رابدومیولیز یک بیماری نادر است که ماهیچه ها را بعد از آسیب دیدگی یا فعالیت بیش از حد تجزیه می کند. قابل درمان است و می توانید بهبودی کامل را کسب کنید ، اما این یک اورژانس پزشکی است که نیاز به توجه فوری دارد. اگر اخیراً دچار جراحت شده اید و علائم اولیه رابدومیولیز را مشاهده کرده اید ، بلافاصله برای درمان به بیمارستان مراجعه کنید. با مداخله زودهنگام ، شما باید بدون عوارض ماندگار بهبود یابید.
مراحل
روش 1 از 3: به دنبال توجه پزشکی باشید
مرحله 1. در صورت مشاهده علائم رابدومیولیز به بیمارستان بروید
در حالی که این بیماری قابل درمان است ، مداخله جدی و زودهنگام شانس بهبودی کامل شما را افزایش می دهد. "سه گانه" علائم درد شدید عضلانی ، ضعف و ادرار قرمز تیره یا چای رنگ است. همچنین ممکن است تورم ماهیچه ها ، کاهش خروجی ادرار ، خستگی عمومی و تب را تجربه کنید. در صورت مشاهده این علائم ، بلافاصله برای درمان به بیمارستان بروید.
- این وضعیت می تواند پس از آسیب جدی مانند تصادف اتومبیل یا کشش بد عضلات رخ دهد. همچنین ممکن است پس از انجام تمرینات بدنی سخت ، مانند دویدن در یک ماراتن اتفاق بیفتد. اگر این علائم را بعد از آسیب دیدگی یا فشار بیشتر از حد معمول تجربه کردید ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
- افزایش سریع تمرینات ورزشی شما یک عامل خطر رایج برای این بیماری است. به عنوان مثال ، اگر تمرینات سختی مانند Crossfit یا P90X انجام دهید ، بدن شما را بیش از حد تحت فشار قرار می دهد. به خودتان اجازه دهید استقامت خود را تقویت کنید.
- در صورت انجام رابدومیولیز زمان بسیار مهم است. ممکن است چند روز طول بکشد تا پزشک شما را ببیند ، بنابراین رفتن به اورژانس بسیار بهتر است.
مرحله 2. ماهیچه های اسکلتی خود را از نظر علائم تورم یا خرابی بررسی کنید
وقتی علائم رابدومیولیز را نشان می دهید ، احتمالاً پزشک ماهیچه های شما را بررسی می کند. آنها با احساس انگشتان خود به دنبال عضله قرمز و متورم می گردند. ناحیه ای را که به آن آسیب می رسانید به آنها نشان دهید تا بتوانند تورم یا دژنراسیون را ارزیابی کنند که نشان دهنده رابدومیولیز است.
- به یاد داشته باشید اگر اخیراً دچار آسیب شده اید ، ذکر کنید ، زیرا این می تواند باعث رابدومیولیز شود. در صورت اطلاع از آسیب ، پزشکان می توانند سریعتر تشخیص دهند.
- افراد مبتلا به رابدومیولیز همیشه علائم را در ماهیچه های خود نشان نمی دهند ، بنابراین احتمالاً پزشک در صورت مشکوک بودن به این بیماری آزمایش های دیگری را انجام می دهد.
نکته:
این احتمال وجود دارد که علائم عضلانی شما ناشی از التهاب حاد باشد. با این حال ، برای تشخیص مناسب بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
مرحله 3. برای تأیید رابدومیولیز ، سطح میوگلوبین را در ادرار خود آزمایش کنید
هنگامی که بافت های ماهیچه ای تجزیه می شوند ، بدن شما میوگلوبین تولید می کند. سپس در ادرار شما خارج می شود که باعث ایجاد رنگ قرمز می شود. در بیمارستان ، پزشکان میزان میوگلوبین را در ادرار شما آزمایش می کنند. اگر سطح بالا باشد ، پزشک درمان رابدومیولیز را آغاز می کند.
- به خاطر داشته باشید که نیمه عمر میوگلوبین تنها 2 تا 3 ساعت است ، بنابراین احتمالاً پس از 6-8 ساعت سطح شما به حالت عادی برمی گردد. اگر منتظر درمان باشید ، ممکن است این علامت از بین برود.
- پزشکان همچنین از شما در مورد علائم شما سوال خواهند کرد. اگر به تازگی دچار جراحت شده اید یا خود را بسیار سخت کرده اید به آنها بگویید. آنها احتمالاً ناحیه ای را که برای علائم دیگر رابدومیولیز درد می کند ، بررسی می کنند.
مرحله 4. آزمایش خون انجام دهید تا ببینید آیا سطح CK یا پتاسیم شما بالا است یا خیر
رابدومیولیز رخ نمی دهد مگر اینکه سطح CK شما حداقل به 5 برابر حد طبیعی برسد. این ترکیبات در خون شما می تواند نشان دهنده آسیب عضلانی و رابدومیولیز باشد. علاوه بر آزمایش ادرار ، پزشکان همچنین ممکن است نمونه خون را برای تأیید وجود بیماری شما بگیرند.
نتایج آزمایش خون ممکن است مدتی طول بکشد ، بنابراین اگر پزشکان تصور می کنند که شما رابدومیولیز دارید ، احتمالاً قبل از دریافت نتایج درمان را شروع می کنند. تاخیر در درمان ، بهبود را دشوارتر می کند
روش 2 از 3: بهبود وضعیت شما
مرحله 1. میوگلوبین را با یک قطره IV فوری از بدن خود خارج کنید
حذف میوگلوبین در اسرع وقت اصلی ترین راه جلوگیری از آسیب دائمی ناشی از رابدومیولیز است. پزشکان این کار را با یک قطره نمکی IV انجام می دهند تا آب بدن شما را بالا برده و میوگلوبین را از خون شما خارج کنند.
بسته به شرایط شما ، این کار ممکن است در اتاق بیمار معمولی یا بخش مراقبت های ویژه انجام شود. ICU برای افرادی که با جراحات قابل توجه به بیمارستان می آیند استفاده می شود
مرحله 2. از داروهای دیورتیک استفاده کنید تا به بدن خود کمک کنید از میوگلوبین خلاص شود
پزشکان همچنین ممکن است سعی کنند بدن شما را با دیورتیک ها میوگلوبین را دفع کنند. این داروها باعث می شوند ادرار بیشتری داشته باشید که باعث میوگلوبین بیشتری می شود. پزشکان این داروها را در قطره IV شما تجویز می کنند.
- دیورتیک ها به خودی خود خوب عمل نمی کنند ، بنابراین پزشکان از آنها در کنار درمان دیگری مانند قطره IV استفاده می کنند.
- پزشکان همچنین ممکن است یک قرص مدر برای تجویز بعد از خروج از بیمارستان تجویز کنند. این می تواند هر گونه میوگلوبین باقی مانده را دفع کند.
آیا میدانستید؟
احتمالاً پزشک شما دیورتیک های حلقه ای تجویز نمی کند مگر اینکه مایعات شما بیش از حد باشد زیرا آنها می توانند کلسیم را از بدن شما خارج کنند. این می تواند باعث کاهش سطح کلسیم شما شود.
مرحله 3. مصرف هرگونه دارو که می تواند باعث این بیماری شود را متوقف کنید
در صورت داشتن بیماری زمینه ای ، علاوه بر جراحات ، برخی داروها نیز می توانند باعث رابدومیولیز شوند. اینها شامل استاتین ها ، ضد ویروس ها و داروهای ضد روان پریشی است. اگر از این داروها استفاده می کنید و علائم رابدومیولیز را نشان می دهید ، احتمالاً پزشک شما را از این داروها برمی دارد.
- برخی از داروهایی که باعث ایجاد این بیماری شده اند عبارتند از: نیکولار ، سندیممون ، رتروویر ، اریترومایسین و برخی کورتیکواستروئیدها.
- معمولاً افراد فقط در صورت داشتن بیماری جدی کبدی ، رابدومیولیز را از طریق این داروها تجربه می کنند ، بدین معنی که بدن آنها نمی تواند داروها را به درستی پردازش کند.
- به یاد داشته باشید که رابدومیولیز یک بیماری نادر است و بسیار بعید است که مصرف این داروها باعث ایجاد آن شود. اگر پزشک آنها را برای شما تجویز کرد نترسید.
مرحله 4. اگر بیماری به کلیه های شما آسیب رساند ، درمان دیالیز را کامل کنید
اگر قطره IV تمام میوگلوبین را از سیستم شما خارج نکند یا این بیماری به زودی تشخیص داده نشود ، ممکن است کلیه های شما آسیب ببینند. در این حالت ، شما نیاز به درمان دیالیز دارید. این درمان مایعات را به بدن شما پمپ می کند و مواد زائدی را که کلیه ها نمی توانند آنها را پردازش کنند بیرون می آورد. این از تجمع بیشتر زباله جلوگیری می کند و به بهبود شما کمک می کند.
اگر تحت درمان سریع قرار گرفتید ، دیالیز احتمالاً دائمی نخواهد بود. اما اگر کلیه های شما دچار آسیب دائمی شده باشند ، احتمالاً به دیالیز طولانی مدت نیاز خواهید داشت. این در حدود 50 of موارد رخ می دهد
روش 3 از 3: محافظت از خود در برابر عود
مرحله 1. برنامه های جدید ورزشی را به آرامی شروع کنید تا از انجام فعالیت های اضافی جلوگیری کنید
صدمات عضلانی ناشی از فعالیت بیش از حد شما را مستعد ابتلا به رابدومیولیز می کند ، به خصوص اگر قبلاً آن را انجام داده اید. همیشه برنامه های ورزشی جدید را به تدریج شروع کنید تا بدن شما به آنها عادت کند. سپس شدت را تنها زمانی افزایش دهید که بتوانید فعالیت ها را با فرم مناسب انجام دهید.
- همچنین قبل از ورزش بدن خود را گرم کرده و حرکات کششی انجام دهید. این به جلوگیری از آسیب ها کمک می کند.
- یک قانون کلی خوب این است که تمرینات را 10 درصد در هفته افزایش دهید تا به نقطه راحتی برسید. بنابراین ، اگر معمولاً 50 پوند (23 کیلوگرم) بلند می کنید ، هر بار 5 پوند (2.3 کیلوگرم) اضافه کنید تا به وزن راحت جدیدی برسید.
مرحله 2. هر زمان که ورزش می کنید هیدراته باشید
کم آبی بدن شما را مستعد آسیب دیدگی می کند و ماهیچه های شما را از مواد مغذی کم می کند. هر دو شرایط شما را مستعد ابتلا به رابدومیولیز می کند. حداقل 17 تا 20 لیتر بنوشید oz (503-590 میلی لیتر) آب قبل از ورزش ، 7-10 لیتر. oz (207-295 میلی لیتر) به ازای هر 10-20 دقیقه ورزش و 17-20 لیتر. oz (503-590 میلی لیتر) پس از آن مایعات از دست رفته را جایگزین کنید.
- در صورتی که بیرون گرم است مقدار آب مصرفی خود را افزایش دهید. اگر احساس تشنگی می کنید یا ادرارتان زرد تیره است ، خودتان را زیر نظر داشته باشید و بیشتر بنوشید.
- آب زیادی بنوشید مخصوصاً اگر دچار کشیدگی یا کشیدگی عضلات شدید. مایعات مواد مغذی مورد نیاز عضلات شما را برای بازیابی بدون عارضه تامین می کند.
مرحله 3. در حین کار یا ورزش خود را خنک نگه دارید
گرمای بیش از حد نیز می تواند باعث رابدومیولیز شود ، بنابراین هنگام ورزش یا کار در محیط های گرم احتیاط کنید. علاوه بر نوشیدن آب کافی ، استراحت های دوره ای انجام دهید تا در صورت گرم بودن بدن خود را خنک کنید. به جایی سردتر بروید یا زیر سایه بنشینید تا دمای بدن شما کاهش یابد.
- اگر در هوای گرم بیرون کار می کنید ، وقتی به خانه می روید دوش آب سرد بگیرید.
- آتش نشانانی که به تازگی وارد یک ساختمان در حال سوختن شده اند ، بیشتر در معرض ابتلا به رابدومیولیز هستند. اگر آتش نشان هستید وضعیت خود را از نزدیک زیر نظر بگیرید.
مرحله 4. در حد اعتدال بنوشید و از داروهای غیرقانونی خودداری کنید
مصرف زیاد الکل و مواد مخدر می تواند کبد و کلیه های شما را تحت فشار قرار دهد و منجر به رابدومیولیز شود. نوشیدن خود را به 1-2 نوشیدنی در روز محدود کنید و از مصرف داروهای غیرقانونی به طور کامل اجتناب کنید. این نه تنها به شما در جلوگیری از رابدومیولیز کمک می کند ، بلکه برای سلامت کلی شما نیز مفید است.
مرحله 5. در صورت دریافت آسیب عضلانی دیگر ، به پزشک خود مراجعه کنید
اگر قبلاً رابدومیولیز داشته اید ، صدمات اضافی می تواند منجر به عود مجدد شود. تمام کشش های عضلانی یا سایر آسیب ها را جدی بگیرید و برای معاینه با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت انجام مجدد رابدومیولیز ، آن را به اندازه کافی زود تشخیص می دهید تا از آسیب طولانی مدت جلوگیری کنید.
