آنژین قلبی درد قفسه سینه است که زمانی اتفاق می افتد که قلب شما به اندازه کافی خون اکسیژن دار دریافت نمی کند. این همچنین یک هشدار بسیار جدی است که شما را در خطر حمله قلبی قرار می دهد. اگر درد قفسه سینه دارید ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید و در مورد راههای کاهش درد و خطر حمله قلبی با پزشک خود مشورت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: تشخیص آنژین صدری
مرحله 1. اگر ممکن است دچار حمله قلبی شده اید ، با اورژانس تماس بگیرید
آنژین به خودی خود می تواند یک علامت یا پیش ساز حمله قلبی باشد. اگر مطمئن نیستید که آیا درد قفسه سینه ممکن است حمله قلبی باشد یا نه ، فوراً با اورژانس تماس بگیرید. علائم آنژین صدری عبارتند از:
- درد در قفسه سینه شما
- احساس فشار در قفسه سینه شما
- درد در بازوها ، گردن ، فک ، شانه یا پشت شما وجود دارد
- حالت تهوع
- خستگی
- تنگی نفس
- تعریق
- سرگیجه یا سبکی سر
مرحله 2. اگر زنی هستید که علائم غیرطبیعی دارد ، با اورژانس تماس بگیرید
علائم زنان در هنگام حملات قلبی اغلب با علائم مردان متفاوت است. آنها ممکن است درد قفسه سینه نداشته باشند. با این حال ، هنوز یک اورژانس پزشکی است. زنان بیشتر احتمال دارد:
- حالت تهوع
- مشکل در تنفس
- ناراحتی شکمی
- خستگی
- درد در گردن ، فک یا پشت با یا بدون درد قفسه سینه
- درد چاقو به جای احساس فشار
مرحله 3. اگر مبتلا به آنژین ناپایدار هستید ، با پزشکان اورژانس تماس بگیرید
آنژین ناپایدار اغلب نشانه حمله قلبی است. ممکن است برای جلوگیری از حمله قلبی به درمان فوری نیاز داشته باشید. علائم آنژین ناپایدار عبارتند از:
- دردی که با داروهای آنژین قابل تسکین نیست. اگر دارو ظرف پنج دقیقه آنژین را تسکین نداد ، با آمبولانس تماس بگیرید.
- دردی که شدیدتر یا متفاوت از قسمت های قبلی شما باشد
- دردی که با ادامه آن بدتر می شود
- دردی که هنگام استراحت ایجاد می شود
مرحله 4. در صورت داشتن آنژین پایدار از پزشک خود بپرسید
این شایع ترین نوع آنژین است. پزشک شما ممکن است آنژین پایدار را در صورت تشخیص آنژین تشخیص دهد:
- در اثر ورزش ، استرس عاطفی ، سرماخوردگی ، سیگار کشیدن یا خوردن یک غذای سنگین ایجاد می شود
- احساس گاز یا سوء هاضمه دارد
- پنج دقیقه یا کمتر طول می کشد
- مشابه سایر حملات آنژین صدری است که داشته اید
- شامل دردی است که به بازوها یا پشت شما تابیده می شود
- با دارو تسکین می یابد
مرحله 5. آنژینهای کمتر رایج را با پزشک خود در میان بگذارید
تعیین اینکه آیا این آنژین ها را دارید ، ممکن است به پزشک شما کمک کند تا علت اصلی آنژین شما را مشخص کند. در صورت بارداری ، شیردهی یا فکر می کنید که ممکن است باردار باشید ، پزشک خود را از قبل مطلع کنید ، زیرا این امر ممکن است بر انتخاب پزشک در مورد آزمایشاتی که باید انجام دهید ، تأثیر بگذارد.
- آنژین متغیر یا آنژین پرینزمتال زمانی اتفاق می افتد که عروق کرونر شما دچار اسپاسم و منقبض می شود. این باعث کاهش جریان خون در قلب شما می شود که باعث آنژین می شود. معمولاً باعث درد شدید می شود و ممکن است حتی در مواقعی که شما غیر فعال هستید رخ دهد. معمولاً می توان با دارو کمک کرد.
- آنژین میکروواسکولار اغلب نشان دهنده بیماری ریز عروقی کرونر است. زمانی رخ می دهد که عروق کرونر کوچک اسپاسم کرده و جریان خون را به قلب محدود می کنند. درد به طور کلی شدید است و به سرعت از بین نمی رود. همچنین ممکن است احساس خستگی کنید ، در تنفس مشکل داشته باشید و در خواب دچار مشکل شوید. ممکن است در اثر استرس ایجاد شود.
مرحله 6. در صورت پیشنهاد پزشک ، آزمایش های اضافی را انجام دهید
بسته به علائم خاص و سابقه پزشکی شما ، پزشک شما ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را درخواست کند:
- نوار قلب (نوار قلب). در این آزمایش پزشک شما الکترودهای فلزی را به بازوها ، پاها و قفسه سینه شما وصل می کند. الکترودها به دستگاهی متصل می شوند که پالس های الکتریکی ضربان قلب شما را اندازه گیری می کند. این آزمایش غیر تهاجمی است و آسیبی نمی رساند.
- یک تست استرس در حین انجام این آزمایش ، هنگام اتصال به دستگاه نوار قلب ، روی تردمیل یا دوچرخه ورزش می کنید. این به پزشک می گوید که قلب شما چقدر می تواند قبل از ابتلا به آنژین قلبی ورزش کند. اگر وضعیت سلامتی شما باعث می شود نتوانید ورزش کنید ، ممکن است دارویی به شما داده شود که به جای آن ضربان قلب شما را تندتر کند.
- یک آزمایش تنش هسته ای این شبیه یک آزمایش استرس است با این تفاوت که پزشک یک ماده برچسب دار را نیز به جریان خون شما وارد می کند. این امر پزشک را قادر می سازد تا از اسکنر برای گرفتن عکس از قلب شما هنگام ورزش استفاده کند. می توان از آن برای تعیین مناطقی از قلب که خون کافی دریافت نمی کنند ، استفاده کرد.
- اکوکاردیوگرام. در این آزمایش از امواج اولتراسوند برای ایجاد تصویری از قلب شما استفاده می شود. می تواند مناطق آسیب دیده را تشخیص دهد. پزشک شما همچنین ممکن است این کار را در طول تست استرس انجام دهد.
- اشعه ایکس. اشعه ایکس تصویری از قلب و ریه های شما تولید می کند. این به پزشک اجازه می دهد اندازه و شکل اندام های شما را مطالعه کند. آن ضرری ندارد. ممکن است از شما خواسته شود برای محافظت از اندام های تناسلی خود پیش بند سربی بپوشید.
- آزمایش خون. پزشک شما ممکن است بخواهد خون را گرفته و آزمایش کند تا ببیند آیا حاوی آنزیم هایی است که پس از آسیب قلب شما در اثر حمله قلبی وارد جریان خون می شوند یا خیر.
- سی تی اسکن قلب. این آزمایش شامل استفاده از اشعه ایکس برای گرفتن عکس از قلب شما است. این پزشک را قادر می سازد تا ببیند آیا قسمت هایی از قلب شما بزرگ شده است یا آیا عروق باریکی دارید که ممکن است جریان خون را به قلب شما کاهش دهد. در طول این آزمایش ، شما روی میز داخل اسکنر قرار می گیرید.
- آنژیوگرافی عروق کرونر. در این آزمایش پزشک از کاتتر قلبی استفاده می کند. این یک لوله کوچک است که از طریق ورید یا شریان در کشاله ران ، دست یا بازو به بدن شما وارد می شود. سپس کاتتر از طریق رگ یا شریان به قلب شما منتقل می شود. یک رنگ داخل کاتتر قرار داده می شود تا پزشک بتواند از اشعه ایکس برای دیدن محل انسداد عروق استفاده کند.
قسمت 2 از 3: دریافت درمان پزشکی
مرحله 1. از پزشک خود در مورد استفاده از داروها برای تسکین علائم سوال کنید
یکی از داروهای متداول تجویز شده ، نیتروگلیسیرین (گلیسریل تری نیترات) است. باعث شل شدن و گشاد شدن عروق خونی شما می شود. این جریان خون به قلب شما را فوراً افزایش می دهد و باید درد شما را در عرض سه دقیقه تسکین دهد.
- این دارو برای توقف یک دوره آنژین صدایی یا جلوگیری از آن در صورت انجام کاری که ممکن است باعث ایجاد آن شود ، مانند ورزش مصرف می شود.
- ممکن است باعث سردرد ، سرخ شدن و سرگیجه شود. نباید با آن الکل بنوشید. اگر باعث سرگیجه می شوید ، نباید رانندگی کنید یا از ماشین آلات استفاده کنید.
- می توانید آن را به عنوان قرص یا اسپری مصرف کنید.
مرحله 2. از داروها برای پیشگیری از وقایع بعدی استفاده کنید
بسته به علائم و سابقه پزشکی شما ، ممکن است داروهای مختلفی برای پزشک تجویز شود. این داروها برای جلوگیری از حملات در درازمدت طراحی شده اند تا اینکه با حملاتی که اتفاق می افتند یا در حال وقوع هستند مقابله کنند. از آنجا که برخی از این داروها ممکن است با سایر داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه ، داروهای گیاهی یا مکمل ها تداخل داشته باشند ، مهم است که در مورد همه چیزهایی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. داروهای احتمالی عبارتند از:
- مسدود کننده های بتا. این داروها ضربان قلب شما را کندتر می کند و میزان خون و اکسیژن مورد نیاز را کاهش می دهد. عوارض جانبی شامل خستگی ، سرد شدن دست ها و پاها و اسهال است. این داروها ممکن است با داروهای دیگر از جمله داروهای بدون نسخه تداخل داشته باشند.
- مسدود کننده های کانال کلسیم این داروها شریان های شما را شل کرده و جریان خون را به قلب شما افزایش می دهند. عوارض جانبی شامل برافروختگی ، سردرد ، سرگیجه ، خستگی و بثورات پوستی است ، اما معمولاً پس از چند روز متوقف می شود. آب گریپ فروت می تواند باعث کاهش فشار خون شما شود ، بنابراین هنگام مصرف این داروها هرگز نباید آب گریپ فروت بنوشید.
- نیترات های طولانی مدت این داروها رگ های خونی شما را شل کرده و جریان خون را به قلب شما افزایش می دهند. عوارض جانبی شامل سردرد و گرگرفتگی است. این داروها را نمی توان با سیلدنافیل (ویاگرا) مصرف کرد زیرا ممکن است فشار خون شما را بیش از حد کاهش دهد.
- ایوابردین. این دارو ضربان قلب شما را کند می کند. این دارو اغلب به افرادی داده می شود که نمی توانند از مسدود کننده های بتا استفاده کنند. یک عارضه جانبی این است که ممکن است با ایجاد چشمک های روشن ، بینایی شما را مختل کند. این می تواند رانندگی در شب را خطرناک کند.
- نیکوراندیل این دارو باعث افزایش عروق کرونری و افزایش جریان خون در قلب شما می شود. اغلب برای افرادی تجویز می شود که نمی توانند از مسدود کننده های کانال کلسیم استفاده کنند. عوارض جانبی شامل سرگیجه ، سردرد و احساس ناخوشی است.
- رانولازین. این دارو بدون تاثیر بر ریتم ضربان قلب باعث آرامش قلب می شود. اغلب به افرادی که نارسایی قلبی یا آریتمی دارند ، تجویز می شود. عوارض جانبی شامل یبوست ، سرگیجه و ضعف است.
مرحله 3. از داروها برای کاهش خطرات سکته های قلبی و مغزی استفاده کنید
افراد مبتلا به آنژین صدری اغلب در معرض خطر بالای حمله قلبی یا سکته مغزی هستند. اگر این مورد برای شما صادق است ، پزشک شما ممکن است داروهای زیر را پیشنهاد کند:
- استاتین ها این داروها از تولید کلسترول در بدن شما جلوگیری می کنند. این می تواند کلسترول خون شما را کاهش داده ، از انسداد بیشتر در عروق شما جلوگیری کرده و خطر حمله قلبی و سکته را کاهش دهد. عوارض جانبی شامل یبوست ، اسهال و ناراحتی شکمی است.
- آسپرین. آسپرین می تواند از چسبیدن پلاکت های خون به یکدیگر و تشکیل لخته جلوگیری کند. این امر خطر حملات قلبی و سکته مغزی را کاهش می دهد. آسپرین ممکن است برای افرادی که زخم معده دارند مناسب نباشد. عوارض جانبی شامل تحریک دستگاه گوارش ، سوء هاضمه و احساس ناخوشی است.
- مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE). این داروها فشار خون شما را کاهش می دهند. این بدان معناست که قلب شما مجبور نیست به سختی کار کند. این می تواند جریان خون به کلیه های شما را کاهش دهد ، بنابراین ممکن است این دارو برای افرادی که مشکلات کلیوی دارند مناسب نباشد. عوارض جانبی شامل سرگیجه ، خستگی ، ضعف و سرفه است.
مرحله 4. با پزشک خود در مورد جراحی صحبت کنید
اگر دارو علائم شما را کاهش نمی دهد ، پزشک ممکن است علاوه بر دارو ، مداخله یا جراحی را نیز توصیه کند. یکی از دو روش به طور کلی برای درمان آنژین مورد استفاده قرار می گیرد:
- پیوند عروق کرونر. این روش یک قطعه از رگ خونی دیگر را در جاهای دیگر بدن می گیرد و از آن برای هدایت خون در اطراف شریان مسدود شده استفاده می کند. در صورت ابتلا به دیابت ، انسداد شریان اصلی یا انسداد حداقل سه شریان ، اغلب این گزینه توصیه می شود. از آنژینهای پایدار و ناپایدار استفاده می شود. بهبودی معمولاً دو تا سه ماه طول می کشد.
- آنژیوپلاستی و استنت گذاری. پزشک یک کاتتر نوک تیز با بالون را در شریانی که باریک است قرار می دهد. بادکنک در نقطه باریک منبسط می شود تا شریان باز شود. استنت یا مش سیمی برای باز نگه داشتن شریان قرار داده می شود. این روش نسبت به جراحی بای پس کمتر تهاجمی است زیرا ممکن است سوند از کشاله ران ، دست یا بازوی شما وارد شده و بهبود را آسانتر کند. بهبودی معمولاً دو هفته یا کمتر است. با این حال ، احتمال مسدود شدن مجدد شریان نسبت به عمل جراحی بای پس عروق کرونر بیشتر است.
قسمت 3 از 3: کاهش خطر از طریق رژیم غذایی و شیوه زندگی
مرحله 1. با رژیم کم چرب ، شریان ها را شفاف نگه دارید
چربی های اشباع و ترانس به ویژه برای قلب شما مضر هستند. مصرف چربی خود را تا 3 وعده در روز کاهش دهید. یک وعده در واقع مقدار بسیار کمی است ، مانند یک قاشق غذاخوری کره. شما می توانید مصرف چربی خود را با موارد زیر کاهش دهید:
- برچسب های روی غذا را بررسی کنید تا ببینید چه نوع چربی حاوی آنها است. روزانه خود را به 14 گرم چربی اشباع شده و 2 گرم چربی ترانس محدود کنید. این به جلوگیری از گرفتگی عروق کمک می کند. برخی از بسته ها ممکن است نگویند دارای چربی ترانس هستند. اگر روی آن نوشته شده "تا حدی هیدروژنه شده" ، احتمالاً آن چربی ها چربی ترانس هستند.
- منابع چربی سالم تر عبارتند از: روغن زیتون ، کلزا ، سبزیجات و آجیل ، آووکادو ، آجیل ، دانه ها ، مارگارین بدون چربی ترانس ، مارگارین های کاهش دهنده کلسترول مانند بنکول ، Promise Activ و Smart Balance. منابع چربی که باید از آنها اجتناب کنید عبارتند از: کره ، گوشت خوک ، چربی بیکن ، آب میوه ، سس های خامه ای ، خامه های غیر لبنی ، مارگارین هیدروژنه ، شورتینگ هیدروژنه ، کره کاکائو ، شکلات ، نارگیل ، نخل ، دانه پنبه و روغن هسته خرما.
مرحله 2. با رژیم کم نمک بار قلب را کاهش دهید
خوردن بیش از حد نمک منجر به فشار خون بالا یا فشار خون بالا می شود. شما میزان نمک خود را با موارد زیر کاهش می دهید:
- عدم افزودن نمک به غذای خود در ابتدا ممکن است نمک را از دست بدهید ، اما پس از مدتی بدن شما دوباره تنظیم می شود و شما هوس خوردن نمک را نمی کنید.
- از غذاهای بسته بندی شده یا کنسرو شده که نمک اضافه کرده اند خودداری کنید. این شامل بسیاری از تنقلات مانند چیپس ، پوره و آجیل شور است. می توانید این تنقلات را با سیب یا هویج جایگزین کنید.
مرحله 3. گرسنگی خود را با میوه و سبزیجات ارضا کنید
میوه ها و سبزیجات دارای چربی کم و فیبر و ویتامین بالایی هستند. رژیم غذایی سالم باید شامل 2 تا 3 فنجان میوه و 2 تا 3 فنجان سبزیجات در روز باشد.
- سبزیجات تازه یا منجمد به طور کلی سالم تر از اقلام کنسرو شده هستند. به ویژه از سبزیجات کنسرو شده که نمک اضافه کرده اند یا میوه هایی که شربت قندی دارند ، خودداری کنید. سبزیجات سرخ شده ، پخته یا سس خامه چرب نخورید.
- بسیاری از میوه ها و سبزیجات میان وعده های ساده و سریع درست می کنند. سعی کنید وقتی بین وعده های غذایی گرسنه می شوید سیب ، موز ، خیار ، هویج یا فلفل بخورید.
مرحله 4. گوشت های چرب را با گوشت بدون چربی عوض کنید
گوشت های قرمز مانند استیک و گوشت خوک اغلب بسیار چرب هستند. جایگزین های سالم تری مرغ و ماهی هستند. شما نباید بیش از 6 اونس گوشت در روز بخورید.
- هر چربی را که می بینید برش دهید و پوست را بردارید.
- روشهای آشپزی خود را تغییر دهید. به جای سرخ کردن سعی کنید پخت یا کباب کنید.
مرحله 5. کالری را از الکل حذف کنید
نوشیدن بیش از حد می تواند خطر چاقی را افزایش داده و قلب شما را تحت فشار قرار دهد. اگر زیاد نوشیدید ، ممکن است متوجه شوید که ترک سیگار باعث کاهش وزن می شود. هنگام نوشیدن مشروب ، سعی کنید به این دستورالعمل ها پایبند باشید.
- فقط یک نوشیدنی در روز برای زنان و مردان بالای 65 سال.
- یک تا دو نوشیدنی در روز برای مردان زیر 65 سال.
مرحله 6. با کشیدن سیگار عروق خود را سفت یا باریک نکنید
سیگار کشیدن و جویدن تنباکو می تواند به عروق شما آسیب برساند و شما را مستعد ابتلا به آنژین ، فشار خون بالا ، حملات قلبی و سکته مغزی کند. برای ترک کمک می توانید از موارد زیر استفاده کنید:
- با پزشک خود صحبت کنید یا به مشاور مراجعه کنید
- پیوستن به گروه های پشتیبانی یا تماس با خطوط داغ
- استفاده از داروها یا درمان جایگزین نیکوتین
مرحله 7. اگر پزشک می گوید مشکلی نیست ورزش کنید
یک برنامه ورزشی جدید را بدون صحبت با پزشک شروع نکنید تا ببینید آیا قلب شما می تواند آن را اداره کند. با این حال ، اگر پزشک به شما اجازه دهد ، می تواند به کاهش فشار خون ، کاهش کلسترول و شفاف نگه داشتن شریان ها کمک کند.
- اگر ورزش برای شما محرک آنژین صدری است ، قبل از شروع با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است پزشک توصیه کند که قبل از ورزش دارو مصرف کنید و ورزش را آنقدر ملایم نگه دارید که باعث ایجاد حمله نشوید. در زمان اضافه کار ممکن است متوجه شوید که می توانید شدت تمرینات خود را بدون داشتن یک قسمت افزایش دهید.
- ممکن است بخواهید با ورزش خفیف و کم فشار مانند پیاده روی ، شنا یا دوچرخه سواری شروع کنید. سپس با شروع به تناسب اندام ، در مورد افزایش برنامه ورزشی خود با پزشک خود مشورت کنید. از آنجا که آنژین می تواند نشان دهنده آسیب پذیری در برابر حملات قلبی باشد ، با این حال ، شما باید برنامه های خود را با پزشک خود به دقت مورد بحث قرار دهید تا بیش از حد به قلب خود فشار وارد نکنید.
مرحله 8. از داروهای جایگزین خطرناک یا بی اثر استفاده نکنید
موسسه ملی سلامت و تعالی مراقبت (NICE) در بریتانیا توصیه می کند از درمان های جایگزین زیر استفاده نکنید. این درمانها برای افراد مبتلا به آنژین بی خطر یا م safeثر نشان داده نشده است:
- طب سوزنی
- تحریک الکتریکی عصبی از طریق پوست (TENS). این تکنیک از پالس های الکتریکی کوچک برای تحریک اعصاب و کاهش درد استفاده می کند.
- تقویت متقابل خارجی (EECP). در طول این درمان شما کاف های بادی را در قسمت هایی از بدن خود مانند پاها قرار می دهید. این کافها با ریتم ضربان قلب شما با هدف بهبود جریان خون متورم می شوند.
