بیلی روبین به عنوان محصول جانبی جایگزینی سلولهای خونی قدیمی با سلولهای جدید خونی تولید می شود. کبد مسئول تجزیه بیلی روبین به شکلی است که قابل دفع است. افزایش سطح بیلی روبین در خون (هایپربیلیروبینمی) منجر به زردی (زردی پوست و سفیدی چشم) می شود و نشان دهنده مشکلات کبدی است. بسیاری از نوزادان در هفته اول زندگی دچار زردی می شوند. بزرگسالان همچنین می توانند سطح بالایی از بیلی روبین را در نتیجه بیماری های کبدی تجربه کنند. درمان بین بیلی روبین در نوزادان و بزرگسالان متفاوت است. با کسب اطلاعات بیشتر در مورد اثرات و علل بیلی روبین در بزرگسالان و نوزادان ، می توانید این بیماری را به بهترین نحو شناسایی و درمان کنید.
مراحل
قسمت 1 از 2: کاهش سطح بیلی روبین در نوزادان
مرحله 1. عوامل خطرساز هیپربیلیروبینمی نوزاد خود را ارزیابی کنید
عواملی که منجر به سطوح بالای بیلی روبین می شود می تواند ارثی ، محیطی یا مربوط به سایر شرایط سلامتی باشد.
- نوزادانی که زودتر از موعد متولد می شوند ، کمتر قادر به پردازش بیلی روبین هستند زیرا کبد آنها به اندازه کافی رشد نکرده است.
- نوزادانی که گروه خونی آنها با گروه مادر ناسازگار است - معروف به ABO Inpatibility - ممکن است با سطح بالاتری از بیلی روبین در خونشان متولد شوند.
- اگر نوزاد در هنگام تولد دچار کبودی قابل توجهی شود ، تجزیه گلبول های قرمز خون ممکن است سطح بیلی روبین را افزایش دهد.
- نوزادان به دو دلیل می توانند دچار "زردی شیر مادر" شوند: وجود برخی پروتئین ها در شیر مادر یا عدم دریافت شیر کافی از سوی نوزاد ، که منجر به کم آبی بدن می شود.
- برخی از نوزادان ممکن است مشکلات کبدی ، خونی یا آنزیمی یا سایر مشکلات پزشکی داشته باشند که می تواند منجر به افزایش بیلی روبین شود. همچنین ، نوزادان ممکن است دچار عفونت شوند که می تواند باعث افزایش بیلی روبین شود.
مرحله 2. به نوزاد خود به طور مکرر غذا بدهید
ممکن است پزشک به نوزاد 12 بار در روز زردی توصیه کند.
- از آنجا که مشکلات شیر دادن و مکیدن می تواند باعث شود شیر مادر شیر کمتری دریافت کند ، از مشاوره شیردهی که برای تغذیه مادران به نوزادان خود آموزش دیده است کمک بگیرید.
- تغذیه بیشتر نوزاد باعث دفع مدفوع می شود که بیلی روبین را از بین می برد.
- اگر افزایش تغذیه با شیر مادر سطح بیلی روبین را کاهش نمی دهد ، پزشک متخصص اطفال ممکن است از شما بخواهد رژیم غذایی نوزاد را با شیر خشک یا شیر مادر تکمیل کنید.
مرحله 3. در مورد فتوتراپی از پزشک اطفال خود بپرسید
فتوتراپی شامل قرار دادن نوزاد در معرض نور در طیف سبز آبی است. امواج نوری از بدن نوزاد عبور کرده و وارد خون می شوند و بیلی روبین را به موادی تبدیل می کند که بدن کودک قادر به دفع آن است.
- نوزاد برای محافظت از چشم خود در برابر نور ، از چسب های چشمی نرم استفاده می کند. آنها همچنین می توانند در طول درمان پوشک بپوشند.
- به احتمال زیاد نوزاد به عنوان عارضه جانبی فتوتراپی ، روده های شل ، مکرر و احتمالاً سبز رنگ خواهد داشت. این طبیعی است و باید با قطع درمان پایان یابد.
- در حالی که نور مستقیم و طبیعی خورشید می تواند به کاهش سطح بیلی روبین کمک کند ، اما به عنوان درمان توصیه نمی شود. اندازه گیری و کنترل هم میزان قرار گرفتن در معرض نور خورشید و هم درجه حرارت بدن نوزاد هنگام قرار گرفتن در معرض خطر است.
مرحله 4. استفاده از یک دوپوش را در نظر بگیرید
biliblanket یک درمان فتوتراپی مبتنی بر فیبر نوری است.
- دوپوش از مواد بافته شده از فیبر نوری تشکیل شده است که مستقیماً در مقابل نوزاد قرار می گیرد و نوزاد را کاملاً در معرض نور قرار می دهد. این اجازه می دهد تا نوزاد بدون قطع درمان در آغوش گرفته و تحت مراقبت قرار گیرد.
- دوقلو ممکن است باعث شود پوست نوزاد سفید یا قرمز شود ، اما این در واقع بخشی از روند درمانی است که با کاهش سطح بیلی روبین برطرف می شود.
مرحله 5. سایر درمان ها را با پزشک خود در میان بگذارید
اگر زردی ناشی از عفونت یا سایر مشکلات پزشکی باشد ، مانند افزایش تجزیه گلبول های قرمز ، پزشک ممکن است درمان های دیگری مانند دارو یا حتی تزریق خون را توصیه کند.
قسمت 2 از 2: کاهش سطح بیلی روبین در بزرگسالان
مرحله 1. سلامت خود را ارزیابی کنید تا شرایطی را تشخیص دهید که می تواند سطح بیلی روبین را در بزرگسالان افزایش دهد
سیستم تولید بیلی روبین می تواند در یکی از سه نقطه دچار مشکل شود: قبل ، حین و بعد از تولید بیلی روبین. هر یک از این مشکلات می تواند ناشی از مجموعه ای از شرایط مرتبط باشد:
- بزرگسالان می توانند زمانی که مشکل قبل از تولید بیلی روبین ایجاد می شود ، دچار زردی غیر پیوندی شوند. این اغلب در اثر جذب مجدد لخته خون بزرگ یا کم خونی همولیتیک ایجاد می شود.
- در طول تولید بیلی روبین ، بزرگسالان می توانند در اثر ویروس هایی مانند هپاتیت و اپشتین بار ، اختلالات خود ایمنی و مصرف بیش از حد الکل یا داروهای خاص از جمله استامینوفن ، داروهای ضد بارداری خوراکی و استروئیدها دچار زردی شوند.
- اگر فرد بالغ به دلیل مشکلات بعد از تولید بیلی روبین دچار زردی شود ، ممکن است مشکل در کیسه صفرا یا پانکراس باشد.
مرحله 2. به پزشک مراجعه کنید
اگر زردی دارید ، باید سطح بیلی روبین خود را چک کنید. زردی می تواند نشانه یک مشکل جدی سلامتی باشد. معمولاً پزشک شما برای یافتن و درمان علت زردی و درمان هرگونه عارضه زردی کار خواهد کرد. خود زردی معمولاً درمان نمی شود. گاهی اوقات ممکن است دارویی برای کمک به خارش تجویز شود که از علائم شایع زردی است.
-
زردی اغلب با علائم دیگری همراه است که ممکن است به پزشک شما در تعیین علت کمک کند:
- زردی کوتاه مدت که ناشی از عفونت است ممکن است با لرز ، تب ، ناراحتی شکمی یا سایر علائم شبیه آنفولانزا همراه باشد.
- زردی ناشی از کلستاز - قطع جریان صفرا - ممکن است با خارش ، کاهش وزن ، تیره شدن ادرار یا روشن شدن مدفوع همراه باشد.
مرحله 3. اطمینان حاصل کنید که فرد مبتلا به سطوح بالای بیلی روبین یک بیماری پزشکی نادر ندارد
تعدادی از اختلالات غیر معمول پزشکی می تواند منجر به افزایش بیلی روبین و زردی شود.
- سندرم ژیلبرت یک اختلال ژنتیکی کبدی است. بیماران میزان آنزیم کبدی مورد نیاز برای تجزیه بیلی روبین را کاهش می دهند. اگرچه از بدو تولد وجود دارد ، اما علائمی که شامل زردی ، خستگی ، ضعف و ناراحتی گوارشی است ممکن است تا بزرگسالی ظاهر نشود.
- بیماری کریگلر-نجار یک بیماری بسیار نادر است که همچنین در اثر کمبود آنزیم ایجاد می شود. دو نوع این بیماری وجود دارد ؛ شایع تر ، که سندرم آریاس نامیده می شود ، قابل درمان است تا بیماران بتوانند یک عمر طبیعی یا تقریباً عادی زندگی کنند.
- افراد مبتلا به کم خونی داسی شکل یا سایر اختلالات خونی نیز بیشتر در معرض خطر زردی هستند.
مرحله 4. مصرف الکل خود را محدود کنید
الکل می تواند به کبد آسیب برساند ، که منجر به افزایش سطح بیلی روبین می شود ، بنابراین مصرف خود را به میزان توصیه شده روزانه محدود کنید (1-2 نوشیدنی در روز بسته به سن شما). ممکن است به برخی افراد توصیه شود که مصرف الکل را به طور کامل حذف کنند. الکل می تواند به سه طریق به کبد آسیب برساند:
- با گذاشتن چربی اضافی در سلول های کبد. این بیماری به بیماری کبد چرب معروف است. بسیاری از افرادی که این بیماری را دارند علائم را تجربه نمی کنند ، اما کسانی که این مشکل را دارند ممکن است ناراحتی و خستگی را تجربه کنند.
- با ایجاد زخم و التهاب کبد. این علائم ممکن است نشان دهنده هپاتیت الکلی باشد. علائم اضافی ممکن است شامل استفراغ ، درد شکم و تب باشد. هپاتیت الکلی گاهی اوقات با پرهیز از الکل قابل برگشت است. این نیز می تواند ناشی از هپاتیت ویروسی یا هپاتیت خود ایمنی باشد.
- با اختلال در عملکرد کبد. سیروز کبدی با زخم شدید کبد و اختلال در توانایی پردازش غذا و حذف مواد مضر از خون مشخص می شود.
مرحله 5. وزن و رژیم غذایی سالم را حفظ کنید
مطالعات نشان داده است که چاقی می تواند بیشتر از مصرف الکل برای کبد مضر باشد. چاقی حتی در کودکان می تواند منجر به کبد چرب شود.
- غذاهای سرشار از فیبر برای کبد مفید هستند ، از جمله میوه ها و سبزیجات و غلات کامل.
- برخی از غذاها به احتمال زیاد به کبد آسیب می رسانند ، از جمله غذاهای پرچرب ، قند یا نمک. سایر غذاهایی که ممکن است به کبد آسیب برسانند عبارتند از: غذای سرخ شده و صدف خام یا نپخته.
مرحله 6. از خود در برابر هپاتیت محافظت کنید
هپاتیت A ، B و C همه ویروس هایی هستند که بر کبد تأثیر منفی می گذارند. با رعایت موارد احتیاطی از ابتلا به این بیماری خودداری کنید:
- واکسیناسیون هپاتیت B برای همه توصیه می شود که مدت کوتاهی پس از تولد شروع می شود. واکسیناسیون هپاتیت A برای برخی افراد در معرض خطر یا کسانی که به مناطق پرخطر سفر می کنند توصیه می شود.
- اگر به مناطقی از جهان سفر می کنید که میزان بالای هپاتیت دارد ، قبل از ترک واکسن بزنید.
- هپاتیت همچنین می تواند از طریق رفتارهای خطرناک مانند استفاده از مواد مخدر داخل وریدی و رابطه جنسی محافظت نشده ، منتقل شود.
مرحله 7. هنگام مصرف دارو احتیاط کنید
توجه داشته باشید که برخی از داروها ، از جمله داروهای بدون نسخه و داروهای معمولی مانند داروهای کاهنده کلسترول ، آنتی بیوتیک ها و استروئیدهای آنابولیک ، می توانند باعث ایجاد هپاتیت سمی شوند. در صورت عدم اطمینان از مصرف داروهایی که ممکن است به کبد شما آسیب برسانند ، با پزشک خود مشورت کنید.
- برخی از داروهای جایگزین که تصور می شود سلامت و عملکرد کبد را بهبود می بخشد ، در واقع با آسیب کبدی مرتبط است. قبل از مصرف داروهای جایگزین با پزشک خود مشورت کنید. برخی از گیاهان متداول که می توانند به کبد شما آسیب برسانند عبارتند از: چای سبز ، کاوا ، کامفری ، دارواش ، چاپارال و جمجمه.
- کبد وظیفه تجزیه داروها را بر عهده دارد و ممکن است در طول این فرآیند باعث آسیب آنها شود. استامینوفن رایج ترین داروی بدون نسخه است که می تواند به کبد آسیب برساند.
