فولیکولیت ، التهاب فولیکول های مو که ممکن است به عفونت باکتریایی یا قارچی تبدیل شود ، معمولاً به صورت خارش ، دردناک ، تاول و/یا ترشح بثورات در اطراف یک یا چند فولیکول آلوده ظاهر می شود. فولیکولیت می تواند توسط انواع عوامل بیماری زا ایجاد شود و می تواند در سطوح مختلف شدت ایجاد شود و بنابراین گزینه های زیادی برای درمان دارد. چه یک مورد خفیف داشته باشید و چه یک اورژانس پوستی کامل ، این مقاله به شما کمک می کند تا پوست خود را در کوتاه ترین زمان به بهترین شکل ممکن نشان دهید.
مراحل
روش 1 از 3: درمان فولیکولیت خفیف با درمان های خانگی
مرحله 1. به طور دوره ای محل را با صابون ضد باکتری بشویید
اکثر موارد خفیف فولیکولیت در نهایت خود به خود از بین می روند. با این حال ، می توان با مراقبت مناسب از ناحیه آلوده ، این روند را تسریع کرد. دوبار در روز ، از صابون ضد باکتری ملایم برای تمیز کردن ناحیه آلوده استفاده کنید. با یک دستمال یا حوله تمیز و خشک بشویید و خشک کنید.
- حتماً به آرامی بشویید. از صابون تند یا اسکراب استفاده نکنید-این موارد می توانند منطقه را تحریک کرده و هرگونه قرمزی و التهاب را بدتر کنند.
- اگر فولیکولیت روی صورت شما وجود دارد ، صابون ضد باکتریایی را انتخاب کنید که مخصوص استفاده از صورت برچسب گذاری شده است. اینها اغلب ملایم تر از صابون های ضد باکتریایی هستند.
مرحله 2. یک کمپرس آب نمک ساده امتحان کنید
کمپرس گرم پارچه یا سایر مواد جاذب است که در مایع گرم خیس شده و در ناحیه آسیب دیده نگه داشته می شود تا سوزش را تسکین داده ، تخلیه را تسریع کرده و روند بهبود را تسریع کند. استفاده از آب نمک برای کمپرس فواید ضد باکتریایی اضافی (هر چند ناچیز) دارد. برای ایجاد کمپرس آب نمک ، ابتدا چند قاشق غذاخوری نمک را در یک یا دو فنجان آب گرم حل کنید. یک تکه پنبه یا دستمال تمیز را در آب نمک خیس کنید و آن را به آرامی در ناحیه آسیب دیده نگه دارید.
دو بار در روز-یک بار در صبح ، یک بار در شب استفاده کنید
مرحله 3. منطقه را با آب گرم و استات آلومینیوم خیس کنید
استات آلومینیوم که به عنوان محلول بورو نیز شناخته می شود ، یک قابض و ضد باکتری است که معمولاً به عنوان یک داروی ارزان قیمت و بدون نسخه برای انواع بیماری های جزئی پوست مورد استفاده قرار می گیرد. استات آلومینیوم می تواند برای از بین بردن باکتری های عامل فولیکولیت و کاهش تورم در ناحیه آلوده ، کاهش تحریک و تسریع بهبود استفاده شود.
- برای استفاده از محلول بورو ، کافیست یک بسته را در مقدار توصیه شده آب گرم حل کنید. یک دستمال تمیز را در محلول استات آلومینیوم خیس کرده ، آن را بچرخانید و سپس به آرامی روی ناحیه آسیب دیده بمالید. دستمال را در آنجا نگه دارید و پارچه را به صورت متناوب در محلول استات خیس کنید.
- پس از اتمام کار ، ظرف مورد استفاده برای استات آلومینیوم را تمیز کرده و پارچه را زیر آب سرد قرار دهید. پارچه را در آب گرم بشویید و کاملاً خشک کنید تا باکتری یا قارچ روی پارچه از بین برود.
مرحله 4. با بلغور جو دوسر درمان کنید
باور کنید یا نه ، بلغور جو دوسر به دلیل داشتن خواص ضد خارش مدتهاست که به عنوان عنصری در درمان های خانگی سوزش پوست مورد استفاده قرار می گیرد. سعی کنید بدن خود (یا فقط منطقه آسیب دیده) را در حمام بلغور جو دوسر خانگی خیس کنید یا ناحیه مورد نظر را با لوسیون بلغور جو دوسر بپوشانید. از احساس آرامش بخش ملایم درمان جو دوسر خود لذت ببرید ، اما برای جلوگیری از تشدید فولیکولیت خود ، از تماس طولانی مدت حتی با این محلول های ملایم خودداری کنید.
همانطور که در بالا ذکر شد ، حتماً از یک حوله یا دستمال تمیز استفاده کنید تا ناحیه آسیب دیده را به آرامی خشک کنید
مرحله 5. استفاده از یک درمان جامع مانند سرکه را در نظر بگیرید
بیماریهای پوستی جزئی مانند فولیکولیت اهداف آسانی برای طیف گسترده ای از درمان های جامع یا "طبیعی" هستند. برخی از پزشکان به این نوع درمانها سوگند یاد می کنند ، اگرچه اغلب توسط نهادهای پزشکی پشتیبانی نمی شوند. اگر تصمیم دارید از یک درمان جامع استفاده کنید ، از عقل سلیم استفاده کنید-هیچ اقدامی انجام ندهید که ممکن است فولیکولیت شما را تشدید کند ، باکتری های اضافی را به منطقه آسیب دیده وارد کند یا از بهبودی جلوگیری کند. یک درمان جامع رایج شامل سرکه در زیر توضیح داده شده است (بسیاری دیگر را می توان با یک جستجوی ساده آنلاین پیدا کرد).
محلول دو قسمت آب گرم را به یک قسمت سرکه سفید بریزید و کاملاً مخلوط کنید. یک دستمال تمیز را در محلول سرکه خیس کرده ، بکشید و روی ناحیه آسیب دیده بمالید. کمپرس را به مدت 5-10 دقیقه در محل خود نگه دارید و پارچه را به صورت متناوب در محلول سرکه در صورت نیاز خیس کنید
روش 2 از 3: درمان فولیکولیت با گزینه های دارویی
مرحله 1. در موارد جدی با پزشک مشورت نکنید
معمولاً فولیکولیت چیزی جز یک تحریک جزئی (هر چند دردناک) نیست. با این حال ، مانند همه عفونت ها ، همیشه این احتمال وجود دارد که در صورت عدم کنترل ، تبدیل به چیزی جدی تر شود. اگر به نظر می رسد فولیکولیت شما به خودی خود بهبود نمی یابد یا علائم جدی تری مانند تب یا تورم و سوزش شدید در شما ظاهر می شود ، در اسرع وقت برای تعیین وقت پزشک اقدام کنید. بسیار بهتر از ایمن ماندن است-ویزیت به موقع پزشک به طور بالقوه می تواند در طولانی مدت در وقت و هزینه شما صرفه جویی کند.
- معمولاً مراجعه به پزشک "معمولی" (یعنی خانواده یا پزشک عمومی) خوب است. ممکن است بعداً شما را به متخصص پوست ارجاع دهد.
- همچنین اگر فولیکولیت شما گسترده است با پزشک مشورت کنید.
مرحله 2. از هیدروکورتیزون برای کاهش خارش و کاستن درد استفاده کنید
هیدروکورتیزون یک کرم موضعی است که سوزش پوست را درمان کرده و خارش را برطرف می کند. کرم 1٪ هیدروکورتیزون را 2 تا 5 بار در روز (یا در صورت نیاز) برای کاهش درد امتحان کنید. پماد را مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده بمالید ، آن را به آرامی با انگشتان خود یا یک اپلیکاتور تمیز بمالید. در صورت استفاده از دستها ، قبل از استفاده از پماد ، دستان خود را بشویید و خشک کنید تا از انتقال باکتری به داخل زخم جلوگیری شود.
توجه داشته باشید که اگرچه هیدروکورتیزون باعث تسکین درد و التهاب می شود ، اما به طور فعال با باکتری ها مبارزه نمی کند
مرحله 3. از داروهای مسکن/ضد التهاب بدون نسخه استفاده کنید
برای تسکین درد و التهاب ناشی از فولیکولیت ، ممکن است بخواهید از یکی از انواع داروهای بدون نسخه مناسب برای درمان این بیماری استفاده کنید. مسکن های ارزان قیمت و رایج مانند استامینوفن و آسپرین می توانند به کاهش موارد خفیف درد ناشی از فولیکولیت کمک کنند. داروهای کاهنده درد با عملکرد ضد التهابی مانند ایبوپروفن نیز انتخاب های بسیار خوبی هستند ، زیرا این داروها نه تنها به تسکین درد کمک می کنند ، بلکه التهاب ناشی از درد را نیز موقتا تسکین می دهند.
- نوجوانان و کودکان نباید آسپیرین را بدون تایید پزشک مصرف کنند.
- اگرچه اکثر مسکن های بدون نسخه در دوزهای کوچک بسیار بی خطر هستند ، اما استفاده زیاد یا طولانی مدت (بیش از 10 روز) گاهی اوقات می تواند منجر به بیماری های جدی مانند آسیب کبدی شود ، بنابراین همیشه دستورالعمل های استفاده ایمن همراه با داروهای خریداری شده را دنبال کنید.
مرحله 4. برای موارد جدی از آنتی بیوتیک استفاده کنید
برای موارد فولیکولیت که به نظافت و مراقبت از خانه پاسخ مناسبی نمی دهند ، ممکن است لازم باشد عفونت باکتریایی زمینه ای را با آنتی بیوتیک ها درمان کنیم. آنتی بیوتیک های موضعی در اکثر داروخانه ها و فروشگاه های مواد غذایی موجود است. با این حال ، آنتی بیوتیک های خوراکی قوی تر نیاز به تجویز پزشک دارند و معمولاً برای موارد شدید استفاده می شود.
مرحله 5. برای موارد ناشی از قارچ از ضد قارچ استفاده کنید
همانطور که در مقدمه ذکر شد ، برخی موارد فولیکولیت نه توسط باکتری ها بلکه توسط یک قارچ ایجاد می شود. در این موارد ، شما می خواهید از داروی ضد قارچ برای درمان بیماری خود استفاده کنید. ضد قارچ ها به دو صورت خوراکی و موضعی در دسترس هستند. همانند داروهای ضد باکتری ، ضد قارچ های خفیف اغلب بدون نسخه فروخته می شوند ، در حالی که داروهای قوی تر ممکن است نیاز به نسخه داشته باشند.
پزشک می تواند علت عفونت و درمان مناسب را تعیین کند
مرحله 6. جوش یا کربنکل را توسط متخصصان پزشکی تخلیه کنید
در موارد بسیار شدید ، فولیکولیت می تواند در نهایت باعث ایجاد تاول های دردناک و مملو از چرک و کاربونکل شود. در صورت ابتلا به این جوش ها به پزشک مراجعه کنید. در حالی که تخلیه این جوش ها روند بهبود را تسریع می کند و اسکار نهایی را کاهش می دهد ، شما نمی خواهید این کار را به تنهایی انجام دهید. تلاش برای تخلیه و تخلیه جوش بدون بهره مندی از یک محیط پزشکی استریل یک راه مطمئن برای ایجاد عفونت ثانویه است.
روش 3 از 3: اجتناب از رفتارهای ایجاد کننده فولیکولیت
مرحله 1. ناحیه را اصلاح نکنید
فوليكوليت اغلب در اثر تحريك ناشي از تراشيدن يا اصلاح كردن غير بهداشتي ايجاد مي شود. اگر فولیکولیت روی پوست زیر ریش یا ناحیه دیگری دارید که به طور مرتب آن را می تراشید ، از اصلاح آن ناحیه استراحت کنید. اصلاح مداوم می تواند ناحیه را تحریک کند و حتی بیماری را از یک تکه مو به قسمت دیگر منتقل کند.
اگر باید اصلاح کنید ، تا جایی که ممکن است تحریک را به حداقل برسانید. سعی کنید بجای تیغ دستی از تیغ برقی استفاده کنید و به جای دانه ، با دانه اصلاح کنید. هر بار که اصلاح می کنید از تمیز بودن تیغ خود اطمینان حاصل کنید
مرحله 2. منطقه را لمس نکنید
انگشتان دست و شایع ترین ناقل های باکتری ها هستند. این بدان معناست که آنها باکتری ها را حمل و انتقال می دهند مانند هواپیمایی که افراد را حمل می کند و منتقل می کند. اگرچه این ناحیه ممکن است خارش ، سوزش یا هوشمندی داشته باشد ، اما مهم است که در برابر تمایل به خارش یا انتخاب ناحیه آلوده مقاومت کنید. با ناحیه ای مانند یک منطقه ممنوعه رفتار کنید-قبل از لمس دستان خود را بشویید و فقط در صورت استفاده از صابون ، داروهای موضعی یا کمپرس سعی کنید آن را لمس کنید.
مرحله 3. لباس تنگ نپوشید
عمل مکانیکی پوشاندن لباس در طول روز به پوست می تواند باعث ایجاد ترک خوردگی و سوزش شود که به طور بالقوه می تواند منجر به عفونت شود. علاوه بر این ، عفونت پوستی می تواند در صورتی ایجاد شود که هرگونه لباس مانع از رسیدن هوا به پوست شود. اگر مستعد ابتلا به فولیکولیت هستید ، اطمینان حاصل کنید که لباس شما نرم و گشاد است تا هرگونه تحریک احتمالی را به حداقل برساند.
همچنین سعی کنید لباس های اطراف مناطق تحت تاثیر فولیکولیت خیس نشوند. لباس های مرطوب به احتمال زیاد به پوست می چسبند و خطر تحریک را افزایش می دهند. اگر عرق می کنید یا لباس های خود را خیس می کنید ، در اسرع وقت آنها را عوض کنید تا از عفونت جلوگیری شود
مرحله 4. پوست خود را در معرض مواد تحریک کننده قرار ندهید
پوست همه افراد متفاوت است-برخی از افراد مستعد جوش و جوش هستند ، در حالی که برخی دیگر مقاوم هستند. اگر فولیکولیت دارید (یا مستعد ابتلا به آن هستید) ، سعی کنید از تماس با موادی که می دانید باعث تحریک شما می شوند (به ویژه موادی که به آنها حساسیت دارید) خودداری کنید ، زیرا تحریک می تواند منجر به عفونت شود یا درمان را کنار بگذارد. روند عفونت موجود
به عنوان مثال ، ممکن است بخواهید از برخی لوازم آرایشی ، روغن ، لوسیون ، مالش و غیره اجتناب کنید
مرحله 5. در آبهای تصفیه نشده حمام نکنید یا شنا نکنید
فولیکولیت به دلیل عاملی "بثورات وان حمام گرم" نامیده می شود. شنا ، استحمام یا غرق شدن در استخر یا وان آب گرم که به طور نامناسب نگهداری می شود ، یک روش معمول برای دریافت عفونت فولیکولیت است. برخی از باکتری های عامل ایجاد کننده فولیکولیت ، مانند سودوموناس آئروژینوزا ، به راحتی از طریق آب کثیف منتقل می شوند. اگر مستعد ابتلا به فولیکولیت هستید ، باید مراقبت کنید تا به خود اجازه ندهید که با آب راکد و تصفیه نشده تماس پیدا کند.
مرحله 6: زیاد به کرمهای استروئیدی موضعی اعتماد نکنید
در صورت استفاده طولانی مدت از برخی درمان های دارویی ، می توانید خطر ابتلا به فولیکولیت را افزایش دهید. پمادهای موضعی استروئیدی مانند هیدروکورتیزون ، به ویژه ، می توانند در عفونت فولیکولیت نقش داشته باشند. به طور متناقض ، هیدروکورتیزون موضعی به خودی خود یک درمان رایج برای فولیکولیت خفیف است. اگر از هیدروکورتیزون برای درمان فولیکولیت خود استفاده می کنید ، در صورت عدم مشاهده بهبودی ، تعویق وقت پزشک را تعیین کنید و اتکای بیش از حد به کرم های استروئیدی می تواند باعث تشدید عفونت شود.
مرحله 7. اجازه ندهید زخم های موجود عفونی شوند
در صورت تحریک یا اجازه انتشار ، فولیکول های مو ممکن است ملتهب و عفونی شوند. بنابراین ، شما می خواهید اطمینان حاصل کنید که هرگونه عفونت پوستی را سریع و حرفه ای درمان می کنید. اجازه ندهید عفونت ها از دست شما خارج شوند-درمان آنها وقتی کوچک و موضعی هستند بسیار راحت تر از بعد از گسترش است.
