کورتیزول اغلب هورمون استرس نامیده می شود ، اما طیف وسیعی از عملکردهای حیاتی را انجام می دهد. سطوح بالای کورتیزول ممکن است به سندرم کوشینگ و همچنین سایر اختلالات مرتبط با کورتیزول مانند اضطراب و افسردگی کمک کند. سطوح بسیار بالای کورتیزول اغلب در اثر تومور در غده هیپوفیز ، استفاده طولانی مدت از داروهای کورتیکواستروئید یا بیماری غده فوق کلیوی ایجاد می شود. پزشک علت افزایش سطح کورتیزول شما را تعیین می کند تا بتواند درمان مناسبی برای مدیریت بیماری شما تجویز کند.
مراحل
روش 1 از 3: مصرف داروهای مسدود کننده آدرنال
مرحله 1. گزینه های درمان کورتیزول بالا را با پزشک خود در میان بگذارید
کورتیزول بالا ممکن است ناشی از تومورهای هیپوفیز یا آدرنال یا استفاده طولانی مدت از داروهای کورتیکواستروئید باشد ، که همچنین می تواند سطح بالای کورتیزول موجود را بدتر کند. جراحی ممکن است درمان توصیه شده برای تومورها باشد و حدود 80 تا 90 درصد موفقیت آمیز است. اگر جراحی یک گزینه یا م effectiveثر نیست ، در مورد داروهای مسدود کننده آدرنال که بدن شما را از تولید بیش از حد کورتیزول باز می دارد ، با پزشک خود مشورت کنید.
- در صورت برداشتن تومور ، ممکن است چند هفته قبل از عمل از داروهای مسدود کننده آدرنال استفاده کنید. برای کسانی که علائم جدی مانند فشار خون بالا یا سیستم ایمنی ضعیف دارند ، مصرف دارو قبل از جراحی می تواند خطر عوارض را کاهش دهد.
- اگر توموری دارید که دسترسی به آن سخت است یا خطرات جراحی از مزایای آن بیشتر است ، ممکن است پزشک جراحی را برای شما توصیه نکند. اگر آنها تصمیم بگیرند که جراحی یک گزینه نیست ، معمولاً یک رژیم دارویی طولانی مدت را برای کمک به مدیریت سطح کورتیزول توصیه می کنند.
سندرم کوشینگ در مقابل بیماری کوشینگ:
سندرم کوشینگ یا هیپرکورتیزولیسم ، اصطلاح پزشکی مجموعه ای از اختلالات مربوط به سطح بالای کورتیزول است. بیماری کوشینگ خاص تر است و زمانی اتفاق می افتد که غده هیپوفیز به غدد فوق کلیوی می گوید کورتیزول بیش از حد بسازید.
مرحله 2. در مورد متایراپون برای درمان علائم حاد و جدی کورتیزول بالا با پزشک خود صحبت کنید
مزیت متایراپون این است که در مدت 2 ساعت سطح کورتیزول را کاهش می دهد. این امر گزینه مناسبی برای مدیریت علائم شدید در کوتاه مدت است. دوز شروع معمولی 250 میلی گرم 3 بار در روز است ، اما گاهی اوقات تا 8000 میلی گرم در روز مورد نیاز است.
- از آنجا که می تواند سطح کورتیزول را بیش از حد پایین بیاورد ، باید هنگام استفاده از متایراپون برای آزمایش مکرر به پزشک خود مراجعه کنید.
- عوارض جانبی ممکن است شامل درد معده ، کاهش وزن و حالت تهوع باشد. در صورت بروز عوارض جانبی به پزشک خود اطلاع دهید ، زیرا ممکن است علامتی باشد که نشان می دهد دوز شما بیش از حد بالا است.
- متایراپون معمولاً برای مدیریت طولانی مدت سطح بالای کورتیزول تجویز نمی شود. استفاده طولانی مدت از این دارو می تواند منجر به آکنه ، کمبود پتاسیم ، فشار خون بالا و رشد غیر معمول مو در زنان شود.
مرحله 3. برای مدیریت طولانی مدت از پزشک خود در مورد کتوکونازول سوال کنید
از بین داروهایی که برای مدیریت سطوح بالای کورتیزول به دلیل سندرم کوشینگ استفاده می شود ، کتوکونازول بهترین تحمل و رایج ترین دارو است. یک رژیم معمولی شامل مصرف 400 تا 1200 میلی گرم در 2 تا 4 دوز تقسیم شده تقریباً در همان زمان در هر روز است.
- عوارض جانبی ممکن است شامل خستگی ، تهوع ، استفراغ ، اسهال ، سردرد ، درد عضلانی و فشار خون بالا باشد.
- برخلاف متایراپون ، اثر کتوکونازول چند هفته طول می کشد. با این حال ، خطر کاهش سطح کورتیزول بسیار پایین است.
مرحله 4. در مورد بیماری پاشیرئوتید برای بیماری کوشینگ غیرقابل عمل با پزشک خود مشورت کنید
پسیرئوتید باعث می شود غده هیپوفیز هورمونی تولید کند که به غدد فوق کلیوی می گوید کورتیزول تولید کنند. درمان شامل مراجعه به مطب پزشک برای انجام تزریقات هفتگی یا تزریق روزانه دوبار در خانه است.
- اگر در خانه تزریق می کنید ، پزشک نحوه استفاده از داروهای خود را دقیقاً به شما نشان می دهد. دوز از پیش اندازه شده را به ران ، بالای بازو ، معده یا باسن خود تزریق کنید. هر بار که از دارو استفاده می کنید ، محل تزریق متفاوتی را انتخاب کنید تا از تحریک جلوگیری شود.
- عوارض جانبی ممکن است شامل اسهال ، قند خون بالا ، درد شکم و خستگی شود. استفاده طولانی مدت ممکن است منجر به دیابت شود.
- همچنین ممکن است پزشک متایراپون یا کتوکونازول را در ترکیب با پاسییروتید تجویز کند.
روش 2 از 3: مدیریت کورتیزول بالا به دلیل کورتیکواستروئیدها
مرحله 1. از پزشک خود در مورد درمانهای غیر استروئیدی برای بیماری خود بپرسید
کورتیکواستروئیدها برای درمان بیماری هایی مانند آسم ، آرتریت ، ناراحتی های پوستی و لوپوس استفاده می شوند. اگر کورتیکواستروئید مصرف می کنید و کورتیزول شما به سطح ناسالم رسیده است ، در مورد مدیریت بیماری خود با داروهای غیر استروئیدی با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر جایگزین غیر استروئیدی در دسترس نیست ، از پزشک خود در مورد کورتیکواستروئیدهای با تاخیر انتشار بپرسید ، که ممکن است خطر عوارض جانبی مضر را کاهش دهد. به عنوان مثال ، یک فرم با تاخیر انتشار پردنیزون در حال حاضر برای مدیریت روماتیسم مفصلی در دسترس است.
- حتی اگر بتوانید داروها را عوض کنید ، پزشک باید مقدار مصرف شما را به تدریج کاهش دهد تا از کورتیکواستروئید شما جدا شود. قطع ناگهانی کورتیکواستروئید توصیه نمی شود.
مرحله 2. در صورت امکان ، دوز کمتری از کورتیکواستروئید خود مصرف کنید
اگر نمی توانید داروها را تغییر دهید ، با پزشک خود مشورت کنید تا کوچکترین دوزی را که می توانید مصرف کنید تعیین کنید. از پزشک خود بپرسید که آیا کاهش دوز یک گزینه است یا می توانید داروهای خود را در روزهای متناوب مصرف کنید.
اقدامات احتیاطی ایمنی:
دوز خود را کاهش ندهید یا مصرف کورتیکواستروئید یا سایر داروهای تجویزی را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید. قطع ناگهانی کورتیکواستروئید می تواند منجر به علائم ترک و سایر عوارض جانبی مضر شود.
مرحله 3. فشار خون ، قند خون و تراکم استخوان خود را کنترل کنید
اگر نمی توانید مصرف کورتیکواستروئید را متوقف کنید ، باید برای معاینات منظم به پزشک خود مراجعه کنید. آنها باید خطرات احتمالی سلامتی مانند فشار خون بالا ، کلسترول بالا و نازک شدن استخوان را بررسی کنند.
برای جلوگیری از این اثرات مضر ، رژیم غذایی سالمی داشته باشید ، مصرف نمک خود را به 1500 میلی گرم در روز محدود کنید و از مصرف قندهای اضافی خودداری کنید. علاوه بر این ، از پزشک خود بخواهید که آیا مصرف مکمل های کلسیم و ویتامین D را توصیه می کند یا خیر
روش 3 از 3: امتحان داروهای طبیعی
مرحله 1. تکنیک های تنفس عمیق را تمرین کنید
به طور منظم تمرینات تنفسی انجام دهید تا سطح استرس و کورتیزول خود را در کنترل نگه دارید. با شمردن 4 عدد چشمان خود را ببندید و عمیق نفس بکشید و به جای بالا آوردن قفسه سینه و شانه ، شکم خود را با هوا پر کنید. نفس خود را برای 7 شمارش نگه دارید ، سپس با شمارش تا 8 به آرامی بازدم کنید.
- همانطور که به آرامی و عمیق نفس می کشید ، مناظر آرام را تصور کنید. از کودکی خود را در ساحل ، در یک میدان آرام یا در یک مکان راحت تصور کنید.
- به مدت 2 تا 3 دقیقه به کنترل تنفس خود ادامه دهید یا تا زمانی که احساس آرامش بیشتری نکنید.
مرحله 2. برای کاهش استرس به موسیقی آرام گوش دهید
موسیقی آرامبخش با ضرب آهنگ آرام مانند موسیقی کلاسیک یا محیطی پخش کنید. وقتی استرس دارید می توانید به موسیقی گوش دهید یا آن را به بخشی از برنامه روزانه خود تبدیل کنید.
هنگام گوش دادن به موسیقی برای داشتن تأثیرات مفید ، لازم نیست استرس داشته باشید. موسیقی می تواند از افزایش سطح کورتیزول در شرایط استرس زا ساعت ها بعد از قطع شنیدن کمک کند
مرحله 3. شل شدن پیشرونده عضلات را امتحان کنید
برای انجام آرامش پیش رونده ماهیچه ها ، ماهیچه های انگشتان پای خود را منقبض کنید ، سپس آنها را رها کنید. هنگام رهاسازی ، نفس خود را بیرون دهید و تصور کنید که تنش از بدن شما خارج می شود.
- بعد از کشیدن و رها کردن انگشتان پا ، ماهیچه های پا ، ساق پا و ران را منقبض کرده و شل کنید. یک گروه عضلانی را همزمان متراکم کرده و شل کنید و تا رسیدن به سر و گردن راه خود را بالا ببرید.
- هر زمان که استرس دارید احساس آرامش پیشرونده انجام دهید. همچنین می تواند به خواب رفتن شما کمک کند ، بنابراین هنگام برخورد با یونجه نیز آن را امتحان کنید.
مرحله 4. حداقل 30 دقیقه در روز ورزش کنید
ورزش منظم علاوه بر اینکه برای سلامت کلی شما مهم است ، سطح کورتیزول و استرس را کاهش می دهد. سعی کنید روزی 30 دقیقه ، 5 روز در هفته پیاده روی ، دویدن یا دوچرخه سواری کنید. در 2 روز دیگر ، شامل تمرینات قدرتی ، مانند حرکات کششی ، کرانچ ، کشش و بلند کردن وزنه های آزاد باشید.
اقدامات احتیاطی ایمنی:
قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید ، با پزشک خود مشورت کنید ، به خصوص اگر از قبل فعالیت بدنی ندارید. از آنها بخواهید در مورد فعال تر شدن با خیال راحت راهنمایی کنند.
مرحله 5. هر شب حداقل 7 تا 9 ساعت بخوابید
کمبود خواب باعث افزایش سطح کورتیزول و افزایش استرس می شود. برای ایجاد عادات خواب سالم ، سعی کنید هر روز در ساعات مشخصی بخوابید و از خواب بیدار شوید. 1 تا 2 ساعت قبل از خواب را برای استراحت کنار بگذارید و اتاق خواب خود را خنک ، تاریک و راحت نگه دارید.
- از نگاه کردن به صفحه های الکترونیکی قبل از خواب خودداری کنید ، زیرا آنها نور آبی تولید می کنند و مغز شما را فریب می دهند که فکر می کند روز است. اگر نیاز دارید از تلفن ، رایانه لوحی یا رایانه خود استفاده کنید ، یک برنامه فیلتر بارگیری کنید که نور آبی را مسدود می کند.
- از نوشیدن کافئین دیرتر از ساعت 2 بعد از ظهر خودداری کنید و سعی کنید ظرف 3 تا 4 ساعت بعد از خواب وعده غذایی سنگین نخورید.
مرحله 6. رژیم غذایی سالم و متعادل را حفظ کنید
نیمی از بشقاب خود را با میوه و سبزیجات پر کنید ، به دنبال غلات کامل باشید و پروتئین های بدون چربی مانند غذاهای دریایی و مرغ گوشت سفید را انتخاب کنید. غذاهایی را که می توانند سطح کورتیزول را کاهش دهند در رژیم غذایی خود قرار دهید ، مانند آووکادو ، زغال اخته ، ماهی آزاد و آجیل های بدون نمک.
- مصرف نمک ، قندهای اضافی و چربی های ترانس را محدود کنید ، که هر کدام می توانند کورتیزول را افزایش دهند. مواردی که باید محدود یا اجتناب شوند شامل گوشت های فرآوری شده (مانند گوشت بیکن و شیرینی) ، نوشابه و سایر نوشیدنی های شیرین ، برش های چرب گوشت قرمز و غذاهای سرخ شده است.
- از حذف وعده های غذایی و رژیم های کم کالری که باعث افزایش سطح کورتیزول می شود خودداری کنید. اطمینان حاصل کنید که روزانه کالری کافی برای رفع نیازهای روزانه خود مصرف می کنید. در مورد نیازهای تغذیه ای خاص خود در https://www.choosemyplate.gov بیشتر بیاموزید.
مرحله 7. محدودیت ها را تعیین کنید و نحوه نه گفتن را بیاموزید
اگر شروع به غرق شدن کرده اید ، تمام تلاش خود را کنید تا مسئولیت های جدید را کنار نگذارید. در صورت امکان برای جلوگیری از استرس کمک بخواهید. اگر نگران نه گفتن به کسی هستید ، به خود یادآوری کنید که مراقبت از سلامتی شما اولویت اصلی شماست.
- در صورت امکان با گفتن "من دوست دارم داوطلب شوم ، اما این ماه برای من دیوانه کننده است" ، "برای دعوت ممنون! من دوست دارم بروم ، اما برنامه من بسته است "یا" حساب ABC تمام وقت من را می گیرد. مگر اینکه بخواهید اولویت بندی مجدد کنم ، این هفته نمی توانم پروژه جدیدی را بر عهده بگیرم."
- چه بچه داشته باشید و چه در محل کار مشغول باشید ، در صورت سوختگی نمی توانید از دیگران مراقبت کنید یا بهترین کار خود را انجام دهید.
مرحله 8. در مورد مصرف مکمل گیاهی برای استرس با پزشک خود مشورت کنید
قبل از مصرف گیاه یا مکمل با پزشک خود مشورت کنید. در مورد هرگونه دارویی که مصرف می کنید به آنها بگویید و از آنها بخواهید رژیم دوز را توصیه کنند. شواهدی وجود دارد که برخی مکمل های گیاهی ممکن است با خیال راحت کورتیزول را کاهش داده و استرس را کاهش دهند ، اما اکثر متخصصان پزشکی استفاده طولانی مدت را توصیه نمی کنند.
- سنبل الطیب و بابونه ممکن است کورتیزول را کاهش دهند ، استرس را کاهش دهند و خواب راحت تری را برای شما ایجاد کنند. هیچ دوز مورد تأیید متخصص وجود ندارد ، اما دوز معمولی روزانه 400 میلی گرم تا 1 ، 400 میلی گرم است. در صورت شک ، با دوز کم شروع کنید تا ببینید چگونه مکمل بر شما تأثیر می گذارد.
- مصرف یک کپسول 300 میلی گرم ریشه Ashwagandha 1 تا 2 بار در روز نیز ممکن است استرس و اضطراب را کاهش دهد.
- چای سبز ، سیاه و اولانگ حاوی ترکیبی به نام L-theanine است که ممکن است سطح کورتیزول را کاهش دهد. علاوه بر این ، استراحت با یک فنجان گرم چای بدون کافئین در شب ممکن است به شما کمک کند تا بعد از یک روز طولانی استرس را از بین ببرید.
نکات
- علائم افزایش کورتیزول ممکن است شامل افزایش وزن ناگهانی در قسمت فوقانی بدن و صورت ، قرمزی صورت ، پوست نازک که به راحتی زخم می شود ، آکنه یا عفونت های پوستی ، درد ماهیچه یا استخوان و ضعف ماهیچه ای یا استخوانی باشد. علاوه بر این ، زنان ممکن است رشد بیش از حد مو یا قاعدگی نامنظم را تجربه کنند و مردان ممکن است اختلال نعوظ را تجربه کنند.
- سیگار کشیدن ، نوشیدن الکل و استفاده از داروهای تفریحی هر کدام سطح کورتیزول را افزایش می دهند. در صورت لزوم ، سیگار کشیدن یا استفاده از مواد مخدر را ترک کنید و الکل را کم مصرف کنید.
- اگر نگران هستید که ممکن است به دلیل استرس یا اضطراب سطح کورتیزول بالایی داشته باشید ، وقت ملاقات را با یک متخصص بهداشت روانی در نظر بگیرید.
- استرس همه را تحت تأثیر قرار می دهد و همه استرس ها بد نیستند. استرس می تواند شما را برای انجام وظایف برانگیزد یا به شما در پاسخ به موقعیت های تهدید کننده زندگی کمک کند. با این حال ، مدیریت استرس بسیار مهم است تا منجر به مشکلات سلامتی نشود.
هشدارها
- مطابق دستورالعمل تجویز کننده خود از هر دارویی استفاده کنید. مصرف دارو را بدون مشورت با ارائه دهنده خدمات درمانی خود متوقف نکنید.
- قبل از استفاده از مکمل ، با پزشک خود مشورت کنید ، به خصوص اگر از داروهای رقیق کننده خون یا سایر داروهای تجویزی استفاده می کنید. مکمل ها ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر دهند یا منجر به عوارض جانبی ناخواسته شوند.
- از مسدود کننده های کورتیزول بدون نسخه که قول می دهند استرس را کاهش داده یا باعث کاهش وزن می شود ، دور شوید. تحقیقات کافی برای تأیید ادعاهای آنها یا تأیید ایمنی آنها وجود ندارد.
