غده پروستات بخشی از دستگاه تناسلی مردان است که با افزایش سن می تواند بزرگ شود و فشار ناراحت کننده ای به مجرای ادرار وارد می کند. این می تواند مشکلات ادراری ، عفونت های دستگاه ادراری (UTI) و حتی سنگ مثانه را ایجاد کند. با تغییر شیوه زندگی و استفاده از دارو ، اکثر مردان می توانند مشکلات ادراری خود را کاهش دهند. با این حال ، برخی از مردان ممکن است لازم باشد گزینه های جراحی کم تهاجمی یا سنتی را در نظر بگیرند تا بهترین حالت خود را احساس کنند.
مراحل
قسمت 1 از 3: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. میزان کافئین ، نوشابه و الکل مصرفی را کاهش دهید
مصرف قهوه ، چای ، نوشابه و مشروبات الکلی که هر هفته می نوشید را کاهش دهید. کربناسیون و کافئین می توانند مثانه را تحریک کرده و علائم ادراری را بدتر کنند.
- سعی کنید روزانه بیش از 200 میلی گرم کافئین-تقریباً به اندازه 2 فنجان قهوه-بنوشید. این تقریباً نصف حداکثر مقدار برای یک بزرگسال سالم است.
- بیش از 4 نوشیدنی الکلی در یک روز معین یا 14 نوشیدنی در یک هفته معین بنوشید. بهتر است تا حد امکان مصرف الکل خود را کاهش دهید.
مرحله 2. در 2 ساعت قبل از خواب مایعات کمتری بنوشید
از نوشیدن مایعات اضافی عصرها قبل از خواب خودداری کنید. رفتن به رختخواب با مثانه خالی می تواند به شما در جلوگیری از ناراحتی های ادراری و فشارهای مکرر در طول شب کمک کند.
- مصرف مایعات خود را در اوایل روز افزایش دهید تا مطمئن شوید که در کل به اندازه کافی نوشیدنی دارید.
- مردان باید 15.5 فنجان (3.7 لیتر) مایعات در روز بنوشند.
- اگر به شدت ورزش می کنید یا هوا بسیار گرم است ، بر این اساس مصرف مایعات خود را افزایش دهید.
مرحله 3. برای تشویق منظم ، غذاهای غنی از فیبر بخورید
برای جلوگیری از یبوست ، غذاهای غنی از فیبر مانند میوه با پوست ، سبزیجات ، عدس ، آجیل و لوبیا بیشتر بخورید. یبوست می تواند علائم بزرگ شده پروستات را بدتر کرده و فشار بیشتری به مثانه وارد کند.
- میوه ها و سبزیجات غنی از فیبر عبارتند از کلم بروکلی ، سیب ، گلابی ، هویج ، chard سوئیسی ، تمشک و توت فرنگی.
- مردان باید بسته به سن خود 30-38 گرم (1.1-1.3 اونس) فیبر در روز دریافت کنند. در حالی که مکمل های فیبر بی خطر هستند ، می توانند باعث یبوست شوند. سعی کنید فیبر خود را از رژیم غذایی خود به جای مکمل ها در صورت امکان دریافت کنید.
مرحله 4. روش تخلیه مضاعف را امتحان کنید تا مثانه شما به طور کامل تخلیه شود
پس از اتمام ادرار کردن ، حدود 30 ثانیه صبر کنید تا دوباره ادرار کنید. از فشار آوردن یا هل دادن خودداری کنید. این می تواند به شما کمک کند تا مثانه خود را به طور کامل تخلیه کرده و تعداد عفونت های ادراری را کاهش دهید.
مرحله 5. در مورد عوارض جانبی داروهای فعلی خود با پزشک خود مشورت کنید
در صورت مشاهده مشکلات ادراری پس از شروع داروی دیگر برای بیماری غیر مرتبط ، با پزشک خود مشورت کنید. برخی از ضد احتقان ها و داروهای ضدافسردگی ممکن است علائم ادراری را تشدید کرده یا باعث بزرگ شدن پروستات شوند.
- پزشک شما می تواند توصیه کند که آیا داروی متفاوتی وجود دارد که باید بدون مشکل پروستات وضعیت شما را کنترل کند.
- از قطع هرگونه داروی تجویز شده بدون مشورت با پزشک خود خودداری کنید.
قسمت 2 از 3: استفاده از دارو برای کاهش علائم
مرحله 1. علائم بزرگ شدن پروستات را بشناسید
بدنبال جریان ضعیف ادرار ، دریبل در پایان ادرار یا افزایش نیاز به ادرار کردن در شب باشید. همچنین ممکن است برای شروع ادرار مشکل داشته باشید یا برای تخلیه مثانه نیاز به فشار داشته باشید. در صورت مشاهده این علائم ، برای تشخیص رسمی با پزشک خود وقت بگیرید.
مرحله 2. اگر در ادرار کردن مشکل دارید ، مسدود کننده های آلفا را امتحان کنید
با پزشک خود در مورد مسدود کننده های آلفا صحبت کنید ، که می تواند ماهیچه های اطراف مثانه و پروستات را شل کند. این داروها به افزایش جریان ادرار هنگام استفاده از حمام کمک می کند و شما را از نیاز به دفعات زیاد ادرار جلوگیری می کند.
- در حالی که عوارض جانبی نادر است ، اما مسدود کننده های آلفا می توانند باعث سرگیجه شوند. خبر خوب این است که آنها معمولاً به تسکین علائم در عرض چند هفته کمک می کنند.
- طبق دستور پزشک ، مسدود کننده های آلفا مانند تامسولوسین را مصرف کنید.
- مصرف بیشتر مسدود کننده های آلفا با داروهای دیگر بی خطر است. برای هرگونه تداخل دارویی احتمالی با رژیم دارویی فعلی خود ، با داروساز خود مشورت کنید.
مرحله 3. اگر پروستات شما بسیار بزرگ شده است ، مهارکننده های آنزیم را بررسی کنید
از پزشک خود بپرسید آیا مهارکننده های آنزیم ، مانند فیناستراید و دوتاستراید ، مناسب علائم شما هستند. این داروها بافت پروستات را برای کاهش مشکلات ادراری کوچک می کنند و اغلب در پروستات های بزرگ شده بسیار م effectiveثر هستند.
- مهارکننده های آنزیمی می توانند ماه ها طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد ، زیرا بافت های پروستات به تدریج در طول زمان کوچک می شوند.
- مانند مسدود کننده های آلفا ، سرگیجه شایع ترین عارضه جانبی است.
- با داروساز خود مشورت کنید تا مطمئن شوید آنزیم بازدارنده شما با رژیم دارویی فعلی شما تداخل منفی نخواهد داشت.
مرحله 4. اگر اختلال نعوظ (ED) دارید ، Tadalafil را امتحان کنید
با پزشک خود در مورد تادالافیل ، داروی اختلال نعوظ صحبت کنید ، که در تسکین علائم ادراری بزرگ شدن پروستات نیز موثر است. در حالی که نیازی به ED ندارید تا Tadalafil را امتحان کنید ، بزرگ شدن پروستات و ED هر دو در مردان مسن شایع هستند. اگر از هر دو رنج می برید ، این دارو می تواند علائم متعددی را برطرف کند.
- روشی که تادالافیل علائم ادراری را تسکین می دهد به خوبی درک نشده است ، اما عوارض جانبی آن نادر است. شایع ترین آنها کمردرد و سردرد است.
- مدت زمانی که تادالافیل روی علائم کار می کند می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد. با پزشک خود در مورد انتظارات خود صحبت کنید.
- تادالافیل با برخی از داروهای دیگر از جمله نیتروگلیسیرین توصیه نمی شود. برای هرگونه تداخل دارویی احتمالی که ممکن است بر شما تأثیر بگذارد ، با داروساز خود مشورت کنید.
قسمت 3 از 3: در نظر گرفتن درمان های جراحی
مرحله 1. مایکروویو تراورترال (TUMT) را از نظر فراوانی و فوریت در نظر بگیرید
اگر با فشار ، اضطراری یا جریان متناوب ادرار مشکل دارید ، با TUMT با پزشک خود مشورت کنید. این روش در مطب از مایکروویو برای از بین بردن قسمت های خاصی از بافت پروستات که باعث انسداد ادرار می شوند ، استفاده می کند.
- TUMT هیچ مشکل تخلیه مثانه را برطرف نمی کند و برای انسداد پروستات خفیف تا متوسط مناسب است.
- اکثر ناراحتی های ناشی از TUMT را می توان با بی حسی موضعی و داروهای ضد درد دهان در مطب پزشک کنترل کرد.
مرحله 2. برای بهبود جریان ، با سوزن فرکانس رادیویی Transurethral (TUNA) بحث کنید
از پزشک خود در مورد TUNA ، که بافت مشکل ساز را با امواج رادیویی فرکانس بالا برای جریان بهتر ادرار از بین می برد ، بپرسید. این روش شامل سوزن هایی است که مستقیماً در پروستات وارد می شوند تا بافت فشرده کننده مجرای ادرار را هدف قرار دهند.
- این روش اغلب در محیط بیمارستان انجام می شود اما نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد. برای کنترل درد از بی حسی موضعی استفاده می شود.
- برخی از عوارض جانبی پس از عمل امکان پذیر است ، از جمله ادرار دردناک یا مکرر برای چند هفته.
مرحله 3. اگر جراحی و دارو برای شما مناسب نیست ، در مورد استنت پروستات سوال کنید
با پزشک خود در مورد استنت پروستات صحبت کنید ، که یک سیم پیچ کوچک است که در مجرای ادرار وارد می شود تا باز بماند. اکثر پزشکان استنت را ترجیح نمی دهند ، اما اگر بزرگ شدن شدید دارید و نمی خواهید علائم را با دارو یا سایر روش ها مدیریت کنید ، می تواند یک گزینه مناسب باشد.
استنت ها می توانند با گذشت زمان موقعیت خود را تغییر دهند و باعث ناراحتی بیشتر یا عفونت های دستگاه ادراری شوند. همچنین اگر مشکل ساز باشند حذف آنها دشوار است
مرحله 4. در صورت لزوم در مورد گزینه های جراحی تهاجمی تر بحث کنید
اگر علائم شما در مورد داروها یا پس از روشهای کم تهاجم به خوبی مدیریت نشده اند ، با پزشک خود مشورت کنید. در حالی که روش های جراحی ممکن است ترسناک به نظر برسند ، اما اغلب کاملترین تسکین علائم را ارائه می دهند.
- پزشک شما می تواند با توجه به علائم ادراری و سابقه پزشکی ، بهترین گزینه های جراحی را برای شما مورد بحث قرار دهد. بسته به سن و نیازهای باروری شما بعد از عمل ، پزشک ممکن است گزینه های متفاوتی برای درمان بزرگ شدن پروستات ارائه دهد.
- گزینه های جراحی متداول شامل پروستاتکتومی ، جراحی با لیزر و برش یا برداشتن پروستات از طریق داخل رحمی است.
