شنیدن اینکه شما مبتلا به اختلال دوقطبی هستید می تواند لحظه سختی باشد. ممکن است پزشک خود را باور نکنید یا فکر کنید هیچ مشکلی برای شما وجود ندارد. حدود دو سوم افرادی که تشخیص دوقطبی دارند در پذیرش تشخیص مشکل دارند. اگرچه ممکن است زمان زیادی طول بکشد ، اما از طریق آموزش خود ، جستجوی حمایت و متعهد شدن به یک برنامه درمانی ، می توانید یاد بگیرید که تشخیص خود را بپذیرید.
مراحل
روش 1 از 3: شرایط تشخیص
مرحله 1. بدانید که تنها نیستید
اگر تشخیص دو قطبی داده اید ، ممکن است احساس ترس و تنهایی کنید. با این حال ، بسیاری از مردم هر روز با اختلالات خلقی سروکار دارند. بیش از 22 میلیون نفر در آمریکا مبتلا به اختلالات خلقی هستند. افراد زیادی هستند که با این اختلال برخورد می کنند و منابع زیادی در اختیار شما قرار دارد.
- بسیاری از افراد هر روز تحت درمان دوقطبی قرار می گیرند و با موفقیت با این وضعیت زندگی می کنند. شما تنها فردی نیستید که با این اختلال سروکار دارید یا تنها فردی که تحت درمان است.
- همچنین ممکن است با بررسی افراد برجسته ای که دچار اختلال دوقطبی شده اند ، متوجه شوید که هنوز می توانید با این اختلال به آرزوهای خود برسید. لیست افرادی که با اختلال دوقطبی دست و پنجه نرم کرده اند شامل کری فیشر ، تیم برتون ، تد ترنر ، باز آلدرین و لودویگ ون بتهوون می شود.
مرحله 2. متوجه شوید که دیوانه نیستید
وقتی تشخیص داده می شود که دو قطبی است ، ممکن است افکار متعددی در سر شما جاری باشد. ممکن است در مورد شیوه های مشاهده اختلال دوقطبی در رسانه ها یا تصورات غلطی که دارید فکر کنید. ممکن است فکر کنید دیوانه یا ضعیف هستید. این درست نیست. اختلال دوقطبی عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز شما است که از کنترل شما خارج است.
داشتن اختلال دوقطبی به این معنا نیست که شما یک فرد کمتر هستید یا "معمولی" نیستید. شما فقط یک مشکل شیمیایی در مغز خود دارید که می تواند از طریق درمان مدیریت شود
مرحله 3. احساسات خود را در آغوش بگیرید
اگر بعد از تشخیص احساس احساسی می کنید ، آن احساسات را سرکوب نکنید. در عوض ، اجازه دهید این احساسات را احساس کنید. ممکن است ترسیده ، شرمنده ، عصبانی یا غمگین باشید. ممکن است درد عاطفی را احساس کنید. ممکن است متوجه نشوید چرا این اتفاق برای شما افتاده است یا در پذیرش این که زندگی شما با درمان تغییر می کند ، مقاوم باشید. بگذارید این احساسات را پشت سر بگذارید.
- تلاش برای سرکوب احساسات می تواند مشکلات بیشتری ایجاد کند. وقتی به خودتان اجازه می دهید احساسات را احساس کرده و تجربه کنید ، حتی اگر منفی باشند ، آنگاه با آنها کار می کنید ، آنها را بیرون می گذارید و ادامه می دهید.
- اگر نیاز به گریه یا فریاد دارید ، این کار را انجام دهید. هرچه زودتر این احساسات را کنار بگذارید ، به پذیرش تشخیص خود نزدیکتر خواهید بود. همچنین می توانید با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده مورد اعتماد صحبت کنید یا در مورد احساسات خود بنویسید.
مرحله 4: تشخیص دهید که تشخیص شما را مشخص نمی کند
شما اختلال دوقطبی نیستید. اختلال دوقطبی تنها یک عدم تعادل مغزی است. تو هستی شما باعث ایجاد دوقطبی نشده اید ، این تقصیر شما نیست و شما فرد بدی نیستید. اختلال دوقطبی تنها چیزی است که شما باید با آن زندگی کنید ، مانند دیابت ، آسم ، مشکلات تیروئید یا آرتریت. شما احتمالاً از بدو تولد دچار این اختلال بوده اید و آن را از یکی از اعضای خانواده به ارث برده اید.
اختلال دوقطبی تنها یکی از جنبه های زندگی شما است. اگر آن را از منظر قرار دهید ، این که یک تکه است درست مانند رنگ مورد علاقه ، غذای مورد علاقه ، فعالیت های مورد علاقه و حرفه شما ، کمتر خسته کننده به نظر می رسد
مرحله 5. صبور باشید
برای برخی از افراد ، پذیرش تشخیص دوقطبی آنها ممکن است سالها طول بکشد. برخی افراد اصلاً دو قطبی بودن خود را انکار می کنند ، در حالی که برخی دیگر پیشرفت هایی را مشاهده می کنند و از پذیرفتن آن خودداری می کنند. به عنوان کار خود در جهت پذیرش صبور باشید و شما و تیم درمانی خود آنچه را که برای شما مناسب است پیدا کنید. به خود یادآوری کنید که با وجود این بیماری روانی ، تصدیق و درمان راهی است که به شما کمک می کند تا سالم بمانید.
اغلب تشخیص بیماری دوقطبی II دشوارتر از دوقطبی I است زیرا علائم خفیف تر است
مرحله 6. قبول کنید که عزیز شما دوقطبی است
شنیدن این که عزیز شما دارای اختلال دوقطبی است دشوار است. ممکن است فکر کنید همه چیز از جمله رابطه شما با آنها تغییر خواهد کرد. با این حال ، به یاد داشته باشید که عزیز شما هنوز همان کسی است که همیشه بوده است.
عزیز شما اکنون می تواند علائم خود را درمان کند ، اختلال خود را مدیریت کند و زندگی کامل تری داشته باشد
روش 2 از 3: جستجوی اطلاعات در مورد این اختلال
مرحله 1. با اختلال دوقطبی آشنا شوید
یکی از اولین کارهایی که باید بعد از تشخیص دوقطبی انجام دهید این است که تا آنجا که می توانید در مورد دو قطبی اطلاعات بیشتری کسب کنید. این شامل علائم ، به ویژه علائم یک دوره جنون است. شما همچنین باید با گزینه های درمانی آشنا شوید تا بتوانید در مورد نحوه درمان این اختلال تصمیم آگاهانه بگیرید.
- ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض اطلاعات نادرست در گذشته تصورات اشتباهی در مورد دوقطبی داشته باشید. تحقیق در مورد دوقطبی را طوری شروع کنید که گویی قبلاً در مورد این بیماری چیزی نشنیده اید.
- از پزشک خود منابع بخواهید. همچنین می توانید کتاب هایی در این زمینه پیدا کنید ، یا به وب سایت های معتبر آنلاین نگاه کنید. اتحاد حمایت از افسردگی و دوقطبی و اتحاد ملی بیماری های روانی منابع خوبی برای شروع هستند.
مرحله 2. نظر دوم را دریافت کنید
اگر درباره تشخیص دوقطبی خود مطمئن نیستید ، نظر دوم را دریافت کنید. برای ملاقات با یک روانپزشک متفاوت وقت بگیرید یا به دنبال یک متخصص در زمینه اختلالات دوقطبی باشید. گرفتن نظر دوم هرگز ضرری ندارد ، به ویژه اینکه تشخیص بیماری های روانی دشوار است.
اگر فقط به پزشک عمومی خود مراجعه کرده اید اما متخصص سلامت روان نیستید ، قبل از شروع درمان به روانپزشک ، روانشناس ، درمانگر یا سایر متخصصان بهداشت روان مراجعه کنید
مرحله 3. به دنبال پشتیبانی باشید
یادگیری پذیرش تشخیص دوقطبی و دریافت درمان ممکن است دشوار باشد. شما نباید سعی کنید آن را به تنهایی انجام دهید. برای کمک با خانواده و دوستان مورد اعتماد تماس بگیرید. در مورد تشخیص خود ، به همراه ترس ها یا نگرانی های خود به آنها بگویید. از آنها بخواهید در صورت نیاز به شما کمک کنند.
توجه داشته باشید که ممکن است نظرات برخی افراد در مورد شما به دلیل عدم آگاهی آنها از این بیماری تغییر کند. این نوع واکنش کاملاً بی دلیل خواهد بود. با این حال ، ممکن است این را در نظر بگیرید زیرا تصمیم دارید به چه کسی بگویید
مرحله 4. با دیگران دوقطبی ارتباط برقرار کنید
میلیون ها نفر در سراسر جهان به اختلال دوقطبی یا سایر اختلالات خلقی مبتلا هستند. ممکن است بخواهید با دیگران که با دوقطبی سروکار دارند تماس بگیرید و صحبت کنید. این افراد شرایط مشابهی را که شما دارید تجربه می کنند ، بنابراین می توانند به شما کمک کنند و احساس شما را درک کنند.
- ممکن است به گروه حمایت از اختلال دوقطبی مراجعه کنید. این جلسات به شما فضایی امن می دهد تا در مورد احساسات خود صحبت کنید ، س questionsالات خود را مطرح کنید و مشکلات و موفقیت ها را با دیگران مورد بحث قرار دهید. ممکن است در مورد نحوه یادگیری پذیرش تشخیص با آنها صحبت کنید. ممکن است بتوانید یک گروه پشتیبانی را به صورت آنلاین پیدا کنید ، مانند بررسی وب سایت NAMI.
- با دوقطبی به صورت آنلاین با دیگران تماس بگیرید. بسیاری از سازمان های دوقطبی دارای جوامع آنلاین هستند که در آن می توانید با افراد سراسر جهان صحبت کنید.
مرحله 5. با شخص مورد علاقه خود تحقیق کنید
اگر عزیزتان دوقطبی دارد ، خودتان تحقیق کنید. این می تواند به شما در درک علائم ، درمان و پیش آگهی مورد علاقه شما کمک کند. با آنها از گروه های حمایتی دیدن کنید ، پیشنهاد دهید به پزشک مراجعه کنید یا در مورد وضعیت آنها با عزیزان خود صحبت کنید.
ممکن است برای شما مفید باشد که در مورد درمان علائم دوقطبی بیاموزید. به این فکر کنید که عزیزتان قبلاً چه علائمی را نشان داده است. بیاموزید که چگونه درمان به این علائم کمک می کند و زندگی متعادل تری را به دوست شما می بخشد
روش 3 از 3: ایجاد یک برنامه درمانی
مرحله 1. به خودتان یادآوری کنید که چرا درمان مهم است
تصمیم گیری برای درمان ممکن است مانند تسلیم شدن یا پذیرش شکست احساس شود. این یک روش ناسالم در مورد درمان شما است. درمان دوقطبی بسیار م effectiveثر است و می تواند زندگی شما را بهتر کند. دوقطبی درمان نشده خطرناک است و می تواند منجر به رفتارهای مخرب شود.
در مورد دوقطبی ، علائم و اقدامات خود با خود صادق باشید. ممکن است در مراحل مانیک کارآمد باشید ، اما لیستی از موارد منفی تهیه کنید. آیا در روابط دچار مشکل شده اید؟ در رفتارهای ناایمن یا خطرناک شرکت کرده اید؟ بدهکار شده اید؟ اگر دو قطبی درمان نشود ، می تواند بر زندگی شما تأثیر منفی بگذارد
مرحله 2. متعهد شدن به درمان
یکی از راههای پذیرش کامل تشخیص شما این است که خود را متعهد به دنبال کردن درمان خود کنید. این بدان معناست که شما به ملاقات های پزشک خود می روید ، داروهای خود را مصرف می کنید و تغییراتی در شیوه زندگی مناسب ایجاد می کنید. مهم است که درمان خود را ادامه دهید حتی اگر احساس می کنید احساس بهتری دارید.
فقط در نیمه راه درمان خود این است که به خود بگویید به کمک احتیاج ندارید زیرا هیچ مشکلی برای شما وجود ندارد
مرحله 3. یک متخصص دوقطبی را انتخاب کنید
هنگامی که بدنبال پزشکی برای درمان دوقطبی خود هستید ، باید فردی را پیدا کنید که در زمینه اختلال دوقطبی تخصص دارد. همه روانپزشکان ، روانشناسان و درمانگران تجربه درمان یکسان را ندارند. وقتی به پزشک می روید ، از آنها در مورد تجربه آنها در درمان اختلال دوقطبی بپرسید.
- وقتی در جستجوی روانپزشکان آنلاین یا از طریق شرکت بیمه خود هستید ، معمولاً می توانید لیستی از تخصص های روانپزشک را در بخش اطلاعات پیدا کنید. اگر مطمئن نیستید ، برای اطلاع از این موضوع با مطب روانپزشک تماس بگیرید.
- از پزشک عمومی خود بخواهید برای یک کلینیک خوب به پزشک مراجعه کند.
- ممکن است یک تیم درمانی داشته باشید که شامل یک پزشک یا روانپزشک است که داروهای شما را درمان می کند و یک درمانگر ، روانشناس یا مددکار اجتماعی مجاز که بر درمان شما نظارت می کند.
مرحله 4. دارو مصرف کنید
درمان دوقطبی عموماً دارو را با درمان ترکیب می کند. همه به طور یکسان به داروها پاسخ نمی دهند ، بنابراین ممکن است قبل از انتخاب داروی مناسب ، چند نوع مختلف دارو را امتحان کنید. گزینه های دارویی خود را با پزشک خود در میان بگذارید.
- داروهای تجویز شده برای اختلال دوقطبی تثبیت کننده خلق و خو ، داروهای ضد روان پریشی غیر معمول و داروهای ضد افسردگی هستند.
- هدف دارو تثبیت خلق و خوی شما است.
مرحله 5. به درمان بروید
روان درمانی یک درمان رایج برای اختلال دوقطبی است. اغلب ، درمان رفتاری شناختی (CBT) دریافت خواهید کرد. در درمان رفتاری شناختی ، شما روی جایگزینی الگوهای تفکر منفی با الگوهای سالم تر کار می کنید. برای دوقطبی ، شما و درمانگر خود روی شناسایی و اجتناب از عوامل محرک ، مهارت های حل مشکل و مدیریت علائم خود کار می کنید.
یکی دیگر از درمان های رایج برای دوقطبی ، ریتم درمانی بین فردی و اجتماعی است. درمان بین فردی به شما در بهبود روابط کمک می کند. بهبود روابط می تواند به کاهش استرس کمک کند ، که محرک بزرگی برای دوقطبی است. ریتم درمانی اجتماعی با عادی سازی برنامه روزانه شما به شما کمک می کند تا برنامه خواب ، غذا و ورزش را بهتر انتخاب کنید
مرحله 6. علائم خود را مدیریت کنید
برخی تغییرات در شیوه زندگی می تواند به شما در مدیریت اختلال دوقطبی کمک کند. شما باید یک برنامه خواب منظم داشته باشید. استراحت کافی به حفظ سطح خلق و خوی شما کمک می کند. ورزش منظم همچنین به علائم شما کمک می کند. ورزش یک تقویت کننده طبیعی خلق و خو است و می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.
- روی تکنیک های رفع استرس کار کنید. این ممکن است شامل یوگا ، تای چی ، ورزش ، مدیتیشن یا تمرینات تنفس عمیق باشد.
- از مصرف مواد مخدر یا الکل خودداری کنید. هر دوی این موارد می توانند نوسانات خلقی را تشدید کرده و باعث عود شوند.
