عوامل زیادی در انتخاب درمانگر برای فرزند شما وجود دارد. یک درمانگر واجد شرایط پیدا کنید که دارای مجوز بهداشت روانی در محل زندگی شما باشد. س lotsالات زیادی بپرسید و با آنچه می توانید از هر درمانگر انتظار داشته باشید آشنا شوید ، از جمله نحوه انجام جلسات و نوع درمان که آنها اجرا می کنند. مهمتر از همه ، شما و فرزندتان باید با درمانگر احساس راحتی کنید و احساس کنید پیشرفت در حال پیشرفت است.
مراحل
قسمت 1 از 3: جستجوی درمانگر
مرحله 1. به دنبال ارائه دهندگان بسیاری باشید
جستجوی آنلاین انجام دهید یا با ارائه دهنده بیمه خود تماس بگیرید تا تعدادی از درمانگران نزدیک شما را پیدا کند. بسته به محل زندگی شما ، ممکن است برای ملاقات با یک درمانگر کودک به سفر نیاز داشته باشید. لیستی از ارائه دهندگانی تهیه کنید که معیارهای شما را برآورده می کنند ، مانند افرادی که در نزدیکی شما زندگی می کنند ، با کودکان کار می کنند ، در زمینه مشکل فرزندتان تخصص دارند و غیره.
افراد زیادی هستند که می توانند درمان سلامت روان را ارائه دهند ، بنابراین اجازه ندهید عنوان ها شما را بترساند. شما ممکن است به یک روانشناس ، مددکار اجتماعی ، مشاور بهداشت روانی یا درمانگر ازدواج و خانواده مراجعه کنید. در حالی که روانشناسان بیشترین آموزش و آموزش را دارند ، همه درمانگران می توانند درمان م provideثر ارائه دهند
مرحله 2. در مورد تخصص آنها سوال کنید
یک درمانگر متخصص در زمینه کودکان و خانواده پیدا کنید. کسی را که معمولاً با کودکان کار نمی کند نبینید. اگر به دنبال نوع خاصی از درمان هستید ، مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) ، ببینید آیا درمانگر در این نوع درمان تخصص دارد یا خیر. از تجربه آنها در برخورد با کودکان مشابه فرزندتان بپرسید.
- به عنوان مثال ، اگر فرزند شما با اضطراب دست و پنجه نرم می کند ، به شخصی مراجعه کنید که متخصص اختلالات اضطرابی دوران کودکی است.
- بسیاری از درمانگران دارای پروفایل آنلاین هستند که نشان می دهد آیا آنها با کودکان کار می کنند و در چه زمینه هایی تخصص دارند.
مرحله 3. دریافت یک توصیه
بسیاری از مشاوران مدرسه توصیه هایی برای درمانگران کودک در جامعه محلی که به آنها اعتماد دارند ، خواهند داشت. مشاور مدرسه ممکن است بینشی داشته باشد که با توجه به نیازهای فرزند شما به بهترین نحو به او کمک می کند. با مدرسه تماس بگیرید و از روانشناس بخواهید تا توصیه ها و نظرات آنها را بشناسد.
توصیه ای از پزشک خود بخواهید. همچنین می توانید با انجمن روانشناسی محلی خود ، دانشگاه ها یا کالج ها یا کلینیک بهداشت روان محلی تماس بگیرید. اگر والدین دیگری را می شناسید که فرزند خود را نزد درمانگر آورده اند ، اطلاعات تماس آنها را بخواهید
مرحله 4. تحقیق کنید که چه کسانی تحت پوشش بیمه هستند
اگر از طریق ارائه دهنده بیمه خود تحت درمان قرار می گیرید ، مطمئن شوید که هر درمانگر بالقوه مورد علاقه شما تحت پوشش بیمه شما قرار دارد. تعیین کنید که هزینه هر جلسه برای شما چقدر خواهد بود و در مورد هزینه های اضافی دیگر علاوه بر پرداخت مشترک خود بپرسید. با درمانگر یا کلینیک سلامت روان تماس بگیرید تا مطمئن شوید بیمه شما را می گیرند.
برخی از درمانگران فقط حقوق خصوصی دارند ، به این معنی که آنها بیمه نمی پذیرند و پرداخت هر جلسه به طور کامل انتظار می رود
مرحله 5. یک درمانگر دارای مجوز پیدا کنید
اطمینان حاصل کنید که درمانگر کودک شما دارای مجوز برای انجام درمان است. حتی اگر فرد دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا باشد ، ممکن است مجوز نداشته باشد. اگر به وب سایت شخصی مراجعه می کنید یا با کلینیک بهداشت روانی محلی تماس می گیرید ، باید نشانه هایی از مجوز معتبر برای تمرین درمان سلامت روان وجود داشته باشد.
- ساده ، "آیا در این ایالت به عنوان درمانگر مجوز دارید؟" تنها چیزی است که برای فهمیدن لازم است
- مربیان (مانند مربیان زندگی یا مربیان سلامت روان) دارای مجوز یا مقررات نیستند و اغلب سابقه سلامت روانی ندارند. اگرچه آنها ممکن است به ایجاد انگیزه در فرزند شما کمک کنند ، اما ممکن است نتوانند در مورد مشکلات اساسی که فرزند شما دارد کمک کنند.
قسمت 2 از 3: جمع آوری اطلاعات
مرحله 1. با درمانگران بالقوه تماس بگیرید
هنگامی که لیستی از درمانگران احتمالی را تهیه کردید ، اطلاعات بیشتری در مورد آنها پیدا کنید. یکی از بهترین راه ها برای این کار این است که با س questionsالات یا نگرانی های خود یک ایمیل ارسال یا ارسال کنید. در حالی که شما باید تصور کلی از مشکلاتی که فرزند شما دارد را به آنها بدهید ، مهمترین کاری که اکنون باید انجام دهید این است که در مورد خود درمانگر صحبت کنید. برخی از سوالاتی که می توانید بپرسید عبارتند از:
- در تمرین خود چه نوع مسائل مربوط به سلامت روان را درمان می کنید؟
- شما چقدر در درمان کودکان با مشکلات یا علائم مشابه فرزند من تجربه دارید؟
- آیا در مورد درمانهای خاصی که ممکن است به فرزند من کمک کند آموزش دیده اید؟ اگر چنین است ، کدام ها؟ چه نوع آموزشی دریافت کردید؟
- آیا اجازه دارم در درمان فرزندم شرکت کنم؟ اگر چنین است ، تا چه حد می توانم حضور داشته باشم؟
مرحله 2. درک نوع درمانی که آنها انجام می دهند
انواع مختلفی از درمانگران و درمان ارائه شده است. به عنوان مثال ، برخی از درمانگران کودک بازی درمانی را تمرین می کنند ، برخی دیگر بر اصلاح رفتار تمرکز می کنند و برخی دیگر به دنبال بهبود تعاملات والدین با کودک هستند. هر درمانگر ممکن است به گونه ای متفاوت با مشکلات فرزند شما برخورد کند. مهمترین چیزها این است که درمان م effectiveثر است و شما در آن هستید.
- بسته به آنچه که در مورد فرزند شما اتفاق می افتد ، درمانگر ممکن است رویکردهای متفاوتی را ارائه دهد.
- از درمانگر بپرسید: "آیا این درمان به طور تجربی برای فرزند من معتبر است؟" این بدان معناست که تحقیقات تأیید کرده است که درمان موثر است.
مرحله 3. در مورد مشارکت والدین سوال کنید
از درمانگر بپرسید نقش والدین در درمان چیست. به عنوان مثال ، برخی از درمانگران می خواهند که کودکان و والدین در طول درمان با هم تعامل داشته باشند. دیگران بخشی از جلسه را با کودک و بخشی دیگر را با والدین می گذرانند. برخی دیگر خواهان مشارکت والدین و/یا خانواده در طول درمان هستند. بپرسید نقش شما در طول درمان چه خواهد بود.
بپرسید آیا بین جلسات وظایف یا "تکالیف خانه" برای شما یا فرزندتان برای کار روی مهارت ها وجود دارد یا خیر
مرحله 4. درباره داروها بحث کنید
اکثر درمانگران دارو تجویز نمی کنند. با این حال ، آنها ممکن است مشورت با روانپزشک کودک را توصیه کنند ، که می تواند دارو تجویز کند. اگر احساس قوی در مورد دارو دارید ، با درمانگر کودک خود صحبت کنید و ببینید که در کجا قرار دارد.
به عنوان مثال ، اگر با داروها مخالف هستید و درمانگر کودک شما را تشویق می کند که این داروها را به فرزند خود بدهید ، این می تواند باعث ایجاد اختلاف در روابط درمانی شود
مرحله 5. در مورد ترجیحات مذهبی صحبت کنید
اگر می خواهید یک درمانگر با تمایل مذهبی داشته باشید ، این موضوع را از ابتدا مشخص کنید. اگر نمی خواهید دین به عنوان بخشی از درمان باشد و فرزند خود را نزد یک درمانگر مذهبی می برید ، به وضوح بیان کنید که نمی خواهید هیچ آموزه دینی در درمان گنجانده شود.
قسمت 3 از 3: ادامه کار با درمانگر کودک خود
مرحله 1. اطمینان حاصل کنید که شما و فرزندتان راحت هستید
درمانگر کودک شما باید به شما احساس راحتی و راحتی دهد. هنگام کار با درمانگر کودک باید احساس امید داشته باشید. اگر از درمانگر احساس ناراحتی می کنید یا احساس نمی کنید فرزند شما از مراقبت های او بهره مند است ، به سراغ درمانگر دیگری بروید.
درمانگر باید کسی باشد که کودک شما در صحبت کردن با او احساس راحتی می کند ، اما شما همچنین باید در صحبت کردن و صحبت با او احساس راحتی کنید
مرحله 2. اهداف را با هم ایجاد کنید
هنگام شروع درمان ، برخی اهداف را با فرزند درمانگر برای فرزند خود ایجاد کنید. آنچه را که می خواهید بهبود یا تغییر دهید بگویید و از بازخورد درمانگر بخواهید. این اغلب در اولین جلسه اتفاق می افتد و به دوره درمان جهت می دهد که هم شما و هم درمانگر می توانید در مورد آن توافق داشته باشید.
به طور دوره ای در مورد پیشرفت فرزند خود با درمانگر مشورت کنید و آنها در جهت اهداف تلاش می کنند
مرحله 3. به تفاوت های واضح در خلق و خو و رفتار توجه کنید
اکثر والدین می خواهند بدانند که آیا درمان م workingثر است یا خیر. شما باید تغییرات را در فرزند خود در نتیجه درمان مشاهده کنید. ممکن است از طریق مدل دیگری به فرزندپروری نزدیک شوید یا به فرزند خود پاسخ متفاوتی بدهید. به طور منظم با درمانگر کودک خود در ارتباط باشید تا پیشرفت و اهداف آنها را بررسی کنید.
