سرطان پروستات زمانی اتفاق می افتد که سلولهای طبیعی پروستات به سلولهای غیر طبیعی تبدیل می شوند که خارج از کنترل رشد می کنند. سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان در سراسر جهان است. میانگین سن تشخیص 66 سال است. خطر ابتلا به سرطان پروستات برای مردان در ایالات متحده تقریباً از هر شش نفر یک است ، به این معنی که از هر شش مرد یک نفر در مقطعی از زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا می شود. با این حال ، سرطان پروستات معمولاً به آرامی رشد می کند و تعداد کمی از مردان بر اثر آن می میرند. با شناخت عوامل خطر و علائم سرطان پروستات ، می توانید بدانید چه زمانی برای تشخیص احتمالی به پزشک خود مراجعه کنید.
مراحل
روش 1 از 4: شناخت عوامل خطر
مرحله 1. به خاطر داشته باشید که سن مهمترین عامل خطر برای ایجاد سرطان پروستات است
مردان زیر 40 سال به ندرت دچار سرطان پروستات می شوند ، اما این احتمال بعد از 50 سالگی به سرعت افزایش می یابد. آمارها نشان می دهد که از هر 10 مورد سرطان پروستات 6 مورد در مردان 65 سال به بالا مشاهده می شود.
این فرضیه مطرح شده است که افزایش خطر با افزایش سن ممکن است ناشی از ضعیف شدن مکانیسم های محافظتی DNA و ضد سرطان با افزایش سن و در نتیجه مستعدتر شدن جهش های سلولی و ژنتیکی باشد. جهش ها اغلب منجر به سلولهای غیر طبیعی مانند سرطان می شوند
مرحله 2. قومیت خود را در نظر بگیرید
بر اساس گزارش موسسه ملی سرطان و انجمن سرطان آمریکا ، سرطان پروستات در مردان آفریقایی تبار بیشتر از مردان سفیدپوست یا اسپانیایی زبان مشاهده می شود.
علاوه بر این ، سن شروع سرطان پروستات در مردان سیاه پوست زودتر است. مطالعه ای بر روی 12000 مرد نشان داد که 8.3 درصد از سیاه پوستان و فقط 3.3 درصد از مردان سفیدپوست در سن کمتر از 50 سال تشخیص داده شده اند. مطالعات همچنین نشان داده است که مردان سیاه پوست همچنین دارای سطح PSA بالاتری (سطح آنتی ژن مخصوص پروستات ، که یکی از آزمایش ها برای تعیین تشخیص است) و مراحل پیشرفته تری از بیماری در زمان تشخیص هستند. این ممکن است ترکیبی از عوامل رژیم غذایی و ژنتیکی باشد. اما علت دقیق آن ناشناخته است
مرحله 3. سابقه خانوادگی خود را در نظر بگیرید
سابقه خانوادگی مثبت در ایجاد سرطان پروستات نقش دارد. داشتن پدر یا برادر مبتلا به سرطان پروستات ، خطر ابتلا به این بیماری را در مردان دو برابر می کند. این خطر در مردان با چندین بستگان مبتلا بیشتر است.
- به عنوان مثال ، مردانی که جهش ژنی BRCA1 یا BRCA2 دارند ، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پروستات هستند. به نظر می رسد جهش های ژنی BRCA2 با مرحله تهاجمی تر و پیشرفته تر سرطان پروستات در زمان تشخیص ارتباط دارد.
- مطالعات نشان داده است که جهش های خاصی در ژن های ارثی ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد ، اما بخش کوچکی از موارد را تشکیل می دهد.
مرحله 4. رژیم غذایی خود را به عنوان یک عامل بررسی کنید
مردانی که رژیم غذایی غنی از چربی حیوانی دارند ممکن است کمی بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پروستات باشند. مطالعات نشان داده است که چربی اضافی حیوانی ، به ویژه گوشت قرمز و لبنیات پرچرب ، می تواند رشد سرطان پروستات را تحریک کند.
رژیم غذایی کم میوه و سبزیجات نیز ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد
روش 2 از 4: تشخیص علائم
مرحله 1. تنها به علائم تکیه نکنید
در حالی که علائم با برخی از مراحل سرطان پروستات همراه است ، تقریبا هیچ علائمی در مراحل اولیه وجود ندارد. در مورد عوامل خطرساز با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین رژیم غربالگری را برای شما تعیین کند. اگر علائم زیر را تجربه کردید ، بسیار مهم است که در اسرع وقت با پزشک خود وقت بگیرید.
مرحله 2. به دنبال کاهش نیروی ادرار و سرعت آن باشید
چندین نشانه سرطان پروستات با ادرار ارتباط دارد. ممکن است متوجه شوید که صرف نظر از کاری که انجام می دهید ، آهسته تر و با کاهش قدرت ادرار می کنید. همچنین ممکن است هنگام دفع ادرار به دلایل مشابه دچار سوزش شوید.
- مجرای ادرار (لوله ای که ادرار را از مثانه از طریق آلت تناسلی شما منتقل می کند) از مرکز غده پروستات عبور می کند. رشد تومور پروستات شما را بزرگتر می کند و سپس به مجرای ادراری فشار می آورد. این امر باعث ضعیف شدن جریان ادرار و ناتوانی در شروع و توقف سریع ادرار می شود.
- علائم انسدادی معمولاً نشان دهنده پیشرفت قابل توجه بیماری است. علائم انسداد ادرار همچنین می تواند احتمال متاستاز سرطان در استخوان ها یا غدد لنفاوی را افزایش دهد.
مرحله 3. به تکرر ادرار توجه کنید
ممکن است چندین بار در طول شب برای ادرار کردن از خواب بیدار شوید. رشد تومور می تواند مجرای ادراری شما را منقبض کند ، که این امر باعث می شود که مثانه شما به طور کامل تخلیه شود. فشرده شدن مجرای ادرار همچنین باعث می شود تا مثانه راحت تر پر شود و علاوه بر این ، نیاز به تکرر ادرار نیز ایجاد می شود.
مرحله 4. به دنبال خون در مایع منی خود باشید
مایع منی از طریق یک سری لوله ها و ساختارها در راه مجرای ادرار برای انزال عبور می کند. فشار ناشی از یک تومور در حال رشد می تواند باعث شود که رگ های خونی در این مسیر شکسته شده و خون به مایع منی شما نشت کند. شما متوجه رنگ صورتی یا خون قرمز روشن در مایع منی خود می شوید (که معمولاً سفید شیری است).
مرحله 5. به هرگونه درد جدید در ناحیه کمر ، لگن یا ران توجه کنید
این معمولاً یک "درد استخوانی" است که عمیقاً احساس می شود و بدون ضرورت مشخص می شود. ممکن است متوجه شوید که به طور تصادفی شروع می شود و تسکین آن دشوار است.
- این نوع درد ممکن است نشان دهنده سرطان پروستات متاستاتیک باشد به این معنی که سرطان در استخوان های شما گسترش یافته است. این درد ناشی از گسترش سرطان در ستون فقرات و تحت فشار قرار دادن اعصاب نخاعی است.
- تومور ممکن است آنقدر بزرگ باشد که بتواند اعصاب نخاع را فشرده کند ، که می تواند باعث بی حسی شود.
روش 3 از 4: تشخیص سرطان پروستات
مرحله 1. دستورالعمل های غربالگری را بیاموزید
سازمانهای مختلف (انجمن سرطان آمریکا ، انجمن اورولوژی آمریکا ، کالج پزشکان آمریکا و غیره) در توصیه های غربالگری خود متفاوت هستند. در حالی که برخی غربالگری سالانه را پس از سن خاصی توصیه می کنند ، CDC غربالگری مبتنی بر PSA را در مردان توصیه نمی کند مگر اینکه علائم داشته باشند. مهمترین عوامل در غربالگری سرطان پروستات برای افراد به تصمیم گیری شخصی و آگاهانه بستگی دارد.
مرحله 2. بر اساس سن خود غربالگری را در نظر بگیرید
در حالی که سازمان های مختلف پزشکی نظرات متفاوتی در مورد زمان و نحوه غربالگری سرطان پروستات دارند ، به طور کلی ایده خوبی است که غربالگری را در موارد زیر در نظر بگیریم.
- 40 سالگی برای افراد پرخطر - مردان در معرض بیشترین خطر بیش از یک عضو فوری خانواده خود دارند که در سنین نسبتاً اولیه به سرطان پروستات مبتلا شده است.
- 45 سالگی برای افراد با خطر بالا - این جمعیت عموماً شامل مردان آفریقایی تبار و افراد دارای یک خویشاوند نزدیک (پدر ، پسر یا خواهر یا برادر) است که قبلاً مبتلا به سرطان پروستات قبل از 65 سالگی بوده است.
- 50 سالگی برای مردان با خطر متوسط - ریسک متوسط در اصل همه مردان دیگر است. توجه داشته باشید که این امر فقط در مورد افرادی با امید به زندگی بیش از 10 سال آینده به دلیل گسترش تدریجی سرطان پروستات صدق می کند.
مرحله 3. به پزشک خود مراجعه کنید
در حالی که ممکن است بتوانید علائمی را نشان دهید که نشان دهنده سرطان پروستات هستند ، فقط پزشک شما قادر به تشخیص دقیق این بیماری است. اگر علائم و عوامل خطر ابتلا به سرطان پروستات را دارید ، پزشک در ابتدا دو آزمایش انجام می دهد و نتایج را به همراه علائم شما (در صورت وجود) برای تعیین مرحله بعدی ارزیابی می کند. این آزمایشات اولیه شامل موارد زیر است:
- معاینه دیجیتال رکتوم (DRE) ، جایی است که پزشک انگشت خود را وارد راست روده می کند و بر پروستات شما فشار می آورد تا ناهنجاری های مربوط به اندازه ، سفتی و/یا بافت را احساس کند.
- آزمایش سطح آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) ، که پروتئین ساخته شده توسط پروستات را اندازه گیری می کند. این شامل خونگیری برای بررسی سطح PSA شما می شود. به طور کلی ، PSA زیر 5 نانوگرم بر میلی لیتر طبیعی تلقی می شود و PSA بالای 10 نانوگرم بر میلی لیتر نشان دهنده خطر سرطان است. با این حال ، سطح بالای PSA همچنین ممکن است شرایط غیر سرطانی مانند عفونت یا التهاب را نشان دهد.
- افزایش مداوم سطح PSA ممکن است نشان دهنده سرطان پروستات باشد.
مرحله 4. در مورد سایر گزینه های آزمایش با پزشک خود مشورت کنید
پزشک شما همچنین ممکن است بیوپسی را با سونوگرافی دستور دهد. این به این معنی است که یک نمونه بافت کوچک از پروستات خود بگیرید ، که آزمایشگاه آن را از نظر سلول های سرطانی مورد بررسی قرار می دهد.
MRI و PET/CT اسکن نیز ممکن است برای ارزیابی مرحله سرطان مورد استفاده قرار گیرد. این دستگاه های تصویربرداری به تعیین اندازه پروستات و فعالیت متابولیک پروستات کمک می کنند (سلول های سرطانی از نظر متابولیکی فعالتر از سلول های طبیعی هستند و بنابراین می توانند با اسکن PET تشخیص داده شوند). این اسکن ها ممکن است بتوانند ضایعات متاستاتیک را نیز تشخیص دهند
مرحله 5. نمره Gleason خود را در نظر بگیرید
آسیب شناسان با استفاده از نمره گلیسون ، سرطان پروستات را درجه بندی می کنند. درجه نشان دهنده ظاهر سرطان و سرعت رشد آن است. پاتولوژیست در مقیاس 1 تا 5 درجه بندی می کند. 1 به این معنی است که بافت سرطانی بسیار شبیه بافت طبیعی پروستات است و 5 به این معنی است که سلول ها غیر طبیعی هستند و در سراسر پروستات پراکنده شده اند ، که نشان دهنده مرحله پیشرفته و سرطان تهاجمی است.
هرچه نمره گلیسون بیشتر باشد ، احتمال رشد و گسترش سریع سرطان بیشتر است. بر اساس این شماره ، پزشک می داند که چه نوع درمانی را باید دنبال کند
روش 4 از 4: گزینه های درمانی توزین
مرحله 1. پیش آگهی را از پزشک خود بخواهید
به طور کلی ، اگر بیماری در پروستات موضعی باشد ، قابل درمان است. اگر سرطان مستعد درمان هورمونی باشد ، پیش آگهی مطلوب در نظر گرفته می شود. میزان بقای سه ساله برای سرطان پروستات 100٪ برای حمله محلی ، 99.1٪ برای حمله منطقه ای و 33.1٪ برای متاستازهای دور است.
مرحله 2. به دنبال پروستاتکتومی رادیکال برای سرطان پروستات موضعی باشید
اگر سرطان فقط در پروستات باشد ، به طور کلی می توان آن را با پروستاتکتومی رادیکال ، که به معنی برداشتن پروستات از طریق جراحی است ، درمان کرد.
برای مردان مسن با امید به زندگی کمتر از ده سال که علائمی از خود نشان نداده اند ، توصیه می شود قبل از انجام عمل ، شرایط را رعایت کنید. این به این دلیل است که جراحی روی پروستات می تواند عوارض دیگری را شامل شود که شامل بی اختیاری ادرار و اختلال نعوظ می شود
مرحله 3. از پزشک خود در مورد پرتودرمانی برای سرطان پروستات تهاجمی موضعی بپرسید
برای سرطان پروستات که فراتر از پروستات به مناطق محلی بدن پیشرفت کرده است ، پرتودرمانی معمولاً تجویز می شود. علاوه بر این ، محرومیت از آندروژن ها (هورمون هایی که ویژگی های مردانه را حفظ می کنند) ممکن است به کاهش شیوع بیماری کمک کند. هنگامی که سرطان پروستات به صورت محلی تهاجمی شده است ، هدف درمان کاهش انتشار سرطان است.
مرحله 4. گزینه هایی برای سرطان پروستات متاستاتیک در نظر بگیرید
هنگامی که سرطان پروستات به سایر قسمت های بدن حمله کرد ، رژیم های درمانی معمولاً مستلزم کاهش میزان تستوسترون تولید شده در بدن است ، که می تواند رویکرد رادیکال تری برای کاهش آندروژن ها نسبت به بیماری های تهاجمی موضعی باشد.
- آنتی آندروژن ها - هدف این داروها جلوگیری از آندروژن ها برای بیان تأثیرات آنها بر گیرنده های مناسب بافت هورمونی در بدن برای کاهش تولید تستوسترون است.
- آنتاگونیست های GnRH - این داروها به گیرنده های غده هیپوفیز متصل می شوند و به سرکوب تولید تستوسترون کمک می کنند.
- آگونیست های آزاد کننده هورمون لوتئینیزه کننده - این داروها همچنین بر روی مسیرهای تولید آندروژن بدن شما برای کاهش تستوسترون تأثیر می گذارد.
- Orchiectomy - این روش مستلزم برداشتن کامل بیضه ها است. این معمولاً برای بیمارانی است که از داروهای خود پیروی نمی کنند.
نکات
- چکاپ های معمول را با پزشک خود برنامه ریزی کنید. از آنجایی که سرطان پروستات بسیار شایع است ، هرچه سن شما بالاتر می رود ، برای جلوگیری از عوارض باید جدی تر کار کنید.
- نحوه درمان سرطان پروستات را برای نکاتی در مورد کاهش خطر ابتلا به این بیماری بررسی کنید.
