کلپتومانیا یک بیماری روانی است که به عنوان نوعی اختلال کنترل تکانه تلقی می شود و مربوط به اختلال وسواس فکری اجباری و اعتیاد به مواد است. اغلب ، افراد مبتلا به کلپتومانیا تمایلات غیرقابل کنترل برای سرقت و دریافت مبلغ بالایی از آن دارند. هیچ درمانی برای Kleptomania وجود ندارد ، اما یک بیماری قابل کنترل است. شما می توانید با کمک به فرد مبتلا به کلپتومانی به تشخیص مشکل خود کمک کنید ، به دنبال درمان روانشناختی باشید و بر تمرکز بر سایر بخشهای زندگی خود کار کنید.
مراحل
روش 1 از 4: به رسمیت شناختن مشکل
مرحله 1. علائم را بشناسید
بسته به نوع خود ، بیماری کلپتومانیا ممکن است به طرق مختلف خود را نشان دهد. درک علائم کلپتومانیا در مقابل اقداماتی مانند سرقت از مغازه برای اطمینان از تشخیص و کمک مناسب افراد بسیار مهم است. علائم عبارتند از:
- یک انگیزه قوی برای سرقت اقلام کم نیاز یا مورد استفاده
- احساس افزایش اضطراب یا برانگیختگی منجر به سرقت می شود
- احساسات خوشحال کننده یا خوشایند در هنگام سرقت
- شرم و پشیمانی پس از سرقت
- سرقت که ریشه در سود یا احساس کنترل ندارد ، بلکه صرفاً در انگیزه است
- سرقت قسمت هایی که بدون برنامه ریزی اتفاق می افتد و ممکن است توسط فرد تا قبل از سرقت تشخیص داده نشود
مرحله 2. به فرد کمک کنید تشخیص دهد که مشکل دارد
فرد مبتلا به کلپتومانیا ممکن است متوجه مشکل خود نشود. Kleptomania یک اعتیاد است ، درست مانند سوء مصرف مواد ، بنابراین آنها ممکن است فکر کنند سرقت گاه به گاه کار بزرگی نیست. آنها ممکن است متوجه نشوند که سرقت آنها از کنترل خارج شده است. به فرد نزدیک شوید و به او کمک کنید تا بفهمد مشکل دارد.
- به یاد داشته باشید که کلپتومانی یک بیماری روانی است. با فرد آرام ، حامی و دلسوز باشید ، حتی اگر از طرف او آسیب دیده باشید. فریاد زدن یا عصبانی شدن هیچ کاری را انجام نمی دهد.
- سعی کنید بگویید: "من متوجه شده ام که چیزها را می دزدید و بیشتر انجام می دهید. این اقدامات می تواند منجر به مشکلات قانونی شود. من معتقدم شما مانند kleptomania مشکلی دارید. من به شما اهمیت می دهم و می خواهم کمک کنم."
مرحله 3. پیامدها را توضیح دهید
ممکن است بخواهید در مورد خطرات و پیامدهای سرقت با شخص صحبت کنید. اگر آنها هنوز گرفتار نشده اند ، ممکن است واقعیت عواقب آن را درک نکنند. هنگام بحث و گفتگو از لحن حمایتی و آرام خودداری کنید و از اتهام زنی خودداری کنید.
- می توانید در مورد چگونگی سرقت منجر به دستگیری ، عواقب پولی یا قانونی ، از دست دادن شغل یا از دست دادن اعتماد صحبت کنید.
- ممکن است بگویید: «سرقت غیرقانونی و یک جرم جدی است. شما تا به حال خوش شانس بوده اید ، اما ممکن است جریمه بزرگی را به همراه داشته باشید که ده ها هزار دلار هزینه دارد یا زندان. این می تواند تأثیر منفی زیادی بر زندگی شما بگذارد.
مرحله 4. از ایجاد احساس خجالت در فرد خودداری کنید
بسیاری اوقات ، یک کلپتومنیک به دلیل احساس ترس ، خجالت یا شرمندگی از اقدامات خود ، تحت درمان قرار نمی گیرد. شما باید درک کنید که درمان و درمان بیماری کلپتومانیا به تنهایی برای افراد بسیار دشوار است. وقتی با شخص صحبت می کنید ، از احساس بدتر او در مورد وضعیت خود خودداری کنید.
به عنوان مثال ، ممکن است بخواهید بگویید: "من می دانم که شما سرقت می کنید و می فهمید که این یک انگیزه غیرقابل کنترل است. من می دانم که همه چیز شما را تحریک می کند و بعد از انجام این کار احساس سرخوشی می کنید. با این حال ، کلپتومانیا یک بیماری جدی با عواقب شدید است."
مرحله 5. لیستی از اقلام دزدیده شده را نگه دارید
اگر فرد چیزهایی را می دزدد تا شما از آن آگاه باشید ، شروع به تهیه فهرستی از زمان و چیزهایی که او می دزدد ، کنید. می توانید از این روش برای جلب توجه به مشکل آنها استفاده کنید. همچنین ممکن است بخواهید آنها را تشویق کنید تا فهرستی از مواردی را که سرقت می کنند ، تهیه کنند.
به عنوان مثال ، اگر فرد به دزدی اعتراف می کند اما فکر نمی کند که اغلب این کار را انجام می دهد ، به او بگویید که کی و چه چیزی را بدزدد بنویسد. این می تواند به آنها در مشاهده الگوی رفتاری در حال توسعه کمک کند
روش 2 از 4: تشویق درمان
مرحله 1. به آنها پیشنهاد دهید که به دنبال درمان باشند
اگر فردی که می شناسید مبتلا به کلپتومانیا است ، باید او را تشویق کنید تا به دنبال درمان پزشکی باشد. کلپتومانیا قابل درمان نیست ، اما یک فرد می تواند برای کمک به خواسته ها و علائم از دارو استفاده کند یا تحت درمان قرار گیرد.
- کلپتومانیا توسط پزشک یا روانشناس تشخیص داده می شود.
- پزشک مجموعه ای از سالات را از فرد می پرسد ، مانند احساسی که انگیزه های او در او ایجاد می کند و چه موقعیت هایی باعث سرقت آنها می شود.
- سعی کنید بگویید: "من به تو اهمیت می دهم. شما یک بار به دلیل سرقت دچار مشکل حقوقی شده اید و دفعه بعد ممکن است بسیار جدی باشد. بر کلپتومانی می توان غلبه کرد ، و من فکر می کنم شما می توانید این کار را انجام دهید. من فکر می کنم شما باید به دنبال درمان باشید.”
مرحله 2. دارو را در نظر بگیرید
هیچ درمان استانداردی برای کلپتومانیا وجود ندارد. با این حال ، در صورت وجود مسائل دیگری که در زمینه بیماری کلیپتومانی وجود دارد ، مانند افسردگی ، اضطراب یا OCD ، ممکن است فرد از دارو استفاده کند. به فرد کمک کنید تا تصمیم بگیرد که آیا دارو گزینه درمانی مناسب برای او است یا خیر.
پزشک ممکن است یک داروی ضدافسردگی مانند مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) تجویز کند که موفقیت های کمی در درمان کلپتومانیا دارد. آنتاگونیست های شبه افیونی ممکن است کمک کنند زیرا آنها داروهای اعتیاد هستند که باعث کاهش میل و لذت ناشی از اعتیاد می شوند
مرحله 3. روان درمانی را تشویق کنید
روان درمانی یک درمان رایج برای کلپتومانیا است. شخص دیگر را تشویق کنید تا برای درمان علائم به دنبال درمان باشد. درمان رفتاری شناختی (CBT) برای درمان کلپتومانیا استفاده می شود.
- درمانگر ممکن است فرد را مجبور به تصور عواقب منفی سرقت کند. آنها ممکن است مجبور شوند تصور کنند که هنگام سرقت دستگیر می شوند و سپس بصورت بصری از طریق پیامدهای منفی مانند رفتن به زندان قدم بردارند. این فرایند که حساسیت پنهان نامیده می شود ، به فرد کمک می کند تا انگیزه را با پیامدهای منفی مرتبط کند.
- بیزاری درمانی به فرد مبتلا به کلپتومانیا می آموزد که هنگام مواجهه با اجبار سرقت ، شرایط ناخوشایندی را برای خود ایجاد کند. این شرایط ناراحت کننده ، مقاومت در برابر وسوسه سرقت را آسان تر می کند.
- همچنین ممکن است تکنیک های آرام سازی به فرد آموزش داده شود تا بتواند کنترل تکانه ها را بیاموزد.
مرحله 4. گروه های حمایتی را پیشنهاد دهید
افراد مبتلا به کلپتومانیا اغلب از طریق گروه های حمایتی درمان می شوند. گروههای حمایتی را می توان در حین انجام روان درمانی استفاده کرد یا بعد از اینکه دیگر نیازی به روان درمانی نیست ، ادامه داد. گروه های حمایتی به فرد مبتلا به کلپتومانیا کمک می کنند تا با استرس و عوامل محرک کنار بیاید تا بتواند از عود جلوگیری کند.
گروه های حمایتی درک و دلسوزی را برای فرد مبتلا به اعتیاد ارائه می دهند. با کمک به آنها در زیر احساس شرم یا خجالت دفن نمی شوند ، می تواند به آنها در بهبودی موفق کمک کند
مرحله 5. گروه درمانی را امتحان کنید
درمان گروهی نیز ممکن است به فرد کمک کند. درمان گروهی سنتی فرد را در گروه کوچکی قرار می دهد که توسط یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده هدایت می شود. آنها روشهای درمانی مانند CBT یا درمان بین فردی را در یک محیط امن برای کمک به بهبود تمرین می کنند.
در صورتی که روابط با خانواده خود آسیب دیده باشد یا مشکلات خانوادگی محرکی برای بیماری کلپتومانی باشد ، ممکن است به خانواده درمانی نیاز باشد
روش 3 از 4: به دنبال درمان
مرحله 1. به فرد کمک کنید تا به برنامه درمانی خود پایبند بماند
یکی از راه هایی که می توانید به فرد مبتلا به کلپتومانی کمک کنید این است که او را تشویق کنید تا برنامه درمانی خود را دنبال کند. به خصوص در ابتدا ، ممکن است برای فرد متعهد به درمان یا مقاومت در برابر تکانه هایش دشوار باشد. در این مدت از آنها حمایت کنید.
- به عنوان مثال ، می توانید به فرد کمک کنید تا برنامه ای برای مصرف داروهای خود تنظیم کند. اگر راهی برای درمان ندارند ، پیشنهاد دهید آنها را به جلسات خود ببرید.
- به شخص یادآوری کنید که عود اتفاق می افتد. این بدان معنا نیست که آنها باید درمان خود را متوقف کنند. ادامه درمان پس از عود ، بخش مهمی از پایبندی به بهبود است.
مرحله 2. عوامل محرک را شناسایی کنید
برخی از افراد هنگامی که توسط چیزی تحریک می شوند سرقت می کنند. این محرک ممکن است به آنها انگیزه یا میل به سرقت بدهد. این می تواند یک فکر ، احساس یا موقعیتی باشد که آنها را تحریک می کند. به آنها کمک کنید تا بفهمند چه چیزی باعث تحریک آنها می شود ، بنابراین آنها می توانند روی اجتناب از این عوامل و یا کنار آمدن با احساسات در هنگام بروز کار کنند.
به عنوان مثال ، احساس استرس ، تنهایی یا ناراحتی ممکن است باعث ایجاد بیماری کلپتومانی شود. آنها ممکن است از افسردگی رنج ببرند که منجر به سرقت می شود ، یا ممکن است با مشکل سوء مصرف مواد روبرو شوند
مرحله 3. به فرد در تعیین اهداف کمک کنید
فرد باید با شروع درمان اهداف خود را تعیین کند. این به آنها کمک می کند تا تمرکز خود را حفظ کرده و برای رسیدن به چیزی انگیزه داشته باشند. این اهداف می تواند شامل سرقت کمتر ، بازپرداخت بدهی یا اصلاح روابط باشد.
به عنوان مثال ، فرد ممکن است اهداف کوتاه مدت تعیین کند که در آن از تکنیک های آرام سازی و تمرینات CBT که در درمان آموخته اند برای غلبه بر تکانه ها استفاده می کند. آنها همچنین ممکن است بخواهند از افرادی که به آنها صدمه زده اند عذرخواهی کنند و بدهی خود را پرداخت کنند. اهداف بلند مدت آنها ممکن است ماندن بدون سرقت ، ایجاد اعتماد با دیگران ، شروع یک سرگرمی جدید و تقویت منابع مالی آنها باشد
مرحله 4. روی ایجاد اعتماد کار کنید
سرقت منجر به از بین رفتن اعتماد می شود. حتی اگر آن شخص هرگز از شما سرقت نکرده است ، ممکن است به دلیل اقدامات او به او اعتماد نکنید. اگر شخص از دیگران سرقت کرده باشد ، ممکن است اعتماد خود را به او از دست داده باشد. به فرد کمک کنید تا در ایجاد اعتماد با مردم کار کند تا بتواند روابط آسیب دیده را ترمیم کند.
- پایبندی به درمان یکی از راه های کمک به ایجاد اعتماد است. تعهد به شیوه زندگی که در آن سرقت نمی کنند راه دیگری است.
- شخص را تشویق کنید که مسئولیت پذیر باشد ، به تعهدات عمل کند و به قول خود عمل کند.
روش 4 از 4: ارائه پشتیبانی
مرحله 1. درباره kleptomania اطلاعات کسب کنید
راه دیگری که می توانید به فرد مبتلا به کلپتومانی کمک کرده و از آن حمایت کنید این است که تا آنجا که می توانید در مورد این بیماری اطلاعات بیشتری کسب کنید. اغلب ، از مشکلات اساسی مانند کنترل ضربه یا اضطراب ناشی می شود. آموزش خود در مورد کلپتومانیا ، عوامل محرک ، علائم و درمان می تواند به شما کمک کند تا به فرد بهتر کمک کنید.
وب سایت ها و کتاب های زیادی وجود دارد که می توانید بخوانید تا به شما در درک بیماری kleptomania کمک کند. همچنین می توانید در مورد این بیماری با پزشک یا روانشناس صحبت کنید
مرحله 2. شخص را تشویق کنید تا به سرگرمی های سالم بپردازد
بخشی از دلایلی که باعث سرقت افراد می شود این است که از این طریق احساس سرخوشی می کنند. به فرد کمک کنید تا راه های متناوب را پیدا کند تا همان احساس خوبی را که از سرقت دارد به دست آورد. به آنها کمک کنید تا سرگرمی ها یا فعالیتهای دیگری را برای شرکت در آنها پیدا کنند.
به عنوان مثال ، فرد ممکن است در عوض انرژی خود را روی ساخت صنایع دستی ، یادگیری آشپزی یا امتحان کردن چیزی که قبلاً امتحان نکرده است متمرکز کند
مرحله 3. پیشنهاد انجام یک فعالیت با هم
راه دیگر کمک به فرد این است که به او کمک کنید تا فعال و درگیر باشد. این می تواند به آنها کمک کند تا به جای انگیزه برای سرقت ، روی چیز دیگری مانند معاشرت تمرکز کنند. اگر انگیزه سرقت داشته باشند ، اگر کار دیگری انجام می دهند ، می توانند راحت تر بر آن غلبه کنند.
- ممکن است بخواهید آنها را از مکان هایی که ممکن است باعث سرقت آنها شود ، دور نگه دارید. اگر نمی توانند بدون سرقت وارد مغازه شوند ، آنها را به مرکز خرید نبرید.
- به عنوان مثال ، پیشنهاد کنید که به سینما ، شام یا قهوه خانه بروید. می توانید بولینگ بروید. حتی ممکن است پیشنهاد دهید که با هم داوطلب شوید.
مرحله 4. برای تمرین با هم پیمان ببندید
ورزش می تواند به کاهش علائم افسردگی و اضطراب و افزایش اندورفین ، مواد شیمیایی که به شما احساس خوبی می دهد ، کمک کند. ورزش ممکن است به آنها کمک کند مانند دزدی احساس خوبی داشته باشند. اگر فرد نمی خواهد به تنهایی ورزش کند ، با او ورزش کنید.
- می توانید به باشگاه بدنسازی بپیوندید یا در پیست محلی قدم بزنید. سعی کنید کاری ماجراجویانه انجام دهید ، مانند پیاده روی ، کوه نوردی یا قایقرانی. با هم کلاس بگیرید ، مانند کاراته ، کیک بوکسینگ یا رقص.
- یوگا یا تای چی ورزش خوبی است در عین حال مزایای تسکین استرس را نیز ارائه می دهد.
