متخصصان موافقند که کشیدن دندان (که به آن کشیدن دندان می گویند) یک تجربه رایج است و جای نگرانی زیادی ندارد. در صورت داشتن پوسیدگی دندان بدون درمان ، آسیب به دندان یا شلوغی دندان ممکن است نیاز به کشیدن دندان داشته باشید. تحقیقات نشان می دهد که دندان عقل رایج ترین دندان کشیده شده است و ممکن است نیاز به کشیدن داشته باشد اگر در هنگام رویش آنها را از بین نبرید. در حالی که ترسیدن قبل از مراجعه به دندانپزشکی طبیعی است ، احتمالاً شما برنده شده اید. هنگام کشیدن دندان خود هیچ دردی احساس نکنید ، زیرا دندانپزشک شما احتمالاً چیزی برای بی حسی ناحیه به شما می دهد.
مراحل
قسمت 1 از 3: دریابید که آیا نیاز به کشیدن دندان دارید
مرحله 1. پوسیدگی دندان را بررسی کنید
پوسیدگی دندان به هرگونه خرابی در سطوح فیزیکی دندان - از جمله حفره ها - اشاره می کند که اغلب توسط پلاک (تغذیه باکتری ها از مواد باقی مانده از خوردن ، به ویژه غذاهای شیرین یا فرآوری شده) باعث فرسایش مینای دندان می شود. این امر در نهایت باعث التهاب پالپ داخلی دندان می شود. اگر پوسیدگی کنترل نشود ، می تواند سوراخ های عمیقی در دندان ایجاد کرده و باعث عفونت شود و منجر به کشیدن دندان شود.
- با نگاه دقیق به آینه در زیر نور مناسب می توانید علائم پوسیدگی یا آسیب را مشاهده کنید.
- تغییر رنگ سطح دندان را بررسی کنید.
- به دنبال قطعات گم شده یا علائم غیرمعمول روی دندان باشید.
- ببینید آیا لثه های اطراف دندان قرمز ، متورم ، حساس ، دردناک و/یا خونریزی دارد.
- همچنین ممکن است متوجه پر شدن با رنگ مشکی شوید ، که ممکن است پوسیدگی ثانویه ای باشد که در حاشیه پر شدن شما قرار دارد.
مرحله 2. دندان را از نظر آسیب بررسی کنید
اگر دندان دائمی شل شده باشد ، این ممکن است نشان دهنده صدمه یا ضربه در ناحیه فوری باشد. اگر دندان به خودی خود افتاد ، آن را در یک ظرف تمیز ذخیره کرده و نزد دندانپزشک خود ببرید.
مرحله 3. به دنبال علائم بیماری لثه باشید
اگر لثه های اطراف دندان های شما قرمز ، دردناک ، متورم و/یا خونریزی مکرر دارند ، ممکن است دچار بیماری لثه و یا عفونت شده باشید که منجر به کشیدن آن می شود.
- به دنبال لثه هایی باشید که از روی دندان خارج شده اند.
- بوی بد دهان مداوم می تواند نشانه بیماری لثه باشد.
- در هنگام نیش زدن به هرگونه تغییر در نحوه قرارگیری دندان های خود توجه کنید.
- توجه داشته باشید که هنگام گاز گرفتن دندان ها هر نوع تحرکی را احساس می کنید. در برخی موارد ممکن است هنگام نیش زدن یک نیروی مخالف از دندان احساس کنید ، شبیه فنری که روی آن نیرو دارد. این ممکن است به دلیل عفونت در انتهای ریشه باشد
- اگر از دندان مصنوعی استفاده می کنید ، از هرگونه تغییر در تناسب آنها آگاه باشید.
- این می تواند به شکل پیشرفته تری از بیماری لثه به نام پریودنتیت تبدیل شود زیرا از دست دادن بیشتر استخوان و بافت منجر به شل شدن دندان ها می شود.
مرحله 4. در صورت بروز "ازدحام" با دندانپزشک خود مشورت کنید
یکی از دلایل رایج برای کشیدن دندان زمانی است که دندان در حال تلاش برای عبور از لثه است. یکی از رایج ترین موارد این است که دندانهای "عقل" در حال رویش است.
- اگر تب دارید و متوجه تورم ، چرک و/یا احساس درد در ناحیه ای که باید دندان در حال رویش باشد هستید ، می تواند نشانه آبسه باشد و در اسرع وقت نیاز به توجه دارد.
- لوزه های متورم و مشکلات بلع هنگامی ظاهر می شوند که دندان های عقل پایین درگیر شوند.
- از دندانپزشک خود در مورد خطرات نگه داشتن یا برداشتن دندان عقل سوال کنید.
مرحله 5. دندانهای نامرتب را بررسی کنید
یکی دیگر از دلایل کشیدن دندان زمانی اتفاق می افتد که روند ارتودنسی (برای تراز کردن صحیح دندان ها) نیاز به حرکت رو به جلو داشته باشد ، اما با توجه به میزان فضای دهان بیمار مانع می شود.
- براکت ها با قرار دادن براکت های کوچک (فلزی ، سرامیکی یا پلاستیکی) بر روی هر دندان و نگه داشتن آنها با سیم ها کار می کنند. گاهی اوقات از وسایل اضافی مانند نوارهای دهانی بر روی دندان ها استفاده می شود که به عنوان لنگر سیم ها عمل می کند و چرخ دنده های بیرونی برای اصلاح شدیدتر نیش استفاده می شود. فاصله بین دندان ها استفاده می شود که باید فضایی برای نوارها ایجاد کنند.
- متخصص ارتودنسی خود را در مورد انواع جدیدتر و زیبایی بریس ها که به همان اندازه م effectiveثر هستند ، اما در زندگی روزمره بیمار کمتر مزاحم هستند ، بپرسید.
- بریس ها معمولاً به مدت یک تا سه سال توسط بیمار استفاده می شود.
- با متخصص ارتودنسی در مورد بریس ها و هر اقدامی که باید پس از برداشتن بریس ها انجام شود صحبت کنید. او در صورت نیاز به عصاره گیری جهت ایجاد فضای دهان بیمار در حین عمل تشخیص می دهد.
قسمت 2 از 3: مراجعه به دندانپزشک
مرحله 1. در اسرع وقت برای تعیین وقت دندانپزشکی برنامه ریزی کنید
اگر یک یا چند دندان علائم پوسیدگی و/یا آسیب را نشان می دهد ، لثه های شما علائم عفونت را نشان می دهد یا این نواحی باعث ایجاد درد می شوند ، پس دندان پزشک باید علت را تعیین کند. اگر وضعیت شما شدید است و هیچ دندانپزشکی به موقع در دسترس نیست ، می توانید به اورژانس محلی خود مراجعه کنید.
- قبل از مراجعه به اورژانس یا نزد دندانپزشک خود ، مطمئن شوید که تجهیزات اشعه ایکس دارند. در غیر این صورت ، برای صرفه جویی در وقت ارزشمند ، یک مرکز اشعه ایکس دندان را جستجو کنید. هر دندانی که خیلی شل نباشد قبل از کشیدن نیاز به اشعه ایکس دارد.
- در صورت صدمه به نیاز احتمالی استخراج ، به دندانپزشک خود اطلاع دهید.
- اگر دندان شما در حال حاضر افتاده یا قسمتی را که می توانید ذخیره کنید از دست داده است ، آنها را همراه خود ببرید. این به دندانپزشک شما کمک می کند تا تصور کند که چه چیزی برای استخراج باقی مانده است.
مرحله 2. مدارک لازم را برای ویزیت های دندانپزشکی خود بیاورید
کپی هرگونه بیمه ، کارت تخفیف ، سوابق پزشکی (یا اطلاعات تماس جهت دریافت آنها) و شناسنامه همه باید در ویزیت دندانپزشکی ارائه شود.
اطمینان حاصل کنید که پزشک خود را با اطلاعات به روز در مورد دارویی که مصرف می کنید اطلاع دهید. در صورتی که عمل جراحی انتخاب شود و بعداً از داروهای بیهوشی و/یا مسکن استفاده کند ، او باید بداند
مرحله 3. یک معاینه دندانپزشکی بگیرید
دندانپزشک هر بیماری دهانی را که ممکن است در نتیجه مشکلات دندان ها و/یا لثه ها دچار آن شوید ، تشخیص می دهد. در صورت لزوم استخراج یا انجام اقدامات دیگری می توانید برای تعیین نهایی با او مشورت کنید.
- هرگونه حادثه ای که ممکن است باعث پوسیدگی یا آسیب دندان شود را به دندانپزشک گزارش دهید.
- دندان یا قسمت هایی از دندان را که ممکن است ذخیره کرده اید به دندانپزشک ارائه دهید.
- در صورت توصیه ، از اشعه ایکس دهان خود استفاده کنید.
مرحله 4. روشهای استخراج را با دندانپزشک خود مرور کنید
بدانید اگر استخراج در واقع روش پیشنهادی عمل باشد ، چه انتظاری دارید.
- هر یک از روش های عمل کشیدن ابتدا شامل تزریق بی حسی موضعی در نزدیکی ناحیه استخراج برای بی حسی آن است. در صورت لزوم مشکلات پزشکی مانند حساسیت یا واکنشهای جانبی احتمالی با بیهوشی را مرور کنید.
- رایج ترین روش کشیدن دندان "کشیدن ساده" است که در آن دندان به راحتی در دهان قابل مشاهده است. دندانپزشک دندان را با چیزی که "آسانسور" نامیده می شود شل می کند. سپس دندانپزشک از ابزار دیگری - فورسپس - برای برداشتن دندان استفاده می کند.
- از کشیدن جراحی برای دندانهای شکسته یا پنهان استفاده می شود - و معمولاً توسط جراحان دهان انجام می شود ، اگرچه برخی از دندانپزشکان معمولی این روش را انجام می دهند. دندانپزشک/جراح باید لثه را بریده و گاهی اوقات مقداری از استخوان اطراف دندان را بریده و خود دندان را بکشد تا آن را خارج کند.
مرحله 5: اطلاعات دندانپزشک خود را در مورد خطرات استخراج جمع آوری کنید
این خطرات شامل مشکلات مربوط به روش فیزیکی و خطر بعد از عفونت است.
- مشکلی به نام سوکت خشک در درصد کمی از بیماران رخ می دهد. اگر لخته خون بعد از کشیدن در محل خود باقی نماند ، این اتفاق زمانی می افتد که استخوان زیر دندان خارج شده در معرض آلودگی قرار می گیرد. این نیز می تواند پس از یک استخراج بسیار دشوار که باعث گسترش استخوان و عروق خونی می شود رخ دهد.
- دندانپزشک می تواند به طور تصادفی به دندان های مجاور یا فک آسیب برساند.
- سینوس های ناحیه نزدیک می توانند آسیب ببینند. آنها معمولاً خود را درمان می کنند ، اما موارد شدیدتر نیاز به جراحی اضافی دارند.
- درد در ناحیه استخراج یا فک.
- بی حسی در ناحیه استخراج یا فک. اگر آسیب عصبی وجود داشته باشد ، می تواند طولانی مدت یا دائمی باشد.
- در برخی موارد بیهوشی مورد نیاز برای کشیدن دندانهای جلویی فوقانی تا پره مولر ، ممکن است حدود یک ساعت دچار دوبینی یا اختلال بینایی شوید.
قسمت 3 از 3: بازیابی پس از استخراج
مرحله 1. نیازهای خود را پس از استخراج تعیین کنید
این کار شامل ترکیبی از مراقبت از ناحیه ای که دندان کشیده شده و مدیریت درد است. در صورت رعایت بهداشت دندان و مشاهده علائم هشداردهنده در صورت عدم بهبود مناسب ناحیه ، با دندانپزشک خود مشورت کنید.
- پس از کشیدن دندانپزشک شما گاز را در ناحیه قرار داده تا لخته خون ایجاد شود. این پد را زود عوض کنید تا از آغشته شدن به خون جلوگیری شود ، اما سپس آن را دو تا سه ساعت بگذارید تا لخته خون باقی بماند و در سوکت تثبیت شود.
- طبق دستور پزشک مسکن های تجویز شده توسط دندانپزشک خود را مصرف کنید.
- کیسه های یخ را در اطراف خود نگه دارید تا به صورت خود بمالید و تورم را کاهش دهید. ممکن است سعی کنید یخ را به فاصله 10 دقیقه اعمال کنید.
- از فعالیت بدنی بیش از حد ، دهانشویه های شدید ، تف کردن ، نوشیدن نی ، سیگار کشیدن ، خوردن غذاهای سخت و خوابیدن بیش از حد صاف هنگام استراحت یک یا دو روز پس از استخراج خودداری کنید. علاوه بر این ، از گرما در ناحیه خودداری کنید و به آن طرف نخوابید ، مخصوصاً روی دستان خود قرار نگیرید. سعی کنید با قرار دادن دو بالش در زیر سر خود ، روبرو در موقعیت بالاتری بخوابید.
مرحله 2. در صورت مواجهه با مشکلات شدیدتر ، فوراً به دندانپزشک خود گزارش دهید
به احتمال زیاد مشکلات از محل استخراج شروع می شود ، اگرچه برخی از علائم می تواند کلی تر باشد.
- دندانپزشک شما ممکن است بخیه هایی را برای کمک و تسریع بهبودی بلکه محافظت از لخته شدن خون نیز قرار دهد. آنها باید بعد از هفت روز برداشته شوند.
- در صورت داشتن علائم عفونت مانند تب ، لرز و/یا قرمزی در محل کشیدن دندانپزشک خود را مطلع سازید.
- در صورت احساس تهوع و/یا استفراغ بلافاصله پس از عمل ، به دندانپزشک خود نیز اطلاع دهید.
- اگر احساس تنگی نفس می کنید ، دچار سرفه می شوید و/یا در مدت کوتاهی پس از عمل دچار درد قفسه سینه می شوید ، بلافاصله به دندانپزشک اطلاع دهید.
مرحله 3. رژیم بهداشت دهان را بهتر شروع کنید
اگر قبلاً به طور مرتب دندان های خود را مسواک نمی زدید ، نخ دندان نمی کشید و با دهانشویه شستشو می دهید تا از پوسیدگی دندان و بیماری لثه جلوگیری شود ، انجام این کار پس از کشیدن حداقل اهمیت دارد. عموماً تکنیک های مشابه جدا از مراقبت های اضافی در یک یا دو هفته بلافاصله پس از عمل استخراج عمل می کند.
- از دندانپزشک خود بخواهید که آیا انواع خاصی از خمیردندان و مسواک را برای بیماری شما توصیه می کند - به خصوص پس از کشیدن دندان.
- دوبار در روز مسواک بزنید ، از جمله یک بار قبل از خواب.
- هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ، از دندان های عقب خود غافل نشوید.
- به عنوان بخشی از رژیم بهداشتی ، باید دهانشویه یا شستشوی دندان را نگه دارید. برخی به شما دستور می دهند قبل از مرحله مسواک زدن را بشویید ، برخی دیگر باید بعد از مرحله مسواک زدن استفاده شوند.
مرحله 4. عادات غذایی خود را تغییر دهید
خوردن وعده های غذایی متعادل و کاهش میان وعده می تواند قندها و سایر غذاها و نوشیدنی های لکه دار را که اغلب به دندان ها آسیب می رساند ، کاهش دهد.
- لازم نیست مواردی مانند قهوه ، چای ، نوشابه ، میان وعده های شیرین را از رژیم غذایی خود حذف کنید - بلکه آنها را در حد اعتدال مصرف کنید.
- از دندانپزشک خود در مورد انواع خمیر دندان یا روشهای تمیز کردن که ممکن است علاوه بر تلاش های منظم به جلوگیری از پوسیدگی کمک کند ، بپرسید.
مرحله 5. مرتباً به دندانپزشک خود مراجعه کنید
انجام معاینات و نظافت توسط دندانپزشک و متخصص دندانپزشکی به صورت برنامه ای می تواند سلامت دندان ها و لثه ها را حفظ کند.
- این معاینات ، که اغلب پیشگیری نامیده می شوند ، همچنین می توانند مشکلات احتمالی را زود تشخیص دهند و به دندانپزشک شما و شما اجازه می دهد تا قبل از شدیدتر شدن آنها با آنها برنامه ای ارائه دهید.
- در صورت داشتن بیمه دندانپزشکی یا برنامه تخفیف ، با آنها مشورت کنید که هر چند وقت یکبار این ویزیت ها را پوشش می دهند.
نکات
- قبل از اقدام به استخراج با یک دندانپزشک مشورت کنید.
- زمان بهبودی پس از استخراج یک تا چهار هفته طول می کشد زیرا استخوان و لثه در ناحیه آسیب دیده دوباره رشد می کنند.
- ممکن است برای جایگزینی دندان/دندان کشیده شده با ایمپلنت ، بریج یا پروتز بحث کنید تا از جابجایی دندان های دیگر در جای خود جلوگیری شود.
هشدارها
- دندانهای دائمی آسیب دیده را بی دقتی به تنهایی بیرون نیاورید. این می تواند منجر به عفونت و آسیب به ناحیه اطراف شود.
- عدم ایجاد فضای مناسب برای دندانهایی که در حال رویش هستند از جمله کیست ، درد ، عفونت ، تومورها ، پوسیدگی و آسیب به دندانهای مجاور خطرات زیادی دارد. به همین دلیل است که هر چند وقت یکبار ، مخصوصاً بعد از سن 20 سالگی ، OPG (اشعه ایکس کامل دهان) مورد نیاز است تا تغییرات احتمالی را ردیابی کند.
- عدم اصلاح دندانهای نامرتب می تواند منجر به اختلالات خوردن ، سر درد ، میگرن و همچنین اختلالات فک شود که می تواند فک تحتانی را مسدود کند ، که باعث می شود فرد نتواند فک خود را ببندد.
