درماتیت یک اصطلاح گسترده برای توصیف شرایط پوستی است که باعث التهاب و سوزش می شود. انواع مختلفی از درماتیت وجود دارد و دلایل مختلفی دارد ، از واکنشهای آلرژیک شایع تا اختلالات ژنتیکی. علائم درماتیت از خشکی و خارش گرفته تا بثورات شدید و تاول زا متفاوت است. خبر خوب این است که به طور کلی درماتیت را می توان با داروها و کرم های بدون نسخه ، عادات خوب و داروهای تجویز شده توسط پزشک درمان و مدیریت کرد.
مراحل
روش 1 از 6: تسکین دهنده درماتیت تماسی
مرحله 1. برای شناسایی درماتیت تماسی به دنبال بثورات موضعی ، خارش دار و قرمز باشید
درماتیت تماسی یکی از شایع ترین انواع درماتیت است. این نوع التهاب پوستی در اثر قرار گرفتن در معرض آلرژن یا محرک مانند پیچک سمی یا سماق سمی ایجاد می شود. علائم درماتیت تماسی شامل بثورات موضعی ، لکه ها و برجستگی های قرمز و خارش موضعی است. علائم شدیدتر شامل تاول و تورم است. معمولاً علائم خیلی زود پس از قرار گرفتن در معرض آلرژن یا ماده تحریک کننده شروع می شوند.
- درماتیت تماسی آلرژیک بثوراتی است که حتی در اثر تماس کوتاه با آلرژن ایجاد می شود و ممکن است تا 2 هفته پس از ایجاد شدن طول بکشد. نمونه ها شامل پیچک سمی و سماق سمی ، عطرها ، گیاهان و موادی است که ممکن است به آنها حساسیت داشته باشید.
- درماتیت تماسی تحریک کننده پوست خشک و آسیب دیده ای است که در اثر تماس مکرر یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خشن ایجاد می شود. معمولاً به دلیل شستشوی مکرر دستان ایجاد می شود ، اما صابون های تند ، مواد شوینده یا مواد شیمیایی صنعتی نیز می توانند مقصر باشند.
مرحله 2. ناحیه آسیب دیده را بشویید تا محرک ها از بین بروند
به محض مشاهده بثورات پوستی ، پوست خود را با مقدار زیادی آب گرم بشویید تا محرک های احتمالی روی سطح باقی بماند. از چند قطره صابون ملایم و بدون بو استفاده کنید تا از تحریک بیشتر جلوگیری شود. بیش از حد تمیز نکنید یا مالش ندهید ، زیرا ممکن است پوست خود را بیشتر تشدید کنید یا به طور بالقوه پوست را بشکنید ، که می تواند منجر به عفونت شود.
مرحله 3. از قرار گرفتن در معرض علت درماتیت تماسی خود خودداری کنید
علت درماتیت تماسی خود را مشخص کنید تا بتوانید به طور فعال از قرار گرفتن در معرض آن خودداری کنید. لوازم آرایشی ، عطر ، محصولات مو و جواهرات فلزی از عوامل شایع درماتیت هستند ، مانند مواد شوینده ، صابون یا سایر مواد شیمیایی تمیز کننده خانگی. علت قرار گرفتن در معرض خود را برطرف کنید تا شیوع دیگری نداشته باشید.
اگر علت دقیق درماتیت خود را نمی دانید ، تا حد امکان از همه محصولات تند و معطر و جواهرات فلزی اجتناب کنید یا از جایگزین های ملایم تر و بدون عطر استفاده کنید
نکته:
اگر در جداسازی علت درماتیت تماسی با مشکل روبرو هستید ، با پزشک خود در مورد آزمایش آلرژی مشورت کنید ، که به شما کمک می کند علت دقیق آن را مشخص کنید تا بتوانید در آینده از آن اجتناب کنید.
مرحله 4. اگر نمی توانید از عوامل تحریک کننده دوری کنید ، از یک مانع برای محافظت از خود استفاده کنید
اگر علت درماتیت شما ماده ای است که با آن کار می کنید یا نمی توانید از قرار گرفتن در اطراف آن اجتناب کنید ، یک مانع می تواند از نظر فیزیکی از تماس مواد تحریک کننده با پوست شما جلوگیری کند. بسته به علت خاص درماتیت ، می توانید از موانع مختلفی مانند موارد زیر استفاده کنید:
- دستکش یا لباس محافظ
- کرم های سد کننده
- قرار دادن لایه های شفاف لاک ناخن روی جواهرات فلزی
مرحله 5. برای کاهش خارش از آنتی هیستامین خوراکی استفاده کنید
اگر خارش آنقدر شدید است که نمی توانید آن را نادیده بگیرید ، یک آنتی هیستامین بدون نسخه می تواند به تسکین آن کمک کند. به داروخانه محلی خود مراجعه کنید و یک آنتی هیستامین استاندارد تهیه کنید که خارش را کاهش می دهد و از خاراندن شما در شب جلوگیری می کند.
برخی از آنتی هیستامین ها می توانند باعث خواب آلودگی شما شوند
مرحله 6. به طور منظم از مرطوب کننده استفاده کنید تا به بهبودی پوست شما کمک کند
از مرطوب کننده های بدون عطر ، بدون الکل و ضد حساسیت برای مرطوب نگه داشتن پوست خود استفاده کنید که به تسریع روند بهبود کمک می کند. لوسیون را با صاف کردن مقدار زیادی روی پوست در جهت رشد موهای خود بمالید. مرطوب کننده را به آن نمالید تا بتواند پوست خارجی را مرطوب کند و یک لایه محافظ ایجاد کند تا از کم آبی جلوگیری شود.
- اگر متوجه شدید که پوست شما را بیشتر تحریک می کند ، از مرطوب کننده دیگری استفاده کنید. مراقب علائم بیشتر باشید ، به ویژه اگر علت درماتیت تماسی خود را نمی دانید.
- سعی کنید از لوسیون کالامین برای تسکین پوست خود استفاده کنید.
مرحله 7. برای تسکین پوست خود از حمام های سرد استفاده کنید
ضایعات دردناک و ترشح کننده را می توان با حمام های ولرم یا سرد درمان کرد. این درماتیت شما را درمان نمی کند ، اما می تواند به شما تسکین موقت بدهد و پوست شما را آرام کند تا بتوان با علائم راحت تر کنار آمد. 1/2 فنجان (90 گرم) جوش شیرین یا بلغور جو دوسر کلوئیدی به حمام اضافه کنید تا به پوست شما آرامش بخش و آرامش بخش باشد.
اگر وقت کافی برای حمام کردن ندارید ، به جای آن کمپرس خنک و مرطوب را به مدت 15 تا 30 دقیقه روی پوست خود بمالید
مرحله 8. برای موارد شدید از کرم موضعی کورتیکواستروئید استفاده کنید
اگر وضعیت شما با داروهای خانگی بهبود نیافت ، از کورتیکواستروئید موضعی در ناحیه آسیب دیده استفاده کنید تا به کاهش خارش و التهاب کمک کند. به داروخانه محلی خود مراجعه کنید و یک کرم هیدروکورتیزون بدون نسخه تهیه کنید یا با پزشک خود تماس بگیرید و از آنها بخواهید که نسخه ای برای کرم قوی تر بنویسند.
- کرم را مطابق دستورالعمل روی بسته بندی بمالید.
- در نوزادان زیر 2 سال از کورتیکواستروئید استفاده نکنید. زنان باردار باید با احتیاط استفاده کنند و از کرم های کم قدرت استفاده کنند.
- پماد را یک بار در روز بمالید و بیش از دو هفته بدون تأیید پزشک ادامه ندهید.
مرحله 9. در صورت تداوم علائم بیش از 2 هفته ، به متخصص پوست مراجعه کنید
درماتیت تماسی معمولاً طی 1-2 هفته با استفاده از داروهای خانگی ، درمان های بدون نسخه و اجتناب از علل برطرف می شود. با این حال ، اگر هنوز بعد از 2 هفته بثورات شدید دارید ، می تواند نشانه یک مشکل عمیق تر باشد. به متخصص پوست مراجعه کنید تا بتواند شما را معاینه کرده و راهکارهایی را توصیه کند یا داروهایی تجویز کند که درماتیت تماسی شما را درمان می کند.
- متخصص پوست همچنین می تواند کورتیکواستروئیدهای قوی تری را برای تسکین التهاب یا آنتی بیوتیک ها را برای درمان عفونت های پوستی که ممکن است ایجاد شده باشد ، تجویز کند.
- اگر درماتیت شما بر خواب ، تنفس یا عملکرد کار شما تأثیر می گذارد ، به پزشک مراجعه کنید.
- اگر درد زیادی را تجربه می کنید یا عفونت یا تاول در ناحیه آسیب دیده ایجاد می شود ، با پزشک خود تماس بگیرید.
روش 2 از 6: مدیریت علائم اگزما
مرحله 1. برای تشخیص اگزما به دنبال لکه های خشک و پوسته پوسته روی پوست خود باشید
درماتیت آتوپیک یا اگزما یک بیماری شایع پوستی است که توسط ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. علائم درماتیت آتوپیک شامل خارش شدید ، تکه های پوسته پوسته در آرنج ، زانو ، دست و بالا تنه ، برآمدگی های کوچکی است که ممکن است مایع را خارج کند و پوست متورم و حساس. اگر فکر می کنید ممکن است اگزما داشته باشید ، برای تشخیص رسمی به پزشک خود مراجعه کنید.
- بسیاری از بیماران قبل از 5 سالگی علائم خود را نشان می دهند و در بسیاری از موارد علائم در بزرگسالی کاهش می یابد یا ناپدید می شود.
- اگر شما یا هر کسی در خانواده ژنتیکی شما بثورات مشابه ، آسم یا تب یونجه داشته اید ، احتمال ابتلا به اگزما بیشتر است.
مرحله 2. از عوامل حساسیت زا و محرک هایی که علائم شما را تحریک می کنند اجتناب کنید
درماتیت آتوپیک می تواند با موارد متعددی تشدید شود ، بنابراین به عوامل حساسیت زا و محرک هایی که علائم شما را تحریک می کنند یا بدتر می کنند توجه کنید تا بتوانید به طور فعال از تماس با آنها اجتناب کرده یا آنها را به حداقل برسانید. پزشک همچنین می تواند آزمایشاتی را انجام دهد که به شما در یافتن علل خاص کمک می کند. چند عامل شایع اگزما عبارتند از:
- عطرها ، رنگها و لوازم آرایشی
- گرد و غبار ، شن و ماسه و گرد و غبار
- کلر ، روغن معدنی ، حلالها و سایر مواد شیمیایی قوی
- خز یا شوره حیوانات
- دود سیگار
- گرده
- غذایی که شما یا پزشکتان مشکوک هستید که ممکن است به آن حساسیت داشته باشید
- استحمام زیاد بدون مرطوب کننده
- رطوبت کم
- استرس احساسی
- پوست شما بیش از حد گرم می شود
مرحله 3. از لباس های نخی یا نرم دیگر استفاده کنید
پشم و سایر مواد خشن می توانند درماتیت آتوپیک را تشدید کنند. لباس یا لباس تنگ که عرق می کند نیز می تواند اگزمای شما را تشدید کرده و علائم شما را بدتر کند. لباس های گشاد انتخاب کنید که جریان هوا را به پوست شما نیز افزایش دهد.
نکته:
هرگونه پارچه ای را که با پوست تماس پیدا می کند مرتباً با استفاده از شوینده های بدون عطر بشویید. کنه های گرد و غبار می توانند اگزما را تشدید کنند ، بنابراین شما می خواهید لباس ها ، حوله ها ، ملحفه ها و بالش های شما تا حد ممکن تمیز و بدون تحریک کننده باشد.
مرحله 4. هفته ای 2-3 بار حمام ولرم یا دوش بگیرید
استحمام ، دوش گرفتن یا شنا بیش از 2-3 بار در هفته می تواند پوست شما را خشک کرده و باعث بثورات شود. برای جلوگیری از خشک شدن پوست و بدتر شدن علائم از استفاده از آب داغ یا هرگونه صابون و شوینده های تند یا معطر خودداری کنید.
- برای تسکین پوست خود ، محصولات آرامش بخش مانند بلغور جو دوسر پخته نشده ، بلغور جو دوسر کلوئیدی یا جوش شیرین به حمام خود اضافه کنید.
- بعد از حمام با حوله به آرامی خشک کنید. محکم یا شدید مالش ندهید وگرنه پوست شما خشک می شود.
مرحله 5. روزانه مرطوب کننده را روی پوست خود بمالید تا پوست شما آرام شود
بلافاصله بعد از استحمام ، قبل از خواب و در صورت لزوم ، از پماد یا کرم مرطوب کننده استفاده کنید. به کمر ، قفسه سینه و پاها و سایر نواحی آسیب دیده بدن توجه ویژه ای داشته باشید. یک مرطوب کننده بدون بو انتخاب کنید یا از پزشک خود بخواهید توصیه هایی برای مرطوب کننده های آرامبخش که شرایط شما را تشدید نمی کند ، انجام دهد.
از لوسیون کم آب یا از گزینه آب بدون صفر مانند ژله نفت استفاده کنید که از تبخیر آب روی پوست شما محافظت می کند و احتمال کمتری برای ایجاد شعله ور دارد
مرحله 6. از آنتی هیستامین ها یا کرم ضد خارش برای کنترل خاراندن استفاده کنید
خارش می تواند در موارد درماتیت آتوپیک شدید باشد ، اما خاراندن لکه های آسیب دیده پوست وضعیت شما را بدتر می کند و می تواند منجر به عفونت های پوستی شود. یک آنتی هیستامین خوراکی بدون نسخه می تواند خارش را کاهش دهد. همچنین می توانید برای کنترل خارش ، یک کرم موضعی ضد خارش یا کرم هیدروکورتیزون را مستقیماً روی لکه های درماتیت آتوپیک خود بمالید.
- ناخن های خود را کوتاه کنید تا آسیب ناشی از خراشیدن به حداقل برسد.
- اگر هنگام خواب خود را خراشید ، دستکش بپوشید.
مرحله 7. برای جلوگیری از تعریق خود را خنک نگه دارید
تعریق می تواند پوست شما را تحریک کند و درماتیت آتوپیک را تشدید کند. اگر اتاق شما شب ها بسیار سرد می شود ، ترموستات خود را روی دمای مناسب تنظیم کنید و از یک مرطوب کننده استفاده کنید تا هوای خشک پوست شما را خشک نکند.
مرحله 8. راه هایی برای کاهش استرس خود برای جلوگیری از شیوع بیماری پیدا کنید
استرس و اضطراب علائم درماتیت آتوپیک شما را شدیدتر می کند و می تواند باعث شیوع یا افزایش شدید بیماری شود. عوامل استرس زای زندگی خود را شناسایی کنید تا بتوانید از آنها دوری کنید یا راهی برای مدیریت آنها پیدا کنید. اگر با استرس و اضطراب دست و پنجه نرم می کنید ، به یک درمانگر مجاز مراجعه کنید تا به شناسایی علل زمینه ای کمک کند. آنها همچنین ممکن است دارویی را تجویز کنند که به شما در مدیریت استرس کمک کند.
برخی از راه هایی که می توانید به مدیریت استرس خود کمک کنید شامل ورزش منظم ، گفتگو درمانی ، مدیتیشن یا تمرینات تنفس عمیق است
مرحله 9. در مورد درمان های دارویی قوی با پزشک متخصص پوست صحبت کنید
موارد شدید اگزما ممکن است نیاز به مداخله پزشکی جدی تری برای تسکین علائم داشته باشد. انواع مختلفی از درمان ها و داروها وجود دارد که می تواند موارد جدی اگزما را درمان کند و پزشک شما می تواند تعیین کند که بهترین روش درمانی برای شما چیست. اگر نمی توانید علائم خود را به تنهایی درمان یا مدیریت کنید ، برای ملاقات با پزشک خود وقت بگیرید.
- برای کاهش شدت التهاب و پوسته پوسته شدن ، می توان از کرم اورتیکواستروئید با نسخه قوی استفاده کرد.
- آنتی بیوتیک های خوراکی می توانند به درمان عفونت های پوستی و همچنین کاهش باکتری های پوستی که می توانند درماتیت آتوپیک را بدتر کنند ، کمک کنند.
- فتوتراپی UV می تواند به درمان درماتیت آتوپیک کمک کند.
- ترکیبی از مرطوب کننده ها و کورتیکواستروئیدها را می توان با استفاده از بانداژ پیچیده روی پوست استفاده کرد.
روش 3 از 6: تسکین علائم درماتیت سبورئیک
مرحله 1. پوسته پوسته شدن زرد یا مایل به قرمز را در پوست سر ، صورت یا اندام تناسلی بررسی کنید
درماتیت سبورئیک که در نوزادان "کلاه گهواره" نیز نامیده می شود ، باعث پوسته پوسته شدن زرد مایل به قرمز یا مایل به قرمز می شود ، که بیشتر در پوست سر ، صورت یا اندام تناسلی ایجاد می شود. در صورت شما معمولاً در اطراف ابروها یا کناره های بینی شما دیده می شود. شایع ترین علائم پوسته پوسته شدن یا شوره سر و ابروها ، پوسته پوسته شدن و قرمزی پوست ، خارش و سفت شدن پلک ها است.
مرحله 2. برای شستن پوست سر از شامپوی ضد شوره بدون نسخه استفاده کنید
به خصوص در موارد خفیف ، شامپوی ضد شوره بدون نسخه اغلب برای تسکین علائم درماتیت سبورئیک کافی است. برای از بین بردن لکه های پوسته پوسته و شوره ، شامپویی برای شوره سر با ترکیباتی مانند پیریتیون روی ، قیر ، سلنیوم ، کتوکونازول یا سالیسیلیک اسید انتخاب کنید.
- بسته به نوع شامپویی که استفاده می کنید ، می توانید بین 2-7 بار در هفته شامپو بزنید.
- شامپو را به مدت زمان توصیه شده روی بطری روی موهای خود بگذارید.
- شامپوهای جایگزین برای پیدا کردن موثرترین شامپو برای شما.
نکته:
اگر ریش یا شکل دیگری از موهای صورت دارید و در زیر آن درماتیت سبورئیک دارید ، از شامپوی شوره برای درمان آن استفاده کنید. نیازی به اصلاح ندارید!
مرحله 3. از محصولات پوستی حاوی الکل خودداری کنید
پاک کننده های پوست ، پس از اصلاح ، لوازم آرایشی و عطرهای حاوی الکل می توانند درماتیت سبورئیک شما را تشدید کرده و علائم شما را بدتر کنند. به دنبال محصولات ضد حساسیت بدون بو ، فاقد الکل و مناسب برای پوست های حساس باشید.
مرحله 4. اگر علائم شما پس از 2 هفته بهبود نیافت ، با پزشک خود مشورت کنید
اکثر موارد درماتیت سبورئیک را می توان با روشهای بدون نسخه درمان کرد و به طور کلی پس از یک هفته یا بیشتر برطرف می شود. با این حال ، موارد شدیدتر ممکن است نیاز به مداخله پزشکی جدی تری داشته باشد. با پزشک خود در مورد درمان ها یا داروهایی که می توانند برای درمان علائم شما تجویز کنند صحبت کنید. برخی از این درمانها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کورتیکواستروئیدها با نسخه قوی
- شامپوهای ضد قارچ ، کرم ها و داروهای خوراکی
- ژل ها و کرم های ضد باکتری
- نور درمانی
- سرکوب کننده های سیستم ایمنی
روش 4 از 6: جلوگیری از شیوع درماتیت شماره ای
مرحله 1. برای شناسایی درماتیت شماره ای به دنبال نقاط قرمز به اندازه سکه باشید
درماتیت شماره ای که به عنوان اگزمای دیسکوئید نیز شناخته می شود ، با پلاک های قرمز مدور و اندازه سکه مشخص می شود. آنها اغلب در پاها ، بازوها ، دستها یا تنه یافت می شوند. قطر دیسک های قرمز 1 تا 4 اینچ (2.5 تا 10.2 سانتی متر) است و گاهی اوقات می تواند منجر به تاول یا نشت زخم شود.
مردان بین 55 تا 65 سال و زنان بین 15 تا 25 سال شایع ترین گروه ها هستند
مرحله 2. از عوامل ایجاد کننده درماتیت شماره ای اجتناب کنید
درماتیت شماره ای یک بیماری سرسخت است که می تواند توسط تعدادی از عوامل احتمالی محیطی ایجاد شود. علل و محرک های احتمالی بیماری خود را مشخص کنید تا بتوانید از قرار گرفتن در معرض آنها اجتناب کرده یا آن را به حداقل برسانید. علل شایع درماتیت شماره ای عبارتند از:
- آب و هوای سرد و خشک
- گزش حشرات و سایش
- فلزات مانند نیکل
- داروهای تجویزی مانند اینترفرون و ایزوترتینوئین
- مواد شیمیایی مانند فرمالدئید یا کلر
- عفونت باکتریایی
- گردش خون ضعیف ، به ویژه در پاها
مرحله 3. از پوست خود در برابر خط و خش و مواد شیمیایی سخت محافظت کنید
در صورت انجام ورزش های تماسی که باعث ایجاد سایش می شوند ، از خراشیدن و مالیدن پوست خود اجتناب کنید. پوست خود را در معرض پاک کننده های قوی یا مواد شیمیایی مانند سفید کننده قرار ندهید تا باعث تحریک آن نشوید یا عفونت بالقوه ایجاد نکنید.
نکته:
اگر دچار خارش یا لکه های درماتیت شماره ای هستید ، تا زمان بهبودی پوست خود از انجام ورزش های خشن یا فعالیت های شدید خودداری کنید.
مرحله 4. روزانه حمام یا دوش آب ولرم بگیرید تا پوست شما آرام شود
مهم است که پوست خود را تمیز نگه دارید تا درماتیت شماره ای شما برطرف شود ، اما حمام کردن یا دوش بیش از حد طولانی یا داغ می تواند پوست شما را تحریک کند. دوش گرفتن یا دوش گرفتن به مدت 20 دقیقه در آب ولرم به بهبود پوست شما کمک می کند.
می توانید 1/2 فنجان (40 گرم) بلغور جو دوسر یا جوش شیرین نپخته را به حمام اضافه کنید تا به تسکین پوست ملتهب شما کمک کند
مرحله 5. بلافاصله بعد از حمام مرطوب کنید تا پوست خود را هیدراته نگه دارید
قبل از خشک شدن از کرم مرطوب کننده ، پماد یا لوسیون استفاده کنید تا پوست خشک را آبرسانی کنید. خود را با یک حوله تمیز با نوازش ملایم و نه مالش خشک کنید. به اندازه کافی مرطوب کننده اضافه کنید تا پوست نرم و هیدراته شود.
مرطوب کننده اتاق نیز می تواند به مرطوب نگه داشتن پوست شما کمک کند
مرحله 6. در مورد گزینه های درمانی بیشتر از یک متخصص پوست بپرسید
در موارد شدید ، یک متخصص پوست می تواند درمانهای تجویز کننده قوی را توصیه کند. بسیاری از این درمان ها عوارض جانبی دارند ، بنابراین مطمئن شوید که در مورد گزینه های خود با پزشک متخصص مشورت کنید. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- درمان با اشعه ماوراء بنفش
- کورتیکواستروئیدهای موضعی و خوراکی
- پانسمان مرطوب
روش 5 از 6: مقابله با درماتیت استاز
مرحله 1. برای تشخیص درماتیت استاز ، تغییرات پوستی را در پاهای خود بررسی کنید
درماتیت استاز به دلیل گردش ضعیف در ساق پا ایجاد می شود و می تواند باعث تورم خون و تجمع مایعات شود. تورم و تجمع مایع باعث درد و سوزش در پوست پاهای شما می شود. علائم شایع درماتیت استاز شامل تورم مچ پا ، احساس سنگینی یا درد در ساق پا و تغییرات پوستی مانند سفت شدن ، برآمدگی ، لاغری ، خارش یا تیره شدن است.
درماتیت استاز بیشتر در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب ، واریس یا سایر مشکلات گردش خون مشاهده می شود
مرحله 2. برای از بین بردن درماتیت استاز ، بیماری زمینه ای را درمان کنید
از آنجا که درماتیت ایستایی ناشی از تجمع خون و مایع در پاهای شما است ، تنها راه واقعی درمان و خلاص شدن از شر آن ، رسیدگی به مشکل پزشکی اساسی است که باعث تجمع مایع می شود. با پزشک خود در مورد روش ها و داروهایی که می توانند به درمان علل گردش خون ضعیف شما کمک کنند و علائم درماتیت استازیتان را بهبود بخشد ، مشورت کنید. استراتژی ها و درمان های رایج عبارتند از:
- جوراب ساق بلند فشاری
- جراحی واریس
- اجتناب از ایستادن یا نشستن طولانی مدت
- هنگام خوابیدن و هر چند ساعت در حالت بیداری پاهای خود را بالا نگه دارید
مرحله 3. در مورد داروهای ایمن پوستی که می توانید استفاده کنید ، با یک متخصص پوست صحبت کنید
می توانید از داروهای پوستی برای تسکین علائم و بهبود وضعیت پوست خود استفاده کنید. اما ، برخی از داروهای پوستی می توانند با سایر داروهای مورد استفاده شما تداخل منفی داشته باشند ، بنابراین مهم است که قبل از استفاده از داروهای جدید پوستی ، با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند بهترین گزینه ها را برای شما توصیه کنند. بسته به مورد شما ، چنین درمانهایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آنتی بیوتیک های خوراکی
- استروئیدهای موضعی
روش 6 از 6: شکستن چرخه خارش-خارش نورودرماتیت
مرحله 1. بدنبال خشکی پوست و اجبار خاراندن برای تشخیص نورودرماتیت باشید
نورودرماتیت یک بیماری پوستی است که با خارش مزمن و خراش اجباری مشخص می شود و می تواند در اثر استرس یا خاراندن بیش از حد یک تحریک اولیه ایجاد شود ، که در حال حاضر به دلیل خاراندن مکرر همچنان خارش دار است. خاراندن مکرر و برداشتن در همان ناحیه می تواند پوستی ضخیم و پوسته پوسته ایجاد کند که حتی بیشتر خارش می یابد.علائم نورودرماتیت شامل تکه هایی از پوست قرمز ، پوسته پوسته یا چرمی و ناتوانی در جلوگیری از خاراندن همان نقطه روی بدن است.
مرحله 2. برای کاهش خارش از آنتی هیستامین خوراکی استفاده کنید
کاهش میزان خارش پوست می تواند به شما در شکستن چرخه خارش و خارش که باعث ایجاد نورودرماتیت می شود ، کمک کند. برخی از آنتی هیستامین های بدون نسخه را از داروخانه محلی خود تهیه کرده و طبق دستورالعمل مصرف کنید تا از خارشی که شما را مجبور به خاراندن می کند خلاص شوید.
کرم های هیدروکورتیزون موضعی می توانند اثر آرام بخشی مشابهی را ارائه دهند
مرحله 3. برای به حداقل رساندن سوزش ، لباسهای نخی نرم بپوشید
لباسهای نرم و راحت باعث خارش پوست شما نمی شوند ، که به کاهش میل به خاراندن کمک می کند. لباس های نخی مناسب انتخاب کنید که به پوست شما اجازه تنفس بدهد تا عرق نکنید.
مرحله 4. از پوست خود در برابر خاراندن یک شبه محافظت کنید
مقاومت در برابر هوس خاراندن ناحیه آسیب دیده هنگام خواب دشوار است. ناخن های خود را کوتاه کرده و شب ها دستکش بپوشید تا از آسیب در هنگام خواب جلوگیری کنید. همچنین می توانید ناحیه را با یک ماده نرم پانسمان کنید تا از خراشیدن در هنگام خواب جلوگیری کنید.
نکته:
خواب راحت نیز به وضعیت روانی شما کمک می کند ، که می تواند تمایل به خاراندن را برای شما راحت تر کند. اطمینان حاصل کنید که هر شب حداقل 7 ساعت می خوابید.
مرحله 5. ناحیه آسیب دیده را به خوبی مرطوب نگه دارید
برای مرطوب نگه داشتن پوست از کرم ها و لوسیون های مرطوب کننده استفاده کنید تا بهبود یابد و به این اندازه دردناک یا خارش دار نباشد. 1/2 فنجان (40 گرم) بلغور جو دوسر نپخته را به حمام های ولرم خود اضافه کنید تا پوست شما آرامش و هیدراته شود. بلافاصله بعد از حمام یا دوش پوست خود را مرطوب کنید.
به یاد داشته باشید که خود را با حوله خشک کنید ، پوست خود را بیشتر مالش ندهید و سایش نکنید
مرحله 6. در صورت بدتر شدن علائم ، با پزشک در مورد درمان بیشتر مشورت کنید
اگر نمی توانید خاراندن خود را کنترل کنید و پوست شما واقعاً ملتهب یا دردناک است ، در مورد سایر گزینه های درمانی با پزشک خود مشورت کنید. آنها ممکن است بتوانند استراتژی ها یا داروهایی را که می توانید برای تسکین علائم و کنترل خارش خود استفاده کنید ، توصیه کنند. آنها همچنین می توانند شما را به یک درمانگر ارجاع دهند که می تواند به شما در مدیریت خاراندن کمک کند. چند گزینه درمانی احتمالی عبارتند از:
- روان درمانی
- تکنیک های کاهش استرس یا درمان های ضد اضطراب
- کورتیکواستروئیدها
- نور درمانی
- درمان های بوتولینوم (بوتاکس)
- ضد التهاب
نکات
- مناطق آسیب دیده از درماتیت را خراش ندهید. اگر مجبور به خراشیدن هستید ، دستکش بپوشید یا ناخن های خود را کوتاه کنید ، فقط بدتر می شود.
- از پارچه های تنفس و خنک استفاده کنید تا پوست شما التیام یابد.
- اگر نمی توانید نوع و علت درماتیت خود را تعیین کنید ، برای تشخیص به پزشک خود مراجعه کنید.
- جوش شیرین یا بلغور جو دوسر را به یک حمام ولرم اضافه کنید تا خاصیت آرام بخشی داشته باشد.
- پوست خود را با لوسیون های کم آب و مرطوب کننده در اتاق خواب خود مرطوب نگه دارید.
- هنگام بروز التهاب از پشم یا سایر پارچه های خشن و خش دار خودداری کنید.
هشدارها
- اگر علائم عفونت مانند رگه های قرمز یا ترشح چرک در پوست شما نشان داده شد ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
- تمام دستورالعمل های داروهای بدون نسخه ، شامپوها و درمان ها را با دقت دنبال کنید. بدون مشورت با پزشک ، داروها را با هم مخلوط نکنید.
