اگر قصد ملاقات با فردی در بیمارستان را دارید ، ممکن است در مورد وضعیت آن فرد مضطرب ، گیج یا درمانده باشید. حتی ممکن است از دیدن آن شخص در حالت بیماری یا ناتوانی بترسید. همه این احساسات طبیعی هستند و با برنامه ریزی مناسب می توان آنها را مدیریت کرد. یادگیری نحوه مدیریت احساسات و تعیین تدارکات ویزیت از بیمارستان می تواند به شما کمک کند تا آنجا که ممکن است برای این وضعیت بالقوه ناراحت کننده آماده باشید.
مراحل
قسمت 1 از 3: تعیین تدارکات
مرحله 1. زمان مناسب را انتخاب کنید
قبل از مراجعه به بیمارستان ، باید بررسی کنید که ساعت بازدید از آن مرکز چیست. اکثر بیمارستانها ساعات عصرگاهی برای پذیرش بازدیدکنندگان کار دارند ، اما برخی از بیمارستانها یا حتی برخی از بخشهای تخصصی یا طبقات ، مانند بخش مراقبت های ویژه ، ممکن است برنامه های محدود کننده ای داشته باشند.
برای تأیید موقعیت بیمار و ساعات ویزیت آن بخش ، قبل از آن با نام بیمار مورد نظر خود تماس بگیرید
مرحله 2. محدودیت ها را بررسی کنید
علاوه بر بررسی ساعات مراجعه ، باید بررسی کنید که آیا محدودیت هایی برای آن بیمار خاص وجود دارد. برخی از افرادی که از جراحی بهبود می یابند یا از شرایط خاصی رنج می برند نیاز به استراحت بیشتری دارند ، در حالی که برخی دیگر در معرض خطر عفونت ممکن است ویزیت های محدود یا محدودی را انجام دهند.
- برخی از بیماران ممکن است از نظر جسمی یا روانی قادر به داشتن ویزیتور نباشند. این می تواند به دلایل مختلف باشد ، و مهم است که به آن دلایل احترام بگذاریم.
- این فرد ممکن است اقدامات احتیاطی را انجام دهد ، به این معنی که قبل از ورود به اتاق باید اقدامات خاصی را انجام دهید. با پرستار صحبت کنید تا بدانید آیا نیاز به پوشیدن ماسک ، روپوش محافظ ، دستکش یا سایر وسایل حفاظتی دارید. پرستار می تواند این موارد را در اختیار شما قرار داده و نحوه استفاده صحیح را به شما آموزش دهد. این مهم است که شما دقیقاً از دستورالعمل ها پیروی کنید تا هم از بیمار و هم از خود محافظت کنید.
- با بیمارستان تماس بگیرید و بخواهید با پرستاری که روی زمین بیمار کار می کند صحبت کنید. از پرستار بپرسید که آیا مشکلی برای ملاقات وجود دارد یا خیر ، مدت زمان مشخصی را که مایل به بازدید هستید ، ارائه دهید.
مرحله 3. دریابید که آیا از بازدیدها استقبال می شود یا خیر
حتی اگر هیچ محدودیتی برای ویزیت وجود نداشته باشد ، برخی از بیماران ممکن است مایل به ملاقات در هنگام بهبودی در بیمارستان نباشند. قبل از برنامه ریزی برای بازدید ، مطمئن شوید که از حضور شما استقبال خوبی خواهد شد.
- با بیمار یا خانواده او مشورت کنید تا ببینید آیا وی مایل به ملاقات در حین ماندن در بیمارستان است.
- اگر بیمار ملاقات کننده نمی خواهد ، به خواسته های او احترام بگذارید. شما همیشه می توانید یک کارت یا بسته سلامت را از طریق نامه ارسال کنید یا از خانواده بیمار بخواهید تا آن را برای شما تحویل دهند.
مرحله 4. سلامت خود را ارزیابی کنید
اگر بیمار هستید و این احتمال وجود دارد که عفونت یا بیماری را به بیمار منتقل کنید ، بهتر است ویزیت خود را به تعویق بیندازید. بیماران در بیمارستان غالباً سیستم ایمنی بدنشان را دچار نقص می کنند و قرار گرفتن در معرض حتی میکروب های جزئی می تواند منجر به عفونت ، عوارض و به طور بالقوه بیماری طولانی مدت برای افرادی شود که بیماری از قبل کاهش یافته است.
- اگر بیمار هستید ، بهتر است هم برای خودتان و هم برای بیمار در بیمارستان نمانید. در عوض یک تماس تلفنی یا چت تصویری را در نظر بگیرید.
- حتی اگر سالم هستید ، باید دستان خود را قبل و بعد از مراجعه به بیمارستان بشویید ، مخصوصاً هنگام ورود و خروج از اتاق بیمار. شما می توانید به طور تصادفی باکتری یا ویروس را به بیماران داخل بیمارستان معرفی کنید ، یا هنگام خروج از بیمارستان می توانید ناخواسته یک عامل بیماری زای جدی را با خود به خانه ببرید.
- هنگام شستن دست ها ، از صابون و آب تمیز و جاری برای 20 ثانیه استفاده کنید. همچنین ممکن است بخواهید به جای شستن دست ها از ضدعفونی کننده های حاوی الکل استفاده کنید.
قسمت 2 از 3: احساس آمادگی احساسی
مرحله 1. خودتان را آموزش دهید
اگر فردی که ملاقات می کنید از یک بیماری ناتوان کننده یا بیماری تهدید کننده زندگی رنج می برد ، ممکن است یادگیری هرچه بیشتر در مورد وضعیت آن فرد برای شما راحت باشد. این ممکن است به شما احساس آرامش ، رهایی از اضطراب ، یا حداقل آگاهی از آنچه در آینده است ، بدهد.
- فقط با خواندن مقالات معتبر پزشکی شروع کنید. شما می توانید اطلاعات زیادی در وب سایت هایی که توسط بیمارستان ها ، دانشکده های پزشکی و مراکز مراقبت پزشکی اداره می شوند ، مانند کلینیک مایو یا مدلاین پلاس ، بیابید.
- همچنین می توانید اطلاعات بی پایان را به صورت چاپی بیابید. کتابخانه محلی خود را برای کتاب های درسی و مجلات پزشکی بررسی کنید ، سپس در مورد وضعیت یا بیماری که دوست یا بستگان شما تحت درمان قرار دارند تحقیق کنید.
- هنگامی که برخی از اطلاعات پزشکی معتبر را مطالعه کردید ، خواندن برخی از حساب های شخصی که در مورد آن بیماری/بیماری صحبت می کنند ، ممکن است آرامش بخش باشد. به دنبال خاطرات یا حتی وبلاگ های شخصی آنلاین باشید که در مورد آن بیماری یا بیماری صحبت می کنند. انجمن های آنلاین مخصوص بیماری اغلب بحث ها و اطلاعات خوبی دارند.
مرحله 2. پیش بینی یک غلتک احساسات
حتی قوی ترین فرد از نظر احساسی ممکن است از دیدن یک دوست یا بستگان در بیمارستان احساس غم ، استرس یا سرخوردگی کند. ممکن است خلق و خوی شما قبل ، در حین یا بعد از دیدار شما تغییر کند ، و مهم این است که از احساسات خود در مورد موقعیت در هر زمان آگاه باشید تا بتوانید احساسات خود را بهتر مدیریت کنید.
- به یاد داشته باشید که همه با شرایط بحرانی متفاوت برخورد می کنند. ممکن است بتوانید خونسردی خود را حفظ کرده و شرایط را مدیریت کنید ، یا ممکن است مضطرب ، ترسیده یا حتی عصبانی شوید.
- این احساسات ممکن است با بهبود سلامت بیمار ، کاهش یا تناوب بین بهبود و کاهش تغییر کند.
مرحله 3. یک سیستم پشتیبانی پیدا کنید
اگر در مورد بستری شدن یکی از دوستان یا معشوق خود ناراحت هستید ، صحبت با دیگران می تواند کمک کننده باشد. برخی از افرادی که با آنها صحبت می کنید ممکن است در مورد چگونگی مدیریت بهتر اوضاع اطلاعاتی داشته باشند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است به سادگی در آنجا حضور داشته باشند تا در صورت نیاز به تخلیه گوش به شما گوش دهند.
- شما می توانید در مورد هر گونه نگرانی با خانواده و دوستان صحبت کنید ، به خصوص اگر این دوستان یا بستگان نیز با بیمارانی که قرار است به وی ملاقات کنید نزدیک هستند.
- اگر نگرانی های احساسی عمیق تری دارید ، ممکن است بخواهید با یک درمانگر یا یک روحانی (اگر مذهبی هستید) صحبت کنید.
مرحله 4. روزنامه نگاری را امتحان کنید
روزنامه نگاری یک راه عالی برای پردازش احساسات و حرکت در طرز فکر و احساس شما است. هنگامی که فردی که می شناسید در بیمارستان بستری است ، روزنامه نگاری می تواند به شما کمک کند تا از سردرگمی عبور کرده و پاسخ احساسی خود را درک کنید.
- شما می توانید هر چیزی را که می خواهید در مجله خود بنویسید. لازم نیست آن را به کسی نشان دهید ، و حتی می توانید پس از اتمام صفحه را از بین ببرید.
- سعی کنید در روزنامه نگاری خود ثابت قدم باشید. از آنجا که ممکن است احساسات شما با گذشت روزها یا هفته ها تغییر کند ، عادت روزانه برای تأمل و نوشتن می تواند مفید باشد.
- شما می توانید هر نوع مجله ای را که می خواهید خریداری کنید ، از یک دفترچه ساده با مارپیچ گرفته تا یک کتاب زیبا با صفحات خالی با چرم. با این حال ، هنگام تصمیم گیری در مورد یک نوت بوک ، ممکن است بخواهید قابلیت حمل و سهولت دسترسی را در نظر بگیرید.
- ممکن است روزنامه نویسی در تلفن یا رایانه لوحی برای شما راحت تر باشد. برنامه های زیادی وجود دارد که به شما امکان می دهد یک مجله در دستگاه های خود نگه دارید.
مرحله 5. به خوبی مراقب خود باشید
ملاقات یا مراقبت از شخصی در بیمارستان می تواند بسیار استرس زا باشد و اگر مراقب نباشید ، این استرس می تواند بر سلامت شما تأثیر بگذارد. با مراقبت خوب از خود ، می توانید در وضعیت جسمی و روحی/احساسی خوبی بمانید در حالی که آنچه را که برای دوست یا دوستتان اتفاق افتاده است پردازش می کنید.
- به طور منظم تمرین کن. این می تواند به شما کمک کند تا مقداری انرژی یا استرس را از بین ببرید و سالم بمانید. حتی قدم زدن در بیمارستان می تواند کمک کننده باشد.
- مطمئن شوید که رژیم غذایی سالمی دارید. در حالی که دستگاه های فروش اتوماتیک راحت هستند ، آنها بیشتر حاوی غذاهای ناخواسته هستند و شما به تغذیه مناسب از جمله رژیم متعادل با میوه و سبزیجات تازه احتیاج دارید.
- استراحت کافی داشته باشید. به یاد داشته باشید که اکثر بزرگسالان حداقل هفت تا نه ساعت خواب در شب نیاز دارند ، در حالی که برخی بزرگسالان ممکن است به خواب بیشتری نیاز داشته باشند.
- کارهایی را انجام دهید که به شما کمک می کند تا آرام شوید و با استرس خود کنار بیایید. حتی اگر نمی توانید بیمارستان را ترک کنید ، کتاب ، مجله ، صنایع دستی و چیزهای دیگر بیاورید تا خود را مشغول کرده و ذهن خود را از کارها دور کنید.
قسمت 3 از 3: انجام یک بازدید موفق
مرحله 1. هدیه بیاورید
وقتی به ملاقات کسی در بیمارستان می روید ، معمولاً رسم است که نوعی هدیه به همراه داشته باشید. این می تواند یک کارت ساده "خوب شدن" ، یک حیوان شکم پر ، بادکنک های مولار (بالن های لاتکس اغلب به دلیل نگرانی از حساسیت مجاز نیست) ، یا چیز دیگری کاملاً باشد. برخی از بیمارستانها اجازه می دهند گلهای بریده اما نه گیاهان گلدانی ، به ویژه در بخشهای خاص بیمارستان. ابتدا با بیمارستان تماس بگیرید تا مطمئن شوید که هدیه شما در اتاق بیمار قابل قبول است.
- سعی کنید هدیه خود را بر اساس سلیقه افراد تنظیم کنید.
- هدیه ای انتخاب کنید که به فرد روحیه می دهد. به عنوان مثال ، اگر می دانید که آن شخص یک پیاده روی و کمپینگ مشتاق است که مشتاق بازگشت به مسیر است ، ممکن است بخواهید چیزی بیاورید که او را به پیاده روی یا کمپینگ وادار کند.
- با خود چیزی بیاورید که به فرد در گذراندن زمان کمک کند ، مانند کتاب جدول کلمات متقاطع ، مجلات ، کتاب یا فعالیتهای دیگر.
- اگر می دانید که تصویر یا شیئی ممکن است بیمار را ناراحت کند ، باید از آوردن هر چیزی که ممکن است یادآور آن تصویر یا شیء باشد ، خودداری کنید. برای مثال ، اگر فرد دیگر هرگز نتواند راه برود یا دوچرخه سواری کند ، آوردن یادآوری این فعالیت ها می تواند ناراحت کننده باشد.
مرحله 2. پشتیبانی بی دریغ ارائه دهید
کسی که در بیمارستان بستری است ممکن است با بسیاری از ناراحتی های جسمی و/یا ضربه های روحی و روانی روبرو باشد. او ممکن است به کسی احتیاج داشته باشد که کارهایش را انجام دهد یا خانه اش را برای او بررسی کند ، اما بیشتر از هر چیزی احتمالاً در این دوران دشوار به حمایت احساسی نیاز خواهد داشت.
- پیش بینی کنید که بیمار ممکن است طیف وسیعی از احساسات را احساس کند. او ممکن است احساس امیدواری ، ترس ، عصبانیت کند ، یا حتی ممکن است در حال انکار باشد.
- هرگز به فرد نگویید که باید چه احساسی داشته باشد. به سادگی احساس او را بدون انتقاد یا بازجویی بپذیرید.
- از فرد بپرسید آیا می خواهد در مورد آنچه که در حال گذر است صحبت کند. ناراحتی یا ترس خود را بر روی بیمار تخلیه نکنید ، زیرا او به اندازه کافی برای مقابله با خود دارد.
- به بیمار اطلاع دهید که در هر زمان در دسترس هستید تا صحبت کنید. حتی اگر او نمی خواهد درباره آنچه در حال گذر است بحث کند ، ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. مطمئن شوید که اطلاعات تماس شما را دارد تا در صورت تمایل بعداً با شما تماس بگیرد.
- اگر بیمار دارای بیماری/بیماری مزمن است یا دوره بهبودی طولانی را پشت سر می گذارد ، مطمئن باشید که به حمایت طولانی مدت ادامه می دهید. بسیاری از افراد در ابتدا در آنجا خواهند بود ، اما دوست یا بستگان شما نیاز به پشتیبانی دارند.
مرحله 3. برای ملاقات یک مراقب دیگر ترتیب دهید
اگر قصد دارید با بیمار بمانید و مراقب او باشید ، ممکن است بعد از یک دوره زمانی مشخص ، خود را از نظر جسمی و روحی خسته کنید. آن وقت است که داشتن شخص دیگری برای استراحت به شما کمک می کند.
- برای هماهنگی برنامه ها با سایر دوستان یا اعضای خانواده بیمار صحبت کنید. به یکدیگر اطلاع دهید که چه زمانی در دسترس هستید و کدام شیفت ها بهترین کار را می کند.
- هنگامی که برنامه ای را تهیه کردید ، به بیمار اطلاع دهید که چه کسی و چه زمانی در بیمارستان می ماند. داشتن یک برنامه در ذهن ممکن است به بیمار در ایجاد عادی کمک کند.
مرحله 4. به صورت دوره ای استراحت کنید
حتی اگر در بیمارستان می مانید تا در کنار دوست یا عزیزان خود باشید ، باید هر از گاهی دور شوید. استراحت های کوچک در طول روز برای قدم گذاشتن در خارج از بیمارستان می تواند به شما در مدیریت احساس شما کمک کند و استرس و خستگی ناشی از حضور در بیمارستان را تا حدودی تسکین دهد.
- پیاده روی ، خوردن قهوه یا خوردن قهوه یا بیرون آمدن برای صحبت کردن با تلفن می تواند به شما کمک کند تا از استرس بودن در بیمارستان استراحت روحی بگیرید.
- به فرد اطلاع دهید که شما برمی گردید و سعی کنید یک برآورد زمان تقریبی ارائه دهید. این می تواند به بیمار بیمار مضطرب کمک کند تا آرامش بیشتری داشته باشد.
مرحله 5. مهربان و پاسخگو باشید
هنگام ملاقات با شخص بیمار یا ناتوان ، ممکن است در مورد آنچه باید در مورد آن صحبت کنید از دست بدهید. تشخیص اینکه آیا شما باید غم انگیز باشید یا خوش بین ، دشوار است ، اما بهترین رویکرد این است که ببینید احساس بیمار بستری در بیمارستان چگونه است و پاسخ های خود را بر اساس دیدگاه او تنظیم کنید.
- به این نکته اشاره نکنید که بیمار بیمار ، مجروح یا بدحال به نظر می رسد. به همین ترتیب ، از صحبت در مورد روش/جراحی خودداری کنید مگر اینکه بیمار بخواهد در مورد آن صحبت کند.
- بر درمان و بهبود بیمار تمرکز کنید. سعی کنید مثبت بمانید تا بیمار بتواند نگرش مثبت و سالم خود را حفظ کند.
- اگر بیمار احساس ناراحتی یا ناامیدی می کند ، سعی کنید روحیه او را بالا ببرید. در مورد خاطرات مفرح یا طنز صحبت کنید و سعی کنید او را وادار کنید تا در مورد حال و روزهای سرگرم کننده ای که در آینده خواهید داشت ، هنگامی که حال او بهتر شد ، فکر کند.
نکات
- مراقب حرفهایی باشید که به بیمار می زنید. هرگز چیزی شبیه این نگویید: "خدایا ، تو همه ما را ترساندی!" این می تواند احساس گناه را در بیمار در زمانی ایجاد کند که باید بر بهبود متمرکز باشد.
- سعی کنید نکات مثبتی را در مورد بستری شدن در بیمارستان مشاهده کنید. بسیاری از بیماران در حال بچه دار شدن هستند ، مدتهاست که منتظر جراحی تغییر زندگی هستند یا درمانهایی را انجام می دهند که در دراز مدت آنها را بهتر می کند.
