در حالی که معمولاً چندین بار در طول بارداری نوزاد در حالت بریچ (پایین به پایین) قرار دارد ، تقریباً سه درصد (3)) نوزادان تا رسیدن به سن کامل در وضعیت بریچ باقی می مانند. این نوزادان "بچه های بریچ" نامیده می شوند و در معرض خطر بیشتری برای مشکلات خاص مانند دیسپلازی مفصل ران و کمبود اکسیژن به مغز در هنگام تولد هستند. روشهای جایگزین مختلفی برای تشویق نوزاد بریچ به موقعیت صحیح زایمان (معروف به موقعیت راس) در هفته های 30 تا 37 ارائه شده است ، مانند تمرینات خاص ، بسته گرم و سرد و صدا درمانی. برای اثبات این ادعاها شواهد بیش از شواهد علمی وجود دارد. پس از 37 هفته ، شما باید به طور کامل به کمک پزشکی برای بچه دار شدن اعتماد کنید. با این حال ، همیشه عاقلانه است که در هر مرحله از بارداری از پزشک خود رضایت بگیرید.
مراحل
قسمت 1 از 3: استفاده از ورزش (هفته های 30 تا 37)
مرحله 1. شیب بریک را امتحان کنید
شیب بریک رایج ترین تمرین برای چرخاندن نوزادان بریچ است. این به نوزاد کمک می کند چانه خود را بچرخاند (معروف به خم شدن) ، که اولین قدم برای برگشتن است.
- برای انجام شیب بریک ، باید باسن خود را بین 9 تا 12 اینچ بالاتر از سر خود قرار دهید. چندین روش برای انجام این کار وجود دارد. ساده ترین راه این است که به سادگی روی زمین دراز بکشید و باسن خود را بالا بیاورید.
- متناوبا ، می توانید یک تخته چوبی گسترده (یا حتی یک میز اتو) تهیه کنید که باید روی تخت یا نیمکت قرار دهید و یوگا یا زیرانداز بدون لغزش در زیر آن قرار گیرد. روی تخته دراز بکشید تا سر شما در پایه (با بالش قرار گرفته باشد) و پای شما در انتهای بالا آمده باشد. برای ایمنی یک چشم انداز نزدیک داشته باشید.
- این کار را سه بار در روز و هر بار ده تا پانزده دقیقه ، با معده خالی و در مواقعی که کودک فعال است انجام دهید. سعی کنید در حین انجام تمرین آرام شوید و نفس عمیق بکشید و از کشش ماهیچه های شکم خودداری کنید. برای مزیت بیشتر ، می توانید شیب بریک را با استفاده از گرما و یخ یا صدا ترکیب کنید.
مرحله 2. ورزش زانو به سینه را انجام دهید
این تمرین از جاذبه برای تشویق نوزاد به سوترو در موقعیت صحیح زایمان استفاده می کند.
- روی زمین یا تخت روی زانو بنشینید و ساعد خود را روی زمین قرار دهید. باسن خود را به هوا بچسبانید و چانه خود را بچسبانید. این امر باعث می شود قسمت زیرین رحم شما بزرگ شود و فضایی برای سر نوزاد ایجاد کند.
- این موقعیت را به مدت 5 تا 15 دقیقه ، دو بار در روز نگه دارید. سعی کنید این کار را با معده خالی انجام دهید ، در غیر این صورت ممکن است بعداً کمی بیمار شوید.
- اگر می توانید موقعیت نوزاد را احساس کنید ، ممکن است به روند چرخش کمک کند. در حالی که به یک آرنج تکیه داده اید ، از دست دیگر برای فشار ملایم به سمت بالا در قسمت پشتی نوزاد که درست بالای استخوان ناحیه تناسلی شما قرار دارد استفاده کنید.
مرحله 3. یک وارونگی متمایل به جلو انجام دهید
وارونگی رو به جلو شبیه تمرین زانو به سینه است ، اما کمی شدیدتر است.
- از وضعیت زانو به سینه روی تخت یا نیمکت خود شروع کنید. با احتیاط ، کف دست های خود را روی زمین قرار دهید. به یاد داشته باشید که چانه خود را بغل کنید ، زیرا این کار به شل شدن ماهیچه های لگن شما کمک می کند.
- هنگام انجام این تمرین بسیار مراقب باشید ، زیرا نمی خواهید دستان شما لیز بخورد. یک تشک ورزشی یا یک تخته فرش بدون لغزش می تواند کشش را برای شما ایجاد کند. از همسرتان بخواهید به شما کمک کند تا در موقعیت خود قرار بگیرید و از دستان خود برای حمایت از شانه های شما در طول تمرین استفاده کنید.
- این موقعیت را تا سی ثانیه حفظ کنید. به خاطر داشته باشید که بهتر است تمرین را به طور مکرر (3 تا 4 بار در روز) تکرار کنید تا این که این وضعیت را برای مدت زمان طولانی نگه دارید.
مرحله 4. وارد استخر شوید
شنا و انجام دراز کشیدن و تلنگر زدن در استخر می تواند به نوزاد کمک کند تا به تنهایی به حالت راتکس تبدیل شود. تمرینات زیر را با یک چشم انداز در نزدیکی امتحان کنید:
- در استخر در آب عمیق خم شوید و سپس فشار دهید و با شکستن سطح آب به دستان خود برسید.
- فقط شنا در حوضچه می تواند کودک را به حرکت تشویق کند (و در هفته های پایانی بارداری احساس بسیار خوبی دارد). تصور می شود که خزیدن جلو و حرکت سینه مخصوصاً برای این کار مثر است.
- تلنگرهای جلو و عقب را در آبهای عمیق انجام دهید. این کار ماهیچه های شما را شل کرده و باعث می شود کودک راحتتر خود را بچرخاند. اگر تعادل خوبی دارید ، می توانید یک دست دستی زیر آب را انجام دهید و تا زمانی که می توانید نفس خود را نگه دارید آن را نگه دارید.
- شیرجه بزنید. در حالی که سر نوزاد را به آرامی از لگن بیرون می آورید ، وارد استخر شوید. تصور می شود که بی وزنی و شتاب زدگی آب به نوزاد کمک می کند تا خود به خود بچرخد.
مرحله 5. به وضعیت بدن خود توجه زیادی داشته باشید
گذشته از انجام تمرینات خاص برای تشویق کودک به چرخش ، توجه به وضعیت بدن در زندگی روزمره بسیار مهم است ، زیرا این می تواند بر حرکت نوزاد تأثیر بگذارد.
- به طور خاص ، وضعیت مناسب به اطمینان از حداکثر فضای موجود در رحم کمک می کند تا کودک بتواند به تنهایی به موقعیت صحیح تبدیل شود. برای حالت کامل ، از دستورالعمل های زیر استفاده کنید:
- صاف بایستید و چانه را روی زمین قرار دهید.
- اجازه دهید شانه های شما به طور طبیعی پایین بیایند. اگر مستقیماً با چانه در حالت مناسب ایستاده باشید ، شانه های شما به طور طبیعی افتاده و تراز می شوند. از پرتاب مجدد آنها خودداری کنید.
- در شکم خود بکشید. با شکم بیرون زده نایستید.
- باسن خود را بکشید. مرکز ثقل شما باید بالای باسن شما باشد.
- پاهای خود را به درستی قرار دهید. پاهای خود را به عرض شانه ها باز کنید و وزن خود را به طور مساوی روی پاهای خود پخش کنید.
قسمت 2 از 3: استفاده از تکنیک های جایگزین (هفته های 30 تا 37)
مرحله 1. از بسته های گرم و سرد استفاده کنید
ممکن است سرما در بالای رحم و/یا چیزی گرم در پایین رحم ، کودک شما را ترغیب کند تا از احساس سرما دور شده و به سمت حالت گرم حرکت کرده و در موقعیت صحیح قرار گیرد.
- برای انجام این کار ، یک بسته یخ یا یک بسته سبزیجات یخ زده را در بالای شکم خود ، نزدیک سر نوزاد قرار دهید. به امید خدا ، کودک از سردی گریزان است و برای یافتن موقعیت گرمتر و راحت تر می چرخد.
- استفاده از کیسه یخ در وان ، با پایین شکم در آب گرم ، راه خوبی برای استفاده از این تکنیک است ، زیرا کودک به سمت گرما حرکت می کند. از طرف دیگر ، می توانید یک بسته گرم یا بطری آب گرم را در نیمه پایینی شکم خود قرار دهید.
- این روش سرد و گرم کاملاً بی خطر است ، بنابراین می توان آن را به مدت طولانی و هر زمان که دوست دارید انجام دهید. بسیاری از خانم ها هنگام انجام شیب بریک بر روی شکم خود از بسته های گرم و سرد استفاده می کنند.
مرحله 2. از صدا برای تشویق کودک به چرخاندن استفاده کنید
چند روش مختلف برای استفاده از صدا وجود دارد ، هر دو متکی بر چرخاندن کودک به سمت صدا و در نتیجه موقعیت مناسب است.
- یکی از گزینه های رایج این است که با قرار دادن هدفون در قسمت پایین شکم ، برای کودک موسیقی پخش کنید. شما می توانید موسیقی ساخته شده مخصوص نوزادان متولد نشده و تازه متولد شده را بصورت آنلاین بارگیری کنید - خواه موسیقی کلاسیک ملایم باشد یا نسخه های لالایی آهنگهای مورد علاقه لالایی شما.
- از طرف دیگر ، می توانید از همسرتان بخواهید دهان خود را روی شکم پایین شما قرار دهد و با کودک صحبت کند و او را تشویق کند تا به سمت صدای او حرکت کند. این نیز یک راه خوب برای پیوند با کودک است.
مرحله 3. به متخصص کایروپراکتیک که در استفاده از تکنیک وبستر مجرب است ، مراجعه کنید
تکنیک Webster In-Utero Constraint-یا به سادگی تکنیک Webster-برای بازگرداندن تعادل و عملکرد مناسب لگن ایجاد شد و تصور می شود که کودک را تشویق می کند تا به تنهایی به موقعیت مناسب برسد.
- تکنیک وبستر شامل دو چیز است - اولاً ، تضمین می کند که استخوان خاجی و لگن متعادل و در راستای هم ترازی هستند. اگر این استخوان ها نامنظم باقی بمانند ، حرکت نوزاد را به سمت راس مختل می کند.
- ثانیاً ، این تکنیک با شل و شل کردن رباط های گرد که از رحم حمایت می کنند ، به کاهش استرس کمک می کند. هنگامی که این رباط ها شل می شوند ، کودک فضای بیشتری برای حرکت دارد و به او اجازه می دهد قبل از تولد به موقعیت صحیح برسد.
- به خاطر داشته باشید که تکنیک وبستر یک فرایند است ، بنابراین شما باید حداقل سه بار در هفته در هفته های پایانی بارداری در ملاقات ها شرکت کنید. اطمینان حاصل کنید که تحت درمان یک متخصص کایروپراکتیک هستید که در درمان زنان باردار با نوزادان باردار تجربه کرده است.
مرحله 4. به moxibustion نگاه کنید
Moxibustion یک روش سنتی چینی است که از گیاهان سوزان برای تحریک نقاط طب فشاری استفاده می کند.
- برای تبدیل شدن به یک بچه بریچ ، گیاهی معروف به mugwort در کنار نقطه فشار BL 67 ، که در کنار گوشه بیرونی ناخن پنجم پا (انگشت شست پا) قرار دارد ، سوزانده می شود.
- تصور می شود که این تکنیک سطح فعالیت نوزاد را افزایش می دهد ، در نتیجه او را تشویق می کند که به تنهایی به موقعیت رأس برسد.
- Moxibustion معمولاً توسط متخصص طب سوزنی (گاهی اوقات علاوه بر طب سوزنی سنتی) یا پزشک مجاز پزشکی چینی انجام می شود. با این حال ، می توان چوب های moxibustion را برای کسانی که مایل به استفاده از این روش در خانه هستند خریداری کرد.
مرحله 5. هیپنوتیزم را امتحان کنید
برخی از زنان با کمک یک هیپنوتراپیست دارای مجوز موفق به تبدیل شدن به یک نوزاد شیری شده اند.
- هیپنوتیزم درمانی معمولاً برای چرخاندن نوزاد از دو جهت استفاده می کند. در مرحله اول ، مادر در حالت آرامش عمیق هیپنوتیزم می شود. این امر به شل شدن ماهیچه های لگن و بزرگ شدن رحم تحتانی او کمک می کند و باعث می شود که کودک به نوبت برگردد.
- ثانیاً ، مادر تشویق می شود تا از تکنیک های تجسم استفاده کند تا تصور کند که کودک راه درستی را می چرخاند.
- نام و شماره یک هیپنوتراپیست معتبر در منطقه خود را از ارائه دهنده خدمات درمانی خود بخواهید.
قسمت 3 از 3: درخواست کمک پزشکی (بعد از 37 هفته)
مرحله 1. ECV را برنامه ریزی کنید
هنگامی که علامت 37 هفته را پشت سر گذاشتید ، بعید به نظر می رسد که کودک برقی شما به تنهایی تغییر موقعیت دهد.
- بنابراین ، باید برنامه ای برای ملاقات با پزشک خود در نظر بگیرید تا او بتواند با استفاده از نسخه سفالیک خارجی ("ECV") نوزاد را به دنیا بیاورد. این یک روش غیر جراحی است که توسط پزشک در بیمارستان استفاده می شود.
- در طول عمل ، پزشک از دارو برای شل کردن رحم استفاده می کند تا بتواند نوزاد را به صورت خارجی به موقعیت رأس فشار دهد. این کار با اعمال فشار رو به پایین به پایین شکم (که برخی از خانم ها آن را بسیار ناراحت کننده می دانند) انجام می شود. برخی از بیمارستانها ممکن است برای کاهش ناراحتی احتمالی ، هیپنوتیزم ارائه دهند.
- در طول این روش ، پزشک از سونوگرافی برای نظارت بر وضعیت نوزاد و جفت به همراه مقدار مایع آمنیوتیک استفاده می کند. ضربان قلب نوزاد نیز در طول عمل کنترل می شود - در صورت پایین آمدن بیش از حد پایین ، ممکن است زایمان اضطراری فوری ضروری باشد.
- روش ECV تقریباً در 58 درصد از حاملگی های بریچ موفقیت آمیز است. این میزان موفقیت بیشتری در حاملگی های بعدی (و نه برای اولین بار) دارد. با این حال ، در برخی موارد ، ECV به دلیل عوارض-مانند خونریزی یا سطح مایع آمنیوتیک کمتر از حد معمول امکان پذیر نیست. همچنین هنگامی که مادر دوقلو حمل می کند ، انجام آن غیرممکن است.
مرحله 2. در مورد انجام سزارین با پزشک خود صحبت کنید
در برخی موارد ، سزارین لازم است چه کودک شما بریچ باشد و چه نباشد-مانند این که شما دارای جفت سرراهی هستید ، سه قلو حمل می کنید یا قبلا سزارین شده اید.
- با این حال ، اگر کودک شما بریچ است اما همه عوامل دیگر طبیعی هستند ، باید تصمیم بگیرید که آیا می خواهید نوزاد خود را به صورت واژینال به دنیا بیاورید یا تحت عمل سزارین قرار بگیرید. اکثر بچه های بریچ به روش سزارین به دنیا می آیند ، زیرا اعتقاد بر این است که این گزینه ممکن است تا حدودی ریسک کمتری داشته باشد.
- سزارین های برنامه ریزی شده معمولاً زودتر از هفته 39 بارداری برنامه ریزی نمی شوند. یک سونوگرافی درست قبل از عمل انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که وضعیت نوزاد قبل از آخرین معاینه تغییر نکرده است.
- با این حال ، اگر قبل از سزارین برنامه ریزی شده زایمان کنید و خیلی سریع پیشرفت کند ، ممکن است لازم باشد بدون در نظر گرفتن برنامه های خود ، نوزاد را به صورت واژینال به دنیا بیاورید.
مرحله 3. زایمان طبیعی بریچ را در نظر بگیرید
به دنیا آمدن نوزادان بریچ از طریق زایمان دیگر مانند گذشته خطرناک تلقی نمی شود.
- در واقع ، در سال 2006 کالج متخصصان زنان و زایمان آمریکا (ACOG) اعلام کرد که زایمان طبیعی نوزادان در شرایط خاص ، ایمن و معقول است.
- به عنوان مثال ، اگر لگن مادر به اندازه کافی بزرگ باشد ، زایمان بریچ واژینال ممکن است یک گزینه معتبر باشد. نوزاد به طور کامل حمل می شود و زایمان به طور عادی شروع و پیشرفت می کند. سونوگرافی نوزاد نشان می دهد که او دارای وزن سالم و بدون ناهنجاری است (به غیر از موقعیت بریچ). مراقب اصلی در زایمان طبیعی نوزادان بریچ تجربه می شود.
- اگر فکر می کنید ممکن است این معیارها را داشته باشید و علاقه مند به زایمان سنتی هستید نه سزارین ، با پزشک خود مشورت کنید تا گزینه های شما را بررسی کند و تصمیم بگیرد که آیا زایمان طبیعی برای شما و نوزاد شما بی خطر است.
