درماتیت اسفنجی یک بیماری پوستی است که عموماً نوعی اگزمای حاد تلقی می شود. در حالی که این نوع درماتیت اغلب دردناک است ، پیشگیری و درمان آن نسبتاً آسان است. پس از تشخیص پزشکی درماتیت اسفنجی ، می توانید از داروهای خانگی و مداخلات پزشکی برای درمان این بیماری در صورت لزوم استفاده کنید.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص و تشخیص علائم
مرحله 1. توسط پزشک تشخیص داده شود
اگر هر کدام از علائم درماتیت اسفنجی را تجربه می کنید ، مهم است که توسط پزشک تشخیص داده شود. او به شما کمک می کند تا از طریق پیشگیری و درمان های خانگی یا داروها اقدام به درمان این بیماری کنید.
مرحله 2. علائم درماتیت اسفنجی را شناسایی کنید
علائم درماتیت اسفنجیوتیک در افراد مختلف بسیار متفاوت است ، اما برخی از علائم عمومی وجود دارد که می توانید برای شناسایی این بیماری به دنبال آنها باشید. دانستن این علائم ممکن است تسکین علائم شما را در خانه آسان کند. علائم معمول درماتیت اسفنجی شامل موارد زیر است:
- خارش شدید ، به ویژه در شب
- لکه های قرمز تا قهوه ای مایل به خاکستری روی پوست
- برآمدگی های کوچک و برجسته ای که ممکن است هنگام خراشیدگی حاوی مایع و پوسته باشد
- پوست ضخیم ، ترک خورده ، خشک و پوسته پوسته
- پوست خام ، حساس و متورم که در نتیجه خراشیدگی ایجاد می شود
- شایع ترین محل بروز درماتیت اسفنجی در قفسه سینه ، معده و باسن است. می تواند از این نواحی به سایر نقاط بدن سرایت کند.
مرحله 3. از عوامل محرک و عوامل خطر آگاه باشید
برخی عوامل تحریک کننده و عوامل خطر وجود دارد که می توانند شما را مستعد ابتلا به درماتیت اسفنجی بیشتر کنند. آگاهی از این موارد به شما کمک می کند تا اقدامات مناسب را برای جلوگیری از این بیماری انجام دهید.
- کار با فلزاتی مانند نیکل ، حلالها یا لوازم تمیز کننده می تواند خطر ابتلا به درماتیت اسفنجی را افزایش دهد.
- برخی بیماری ها از جمله نارسایی احتقانی قلب ، بیماری پارکینسون و HIV/AIDS نیز می توانند شما را مستعد ابتلا به درماتیت اسفونژیوتیک کنند.
- در صورت داشتن پوست حساس و/ یا استفاده از صابون های بسیار خشن و قوی که می توانند واکنش آلرژیک روی پوست ایجاد کنند ، درماتیت اسفنجی می تواند شعله ور شود.
روش 2 از 3: استفاده از داروهای خانگی
مرحله 1. عوامل ایجاد کننده درماتیت اسفنجیک شما را مشخص کنید
این بیماری پوستی اغلب به دلیل تحریک کننده خاصی شعله ور می شود. آگاهی از عوامل ایجاد کننده درماتیت اسفنجی می تواند به شما در پیشگیری و تسکین آن کمک کند.
- محرک می تواند یک آلرژن ، حساسیت غذایی ، لوازم آرایشی ، عوامل محیطی ، نیش حشرات یا صابون یا شوینده تند باشد.
- اگر مشکوک به محرک خاصی هستید ، سعی کنید قرار گرفتن در معرض آن را محدود کنید و ببینید آیا علائم شما را تسکین می دهد یا خیر.
- برخی عوامل خارجی می توانند درماتیت اسفونیوتیک را از جمله خشکی پوست ناشی از حمام یا دوش بسیار گرم ، استرس ، عرق ، پوشیدن پشم ، قرار گرفتن در معرض دود تنباکو و آلودگی بدتر کنند.
- برخی از غذاها همچنین می توانند درماتیت اسفنجیک از جمله تخم مرغ ، شیر ، بادام زمینی ، سویا ، ماهی و گندم را بدتر کنند.
- از صابون های ملایم یا "ضد حساسیت" و مواد شوینده لباس استفاده کنید. اینها حاوی مواد شیمیایی مضر کمتری هستند که می توانند پوست شما را تحریک کنند. بعد از شستن لباس ها را دوبار بشویید تا مطمئن شوید مواد شوینده به خوبی خارج شده است.
- هر محصولی که دارای علامت "هایپوآلرژنیک" است برای پوست های حساس آزمایش شده است و احتمالاً باعث تحریک پوست شما نمی شود.
مرحله 2. خراش ندهید
صرف نظر از اینکه برای درماتیت اسفنجیوتیک چه درمانی را دنبال می کنید ، لکه های روی پوست خود را خراش ندهید. خاراندن بثورات می تواند هر گونه زخم را باز کرده و مشکلات بیشتری از جمله عفونت ایجاد کند.
اگر نمی توانید از خاراندن نواحی تحریک شده اجتناب کنید ، گهگاه بانداژهایی را روی نواحی که به طور جدی با درماتیت اسفنجی مبتلا شده اند بمالید. این کار قرار گرفتن در معرض مواد محرک را محدود می کند و شما را از خاراندن دور می کند. مناطق را مکررا نپوشانید ، زیرا ممکن است در واقع باعث تحریک بیشتر شود
مرحله 3. پوست خود را به خوبی هیدراته نگه دارید تا سوزش را کاهش دهید
حفظ رطوبت طبیعی پوست از خشک شدن آن جلوگیری کرده و از تحریک بیشتر جلوگیری می کند. شما می توانید با روشهای مختلف از جمله مرطوب کردن ، اجتناب از افراط دما و استفاده از مرطوب کننده ، پوست خود را هیدراته نگه دارید.
- هنگام استحمام یا دوش گرفتن از پاک کننده ملایم مخصوص پوستهای حساس استفاده کنید. گزینه های پیشنهادی شامل Dove ، Aveeno و Cetaphil است. از آب بیش از حد گرم استفاده نکنید ، زیرا باعث خشک شدن و تحریک پوست می شود.
- حداقل دوبار در روز مرطوب کننده را روی پوست خود بمالید. بهترین زمان برای استفاده بعد از دوش گرفتن یا حمام در حالی که پوست شما هنوز مرطوب است. بعداً در روز ، از روغن برای مرطوب کردن پوست خود استفاده کنید.
- مطمئن شوید که از مرطوب کننده های بدون بو و بدون رنگ استفاده می کنید که باعث تحریک پوست شما نمی شود. اگر مطمئن نیستید که چه مرطوب کننده ای برای پوست شما مناسب است ، از پزشک یا داروساز خود بپرسید. از کرم ها یا پمادها استفاده کنید ، زیرا معمولاً ضخیم تر و م effectiveثرتر از لوسیون ها هستند و معمولاً کمتر تحریک کننده پوست هستند.
- استحمام 10-15 دقیقه ای در آب گرم با جوش شیرین ، بلغور جو دوسر پخته نشده یا جو دوسر کلوئیدی به پوست شما کمک می کند تا مرطوب بماند. بعد از حمام حتماً پوست خود را با کرم یا روغن مرطوب کنید.
- با نگه داشتن یک مرطوب کننده در خانه اطمینان حاصل می کنید که هوا مرطوب است و پوست شما را خشک نمی کند.
- از افراط در دمای بدن که باعث خشکی پوست می شود خودداری کنید.
مرحله 4. با نوشیدن آب هیدراته بمانید
اطمینان از نوشیدن آب کافی به هیدراته ماندن پوست شما نیز کمک می کند. روزانه حداقل هشت لیوان آب بنوشید تا پوست شما رطوبت قبلی را حفظ کرده و از کم آبی بدن جلوگیری کند.
مرحله 5. برای از بین بردن خارش و التهاب از کمپرس سرد استفاده کنید
خارش و التهاب ناشی از درماتیت اسفنجیوتیک ناشی از هیستامین در خون شما است. بسته های سرد یا کمپرس می توانند با محدود کردن جریان خون و خنک کردن پوست ، به تسکین خارش و التهاب ناشی از درماتیت اسفنجیوز کمک کنند.
- هیستامین زمانی تولید می شود که ماده آلرژن وارد بدن می شود. این دارو در همه علائم واکنش های آلرژیک از جمله خارش و التهاب نقش دارد.
- می توانید به مدت 10 تا 15 دقیقه ، هر 2 ساعت یکبار یا در صورت نیاز ، کمپرس سرد را بطور متناوب روی بثورات خود قرار دهید.
مرحله 6. از پوست خود محافظت کنید
شما می توانید با محافظت از پوست خود از درماتیت اسفونیوتیک جلوگیری کرده و آن را تسکین دهید. لباس ، بانداژ و حتی اسپری حشرات از پوست شما محافظت می کند.
- لباس های سرد ، گشاد و یکدست با بافت مانند پنبه یا ابریشم بپوشید تا از خراشیدگی جلوگیری کرده و از تعریق زیاد جلوگیری کنید. از پشم استفاده نکنید ، زیرا می تواند پوست شما را تحریک کند.
- پیراهن های آستین بلند و شلوارهای بلند بپوشید تا از خاراندن پوست خود جلوگیری کرده و آن را در برابر عوامل محرک خارجی محافظت کنید.
- همچنین می توانید در مواقعی که در خارج از منزل قرار دارید و در معرض گازگرفتگی قرار دارید ، دافع حشرات را در مناطقی که بثورات ندارند ، اعمال کنید. این کار از نزدیک شدن بیش از حد حشرات به پوست شما و ایجاد واکنش های آلرژیک بیشتر جلوگیری می کند.
مرحله 7. از لوسیون کالامین یا کرم ضد خارش استفاده کنید
استفاده از لوسیون کالامین یا کرم ضد خارش بدون نسخه می تواند علائم درماتیت اسفنجی را تسکین دهد. شما می توانید این کرم ها را در فروشگاه های مواد غذایی و داروها هم در فروشگاه و هم به صورت آنلاین خریداری کنید.
- کرم ضد خارش یا هیدروکورتیزون بدون نسخه می تواند به تسکین خارش کمک کند. اطمینان حاصل کنید که یک کرم با حداقل 1 hyd هیدروکورتیزون خریداری کنید.
- این کرم ها را قبل از مرطوب کردن پوست خود روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
- دستورالعمل های خاص محصول را در مورد چگونگی استفاده از کرم بر روی پوست خود دنبال کنید.
مرحله 8. برای کاهش التهاب و خارش ، آنتی هیستامین های بدون نسخه مصرف کنید
این داروها هیستامین مسدود کننده واکنش های آلرژیک را مسدود کرده و به تسکین خارش و التهاب پوست کمک می کنند. انواع مختلفی از آنتی هیستامین های بدون نسخه وجود دارد که در فروشگاه های مواد مخدر و خواربار فروشی هم در فروشگاه و هم در اینترنت موجود است. قبل از مصرف هرگونه داروی جدید ، با پزشک خود مشورت کنید ، زیرا برخی از آنها ممکن است با سایر شرایط پزشکی یا داروهای فعلی تداخل داشته باشند.
- کلرفنیرامین در قرص های 2 میلی گرم و 4 میلی گرم موجود است. بزرگسالان می توانند هر 4 تا 6 ساعت 4 میلی گرم مصرف کنند. از 24 میلی گرم در روز تجاوز نکنید.
- دیفن هیدرامین (بنادریل) در قرص های 25 میلی گرم و 50 میلی گرم موجود است. بزرگسالان می توانند هر 6 ساعت 25 میلی گرم مصرف کنند. از 300 میلی گرم در روز تجاوز نکنید.
- Ceterizine (Zyrtec) در قرص های 5 میلی گرم و 10 میلی گرم موجود است. بزرگسالان می توانند حداکثر 10 میلی گرم هر 24 ساعت مصرف کنند.
- این داروها (به ویژه کلرفنیرامین و دیفن هیدرامین) اغلب دارای اثرات آرامبخش هستند ، بنابراین هنگام رانندگی از رانندگی ، نوشیدن الکل یا کار با ماشین آلات (از جمله رانندگی) خودداری کنید. احتمالاً ستیریزین باعث آرام بخش می شود ، اما باید چند بار آن را امتحان کنید تا قبل از رانندگی یا کار با ماشین آلات باعث خواب آلودگی نشوید.
- اگر کودک را درمان می کنید ، با پزشک یا داروساز خود برای دریافت داروها و دوزهای مناسب مشورت کنید.
مرحله 9. برای کاهش خارش و التهاب از کرم های کورتیکواستروئیدی بدون نسخه استفاده کنید
کرم های کورتیکواستروئیدی می توانند التهاب را کاهش داده و در نتیجه خارش و خاراندن را کاهش دهند. آنها باید یک یا دو بار در روز روی ناحیه آسیب دیده اعمال شوند.
- به شما توصیه می شود صبح بعد از دوش گرفتن از کرم استفاده کنید تا در طول روز باقی بماند.
- نمونه ای از کرم کورتیکواستروئید کرم 1٪ هیدروکورتیزون است.
روش 3 از 3: دریافت کمک پزشکی
مرحله 1. اگر وضعیت شما بدتر شد به پزشک خود مراجعه کنید
اگر تاول ها و بثورات پوستی شما پس از یک هفته از بین نرفت یا بسیار ناراحت شدید ، به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک ممکن است داروهای خوراکی ، کرم های استروئیدی یا نور درمانی را برای درمان درماتیت اسفنجیک تجویز کند.
در صورتی که: آنقدر ناراحت هستید که خواب یا عملکرد روزانه شما را مختل می کند ، پوست شما دردناک است ، مراقبت از خود و درمان های خانگی جواب نداده است ، یا مشکوک هستید که پوست شما آلوده شده است ، به پزشک خود مراجعه کنید
مرحله 2. از نور درمانی استفاده کنید
ممکن است پزشک فتوتراپی (نور درمانی) را برای کمک به درمان درماتیت اسفنجیوز تجویز کند. این درمان بسیار م canثر می تواند به سادگی قرار گرفتن در معرض آفتاب ساده باشد یا ممکن است از نور مصنوعی استفاده کند ، اما بدون خطری همراه نخواهد بود.
- فتوتراپی پوست را در معرض مقادیر کنترل شده نور طبیعی خورشید یا فرابنفش مصنوعی A (UVA) و نوار باریک UVB قرار می دهد. این درمان را می توان به تنهایی همراه با داروها استفاده کرد.
- قرار گرفتن در معرض نور خطر پیری زودرس و سرطان پوست را افزایش می دهد.
مرحله 3. از کورتیکواستروئیدهای تجویزی استفاده کنید
اگر خارش یا بثورات با استفاده از کورتیکواستروئید موضعی بدون نسخه برطرف نشد ، پزشک شما ممکن است کورتیکواستروئید موضعی یا خوراکی قوی تری مانند پردنیزون را تجویز کند.
- استروئیدهای خوراکی و استروئیدهای موضعی قوی در صورت استفاده طولانی مدت می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند. از دستورات پزشک خود پیروی کنید و از این داروها برای مدت بیش از حد توصیه شده استفاده نکنید.
- در حین استفاده از کورتیکواستروئیدهای خوراکی و موضعی ، به مرطوب کردن پوست خود ادامه دهید. آنها نه تنها پوست شما را هیدراته نگه می دارند ، بلکه با قطع مصرف استروئیدها از بروز مجدد بیماری جلوگیری می کنند.
مرحله 4. آنتی بیوتیک تجویز شده برای مبارزه با عفونت را دریافت کنید
در صورت تاول یا ناحیه بثورات آلوده ، می توانید آنتی بیوتیک دریافت کنید تا از سالم ماندن مطمئن شوید. در صورت مشاهده علائم عفونت مانند قرمزی ، تورم ، گرما یا چرک با پزشک خود مشورت کنید.
نوع آنتی بیوتیکی که پزشک تجویز می کند ممکن است متفاوت باشد. آنتی بیوتیک های رایج شامل اریترومایسین ، پنی سیلین ، دیکلوکساسیلین ، کلیندامایسین یا داکسی سایکلین است
مرحله 5. از کرم مهار کننده کلسینورین برای کمک به ترمیم پوست استفاده کنید
وقتی هیچ درمان دیگری م worksثر نیست ، از کرم مهارکننده کلسینورین استفاده کنید که به ترمیم پوست شما کمک می کند. این داروها ، که شامل تاکرولیموس و پیمکرولیموس است ، به حفظ پوست طبیعی ، کنترل خارش و کاهش شعله های درماتیت اسفنجیک کمک می کند.
- مهار کننده های کلسینورین به طور مستقیم بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارد و عوارض جانبی بالقوه ای از جمله مشکلات کلیوی ، فشار خون بالا و سردرد را به دنبال دارد. عوارض جانبی جدی اما نادر شامل افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان ها است.
- این داروها تنها در مواردی تجویز می شوند که سایر درمان ها با شکست مواجه شده و برای اکثر افراد بالای 2 سال تأیید شده است.
