تجربه انقباضات در اوایل بارداری می تواند ترسناک باشد ، اما همیشه به این معنی نیست که شما در حال زایمان هستید. شما ممکن است دچار انقباضات براکستون-هیکس شوید ، و در این صورت ، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش ناراحتی خود انجام دهید. اگر علائم زایمان زودرس را دارید ، می خواهید سریع اقدام کنید ، زیرا ممکن است باعث تولد زودرس نوزاد شما شود. در حالی که زایمان زودرس معمولاً در زنانی که بارداری پرخطر دارند رخ می دهد ، در زنان با بارداری سالم نیز ممکن است اتفاق بیفتد. اگر نگران هستید که ممکن است زایمان زودرس انجام دهید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید یا به بیمارستان مراجعه کنید.
مراحل
روش 1 از 4: اقدامات فوری برای متوقف کردن انقباضات
مرحله 1. به پزشک خود اطلاع دهید که دچار انقباض می شوید
به احتمال زیاد پزشک از شما می خواهد که بسته به سابقه بارداری ، قبل از مراجعه به ویزیت ، اقدامات لازم را برای متوقف کردن انقباضات انجام دهید. معمولاً برای خانم ها احساس انقباضات اولیه می شود که یا متوقف می شوند یا به انقباضات کاذب تبدیل می شوند. با این حال ، پزشک باید بداند که شما این علائم را تجربه می کنید و ممکن است به زودی به مراقبت نیاز داشته باشید.
- بگویید ، "من فکر می کنم من دچار انقباضات اولیه می شوم. شما چه پیشنهاد می کنید؟"
- بپرسید "چه زمانی باید به بیمارستان بروم؟"
مرحله 2. مثانه خود را خالی کنید
مثانه پر می تواند فشار بیشتری به شکم شما وارد کند ، بنابراین تخلیه آن می تواند به رفع انقباضات کمک کند. نگه داشتن ادرار شما همچنین مثانه را ملتهب می کند که بر رحم شما تأثیر می گذارد و می تواند باعث انقباض شود. بعلاوه ، این به شما کمک می کند تا در حالی که منتظر دستورالعمل های بیشتر پزشک هستید ، راحت باشید.
مرحله 3. به پهلوی چپ خود دراز بکشید
از بالش ها برای بالا آوردن سمت راست خود استفاده کنید و باعث می شوید که به سمت چپ متمایل شوید. کج شدن به چپ می تواند انقباضات را کند یا متوقف کند ، بنابراین روی تخت یا نیمکت خود راحت باشید.
- اگر فردی دارید که می تواند به شما کمک کند ، از او بخواهید که بالش ها را در جای خود قرار دهد و به شما کمک کند تا راحت باشید.
- سعی کنید آرام باشید تا به بدن خود کمک کنید تا انقباضات را متوقف کند. می توانید گوش دادن به موسیقی آرام یا تماشای برنامه یا فیلم تلویزیونی مزاحم را امتحان کنید.
مرحله 4. از دراز کشیدن به پشت خودداری کنید ، زیرا این می تواند انقباضات را تشویق کند
هنگام دراز کشیدن ، همیشه باید کج به پهلو بمانید. موقعیت بالش های خود را زیر نظر داشته باشید و در صورتی که کسی در کنار شماست برای کمک به او کمک بخواهید. خوابیدن به پشت می تواند انقباضات را بدتر کند.
سمت چپ شما بهترین گزینه است ، اگرچه هر طرف بهتر از پشت شما است
مرحله 5. چندین لیوان آب بنوشید
کم آبی بدن گاهی اوقات عامل انقباضات اولیه است ، بنابراین نوشیدن آب زیاد می تواند مشکل را برطرف کند. در صورت امکان ، هنگام نوشیدن مایعات در سمت چپ قرار بگیرید.
اگر کسی با شما است ، از او بخواهید لیوان آب شما را دوباره پر کند تا بدون نیاز به بلند شدن بتوانید به نوشیدن ادامه دهید
مرحله 6. از انجام فعالیت های سنگین خودداری کنید
فعال بودن بیش از حد می تواند باعث انقباضات اولیه شود ، اما ممکن است بتوانید با استراحت کافی آنها را متوقف کنید. در صورت احساس انقباض ، بلافاصله فعالیت خود را متوقف کنید.
با خانواده ، دوستان و همکاران خود در مورد کاهش بار فعالیت خود صحبت کنید. به عنوان مثال ، به خانواده بگویید: "من در حال حاضر برای نظافت خانه به کمک نیاز دارم. من احساس انقباض می کنم ، بنابراین باید استراحت کنم."
مرحله 7. انقباضات خود را تا زمانی که ادامه دارند زمانبندی کنید
برای شمارش دقیقه بین انقباضات از ساعت ، ساعت یا تایمر استفاده کنید. همچنین باید مدت زمان انقباضات را زمان بندی کنید. انقباضات واقعی در فواصل منظم اتفاق می افتد و از 30 تا 70 ثانیه طول می کشد. آنها همچنین به طور منظم هر 5 تا 10 دقیقه در طول یک ساعت ظاهر می شوند ، بنابراین در صورت مناسب بودن شما با این پنجره ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
مرحله 8. از کشیدن سیگار خودداری کنید
سیگار کشیدن از علل شایع انقباضات زودرس است ، بنابراین از سیگار دوری کنید. حتی اگر در دوران بارداری از آنها اجتناب کرده اید ، اکنون زمان آن نیست که با سیگار اعصاب خود را آرام کنید.
مرحله 9. اگر انقباضات شما بیش از یک ساعت ادامه یافت به پزشک مراجعه کنید
به بیمارستان بروید یا فوراً با ارائه دهنده مراقبت خود تماس بگیرید. این بدان معنا نیست که شما در حال زایمان زودرس هستید ، اما شما باید معاینه شوید تا مطمئن شوید که این فقط زایمان کاذب است و نه چیزی بیشتر.
روش 2 از 4: تشخیص انقباضات براکستون-هیکس
مرحله 1. توجه داشته باشید که انقباضات شما به طور تصادفی یا نادر اتفاق می افتد
در حالی که انقباضات طبیعی زایمان منظم و مکرر خواهد بود ، انقباضات زایمان کاذب در فواصل فرد و دوره ای اتفاق می افتد. ممکن است چندین انقباض طولانی مدت داشته باشید که باعث نگرانی شما می شود ، اما این بدان معنا نیست که شما در حال زایمان فعال هستید.
- به عنوان مثال ، ممکن است به طور منظم به مدت نیم ساعت درد داشته باشید ، اما سپس از انقباضات استراحت کنید.
- از طرف دیگر ، ممکن است متوجه شوید که انقباضات شما برای مدت زمان تصادفی دوام دارند ، مانند انقباض یک دقیقه ای و سپس یک انقباض طولانی 20 ثانیه ای.
مرحله 2. انقباضات خود را زمان بندی کنید تا ببینید آیا بین 15 تا 30 ثانیه طول می کشد یا خیر
در حالی که انقباضات واقعی زایمان از 30 تا 70 ثانیه طول می کشد ، طول انقباضات براکستون-هیکس متفاوت است و معمولاً بین 15 تا 30 ثانیه طول می کشد. برخی از انقباضات کاذب حتی می توانند تا دو دقیقه نیز طول بکشد ، که نشانه فوری این است که آنها انقباضات واقعی نیستند.
انقباضات واقعی زایمان به آرامی به سمت انقباضات شدیدتر و به موقع پیش می روند ، در حالی که انقباضات براکستون-هیکس همچنان پراکنده خواهند بود
مرحله 3. ببینید آیا آنها هنگام استراحت متوقف می شوند یا موقعیت خود را تغییر می دهند
در صورت استراحت ، تغییر موقعیت یا شروع به راه رفتن آرام ، انقباضات براکستون-هیکس اغلب متوقف می شوند. با این حال ، انقباضات واقعی به هر حال ادامه خواهد یافت. اگر سعی کرده اید استراحت کنید یا موقعیت خود را تغییر دهید و انقباضات ادامه یابد ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
مرحله 4. در صورت احساس ناراحتی و سفت شدن شکم به آن توجه کنید
معمولاً انقباضات براکستون-هیکس ناراحت کننده تر از دردناک توصیف می شوند. ممکن است احساس کنید شکم شما بدون دردهای شدید منقبض و سفت می شود. زایمان واقعی بیشتر در ناحیه کمر احساس می شود و دردناک خواهد بود.
مرحله 5. توجه کنید که آیا کودک خود را در حال حرکت احساس می کنید
در طول انقباضات براکستون-هیکس ، برخلاف زایمان معمولی ، شما همچنان قادر به حرکت کودک خود خواهید بود. در حالی که می تواند بر ناراحتی شما بیفزاید ، حرکات نوزاد نشانه این است که شما انقباضات واقعی ندارید زیرا در هنگام زایمان واقعی کودک خود را احساس نمی کنید.
روش 3 از 4: تشخیص زایمان زودرس
مرحله 1. به سفت شدن دردناکی که منظم و مکرر شده است توجه کنید
با پیشرفت بدن خود به سمت زایمان فعال ، مراقب افزایش منظم آن باشید. با انقباضات شکم خود را احساس کنید تا ببینید آیا در کل شکم شما گسترده شده است یا خیر.
انقباضات واقعی زایمان نه تنها ناراحت کننده خواهد بود
مرحله 2. انقباضات خود را بشمارید تا ببینید به پنج عدد در ساعت رسیده اید
کمتر از پنج انقباض در یک ساعت باید کنترل شود ، اما زمان نگرانی نیست. با این حال ، پنج انقباض در یک ساعت می تواند نشان دهنده زایمان فعال باشد و نیاز به توجه فوری از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دارد.
مرحله 3. مراقب کمردرد کم و کسل کننده باشید
زایمان واقعی از پشت شروع می شود ، بنابراین درد و ناراحتی بیشتری در قسمت پایین کمر احساس می کنید تا در شکم. با گذشت زمان ، درد کسل کننده با پیشرفت انقباضات با درد تیراندازی همراه خواهد بود.
مرحله 4. فشار شکم یا لگن را همراه با کرامپ بررسی کنید
وقتی بدن شما شروع به زایمان می کند ، شما فشار را در قسمت پایین شکم خود احساس می کنید ، نه فقط دردی که ممکن است انتظار داشته باشید. همچنین با شروع انقباض و رها شدن ماهیچه ها ، گرفتگی های مشابه آن را احساس خواهید کرد.
مرحله 5. مراقب لکه بینی یا خونریزی باشید
لکه بینی یا خونریزی می تواند در لباس زیر یا روی دستمال توالت ایجاد شود. این نوع ترشحات باید فوراً با پزشک خود مشورت شود ، به خصوص اگر علائم دیگری از زایمان زودرس دارید.
مرحله 6. به ترشحات آبکی واژن توجه کنید
ممکن است آب شما شروع به شکستن کند. با زایمان زودرس ، ممکن است شروع به بیرون ریختن کند ، یا اگر آب شما تا انتها بشکند ممکن است جوش بزند.
همچنین ممکن است متوجه تغییر در ترشحات واژن مانند تغییر رنگ یا تغییر در میزان ترشحات شوید
مرحله 7. در صورت بروز علائم فوراً با پزشک خود تماس بگیرید
اگر نگران علائم زایمان زودرس هستید به خود شک نکنید. در اسرع وقت به ارائه دهنده مراقبت خود مراجعه کنید. اگر زایمان زودرس ندارید ، پزشک شما خوشحال خواهد شد که برای معاینه وارد شده اید. به یاد داشته باشید ، همه بهترین ها را برای شما و فرزند شما می خواهند.
- پزشک شما چندین آزمایش را انجام می دهد تا از زایمان زودرس مطلع شود ، از جمله سونوگرافی ، معاینه لگن و آزمایشات آزمایشگاهی. شما همچنین تحت نظارت رحم قرار خواهید گرفت تا پزشک بتواند انقباضات شما را ارزیابی کند.
- پزشک ممکن است آمنیوسنتز را برای تعیین اینکه آیا ریه های کودک شما به خوبی رشد کرده یا عفونت در مایع آمنیوتیک وجود دارد یا نه ، تجویز کند.
روش 4 از 4: درمان زایمان زودرس
مرحله 1. مایعات داخل وریدی را دریافت کنید تا هیدراته بمانید
پزشک شما ممکن است بتواند انقباضات شما را با استفاده از مایعات داخل وریدی متوقف کند ، به ویژه اگر دچار کم آبی شده اید. برای این درمان باید با ارائه دهنده مراقبت خود تماس بگیرید.
مرحله 2. اگر عفونت باعث انقباضات شما شد آنتی بیوتیک را امتحان کنید
برخی از عفونت ها می توانند باعث زایمان زودرس شوند ، بنابراین پزشک شما ممکن است بتواند بیماری زمینه ای را درمان کرده و زایمان شما را متوقف کند. برای جلوگیری از این نوع عوارض ، در صورت مشکوک بودن به بیماری فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. بیماری شما ممکن است به نوزاد شما نیز منتقل شود ، بنابراین دستورالعمل های مراقبت پزشک را دنبال کنید.
مرحله 3. برای توقف احتمالی انقباضات از توکولیتیک ها استفاده کنید
پزشک می تواند توکولیتیک تجویز کند ، که می تواند انقباضات را تا دو روز متوقف کند. در حالی که آنها نمی توانند زایمان زودرس را به طور کامل متوقف کنند ، می توانند به تاخیر انداختن آن کمک کنند و به شما و پزشک شما زمان بیشتری برای استفاده از سایر درمان ها می دهد. Tocolytics همچنین زمان بیشتری را برای انتقال به مرکز مراقبت دیگری که مجهزتر است برای مراقبت از زایمان زودرس و مراقبت از نوزاد نارس به شما امکان می دهد.
اگر شرایط پیچیده ای مانند فشار خون بالا دارید ، احتمالاً پزشک شما نمی تواند از توکولیتیک استفاده کند
مرحله 4. تزریق کورتیکواستروئیدها را انجام دهید
در حالی که زایمان زودرس را متوقف نمی کنند ، کورتیکواستروئیدها می توانند رشد ریه نوزاد شما را تسریع کرده و زایمان زودرس را کم خطرتر کنند. اگر در معرض زایمان بین هفته های 24 تا 34 هستید ، تزریق کورتیکواستروئیدها به شما داده می شود. اگر پزشک شما فکر کند که شما در طول هفته زایمان می کنید ، و شما قبلا دریافت نکرده اید ، ممکن است هنوز آنها را در هفته های 34 و 36 دریافت کنید. داروها.
مرحله 5. از سولفات منیزیم استفاده کنید
مانند کورتیکواستروئیدها ، سولفات منیزیم به شما کمک می کند تا با خیال راحت تر زایمان کنید. این درمان به نوزادان متولد شده در هفته های 24 تا 32 کمک می کند تا از شرایطی که ممکن است در نوزادان نارس ایجاد شود اجتناب کنند.
- سولفات منیزیم با تزریق تجویز می شود. پزشک مجبور به تجویز نسخه خواهد شد ، بنابراین از پزشک خود بخواهید که آیا در مورد شما توصیه می کند یا خیر.
- این دارو اغلب برای زنانی تجویز می شود که قبلاً با زایمان زودرس در بیمارستان بستری شده اند.
