مقابله با شب ادراری در هر سنی مشکل است. مهم است که به دنبال درمان باشید. شب ادراری یک مشکل شایع است که تقریباً 15٪ از همه کودکان 5 ساله ، 7٪ از کودکان 8 ساله و 3٪ از کودکان 12 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد که مردان در همه گروه های سنی غالب هستند. معمولاً این مشکل در کودکی خود به خود برطرف می شود ، بنابراین اکثر مردم تا حداقل 6 سالگی شروع به درمان شب ادراری کودکان خود نمی کنند. اگر برای تغییر عادات تلاش می کنید ، برخی از استراتژی های رفتاری را اجرا کنید ، نگرانی های احساسی اساسی را برطرف کنید و به دنبال پزشکی باشید. مداخلات ، مشکل شب ادراری شما ممکن است قابل کنترل تر شود.
مراحل
روش 1 از 3: تغییر عادات
مرحله 1. برنامه خواب را تنظیم کنید
کودک خود را با برنامه خواب منظم همراه با زمان خواب ثابت ، ترجیحاً قبل از خواب خود قرار دهید. در صورت داشتن روال خواب ثابت ، کنترل شب ادراری برای آنها آسان تر خواهد بود. اطمینان حاصل کنید که آنها درست قبل از خواب به دستشویی می روند.
مرحله 2. میزان مصرف مایعات را تنظیم کنید
سعی کنید مصرف مایعات را در طول روز ، به ویژه درست قبل از خواب ، کاهش دهید. کاهش مصرف مایعات بعد از شام به اطمینان از پر بودن مثانه در هنگام خواب کمک می کند.
- کافئین را از رژیم غذایی کودک خود حذف کنید. کافئین باعث افزایش ادرار می شود و ممکن است بر خواب کودک شما تأثیر بگذارد ، که می تواند شب ادراری را بدتر کند.
- اگر شما یا فرد بالغ دیگری در زندگی با شب ادراری مشکل دارید ، مصرف الکل و کافئین را کاهش دهید. اینها برای مثانه تحریک کننده هستند و تولید ادرار را افزایش می دهند.
- بزرگسالان همچنین باید جایگزین های شیرین کننده ، آب مرکبات ، غذاهای بسیار تند ، نوشابه های گازدار ، شکر ، عسل ، شیر و فرآورده های شیر را کاهش دهند. با این حال ، شما همچنان باید با حداقل 1،500 میلی لیتر (50.7 لیتر اونس) آب هیدراته بمانید.
مرحله 3. استراحت در حمام را انجام دهید
برای جلوگیری از شب ادراری در طول شب برای شما یا فرزندتان ، استراحت حمام را در طول روز و شب تنظیم کنید. به طور معمول ، کودکان باید چهار تا هفت بار در روز ادرار کنند. بزرگسالان به طور معمول شش تا هشت بار در روز ادرار می کنند. برای کمک به راحت تر شدن استراحت در حمام در شب:
- کودک خود را قبل از خواب بیدار کنید ، اگر قبل از شما خوابیده است ، برای استراحت دیگری در حمام. فرزند شما سرانجام با این وضعیت سازگار می شود و شروع به بلند شدن می کند تا به تنهایی به دستشویی برود.
- استفاده از هشدارهای شب ادراری م probablyثرترین روش درمانی برای درمان شب ادراری در کودکان بالای 7 سال است. در این آلارم ها از سنسور فعال کننده رطوبت استفاده می شود که به لباس زیر کودک وصل می شود. یک زنگ هشدار کوچک با باتری کودک را بیدار می کند. به طور متوسط ، این درمان در 60 روز جواب می دهد. عود می تواند رخ دهد ، اما درمان مجدد با این درمان معمولاً موفقیت آمیز است. وسایلی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند و معمولاً حدود 50 تا 60 دلار هستند ، WetStop ، Dry Night Training System و Nytone Enuretic Alarm هستند.
- همچنین می توان از آلارم های منظم استفاده کرد. زنگ هایی را برای زمان های تصادفی تنظیم کنید تا شب شما را از خواب بیدار کند ، در غیر این صورت ممکن است بدن شما به استفاده از سرویس بهداشتی در زمان مشخص عادت کند. به خاطر داشته باشید که اگر با شخص دیگری زندگی می کنید یا در یک تختخواب مشترک هستید ، ممکن است ناراحت کننده باشد.
- برای راحتی بیشتر در حمام برای کودکان ، نور شب را در حمام روشن بگذارید.
- اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب به راحتی به حمام دسترسی دارد.
- برای تمیز کردن آسان ، یک جفت لباس خواب تازه و یک دستمال ملحفه تازه در نزدیکی تخت نگه دارید.
مرحله 4. برای کمک به پیشگیری و پاکسازی محصولات بخرید
محصولات زیادی وجود دارد که می تواند به بزرگسالان و کودکان کمک کند هم از شب ادراری جلوگیری کرده و هم با عوارض شب ادراری مقابله کنند. این محصولات پاکسازی را برای شما یا فرزند شما بسیار آسان می کند ، آسیب وارد شده به تخت و ملحفه را کاهش می دهد و از شرم آور شب ادراری نیز جلوگیری می کند.
- بالشتک ها و روکش های ضد آب ایده آل هستند زیرا قابل شستشو در ماشین هستند ، از تشک و ملحفه در برابر حوادث محافظت می کنند و در صورت تصادف به راحتی برداشته می شوند.
- پوشک های کشویی برای کودکان ، پوشک های یکبار مصرف بزرگسال و لباس های زیر محافظ برای بزرگسالان گزینه های فوق العاده ای هستند زیرا ارزان هستند ، به راحتی قابل استفاده هستند و مقدار زیادی ادرار را جذب می کنند در حالی که لباس های دیگر را خشک نگه می دارید.
- هشدارهای شب ادراری مفید هستند زیرا به محض برخورد هرگونه ادرار به رختخواب خاموش می شوند. این کار شما یا فرزندتان را بیدار می کند و از ادامه شب ادراری جلوگیری می کند. اگر زنگ هشدار کودک شما را بیش از حد بترساند یا اگر او در اتاقی با خواهر و برادر مشترک است ، این ممکن است نامناسب باشد.
- کالاهای کنار تخت و بالابرهای توالت رفتن به حمام را برای افراد مسن با تحرک محدود آسان می کند.
گام پنجم: به کودکان به خاطر تلاش هایشان پاداش دهید
ایجاد سیستم پاداش به تقویت رفتار غیر شب ادراری کمک می کند. هنگامی که برای جلوگیری از شب ادراری تلاش می کنند ، مثلاً رفتن به دستشویی قبل از خواب یا بیدار شدن شب هنگام استراحت در حمام ، به فرزند خود با تمجید و امتیازاتی پاداش دهید. به فرزند خود برای شبهای بدون حادثه یا شبهایی که در صورت تصادف به نظافت کمک می کند ، پاداش دهید.
- آن را ساده نگه دارید و یکی از رفتارهایی را که می خواهید در هر زمان به آن پاداش دهید ، برجسته کنید.
- برای فرزند خود تعداد محدودی پاداش انتخاب کنید.
- اطمینان حاصل کنید که پاداش ها برای فرزند شما معنادار و برای شما واقعی است.
- برای ادامه مسیر از نمودار برچسب استفاده کنید. برای تقویت رفتار خوب ، فوراً یک برچسب به کودک خود بدهید. با قرار دادن برچسب ها بر روی نمودار یا تقویم ، پیشرفت فرزند خود را پیگیری کنید. هنگامی که فرزند شما برچسب مورد توافق را دریافت کرد ، می تواند آنها را با پاداش عوض کند.
- از تنبیه یا تقویت منفی فرزند خود ، مانند فریاد زدن بر سر او یا برداشتن اسباب بازی های او پس از شب ادراری خودداری کنید.
- در حالی که باید به خاطر تلاش های کودکان در خشک ماندن پاداش دهید ، به یاد داشته باشید که شب ادراری یک فرایند غیر ارادی است و کودک هیچ کنترلی بر آن ندارد. بنابراین ، نباید کودک را نسبت به شب ادراری ملامت کرد یا احساس گناه کرد.
روش 2 از 3: رفع نگرانی های احساسی
مرحله 1. به فرزند خود اطمینان دهید و از او حمایت کنید
اگر کودک شما از شب ادراری خود ناراحت است ، از مشاوره حمایتی استفاده کنید. بدانید که شب ادراری معمولاً پس از رسیدن کودک به 5 سالگی خود به خود درمان می شود. همچنین درک کنید که شب ادراری یک فرایند کاملاً غیر ارادی است. کودک هیچ کنترلی بر رفتار ندارد ، بنابراین فرزند شما نباید احساس گناه کند یا مجازات شود. پذیرش شب ادراری توسط والدین کودک مهم است و ممکن است سرعت حل خود به خود شب ادراری را تسریع کند.
مرحله 2. سرزنش و شرمساری را متوقف کنید
اگر کودک تختخواب خود را خیس می کند ، تمام تلاش خود را بکنید تا او را سرزنش نکنید و احساس شرمندگی نکنید. اگر آنها احساس خجالت می کنند ، به احتمال زیاد تخت را خیس می کنند و آن را از شما مخفی نگه می دارند. سرزنش و سرزنش می تواند منجر به کاهش ارزش خود و کاهش عزت نفس شود.
- هرگونه شرمندگی را که فرزند شما احساس می کند ، بپذیرید. هر گونه سرخوردگی را که ممکن است احساس کنید ، بپذیرید. می توانید به فرزند خود بگویید: "می دانم که احساس بدی دارید که این اتفاق دوباره افتاده است ، و این برای من نیز سخت است. اما موضوع مهمی نیست ما می توانیم این کار را انجام دهیم.”
- به خاطر داشته باشید که کودک خود را برای هر شب خشکی که دارد سپاسگزاری کنید.
مرحله 3. تشویق و مشارکت کنید
کودک خود را تشویق کنید که پس از شب ادراری در فرایند تمیز کردن مشارکت داشته باشد. می توانید از او بخواهید که ملافه ها را عوض کند ، لباس های آلوده را کنار بگذارد یا لباس های زیرش را کثیف بشویید. این به او کمک می کند تا احساس کنترل شب ادراری خود را به عهده بگیرد.
می توانید بگویید: "اشکالی ندارد عزیزم. چرا ما شما را با چند ملحفه و لباس تازه وارد نمی کنیم و احساس بهتری خواهید داشت. می توانی به من کمک کنی تختت را مرتب کنم؟"
مرحله 4. بیان احساسی را تشویق کنید
اگر اضطراب یا استرس در شب ادراری فرزند شما نقش دارد ، او را تشویق کنید تا احساسات خود را بیان کند. شاید فرزند شما مضطرب است و تخت را خیس می کند به دلیل یک انتقال اخیر ، مانند نقل مکان ، طلاق یا خواهر یا برادر جدید در خانواده. شاید فرزند شما به دلیل قلدری یا تمسخر در مدرسه دچار استرس شود. صحبت با آنها در مورد این عوامل استرس زا به آنها این امکان را می دهد که احساس آرامش ، آرامش و امنیت بیشتری داشته باشند که این امر باعث کاهش رفتار شب ادراری می شود.
مرحله پنجم: با خجالت اجتماعی مقابله کنید
شرم و خجالت ناشی از شب ادراری برای بزرگسالان و جوانان بدتر است ، زیرا ممکن است شب ادراری را "مشکل بچه" بدانند. با این حال ، در واقع برای کودکان و بزرگسالان بسیار رایج است و کودکان و بزرگسالان به دلیل شب ادراری احتمالی از موقعیت های اجتماعی اجتناب می کنند. به خود یا فرزند خود یادآوری کنید که شب ادراری نسبتاً شایع ، غیر ارادی و غیر عمدی است.
- اگر فرزند شما خواهر و برادر یا مهمان در خانه دارد ، هر گونه مزاحمتی که به دلیل شب ادراری رخ می دهد را متوقف کنید.
- اگر فرزند شما در حال خواب یا اردو است ، به او کمک کنید تا برنامه ای برای جلوگیری از شب ادراری ایجاد کند یا در صورت بروز آن با آن مقابله کنید. آنها را تشویق کنید که قبل از خواب به دستشویی بروند و لباس های خود را تعویض کنند. به آنها بیاموزید که چگونه از یک تخت خواب ضد آب در کیسه خواب خود استفاده کنند یا چگونه چیزهایی مانند کشش را کنار بگذارند. به بزرگسالان مسئول اجازه دهید شب ادراری خود را بشناسند ، به طوری که فرزند شما بداند که در صورت بروز حادثه در صورت نیاز به کمک ، فرد بالغ به دنبال او است.
مرحله 6. فهمیده باشید
اگر کودک یا دوست شما نمی خواهد در مورد شب ادراری خود صحبت کند ، درک کنید. مخصوصاً با صحبت نکردن در مورد شب ادراری در حضور دیگران ، از حریم خصوصی آنها مطلع شوید.
مرحله 7. شب ادراری را عادی کنید
اگر در گذشته خود را با شب ادراری تجربه کرده اید ، در مورد آن با فرزند یا دوست خود صحبت کنید. این به آنها کمک می کند تا درک کنند و کمتر احساس تنهایی کنند. تجربه را برای آنها عادی کنید ، زیرا این چیزی است که بسیاری از کودکان تجربه می کنند و بسیاری از کودکان با گذشت زمان آن را تجربه می کنند.
مرحله 8. با یک روان درمانگر مشورت کنید
هیپنوتیزم ، تصویرسازی هدایت شده و روان درمانی در مواردی که شب ادراری شدیدتر است یا هنگامی که اضطراب قابل توجهی در رابطه با شب ادراری وجود دارد مفید بوده است. یافتن یک رواندرمانگر متخصص در درمان شناختی رفتاری به شما کمک می کند تا استراتژی های رفتاری را پیاده کنید و همچنین از طریق هرگونه اضطراب ، شرم و افکار غیر مفید که با شب ادراری همراه است صحبت کنید.
روش 3 از 3: به دنبال راه حل های پزشکی
مرحله 1. با پزشک مشورت کنید
شما یا فرزندتان ممکن است از بیماری پزشکی یا روانی رنج ببرید که به شب ادراری کمک می کند. این موارد شامل عفونت های دستگاه ادراری ، دیابت ، آلرژی غذایی ، اضطراب و ADHD است. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید تا این نگرانی های اساسی احتمالی را برطرف و درمان کند
- اکثر کودکانی که از شب ادراری رنج می برند از نظر جسمی و روحی "طبیعی" هستند ، اما ممکن است ترکیبی از عوامل موثر در شب ادراری آنها از جمله ژنتیک ، ظرفیت مثانه کوچکتر ، تمایل به خواب عمیق و مشکل در تشخیص مثانه پر در هنگام خواب را تجربه کنند.
- اکثر بزرگسالانی که با شب ادراری دست و پنجه نرم می کنند این کار را به دلایل پزشکی یا جسمی انجام می دهند. برخی از علل احتمالی عبارتند از: ژنتیک ، عدم تعادل هورمونی ، عفونت های مجاری ادراری ، مشکلات پروستات و ظرفیت کوچک مثانه.
مرحله 2. یک گزارش ثبت کنید
تهیه یک دفترچه خاطرات یا دفعاتی که شما یا فرزندتان تخت را خیس می کنید به پزشک شما کمک می کند تا علت را محدود کند. شما باید شامل موارد زیر باشید:
- هنگامی که حوادث در طول روز و/یا شب رخ می دهد
- فراوانی تصادفات
- وقتی شب ادراری شروع شد
- نوع و مقدار مایعات مصرفی
- اگر شب ادراری فقط در خانه یا در محیط های دیگر اتفاق می افتد
- علائم دیگر همراه با ادرار ، مانند درد
- اگر یبوست یا حوادث مدفوع نیز وجود داشته باشد
مرحله 3. دارو مصرف کنید
از پزشک خود بخواهید که داروهای تجویزی برای کاهش یا توقف شب ادراری کمک کند. متداول ترین دارو برای شب ادراری دسموپرسین (DDAV) است. هنگامی که طبق دستورالعمل استفاده شود ، یک داروی م effectiveثر و بی خطر است. این دارو به صورت اسپری بینی و به صورت قرص موجود است ، اما برای کودکان زیر 6 سال توصیه نمی شود. اگر کودک به خوبی به دارو واکنش نشان داد ، برنامه به مدت چند ماه ادامه می یابد و سپس کودک از DDAVP جدا می شود. ممکن است علت شب ادراری را درمان نکند ، اما می تواند علائم را کنترل کند. انواع مختلفی از داروها وجود دارد ، برخی از آنها میزان تولید ادرار را کاهش می دهند و برخی دیگر باعث آرامش مثانه می شوند. با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص شود کدام یک برای نیازهای شما مناسب است.
مرحله 4. جراحی را در نظر بگیرید
جراحی باید آخرین چیزی باشد که باید در نظر بگیرید ، زیرا گزینه تهاجمی تری است. با پزشک خود مشورت کنید و مطمئن شوید که همه گزینه های دیگر را از قبل مصرف کرده اید. گزینه های جراحی عبارتند از:
- تحریک عصب خاجی ، جایی که فعالیت عضلات مثانه کاهش می یابد.
- سیتوپلاستی صدف ، جایی که ظرفیت مثانه افزایش می یابد.
- میکتومی دتروسور ، که در آن انقباضات مثانه تقویت و کاهش می یابد.
نکات
- از صحبت کردن نترسید اگرچه ممکن است از شب ادراری خود خجالت بکشید ، اما ممکن است یک مشکل زمینه ای جدی تر وجود داشته باشد که پزشک می تواند در درمان به شما کمک کند.
- سعی کنید با یک برنامه منظم ادرار کنید.
- به طور کلی از یبوست خودداری کنید.
- با خود یا فرزندتان صبور باشید.
- برخی از کودکانی که تخت را خیس می کنند ، این مشکل را خودشان طی یک سال و بدون درمان حل می کنند. با این حال ، ندادن نوع خاصی از درمان و رها کردن آنها برای مدیریت به تنهایی می تواند به عزت نفس آنها آسیب برساند.
- اگر سیگار می کشید و مشکل شب ادراری دارید ، ترک سیگار ممکن است نشت ادرار را کاهش دهد.
- برای کودکان ، شکست درمان و عود بیماری شایع است ، اما شما باید 4-6 هفته به درمان اجازه دهید.
- شب ادراری برای کودکان 6 سال به زیر عادی است ، زیرا ممکن است هنوز آموزش توالت را به طور کامل فرا نگرفته باشند.
