اورتریت یک وضعیت ناراحت کننده و اغلب دردناک است که زمانی ایجاد می شود که مجرای ادراری شما متورم و تحریک می شود. در اغلب موارد ، اورتریت ناشی از عفونت باکتریایی یا ویروسی ناشی از یک بیماری مقاربتی (STD) است. در موارد نادر ، همچنین می تواند ناشی از آسیب به مجرای ادرار یا حساسیت به مواد شیمیایی باشد که معمولاً در مواد ضد بارداری استفاده می شود. برای درمان اورتریت ، ابتدا باید به پزشک مراجعه کنید تا علت آن مشخص شود. اگر اورتریت شما ناشی از STD باشد ، پزشک آنتی بیوتیک را برای درمان بیماری شما تجویز می کند. اگر اورتریت شما در اثر آسیب یا واکنش شیمیایی ایجاد شده باشد ، التهاب و علائم باید خود به خود برطرف شوند.
مراحل
روش 1 از 3: تعیین علت اورتریت شما
مرحله 1. در صورت مشاهده هر کدام از علائم اورتریت به پزشک مراجعه کنید
در صورت احساس درد یا سوزش در هنگام ادرار ، خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی ، یا ترشحات غیرطبیعی از واژن یا آلت تناسلی ، به پزشک عمومی یا متخصص زنان خود مراجعه کنید تا مشخص شود که علت ممکن است اورتریت باشد.
- اگر شما یک زن هستید ، تمایل به تکرر ادرار کردن نیز ممکن است نشانه ابتلا به اورتریت باشد.
- اگر مرد هستید ، در صورت ابتلا به اورتریت ممکن است خون را در مایع منی یا ادرار پیدا کنید.
- از آنجا که اورتریت معمولاً در اثر بیماریهای مقاربتی ایجاد می شود ، در صورت وجود هر یک از این علائم همراه با علائم بیماریهای مقاربتی مانند زگیل تناسلی ، بثورات یا برآمدگی ها ، باید به پزشک مراجعه کنید.
نکته:
به طور معمول ، علائم شما 4-7 روز پس از قرار گرفتن در معرض اورتریت گنوکوکی یا 5-8 روز پس از قرار گرفتن در معرض اورتریت غیر گونوکوکی ظاهر می شود.
مرحله 2. سابقه جنسی خود را به پزشک خود اطلاع دهید
برای کمک به پزشک در تشخیص تشخیص ، قبل از معاینه ، سابقه جنسی خود را به او بگویید. پزشک شما به احتمال زیاد از شما در مورد هر شریک قبلی و جدید و اینکه چند بار از محافظ استفاده می کنید س askال می کند.
به منظور تشخیص مناسب پزشک ، مهم است که در مورد سابقه جنسی خود صادق باشید. به یاد داشته باشید که پزشک شما برای کمک به شما قضاوت می کند
مرحله 3. یک معاینه انجام دهید تا به پزشک کمک کنید تشخیص شما را تایید کند
در بیشتر موارد ، پزشک شما را از نظر علائم بیماری های مقاربتی که معمولاً باعث ایجاد مجرای ادراری می شوند ، از جمله سوزاک ، کلامیدیا ، تبخال ، HPV و HIV ، شما را معاینه می کند. پزشک همچنین مجرای ادرار را برای ترشحات غیر طبیعی بررسی می کند و برای معاینه زیر میکروسکوپ سواب می گیرد.
- در برخی موارد ، پزشک ممکن است از سیستوسکوپی برای بررسی مثانه شما برای علائم اضافی عفونت باکتریایی یا ویروسی استفاده کند.
- پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش شمارش خون ، آزمایش پروتئین واکنشی c یا آزمایش ادرار را انجام دهد تا به آنها در تعیین علت اورتریت شما کمک کند.
- اگر شما یک زن هستید ، پزشک شما همچنین ممکن است معاینه لگن را برای بررسی حساسیت ، قرمزی و هرگونه ترشح غیرطبیعی از دهانه رحم و واژن انجام دهد.
مرحله 4. تشخیص اورتریت خود را از پزشک خود دریافت کنید
پس از صحبت با شما در مورد سابقه جنسی و انجام معاینه ، پزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا اورتریت شما ناشی از بیماری های مقاربتی (باکتریایی یا ویروسی) ، یا آسیب یا تحریک شیمیایی است. علت ایجاد اورتریت ، درمانی را که پزشک توصیه می کند تعیین می کند.
- 2 نوع اورتریت وجود دارد که در اثر بیماریهای مقاربتی ایجاد می شوند ، گنوکوک و غیر گونوکوک. گونوکوک اورتریت است که در اثر سوزاک ایجاد می شود ، در حالی که غیر گونوکوک عامل سایر عوامل باکتریایی و ویروسی است. هر دو اورتریت گنوکوکی و غیر گونوکوکی با آنتی بیوتیک درمان می شوند.
- اگر فقط در هنگام ادرار (دیسوریا) احساس درد می کنید ، احتمالاً عفونت کلامیدیا دارید که می تواند باعث اورتریت غیر گونوکوکی شود.
روش 2 از 3: استفاده از آنتی بیوتیک ها برای اورتریت باکتریایی یا ویروسی
مرحله 1. از پزشک خود نسخه آنتی بیوتیک بگیرید
به طور معمول ، در صورت مشکوک بودن به اورتریت ، پزشک به عنوان اولین دوره درمانی به شما آنتی بیوتیک می دهد. اگر آنتی بیوتیک اورتریت شما را درمان کند ، اگر ناشی از یک بیماری باکتریایی یا ویروسی مقاربتی باشد. با این حال ، برخی از انواع گونوکوک نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند ، بنابراین ممکن است به درمان های جایگزین نیاز داشته باشید. نسخه ای که دریافت می کنید بستگی به نوع STD دارد که باعث ایجاد اورتریت شما شده است.
- داکسی سایکلین و آزیترومایسین رایج ترین آنتی بیوتیک ها برای اورتریت غیر گونوکوکی هستند که بیشتر موارد اورتریت را تشکیل می دهند.
- تتراسایکلین هیدروکلراید معمولاً برای درمان اورتریت گونوکوکی تجویز می شود.
- از آنجا که بسیاری از مردم به طور همزمان مبتلا به سوزاک و کلامیدیا هستند ، پزشک شما ممکن است برای شما آنتی بیوتیک برای اورتریت گنوکوکی و یک آنتی بیوتیک متفاوت برای اورتریت غیر گونوکوکی تجویز کند.
نکته:
بهتر است در هنگام رابطه جنسی از محافظ مانع مانند کاندوم برای جلوگیری از گسترش عفونت استفاده کنید ، به ویژه اگر نوعی مقاوم به آنتی بیوتیک دارید. این وضعیت می تواند منجر به عفونت سیستمیک و احتمالاً مسائل مهم بهداشتی شود.
مرحله 2. نسخه را در داروخانه محلی خود پر کنید
پس از دریافت نسخه آنتی بیوتیک برای درمان نوع خاصی از اورتریت ، باید نسخه داروخانه را در داروخانه محلی خود پر کرده و تهیه کنید. داروساز باید بتواند به س questionsالات شما در مورد داروی شما پاسخ دهد.
مرحله 3. داروها را طبق دستور پزشک مصرف کنید
دوز مصرفی و تعداد دفعات مصرف آنتی بیوتیک ها بستگی به نوع آنتی بیوتیک هایی دارد که پزشک تجویز می کند. در نتیجه ، مطمئن شوید که از دستورات پزشک خود پیروی می کنید تا مطمئن شوید که دارو م effectiveثر است.
- داکسی سایکلین معمولاً 2 بار در روز به مدت 1 هفته مصرف می شود.
- آزیترومایسین به طور کلی در 1 دوز واحد مصرف می شود.
- هیدروکلراید تتراسایکلین به طور کلی 4 بار در روز به مدت 5 روز مصرف می شود.
- اطمینان حاصل کنید که دوره کامل آنتی بیوتیک ها را کامل کرده اید. حتی اگر احساس بهتری داشتید ، باید داروها را کاملاً طبق دستور مصرف کنید تا از درمان اورتریت خود اطمینان حاصل کنید.
مرحله 4. شریک جنسی خود را در مورد اورتریت خود مطلع کنید
علل اورتریت باکتریایی و ویروسی بسیار مسری هستند. در نتیجه ، مهم است که همه شرکای جنسی خود را در مورد وضعیت خود مطلع کنید تا در صورت نیاز تحت معاینه و درمان قرار گیرند.
در حالی که ممکن است ناراحت کننده باشد ، اطلاع دادن به شرکای جنسی شما نه تنها برای اطمینان از سلامت آنها ، بلکه برای اطمینان از عدم انتقال آنها از طریق بیماریهای مقاربتی که باعث ایجاد اورتریت شما می شود ، بسیار مهم است
مرحله 5. پس از اتمام درمان خود حداقل یک هفته صبر کنید تا رابطه جنسی داشته باشید
در بیشتر موارد ، پزشک توصیه می کند که حداقل 1 هفته پس از اتمام کامل درمان اورتریت ، از فعالیت جنسی خودداری کنید. توصیه پزشک شما به صورت موردی انجام می شود ، اما ممکن است پزشک به شما توصیه کند که بیشتر منتظر بمانید.
در حالی که فعالیت جنسی پس از فروکش اورتریت شما باید کمتر دردناک باشد ، ممکن است چندین ماه یا سال عفونی باقی بمانید ، حتی اگر هیچ علائمی نداشته باشید. در نتیجه ، مهم است که با شریک (های) خود صحبت کنید و بر این اساس از محافظت برای جلوگیری از انتشار STD استفاده کنید
روش 3 از 3: درمان اورتریت غیر باکتریایی یا ویروسی
مرحله 1. استفاده از منبع آسیب یا واکنش شیمیایی خود را متوقف کنید
اگر پزشک تشخیص دهد که شما بیماری جنسی ندارید ، به احتمال زیاد اورتریت شما ناشی از آسیب یا واکنش شیمیایی بوده است. در هر دو مورد ، باید از ابزار یا ماده ای که باعث ایجاد التهاب در مجرای ادرار شده است دست بکشید.
- اگر در حال حاضر یا اخیراً از کاتتر یا سایر دستگاه های دستگاه ادراری استفاده کرده اید ، ممکن است این دستگاه به مجرای ادرار شما آسیب برساند و باعث ایجاد اورتریت شود. اگر هنوز به دلایل پزشکی به این ابزار نیاز دارید ، پزشک می تواند به شما کمک کند تا بر اساس شرایط خاص خود برنامه جایگزینی تهیه کنید.
- اورتریت شما همچنین ممکن است ناشی از حساسیت به یک ماده شیمیایی باشد که معمولاً در ژله های ضد بارداری ، صابون ها ، کرم ها یا اسپرم کش ها استفاده می شود. در این صورت ، بلافاصله استفاده از محصول را متوقف کنید.
مرحله 2. اجازه دهید اورتریت خود به خود بهبود یابد
در بیشتر موارد ، پزشک آنتی بیوتیک را برای اورتریت غیر جنسی تجویز نمی کند. در عوض ، هنگامی که استفاده از ابزار یا ماده ای که باعث ایجاد اورتریت شده است را متوقف کرده اید ، التهاب مجرای ادرار شما به خودی خود شروع به فروکش می کند. پزشک شما ممکن است نتواند به شما ایده دهد که چقدر طول می کشد تا مجرای ادراری شما به طور کامل فروکش کند ، زیرا این امر متفاوت است و بستگی به شرایط خاص شما دارد.
به طور کلی ، از بین رفتن اورتریت شما از چند روز تا چند هفته طول می کشد
مرحله 3. فنازوپیریدین یا NSAID ها را برای سوزش و درد مصرف کنید
در حالی که اورتریت شما به خودی خود بهبود می یابد ، پزشک شما ممکن است فنازوپیریدین را تجویز کند تا به تسکین هرگونه درد یا سوزش هنگام ادرار کردن کمک کند. همچنین می توانید از NSAID های بدون نسخه مانند آسپرین یا ایبوپروفن برای تسکین هرگونه درد استفاده کنید.
