خط وریدی (یا IV به طور خلاصه) یکی از رایج ترین و مهمترین ابزار در پزشکی مدرن است. IVs به متخصصان مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد مایعات ، فرآورده های خونی و داروها را مستقیماً از طریق یک لوله کوچک به جریان خون بیمار تزریق کنند. این امکان جذب سریع و کنترل دقیق دوز ماده مصرف شده را فراهم می کند ، که برای انواع روشهای پزشکی از جمله دادن مایعات برای درمان کم آبی بدن ، دادن خون به بیمار که به سرعت آن را از دست می دهد ، یا صدور درمان های آنتی بیوتیکی ضروری است. برای وارد کردن IV ، ابتدا باید یک متخصص پزشکی آموزش دیده باشید. برای قرار دادن IV ، دسترسی به ورید و حفظ IV برای بهترین نتایج آماده شوید.
مراحل
قسمت 1 از 3: آماده سازی برای شروع IV
مرحله 1. مواد خود را جمع آوری کنید
اگرچه شروع IV به عنوان یک عمل پیچیده تر چندان جدی نیست ، اما همچنان به همان سطح اولیه آمادگی و احتیاط احتیاج دارد که هر روش پزشکی جزئی. قبل از شروع کار ، می خواهید تمام ابزار و وسایل مورد نیاز خود را در اختیار داشته باشید و مطمئن باشید که هرگونه موادی که با بدن بیمار تماس می گیرد - به ویژه سوزن های شما - تازه و استریل هستند. برای شروع خط IV معمولی ، به موارد زیر نیاز دارید:
- دستکش یکبار مصرف استریل
- اندازه مناسب کاتتر IV "بدون سوزن" (معمولاً گیج 14-25)
- کیسه مایع IV
- تورنیکت غیر لاتکس
- پانسمان یا پانسمان استریل
- گاز پانسمان
- دستمال مرطوب الکلی
- نوار طبی
- ظرف تیز
- پد یا کاغذ استریل (ابزارهای کوچکی را روی آن قرار دهید تا نزدیک آنها باشد)
مرحله 2. خود را به بیمار معرفی کنید
بخش مهمی از فرایند شروع IV ، معرفی خود به بیمار و توضیح روش مورد نظر برای انجام آن است. صحبت با بیماران و به اشتراک گذاشتن این اطلاعات اساسی به آنها کمک می کند تا راحت باشند و اطمینان حاصل می کند که هیچ بخشی از این روند آنها را شگفت زده یا شوکه نمی کند. علاوه بر این ، تضمین می کند که شما رضایت کامل آنها را برای ادامه کار دارید. پس از اتمام کار ، از بیمار بخواهید در جایی که IV دریافت می کند دراز بکشد یا دراز بکشد.
- هنگامی که بیماران عصبی هستند ، رگهای آنها ممکن است تا حدی در فرآیندی به نام انقباض عروقی منقبض شوند. این امر شروع IV را سخت تر می کند ، بنابراین قبل از اقدام از اطمینان خاطر باشید که بیمار تا حد امکان آرامش و راحتی دارد.
- ممکن است بخواهید بپرسید که آیا بیمار در گذشته با IVS مشکلی داشته است؟ در این صورت ، بیمار ممکن است بتواند به شما بگوید که دسترسی به کدام سایت ها راحت تر است.
مرحله 3. لوله IV را آماده کنید
سپس ، لوله IV را با تعلیق کیسه IV از یک پایه بلند ، پر کردن لوله با محلول نمک و بررسی وجود حباب ، آماده کنید. در صورت لزوم ، لوله را محکم کنید تا محلول روی زمین نریزد. مطمئن شوید که هرگونه حباب را از لوله با ضربه زدن ملایم ، فشردن یا شستشو از خط خارج کنید. یک برچسب تاریخ دار و امضا شده باید روی لوله IV و کیسه IV قرار گیرد.
- تزریق حباب هوا به جریان خون بیمار می تواند باعث ایجاد یک بیماری جدی به نام آمبولی شود.
- یکی از روشهای آسان برای از بین بردن حباب ها از لوله IV این است که لوله را به طول کامل باز کرده و شیر غلتکی را تا محفظه قطره حرکت دهید. در مرحله بعد ، کیسه IV را با سنبل لوله سوراخ کنید و محفظه قطره را محکم کنید. شیر غلتکی را باز کرده و خط را رها کنید - مایع باید بدون ایجاد حباب از طول لوله به سمت پایین جریان یابد.
مرحله 4. یک کاتتر با اندازه مناسب برای شرایط انتخاب کنید
به طور معمول ، کاتترهای IV بر روی سوزنی که برای سوراخ کردن ورید استفاده می شود نصب می شوند. پس از دسترسی به ورید ، کاتتر در محل خود قرار می گیرد تا به راحتی به ورید دسترسی پیدا کند. اندازه های مختلف کاتترها به نام سنج وجود دارد. هر چه عدد اندازه گیری کوچکتر باشد ، کاتتر ضخیم تر است و سریعتر می توان دارو را تجویز کرد و خون گرفته شد. با این حال ، کاتترهای ضخیم نیز باعث ایجاد دردناک تر می شوند ، بنابراین مهم است که از کاتتر بزرگتر از نیاز خود استفاده نکنید.
به طور کلی ، برای IVS ، شما به یک کاتتر با اندازه 14-25 نیاز دارید. گرایش به کاتترهای با اندازه بالاتر (نازک تر) برای کودکان و افراد مسن داشته باشید ، اما در صورت نیاز به تزریق سریع ، به سمت سوندهای با ضخامت پایین تر متمایل شوید
مرحله 5. دستکش های استریل بپوشید
قرار دادن IV پوست را سوراخ کرده و تجهیزات خارجی را مستقیماً وارد جریان خون می کند. برای جلوگیری از خطر عفونت خطرناک ، مهم است که دستان خود را بشویید و قبل از شروع با دستمال کاغذی تمیز خشک کنید ، سپس قبل از دست زدن به تجهیزات و لمس بیمار ، دستکش های استریل بپوشید. اگر در هر مرحله عقیم بودن دستکش شما به خطر افتاد ، آنها را درآورده و یک جفت جدید بپوشید. بهتر است ایمن باشید تا افسوس بخورید. در زیر مواردی وجود دارد که اکثر استانداردهای پزشکی نیاز به تغییر دستکش دارند:
- قبل از تماس با بیمار
- قبل از اقدامات تمیز/آسپتیک (مانند تجویز داروهای IV)
- پس از عمل با خطر قرار گرفتن در معرض مایعات بدن
- پس از لمس بیمار
- پس از لمس محیط اطراف بیمار
- قبل از انتقال به بیمار دیگری
مرحله 6. به دنبال رگهای برجسته باشید
در مرحله بعد ، شما می خواهید یک سایت در بیمار برای تجویز IV پیدا کنید. برای بیماران بالغ ، در دسترس ترین رگ ها ، رگ های بلند و مستقیم در اندام فوقانی هستند که نزدیک مفاصل نیستند و دورترین نقطه بدن هستند. برای کودکان ، پوست سر ، دست یا پا به عنوان محل IV ترجیح داده می شود تا ساق پا ، بازو یا آرنج. در حالی که برای شروع IV می توان از هر ورید قابل دسترسی استفاده کرد ، بهتر است از وریدهای دست غالب بیمار اجتناب شود. اگر بیمار سابقه رگ هایی دارد که دسترسی به آنها سخت است ، بپرسید که پزشکان قبلاً در کجا موفق بوده اند. معمولاً بیماران با تجربیات IV قبلی دشوار می دانند که رگ های آنها بیشتر در کجا قابل دسترسی است. توجه داشته باشید که صرف نظر از وجود رگها ، مکانهای خاصی وجود دارد که نمی خواهید IV را وارد کنید. این شامل:
- مکانهایی که IV در عمل جراحی تداخل ایجاد می کند
- در همان مکان IV اخیر اخیر
- در سایتی که علائم عفونت را نشان می دهد (قرمزی ، تورم ، سوزش و غیره)
- در اندامی در همان سمت بدن به عنوان ماستکتومی یا پیوند عروقی (این می تواند منجر به عوارض شود)
مرحله 7. یک تورنیکت بمالید
برای اینکه وریدهای انتخابی شما برای وصل شدن آسان متورم شوند ، یک تورنیکت را در پشت (در جهت تنه) محل IV مورد نظر قرار دهید. به عنوان مثال ، اگر قصد دارید IV را در محل معمولی زیر ساعد قرار دهید ، ممکن است قسمت تورنیکه را در بالای بازو قرار دهید.
- گردن بند را خیلی محکم ن بندید - این امر می تواند باعث کبودی شود ، به ویژه در افراد مسن. باید محکم باشد ، اما نه آنقدر محکم که نتوانید انگشتی را از زیر بکشید.
- اجازه می دهد اندام در حالی که یک تورنیکت در جای خود قرار دارد به صورت لخت به زمین آویزان شود ، می تواند با افزایش جریان خون در اندام به برجسته شدن رگها کمک کند.
مرحله 8. در صورت لزوم رگ را لمس کنید
اگر برای یافتن رگهای مناسب مشکل دارید ، لمس کردن پوست بیمار در ناحیه IV می تواند مفید باشد. انگشت خود را در جهت ورید قرار دهید ، سپس پوست بالای آن را فشار دهید. شما باید رگ را "عقب راندن" احساس کنید. فشار دادن را با یک حرکت پرش به مدت 20 تا 30 ثانیه ادامه دهید. رگ باید به طور قابل ملاحظه ای بزرگتر شود.
قسمت 2 از 3: دسترسی به ورید
مرحله 1. محل IV را ضد عفونی کنید
در مرحله بعد ، یک دستمال الکلی تازه را پاره کنید (یا از یک روش ضدعفونی کننده مشابه مانند کلرهگزیدین استفاده کنید) و آن را روی پوست ناحیه ای که IV قرار داده می شود بمالید. به آرامی اما کاملاً پاک کنید ، از یکنواخت الکل اطمینان حاصل کنید. این کار باکتری های روی پوست را از بین می برد و در صورت سوراخ شدن پوست احتمال عفونت را به حداقل می رساند.
مرحله 2. سوند را برای قرار دادن آماده کنید
کاتتر را از بسته بندی استریل آن خارج کنید. به طور اجمالی آن را بررسی کنید تا از سالم و کارکردن آن مطمئن شوید. محفظه فلش بک را فشار دهید تا محکم شود. قطب کاتتر را بچرخانید تا مطمئن شوید که روی سوزن راحت نشسته است. درپوش محافظ را بردارید و سوزن را بررسی کنید ، مراقب باشید که سوزن به چیزی برخورد نکند. اگر همه چیز مرتب به نظر می رسد ، آماده قرار دادن سوزن شوید.
اجازه ندهید که کاتتر یا سوزن با هر چیزی غیر از پوست بیمار در محل IV تماس پیدا کند. این می تواند عقیم بودن آنها را به خطر اندازد و خطر عفونت را افزایش دهد
مرحله 3. سوزن را وارد کنید
از دست غیر غالب برای تثبیت اندام بیمار با فشار ملایم استفاده کنید و مراقب باشید که مستقیماً محل IV را لمس نکنید. کاتتر را در دست غالب خود بگیرید و سوزن (مورب رو به بالا) را از طریق پوست وارد کنید. با پیشروی سوزن به داخل ورید ، زاویه ورود را کاهش دهید - از رویکردی با زاویه کم عمق استفاده کنید.
به دنبال فلاش بک خون در قطب کاتتر باشید. این نشانه این است که شما با موفقیت به رگ ضربه زده اید. هنگامی که فلش بک را دیدید ، سوزن را یک سانتیمتر (سانتی متر) بیشتر به داخل رگ وارد کنید
مرحله 4. اگر رگ را فراموش کرده اید ، توضیح دهید و دوباره امتحان کنید
قرار دادن IV یک هنر ظریف است-گاهی اوقات ، حتی پزشکان و پرستاران باتجربه در اولین تلاش خود ، رگ را از دست می دهند ، به ویژه اگر بیمار دارای رگهای سختی باشد. اگر سوزن را جلو می برید و فلش بک خون مشاهده نمی کنید ، به بیمار توضیح دهید که فراموش کرده اید و قصد دارید دوباره امتحان کنید. سعی کنید برای بیمار خوشایند باشید - این روند می تواند دردناک باشد.
- اگر مکرراً ورید را از دست دادید ، از بیمار عذرخواهی کنید ، سوزن و سوند را بردارید و دوباره با یک سوزن و سوند تازه روی یک اندام دیگر تلاش کنید. تلاش برای تزریق های متعدد روی یک رگ می تواند برای بیمار بسیار دردناک باشد و کبودی پایدار به جا بگذارد.
- شما می توانید با توضیح علت کار نکردن بیمار و همچنین گفتن چیزی مانند: "گاهی اوقات این اتفاقات به سادگی رخ می دهد. تقصیر هیچکس نیست ما باید دفعه بعد آن را درست دریافت کنیم."
مرحله 5. سوزن را برداشته و دور بیندازید
با حفظ فشار روی پوست ، سوزن (فقط سوزن - نه کاتتر) را حدود 1 سانتیمتر (0.4 اینچ) به عقب از رگ بیرون بکشید. به آرامی کاتتر را به داخل ورید پیش ببرید در حالی که فشار روی رگ و پوست را حفظ می کنید. هنگامی که کانول در رگ قرار می گیرد ، تورنیکت را برداشته و با قرار دادن یک باند یا پانسمان استریل (مانند Tegaderm) روی نیمه پایینی هات کاتتر ، سوند را محکم کنید.
اطمینان حاصل کنید که اتصال لوله IV را با پانسمان خود مسدود نکنید
مرحله 6. سوزن را بردارید و لوله را وارد کنید
با انگشت شصت و انگشت شصت خود را روی قطب کاتتر نگه دارید. آن را به طور ایمن در رگ نگه دارید. با استفاده از دست دیگر ، سوزن (و فقط سوزن) را با دقت از رگ بیرون بکشید. سوزن را در یک ظرف تیز مناسب بریزید. در مرحله بعد ، پوشش محافظ را از انتهای لوله ورودی IV برداشته و با دقت آن را در هاب کاتتر قرار دهید. با پیچ و قفل کردن آن ، آن را در کاتتر محکم کنید.
مرحله 7. IV را ایمن کنید
در نهایت ، IV را در برابر پوست بیمار محکم کنید. یک تکه نوار را روی هات کاتتر قرار دهید ، سپس یک حلقه در لوله کاتتر ایجاد کنید و این قسمت را با یک نوار دوم روی قسمت اول بچسبانید. انتهای دیگر حلقه را در بالای محل IV با یک نوار سوم محکم کنید. قرار دادن حلقه در لوله ، فشار کاتتر IV را کاهش می دهد و باعث راحتی بیشتر برای بیمار می شود و احتمال اینکه به طور تصادفی از ورید برداشته شود کمتر است.
- اطمینان حاصل کنید که هیچ پیچشی در حلقه وجود ندارد - این می تواند با جریان مایعات به جریان خون تداخل داشته باشد.
- فراموش نکنید که برچسبی با تاریخ و زمان درج روی پانسمان IV قرار دهید.
قسمت 3 از 3: حفظ IV
مرحله 1. جریان سیال به داخل IV را بررسی کنید
گیره غلتکی IV را باز کنید و به دنبال قطرات تشکیل شده در محفظه قطره باشید. با انسداد ورید (فشار دادن روی آن برای جلوگیری از جریان آن) به صورت دور از محل IV (دور از تنه) ، بررسی کنید که IV در رگ تزریق می شود. جریان قطرات باید کند و متوقف شود ، سپس با توقف انسداد ورید جریان را دوباره شروع کنید.
مرحله 2. پانسمان را در صورت نیاز تغییر دهید
IVs هایی که برای مدت زمان طولانی باقی می مانند در معرض خطر بیشتری از عفونت قرار دارند تا IV هایی که فقط برای یک عمل یا روش استفاده می شود. برای کاهش خطر عفونت ، مهم است که پانسمان را با دقت بردارید ، محل IV را تمیز کنید و یک پانسمان جدید در محل قرار دهید. به طور کلی ، پانسمان های شفاف باید تقریباً هر هفته تعویض شوند ، در حالی که پانسمان گازها باید بیشتر تعویض شوند زیرا اجازه مشاهده محل IV را نمی دهند.
فراموش نکنید که هر بار که محل IV بیمار را لمس می کنید ، دستان خود را بشویید و یک جفت دستکش تازه بپوشید. این امر به ویژه برای تعویض پانسمان بسیار مهم است ، زیرا استفاده از اتصالات IV طولانی مدت با افزایش میزان عفونت همراه است
مرحله 3. IV را با خیال راحت بردارید
برای برداشتن IV ، ابتدا بست رول را ببندید تا جریان سیال متوقف شود. نوار و پانسمان را به آرامی بردارید تا توپی و محل IV کاتتر نمایان شود. یک تکه گاز تمیز را روی محل IV قرار دهید و در حین بیرون آوردن سوند ، به آرامی فشار ظریف را اعمال کنید.
گاز را روی محل سوراخ با نوار یا بانداژ مانند Coban محکم کنید
مرحله 4. همه سوزن ها را به درستی دور بریزید
سوزن هایی که برای شروع IV استفاده می شوند واجد شرایط تیز پزشکی هستند و باید بلافاصله پس از استفاده در یک ظرف تیز با علامت گذاری خوب قرار داده شوند. از آنجا که سوزن ها می توانند عوامل عفونی و حتی بیماری های منتقله از راه خون را از فردی به شخص دیگر منتقل کنند ، در صورت عدم استفاده صحیح ، بسیار مهم است که اطمینان حاصل شود که این سوزن ها با سطل زباله معمولی دفع نمی شوند ، حتی اگر مطمئن هستید که بیمار کاملاً سالم است.
مرحله 5. عوارض مربوط به IV را بشناسید
اگرچه IVs معمولاً روشهای بی خطر هستند ، اما همیشه این احتمال بسیار اندک اما واقعی وجود دارد که عوارض ناشی از IV ایجاد شود. مهم است که شایع ترین علائم عوارض IV را بدانید تا بتوانید بهترین مراقبت را به بیمار ارائه دهید و در صورت نیاز بدانید چه زمانی باید تحت مراقبت های اورژانسی قرار بگیرید. برخی از عوارض IV (و علائم آنها در زیر آمده است:
- نفوذ: زمانی رخ می دهد که مایع خارج از ورید به بافت نرم اطراف تزریق شود. باعث تورم و صاف شدن و رنگ پریدگی پوست در ناحیه آسیب دیده می شود. بسته به داروی تجویز شده می تواند یک مشکل جزئی یا جدی باشد.
- هماتوم: هنگامی رخ می دهد که خون از ورید به بافت اطراف نشت می کند ، معمولاً پس از سوراخ شدن تصادفی بیش از یک دیواره ورید. اغلب با درد ، کبودی و سوزش همراه است. معمولاً طی چند هفته فشار سبک برطرف می شود.
- آمبولی: بعد از تزریق هوا به داخل ورید ایجاد می شود. اغلب توسط حباب های هوا در لوله IV ایجاد می شود. کودکان به ویژه در معرض خطر هستند. در موارد جدی ، باعث مشکلات تنفسی ، درد قفسه سینه ، پوست آبی ، فشار خون پایین و حتی سکته مغزی و حمله قلبی می شود.
- ترومبوز و اندارتریت: شرایط تهدید کننده زندگی که می تواند ناشی از تزریق به داخل شریان باشد نه ورید. می تواند منجر به درد شدید ، سندرم کمپارتمان (فشار زیاد بر عضله که منجر به احساس بسیار دردناک "تنگ" یا "کامل" می شود) گانگرن ، اختلال در عملکرد حرکتی و حتی از دست دادن اندام شود.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
تمام عملکردهای خود را در طول درج IV ضبط کنید. نگهداری سوابق مناسب از شکایت و شکایت غیر ضروری جلوگیری می کند
هشدارها
- سعی نکنید بیش از دو بار رگ پیدا کنید. اگر بعد از بار دوم نتوانستید یک ورید را با سوزن پیدا کنید ، از یک تکنسین دیگر کمک بگیرید.
- همیشه سوابق بیمار را بررسی کنید تا مطمئن شوید که قبل از قرار دادن IV ، دستورالعمل خاصی وجود ندارد که باید برای فرد رعایت شود.
- فقط در صورتی که متخصص پزشکی آموزش دیده هستید ، IV تزریق کنید.
