روانشناسان عصبی مسئول مطالعه رابطه بین مغز و رفتار افراد ، ترکیب روشهای رفتاری و روانی برای ارزیابی یک بیمار در رابطه با عملکرد سالم و ناسالم سیستم عصبی مرکزی هستند. به طور معمول ، روانپزشکان مغز و اعصاب در زمینه های مختلف کار می کنند و بیماران مبتلا به انواع مختلف آسیب مغزی ، از جمله سکته ، اختلالات ژنتیکی و سرطان را تحت درمان یا مطالعه قرار می دهند. از نظر شرایط آموزشی و تربیتی لازم برای تبدیل شدن به یک متخصص اعصاب و روان ، از یک کشور به کشور دیگر تنوع نسبتاً مناسبی وجود دارد. در آمریکا ، انجمن روانشناسی حرفه ای آمریکا (ABPP) اولین موسسه ای است که گواهینامه هیئت مدیره را اعطا می کند. اگر مطمئن نیستید که شرایط مورد نیاز کشور شما چیست ، می توانید با جستجوی آنلاین تخته روانشناسی در منطقه خود ، اطلاعات بیشتری کسب کنید. یادگیری الزامات آموزشی و تربیتی برای تبدیل شدن به یک متخصص مغز و اعصاب می تواند به شما کمک کند در زمینه ای بسیار با ارزش شروع کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: تحصیل
مرحله 1. در دبیرستان کلاسهای مربوطه را بگذرانید
اگر به دنبال حرفه ای در زمینه روانشناسی عصبی هستید ، مهم است که تحصیل خود را در اسرع وقت آغاز کنید. اگر دبیرستان شما دوره هایی در زمینه روانشناسی یا آمار ارائه می دهد ، ممکن است مفید باشد ، زیرا شما باید در رشته هایی در کالج دروس را بگذرانید.
مرحله 2. با روانشناسی عصبی آشنا شوید
اگر فکر می کنید دوست دارید در روانپزشکی حرفه ای فعالیت کنید ، بهتر است کتابهای مرتبط با موضوع را بخوانید تا از علاقه شما به این رشته اطمینان حاصل شود. برخی از منابع خوب (که اغلب در برنامه های کالج استفاده می شود) عبارتند از:
- ارزیابی روانپزشکی توسط Lezak ، Howieson ، Bigler و Tranel. این کتاب در حال حاضر در چاپ پنجم خود قرار دارد و از زمان چاپ اولین چاپ در سال 1976 ، جزء اصلی آموزشی بوده است.
- روانپزشکی بالینی توسط کنت ام هیلمن و ادوارد والنشتاین. این کتاب ، همچنین در چاپ پنجم خود ، بیشتر سندرم های عصبی رفتاری را که احتمالاً توسط متخصصان روانپزشکی عصبی مواجه می شود ، پوشش می دهد.
مرحله 3. کسب مدرک کارشناسی
بسیاری از دانشجویانی که مایل به دنبال شغل روانپزشکی عصبی هستند با گرایش در روانشناسی یا روانشناسی بالینی شروع می کنند ، اگرچه برخی از دانشجویان در طول تحصیلات کارشناسی خود رشته پیش پزشکی ، علوم اعصاب یا زیست شناسی را انتخاب می کنند. اگر مایل به ادامه تحصیل در زمینه روانشناسی عصبی هستید ، مهم است که دوره های مربوطه را در طول تحصیل در مقطع کارشناسی بگذرانید. هر کسی که به دنبال برنامه های کارشناسی یا کارشناسی ارشد به زبان آمریکایی است ، پایگاه داده برنامه جامع Careers In Psychology را بسیار مفید می داند ، هرچند که هر موتور جستجوی آنلاین به دانشجویان آینده در یافتن برنامه در هر منطقه کمک می کند. نمونه دوره ها باید شامل کلاس هایی در موارد زیر باشد:
- روانشناسی بالینی
- علوم اعصاب
- روانشناسی رفتاری
- روانشناسی شناختی
- تحقیق و ارزیابی روانشناسی
- آمار
مرحله 4. کسب مدرک کارشناسی ارشد
برخی از برنامه های دکترا به دانشجویان امکان می دهد از مقطع کارشناسی مستقیماً به مقطع دکتری بروند ، اما بسیاری از آنها از دانش آموزان می خواهند که ابتدا مدرک کارشناسی ارشد را کسب کنند. وب سایت مرکز مشاغل روانشناسی فهرست جامعی از برنامه های دانشگاهی که در روانشناسی عصبی تخصص دارند ارائه می دهد.
- اگر در حال برنامه ریزی برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا هستید (که به احتمال زیاد به آن نیاز خواهید داشت) ، شاید لازم باشد شرایط برنامه های مورد علاقه خود را بررسی کنید. اگر برنامه دکتری مورد علاقه خود را پیدا کردید ، به الزامات آنها برای بررسی اینکه آیا شما به مدرک کارشناسی ارشد نیاز دارید یا می توانید مستقیماً از یک برنامه کارشناسی وارد برنامه شوید.
- با اعضای هیئت علمی که با آنها در گروه روانشناسی کار کرده اید ، چه در مقطع کارشناسی و چه در مقطع کارشناسی ارشد ، صحبت کنید و آنها را از علایق خود مطلع کنید. آنها ممکن است بتوانند در مورد چگونگی یافتن برنامه و نیازهای آن برنامه راهنمایی کنند.
مرحله 5. یک برنامه دکتری پیدا کنید
برخی از دانشجویان ممکن است بتوانند پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد ، در زمینه روانشناسی عصبی اشتغال ایجاد کنند ، اما اکثریت دانشجویان باید مدرک دکترا بگیرند. شما می توانید برنامه های دکترا معتبر را با جستجوی آنلاین یا با استفاده از فهرست روانشناسان خدمات ملی بهداشت بر اساس ایالت/استان برای دانشگاههای آمریکای شمالی پیدا کنید.
اطمینان حاصل کنید که برنامه دکتری که انتخاب می کنید توسط انجمن روانشناسی آمریکا یا انجمن روانشناسی کانادا معتبر است
مرحله 6. کسب مدرک دکترا
دو رایج ترین درجه دکتری که منجر به شغل در روانپزشکی عصبی می شوند عبارتند از دکترای روانشناسی بالینی یا Psy. D در روانشناسی بالینی. دانشجویانی که مایل به تخصص در روانپزشکی عصبی هستند باید در طول دوره دکتری خود دوره های علوم اعصاب فراوانی را بگذرانند.
مرحله 7. یک دوره کارآموزی در روانپزشکی عصبی را تکمیل کنید
محل و نوع کارآموزی پس از دکتری که انتخاب می کنید ، بسته به اینکه می خواهید در تحقیقات یا تخصص بالینی تخصص داشته باشید ، بطور قابل توجهی متفاوت خواهد بود. اطمینان حاصل کنید که کارآموزی انتخاب شده با شرایط صلاحیت انجمن روانشناسی آمریکا (APA) مطابقت دارد. دانشجویانی که در سایر نقاط جهان زندگی می کنند یا تحصیل می کنند باید اطمینان حاصل کنند که کارآموزی و تجربه به دست آمده پس از کسب مدرک ، الزامات هیئت صدور گواهینامه منطقه ای آنها را برآورده می کند. به طور کلی ، کارآموزی را می توان با جستجو در یک موسسه معتبر یا وب سایت هیئت صدور گواهینامه ، مانند انجمن روانشناسی پسا دکتری و مراکز کارآموزی (APPIC) یافت. APA مستلزم این است که تمام کارآموزی ها:
- تخصص روانشناسی
- ارائه طیف گسترده ای از تجربه که اهداف و اهداف برنامه آموزشی واجد شرایط را برآورده می کند
- بخشی جدایی ناپذیر از موسسه یا آژانس محل کارآموزی باشد
- ارائه معادل یکسال آموزش تمام وقت به مدت حداقل 12 ماه (10 ماه برای کارآموزی در روانشناسی مدرسه) اما حداکثر 24 ماه
- به دانش آموزان احترام و درک تنوع فرهنگی و همچنین تنوع فردی را بیاموزید
- سیاست ها و رویه های مکتوب موسسه ، الزامات ، ارزیابی عملکرد و بازخورد م internسسه را در اختیار کارآموزان قرار دهد و به طور کلی از حقوق و مسئولیت های کارکنان و کارآموزان پیروی می کند.
قسمت 2 از 3: گذراندن EPPP و دریافت مجوز
مرحله 1. برای EPPP درک کنید
پس از تکمیل الزامات آموزشی و کارآموزی پس از دکترا ، باید امتحان تمرین روانشناسی حرفه ای (EPPP) را بگذرانید. EPPP یک معاینه گسترده است که برای هر کسی که مایل به تمرین در هر زمینه روانشناسی است لازم است و برای هر کسی که مایل به تمرین در هر 62 حوزه قضایی در ایالات متحده و کانادا است اجباری است.
- از سال 2011 ، EPPP شامل 225 س questionsال چند گزینه ای ، 175 س operationalال عملیاتی و 50 مورد پیش آزمون است. همه پاسخ ها توسط Practice Analyzes پشتیبانی می شوند.
- روانشناسان عصبی آینده که مایل به شرکت در EPPP هستند باید 450 دلار هزینه امتحان و 65 دلار هزینه را به مرکز آزمایش که EPPP در آن گرفته شده است بپردازند.
مرحله 2. در هر هشت زمینه محتوا مطالعه کنید
هشت حوزه محتوای اصلی تحت پوشش EPPP وجود دارد. روانشناسان عصبی آینده باید در هر زمینه محتوا به خوبی مهارت داشته باشند تا در امتحان قبول شوند. کارشناسان اولویت بندی مطالب مطالعه را توصیه می کنند ، زیرا داوطلبان احتمالی دانش خود را در برخی از زمینه های محتوا نسبت به سایر حوزه ها به طور همیشگی خواهند داشت.
- مبانی بیولوژیکی رفتار - این ناحیه شامل منابع بیولوژیکی و عصبی رفتار است. این ممکن است شامل استفاده و سوء استفاده از داروها ، کاربردهای دارویی و جسمانی در درمان انواع اختلالات روانی و چگونگی تأثیر طیف وسیعی از عوامل (از جمله فرهنگی ، محیطی و تجربی) بر روی فرد در ارتباط با برخی عوامل بیولوژیکی باشد.
- مبانی رفتار - شناختی - این حوزه محتوا رفتارهای متأثر از شناخت را پوشش می دهد. این ممکن است شامل مدل ها و نظریه های مختلف یادگیری ، انگیزه و حافظه و همچنین تأثیرات روانی اجتماعی به عنوان عوامل مثر بر رفتار باشد.
- مبانی اجتماعی و فرهنگی رفتار - این حوزه محتوا شناخت و ادراک اجتماعی را به عنوان تأثیر بر رفتار پوشش می دهد. این ممکن است شامل تعامل اجتماعی و پویایی گروه ، نظریه های تکاملی در مورد رفتار اجتماعی و مسائل فرهنگی اجتماعی مانند جنسیت ، نژاد ، قومیت ، ناتوانی و گرایش جنسی باشد.
- رشد و توسعه طول عمر - این محتوا شامل رشد و نمو طبیعی افراد سالم در مقابل افراد ناسالم است. این ممکن است شامل نظریه های مختلف توسعه ، و همچنین تعاملات بین ژنتیک و محیط در تأثیرگذاری بر افراد سالم و ناسالم باشد.
- ارزیابی و تشخیص - این حوزه محتوا شامل نظریه های روان سنجی ، نظریه های ارزیابی و همچنین روش هایی است که روانشناسان می توانند روش های ارزیابی و تفسیر داده ها را انتخاب کنند.
- درمان ، مداخله ، پیشگیری و نظارت - این حوزه محتوا شامل نظریه ها و مدلهای مداخله و نظارت معاصر ، و مدلها و فرایندهای مشاوره ای است که در دسترس روانشناسان تمرین کننده است.
- روش ها و آمار تحقیق - این حوزه محتوا بهترین شیوه ها برای نمونه گیری و جمع آوری داده ها ، طراحی و اجرای تحقیقات و تجزیه و تحلیل/تفسیر آمارها را پوشش می دهد.
- مسائل اخلاقی ، حقوقی و حرفه ای - این حوزه محتوا با اصول اخلاقی و کدهای رفتاری مشخص شده توسط APA/CPA سروکار دارد.
مرحله 3. EPPP را بگذرانید
شرکت کنندگان در آزمون چهار ساعت و پانزده دقیقه فرصت دارند تا امتحان را تکمیل کنند. برای اینکه EPPP را پشت سر بگذارند و گواهینامه بگیرند ، متخصصان اعصاب و روان باید حداقل 500 نمره را دریافت کنند که با پاسخ صحیح به 70 درصد از سوالات امتحان به دست می آید.
مرحله 4. تجربیات آموزشی مرتبط را مستند کنید
تجربیات یادگیری تعلیمی معمولاً شامل این است که به دانش آموز در مورد روشهای درمانی خود هم کلامی و هم کتبی بازخورد داده شود. متقاضیان روانشناسی عصبی باید تجربه تعلیمی را در هشت زمینه اصلی دانش ثبت کنند ، که اکثر آنها در طول دوره تحصیلات تکمیلی متقاضی انجام شده است. منابع اضافی تجربه آموزشی شامل فعالیت های آموزشی مانند سمینارها و کنفرانس ها است. اسناد و مدارک مربوطه باید به هیئت روانشناسی حرفه ای آمریکا ارائه شود تا بتواند گواهینامه تخصصی روانپزشکی اعصاب را دریافت کند. هشت حوزه اصلی دانش عبارتند از:
- علوم عصبی اساسی
- نوروآناتومی عملکردی
- آسیب شناسی عصبی
- نورولوژی بالینی
- ارزیابی روانشناختی
- ارزیابی بالینی اعصاب و روان
- آسیب شناسی روانی
- مداخله روانی
مرحله 5. گواهینامه را حفظ کنید
همه روانپزشکان اعصاب که در تاریخ 1 ژانویه 2015 یا بعد از آن مجوز می گیرند ، باید با مشارکت در ادامه تحصیل و فعالیت های حرفه ای ، در جهت حفظ گواهینامه (MOC) تلاش کنند و هر ده سال یک بار باید خودارزیابی را انجام دهند.
- نمونه هایی از آموزش مداوم عبارتند از دوره های آنلاین تأیید شده (در موضوعاتی مانند توسعه حرفه ای ، اخلاق و غیره) ، یا با گذراندن امتحانات APA بر اساس مقالات ، کتابها یا روزنامه ها.
- نمونه هایی از فعالیت های حرفه ای واجد شرایط شامل پروژه های آموزشی و تحقیقاتی است.
مرحله 6. به عنوان متخصص مغز و اعصاب کار کنید
روانپزشکان عصبی که گواهینامه هیئت مدیره را تکمیل کرده اند ، می توانند لیست مشاغل را در وب سایت شبکه استخدامی انجمن علوم روانشناسی و همچنین سایر منابع آنلاین برای تمرین روانشناسان بیابند.
قسمت 3 از 3: اخذ مجوز در خارج از آمریکای شمالی
مرحله 1. نحوه اخذ گواهینامه در اروپا را بیاموزید
EuroPsy ، استاندارد صدور گواهینامه هیئت مدیره برای روانشناسان اروپایی ، دارای الزامات آموزشی و حرفه ای خاص خود است. روانشناسانی که مایل به درخواست گواهینامه EuroPsy هستند ممکن است برای اطلاع از شرایط ملزومات EuroPsy و مراحل صدور گواهینامه با کمیته اعطای جایزه ملی (NAC) کشور خود تماس بگیرند.
مرحله 2. نحوه دریافت گواهینامه در استرالیا را بیاموزید
هیئت روانشناسی استرالیا استاندارد گواهینامه هیئت مدیره برای روانشناسان استرالیایی است. روانشناسان استرالیایی برای دریافت گواهینامه باید در آزمون روانشناسی ملی شرکت کنند. متقاضیان سه ساعت و نیم فرصت دارند تا امتحان را تکمیل کنند که شامل 150 س multipleال چند گزینه ای است. این آزمون شامل اخلاق ، ارزیابی ، مداخله و استراتژی های ارتباطی است. این آزمون به طور م knowledgeثر دانش متقاضی را در رویکردهای ارزیابی ، انتخاب و اجرای استراتژی های مداخله ، مهارت های ارتباطی و گزارش دهی و استدلال اخلاقی/حرفه ای مورد آزمایش قرار می دهد.
متقاضیان برای گذراندن امتحان باید حداقل 70 درصد از سوالات را صحیح دریافت کنند
مرحله 3. نحوه دریافت گواهینامه در کشورهای کوچکتر را بیاموزید
برخی از کشورهای کوچک تر ، از جمله نیوزلند ، برنامه های خاص پس از فارغ التحصیلی ویژه روانپزشکی عصبی ندارند. در عوض ، فارغ التحصیلانی که یک دوره تحصیلات تکمیلی (دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا) در روانشناسی بالینی را گذرانده اند ، باید آموزش ، تحقیق و کارآموزی را با تخصص روانشناسی عصبی به پایان برسانند.
