.
مرحله 3. یک زخم باز را که در معرض حیوان آلوده قرار گرفته است مشاهده کنید
در حالی که زخم های ناشی از حیوانات رایج ترین راه انتقال هاری است ، می توان آن را در زخم های قبلی نیز وارد کرد.
- زخم های تازه و زخم هایی که هنوز پوسته نشده اند ، بسیار مستعد ابتلا به عفونت هاری هستند.
- هرگونه زخم یا جراحتی که در حال خونریزی است و با بزاق حیوان آلوده تماس پیدا می کند ، خطر ابتلا به هاری را افزایش می دهد.
مرحله 4. در مورد تعاملات خود با حیوانات فکر کنید
اکثر عفونت های هاری با حیوانات وحشی خاصی همراه است. حیواناتی که معمولاً هاری حمل می کنند عبارتند از:
- خفاش ها
- راکون ها
- چاقوها
- چوب چوب
- روباه ها
- گرگ ها.
قسمت 2 از 3: مراقبت از علائم بالینی عفونت
مرحله 1. به دنبال علائم شبیه آنفولانزا باشید
هاری اغلب به عنوان علائم آنفولانزا در اوایل ظاهر می شود-معمولاً در عرض دو هفته پس از عفونت. بنابراین ، بسیاری از مردم به اشتباه تصور می کنند که آنها بیشتر از یک بیماری نیمه عادی رنج می برند تا یک بیماری تهدید کننده زندگی. علائم آنفولانزا ممکن است به صورت زیر ظاهر شود:
- ضعف
- تب
- سردرد
- ناراحتی عمومی.
مرحله 2. احساس خارش یا سوزن سوزن شدن در محل عفونت را بررسی کنید
پس از آلوده شدن ، نقطه اولیه عفونت ممکن است شروع به نشان دادن خارش یا احساس سوزن سوزن شدن کند. این یکی از اولین علائم بالینی عفونت است.
- خارش ممکن است ظرف چند روز پس از عفونت اولیه شروع شود.
- خارش ممکن است با قرمزی یا علائم دیگر عفونت باکتریایی همراه باشد یا نباشد.
- همچنین ممکن است زخم احساس سوزن سوزن شدن داشته باشد.
- از یک متخصص پزشکی بخواهید هر زخمی را که به نظر می رسد یا عجیب به نظر می رسد وارد حیوان کند.
مرحله 3. از دست دادن توانایی شناختی را مشاهده کنید
از دست دادن توانایی شناختی جدی ترین علامت عفونت هاری است. هنگامی که فرد دچار اختلال شناختی می شود ، این وضعیت معمولاً کشنده است و تنها درمان موجود حمایتی است. فرد مبتلا به هاری ممکن است موارد زیر را نشان دهد:
- هذیان
- رفتار غیر عادی
- توهم
- بیخوابی
- گیجی
- اضطراب و آشفتگی.
قسمت 3 از 3: جستجوی درمان پزشکی و تماس با مقامات
مرحله 1. اطلاعات مربوط به حادثه را جمع آوری کنید
هنگام مراجعه به درمان ، به جزئیات مربوط به حادثه و حیوان هار مشکوک نیاز دارید. این اطلاعات به متخصصان پزشکی در درمان شما کمک می کند و به مقامات در حفظ سلامت عمومی کمک می کند.
- تعیین کنید که چه نوع حیوان مسئول است. در صورت امکان ، دریابید که یک سگ ولگرد است یا متعلق به کسی است.
- بفهمید که آیا حیوان قبل از گاز گرفتن تحریک شده ، مورد تمسخر قرار گرفته یا ترسیده است.
- وضعیت واکسیناسیون حیوان را بیابید.
- توضیح دهید که آیا حیوان بیمار بوده ، مجروح شده است یا در سلامت کامل ظاهر شده است.
مرحله 2. اگر مشکوک هستید که در معرض قرار گرفته اید فوراً به پزشک مراجعه کنید
پس از مشکوک شدن به قرار گرفتن در معرض هاری ، خواه گزیده شده اید یا نه ، هرگز درخواست کمک پزشکی را به تأخیر نیندازید. بدون مراقبت فوری پزشکی ، زندگی خود را به خطر می اندازید. هاری فقط قبل از شروع عفونت در یک پنجره کوتاه قابل درمان است. هنگامی که به دنبال درمان هستید ، پزشک موارد زیر را انجام می دهد:
- محل زخم را با آب و صابون تمیز کنید.
- برای از بین بردن ویروس یا باکتری موجود ، محلول را با محلول آبیاری کنید.
- از پماد آنتی بیوتیک موضعی استفاده کنید.
مرحله 3. خود را در برابر هاری واکسینه کنید
اگر مشخص شود که در معرض ابتلا به هاری هستید ، متداول ترین روش این است که پس از مراجعه به پزشک ، علیه آن واکسینه شوید. واکسیناسیون فوری تنها راه جلوگیری از گسترش و عفونت هاری است. دو واکسن وجود دارد: یک تزریق سریع برای جلوگیری از آلوده شدن ویروس به شما ، و یک سری واکسن هاری برای کمک به بدن برای یادگیری شناسایی و مبارزه با ویروس.
- واکسیناسیون باید فوراً انجام شود.
- واکسیناسیون شاید تنها راه جلوگیری از مرگ فرد مبتلا باشد.
- واکسیناسیون فقط در صورتی انجام می شود که قبلاً در معرض واکسیناسیون قرار نگرفته باشید.
- واکسن هاری در عضله دلتوئید بالای بازوی شما تزریق می شود. کودکان ممکن است در ران ران خود را دریافت کنند.
- اگر پزشک شما واکسن را در دست نداشته باشد ، ممکن است نیاز به مراجعه به بیمارستان یا تماس با شهرستان یا مقامات بهداشتی ایالتی داشته باشید.
مرحله 4. با مقامات محلی تماس بگیرید
پس از مراجعه به مراکز درمانی ، حتماً با مرکز کنترل حیوانات و سایر مراجع تماس گرفته و گزارش دهید که حیوان مشکوک به حمل هاری است. بدون گزارش آن ، مقامات محلی شما از شیوع احتمالی هاری در بین حیوانات وحشی یا اهلی بی اطلاع خواهند بود.
- کنترل حیوانات ممکن است برای دستگیری یا نابودی حیوان تلاش کند.
- در بسیاری از موارد ، کنترل حیوانات حیوان را به پاتولوژیست واگذار می کند که بافت مغز حیوان مرده را معاینه می کند. این تنها راه تایید عفونت هاری است.
- همچنین ممکن است برای اطلاع از این حمله با بخش بهداشت محلی ، ایالتی یا شهرستان تماس بگیرید.
