دوپامین لذت ، انگیزه و پاداش شیمیایی مغز است. بهبود حساسیت دوپامین می تواند تأثیرات عمیقی بر بسیاری از عملکردهای روزمره از جمله انگیزه ، حافظه ، رفتار ، شناخت ، توجه ، خواب ، خلق و خو ، یادگیری و فعالیت هایی مانند ورزش شدید داشته باشد. قبل از تلاش برای افزایش حساسیت گیرنده دوپامین ، مهم است که نحوه عملکرد دوپامین و روشهای م areثر را درک کنید.
مراحل
قسمت 1 از 2: یادگیری دوپامین
مرحله 1. درک کنید که دوپامین چیست
نزدیک به 86 میلیارد سلول عصبی در مغز وجود دارد. آنها از طریق انتقال دهنده های عصبی ، که مواد شیمیایی هستند که توسط سلول های عصبی آزاد می شوند ، با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. دوپامین با جنبه های زیادی از رفتار انسان از جمله لذت جویی ، انگیزه و اعتیاد مرتبط است.
- نقش مهمی در خلق و خو ، یادگیری ، خواب ، توجه ، حافظه ، حرکت و پیش بینی دارد. اختلال عملکرد دوپامین (متمایز از حساسیت زدایی) علت تعداد انگشت شماری از بیماری ها است که مهمترین آنها بیماری پارکینسون است که در اثر مرگ سلول های تولید کننده دوپامین ایجاد می شود.
- تعداد کمی از نورون ها دوپامین ایجاد می کنند ، و سلول های عصبی که در محدوده کمی از مغز یافت می شوند. چند سیستم خارج از سیستم عصبی مرکزی مانند کلیه ها ، لوزالمعده و سلول های ایمنی نیز از دوپامین استفاده می کنند. از آنجا که آزادانه از سد خونی مغزی محافظ مغز عبور نمی کند ، این دوپامین به صورت موضعی ایجاد می شود. دوپامین به طور معمول با ویژگی های شبیه به انسان مرتبط است ، با این حال در قلمرو حیوانات گسترده است و در برخی از گیاهان وجود دارد.
مرحله 2. بدانید دوپامین چه می کند
دوپامین "مولکول انگیزه" شما است. این باعث افزایش انگیزه ، تمرکز و تمرکز شما می شود. به شما این امکان را می دهد تا از قبل برنامه ریزی کرده و در برابر ضربه ها مقاومت کنید تا بتوانید به اهداف خود برسید. این به شما می گوید که "من این کار را کردم!" هنگامی که کارهایی را که انجام داده اید به انجام رسانید ، این کار را بالا می برید. این باعث می شود آبهای رقابتی شما جاری شود و هیجان تعقیب و گریز را در همه جنبه های زندگی - تجارت ، ورزش و عشق - ایجاد کند.
علاوه بر این ، دوپامین مسئول سیستم پاداش لذت شما است. این به شما امکان می دهد احساس لذت ، سعادت و حتی سرخوشی را تجربه کنید. حساسیت ضعیف به دوپامین می تواند شما را متمرکز ، بی انگیزه ، بی حال و حتی افسرده کند. دوپامین برای انگیزش آنقدر مهم است که موش های آزمایشگاهی بیش از حد تحریک شده انگیزه ای برای غذا خوردن ندارند. نگران کننده این است که با گیرنده های حساس نشده دوپامین ، آنها حتی اگر غذا به راحتی در دسترس باشد ، گرسنگی را انتخاب می کنند
مرحله 3. درک کنید که حساسیت زدایی دوپامین چیست
حساسیت زدایی به تغییرات طولانی مدت شامل کاهش سیگنالینگ دوپامین و گیرنده های D2 اشاره دارد. پاسخ بی حسی بی حس شده یا حساسیت زدایی ، احتمالاً بهترین تغییر مغز است که اعتیاد یا رفتارهای اعتیاد آور ایجاد می کند. ویژگی اصلی فیزیولوژیکی حساسیت زدایی مدار پاداش کاهش سیگنالینگ دوپامین است. حساسیت زدایی توسط عوامل متعددی ایجاد می شود ، از جمله:
- 1: کاهش گیرنده های دوپامین (D2). کمتر گیرنده D2 به معنی حساسیت کمتر به دوپامین موجود است ، که باعث می شود فرد نسبت به لذتی که معمولاً در تجربیات یافت می شود حساسیت کمتری داشته باشد.
- 2: کاهش سطح پایه (مقوی) دوپامین. کاهش سطوح دوپامین باعث می شود فرد "گرسنه" برای فعالیتها و مواد مختلف برای افزایش دوپامین باشد.
- 3: در پاسخ به پاداش های معمولی ، دوپامین تار شده است. دوپامین به طور معمول در پاسخ به فعالیتهای مفید افزایش می یابد. هنگامی که اعتیاد شما معتبرترین منبع دوپامین است ، هوس هایی از شما تشویق می شود که از پورنو استفاده کنید.
- 4: کاهش گیرنده های CRF-1 ، که عملکرد آنها برای افزایش سطح دوپامین در جسم مخطط (بخشی از مغز) است.
- 5: از دست دادن پاداش ماده خاکستری ، که به معنی از بین رفتن دندریت ها است. این به اتصالات عصبی یا سیناپسهای کمتری ترجمه می شود. مطالعه ای در سال 2014 بر روی کاربران پورنو ، ماده خاکستری کمتر را با استفاده بیشتر از پورنو مرتبط کرد.
- 6: کاهش مواد مخدر یا گیرنده های مخدر.
- هر دو شماره 2 و 3 ممکن است شامل افزایش دینورفین که مانع دوپامین می شود و ضعیف شدن مسیرهای خاصی (گلوتامات) که پیام ها را به مدار پاداش منتقل می کند ، شود. به عبارت دیگر ، حساسیت زدایی نسبتاً پیچیده است و چیزهای زیادی برای یادگیری باقی مانده است.
مرحله 4. علائم حساسیت پایین دوپامین را بیاموزید
اگر حساسیت دوپامین پایینی دارید ، شادی کمی برای زندگی خواهید داشت. انرژی و انگیزه شما کم است و اغلب برای گذراندن روز به کافئین ، شکر یا سایر محرک ها تکیه خواهید کرد. سطوح پایین دوپامین یا حساسیت نیز می تواند به صورت اختلالات روانی خاصی از جمله افسردگی ، اختلال نقص توجه (ADD) ، اختلال دوقطبی و انواع اعتیاد ظاهر شود. در اینجا لیستی از رایج ترین علائم حساسیت زدایی دوپامین آمده است:
- کمبود انگیزه
- خستگی
- بی تفاوتی
- به تعویق انداختن
- ناتوانی در احساس لذت
- میل جنسی پایین
- ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران
- مشکلات خواب
- نوسانات خلقی
- ناامیدی
- از دست دادن حافظه
- ناتوانی در تمرکز
- ناتوانی در انجام وظایف
- درگیر شدن در رفتارهای خود مخرب ، به ویژه اعتیاد
مرحله 5. با کاهش حساسیت دوپامین آشنا شوید
علت حساسیت زدایی چیست؟ خیلی بیشتر از یک چیز خوب. دوپامین جایی است که همه چیز شروع می شود. اگر دوپامین برای مدت طولانی بیش از حد زیاد باشد منجر به از دست دادن حساسیت سلول های عصبی می شود. اگر کسی همچنان فریاد می زند ، شما گوش های خود را می پوشانید. هنگامی که سلول های عصبی ارسال کننده دوپامین دوپامین را پمپاژ می کنند ، سلول های عصبی دریافت کننده با کاهش گیرنده های دوپامین (D2) "گوش" آنها را می پوشانند.
- فرآیند حساسیت زدایی می تواند به سرعت آغاز شود ، حتی با پاداش های به اصطلاح "طبیعی" مانند غذاهای ناخواسته. سرعت وقوع آن بستگی به شدت استفاده و آسیب پذیری مغز دارد.
- مقدار بسیار زیاد توسط تغییرات مغزی تعیین می شود - نه با رفتارهای ظاهری ، مانند میزان مصرف مواد مخدر ، کالری مصرف شده یا زمان صرف شده برای تماشای پورنو. هیچ دو نفر شبیه هم نیستند.
- سطوح غیر عادی بالای دوپامین برای ایجاد حساسیت زدایی ضروری نیست. سیگار کشیدن درصد بیشتری از مصرف کنندگان را نسبت به کوکائین جذب می کند ، اگرچه کوکائین انفجار عصبی شیمیایی بیشتری را ایجاد می کند. بسیاری از ضربه های کوچک دوپامین می تواند مغز را دقیق تر از ضربه های کمتر و شدیدتر تمرین دهد.
- همچنین سطح دوپامین برای افزایش حساسیت زدایی نیاز به افزایش مداوم ندارد. پرخوری و چاق شدن را با کشیدن سیگار مقایسه کنید. هر دو باعث کاهش گیرنده های دوپامین می شوند ، اما زمان بسیار کمتری نسبت به پف کردن غذا صرف می شود.
- مکانیسم های اصلی اشباع طبیعی ممکن است یک عامل کلیدی در چگونگی ایجاد حساسیت زدایی تقویت کننده های طبیعی باشد. پرخوری و کاربران پورن شدید سیگنال های "توقف" را نادیده می گیرند ، یا به عبارت دقیق تر مغز معتاد آنها دیگر "رضایت" را تجربه نمی کند ، بنابراین آنها همچنان مصرف می کنند.
مرحله 6. درک افزایش حساسیت گیرنده دوپامین به چه معناست
وقتی می گوییم یک غذا ، مکمل یا فعالیت باعث افزایش دوپامین می شود ، به نظر می رسد دوپامین بیشتری در حال تولید است. این اغلب اتفاق می افتد ، اما نه همیشه. گاهی اوقات میزان دوپامین تغییر نکرده است ، اما بهتر است از آن استفاده شود. آنچه واقعاً در حال وقوع است می تواند یکی یا چند مورد از موارد زیر باشد:
- دوپامین بیشتری در حال تولید است
- سرعت تجزیه دوپامین در حال کند شدن است
- دوپامین بیشتری در حال گردش مجدد است
- گیرنده های دوپامین بیشتری ایجاد می شود
- گیرنده های دوپامین موجود بهتر کار می کنند
مرحله 7. نحوه افزایش حساسیت به دوپامین را بیاموزید
با دادن زمان به مغز خود برای تنظیم مجدد منابع طبیعی لذت ، می توانید به طور م brainثری مغز خود را "راه اندازی مجدد" کرده و به دوپامین حساس تر کنید. این در افزایش انگیزه ، انگیزه ، شادی و انرژی ظاهر می شود.
شما باید حداقل تا 30 روز از فعالیت های افزایش دوپامین (دوپامینرژیک) اجتناب کنید تا به مغز اجازه دهید تا خود را کاملاً حساس کند. پس از آن ، می توانید حساسیت دوپامین خود را با دنبال کردن علایق و فعالیت هایی که پاداش های سالم تری را ارائه می دهند ، حفظ کنید
قسمت 2 از 2: اقدام کردن
مرحله 1. آنچه را که می خورید در نظر بگیرید
اگر می خواهید حساسیت دوپامین را افزایش دهید ، غذاهایی وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنید. غذاهای بی ارزش مانند چیپس سیب زمینی ، آب نبات و کلوچه ممکن است به شما احساس خوشحالی لحظه ای بدهند ، اما برای سلامتی یا مغز شما چندان مفید نیستند. غذاهای ناخواسته ، آب نبات و دسرها را که منابع فرآوری شده و غنی از کالری هستند ، از بین ببرید که مغز شما را در پمپاژ مقدار زیادی دوپامین هک می کند.
خوردن مقدار زیادی چربی اشباع نیز حساسیت گیرنده دوپامین را کاهش می دهد. مشخص شده است که شکر باعث افزایش دوپامین می شود ، اما این افزایش موقت و ناسالم است که بیشتر شبیه مواد مخدر است تا غذا و در نهایت به حساسیت زدایی کمک می کند. و به جای آن به شیرین کننده های مصنوعی دست نزنید. شیرین کننده هایی مانند آسپارتام حتی می توانند سطح سروتونین مغز را کاهش دهند ، یک انتقال دهنده عصبی مهم دیگر
مرحله 2. زمان تلویزیون را محدود کنید
طبق برخی مطالعات ، به طور متوسط آمریکایی ها تقریباً پنج ساعت تلویزیون در روز تماشا می کنند. که معادل 35 ساعت در هفته و تقریبا دو ماه در سال است. اگرچه برخی از افراد برای استراحت از تلویزیون استفاده می کنند ، اما به راحتی می تواند تبدیل به یک وقت گیر و یک اعتیاد شود. این منبع بسیاری از محتوای بدیع است که برای جذب شما و تماشای شما طراحی شده است.
برای ترک تماشای تلویزیون ، باید به تدریج میزان تماشای تلویزیون را کاهش دهید ، تماشای تلویزیون خود را به طور کامل قطع کنید یا زمان تماشای تلویزیون را با فعالیتهای دیگر جایگزین کنید
مرحله 3. استفاده متوسط از اینترنت
اعتیاد به اینترنت یک مشکل شایع است که افراد زیادی را تحت تأثیر قرار می دهد. تحقیقات روانشناختی روند رو به رشدی از رفتارهای اعتیادآور آنلاین را مشاهده می کند ، به طوری که شرکت کنندگان انواع مشابهی از اعتیاد مانند قمار یا خرید اجباری را تجربه می کنند. از آنجا که منبع قدرتمندی از محتوای بدیع و هیجان انگیز است ، می خواهید مدت زمان صرف شده در اینترنت را محدود کنید. وقتی از اینترنت استفاده می کنید ، حواس پرتی ها را از بین ببرید و از صرف زمان زیاد در سایت هایی که نیازی به حضور در آنها ندارید ، اجتناب کنید. از اینترنت دور شوید و سلامت روانی و اجتماعی خود را ارتقا دهید.
مرحله 4. نوشابه های گازدار را کنار بگذارید
در اینجا چیزی است که در مورد دفعه بعد که هوس یک چیز شیرین می کنید ، باید به آن فکر کنید: این می تواند بیش از یک دندان شیرین باشد - این می تواند یک خارش اعتیاد آور باشد که برای خراشیدن التماس می کند. اسکن های مغزی تأیید کرده اند که مصرف متناوب قند مانند برخی از داروها بر مغز تأثیر می گذارد. شکر-هر چقدر هم که باشد-معیارهای یک ماده سوء مصرف را برآورده می کند و ممکن است برای کسانی که به آن افراط می کنند اعتیاد آور باشد. این امر با تأثیر بر شیمی سیستم لیمبیک ، بخشی از مغز که با کنترل احساسات مرتبط است ، انجام می شود.
دسترسی متناوب به قند همچنین می تواند منجر به تغییرات رفتاری و عصبی شیمیایی شود که شبیه به آثار سوء مصرف مواد است
مرحله 5. از خودارضایی و پورنوگرافی خودداری کنید
این یک جنبه کلیدی برای تنظیم مجدد مسیرهای دوپامین است. تسلط بر این امر به سایر قسمت های زندگی شما نیز سرایت می کند. پورنوگرافی و تصاویر واضح مقدار زیادی دوپامین آزاد می کند. همراه با خودارضایی ، این یکی از شدیدترین محرک هایی است که می توانید با آن روبرو شوید. این باعث می شود که سایر موارد در مقایسه بسیار مبهم به نظر برسند. غذا ، اهداف و زنان/مردان واقعی دیگر هیجان انگیز نیستند. اکثر مردم نمی توانند حتی برای یک هفته بدون خودارضایی و پورنوگرافی کنار بیایند. با حذف این دو منبع مصنوعی دوپامین از زندگی ، مغز شما بسیار سود می برد.
مرحله 6. مصرف مواد مخدر را متوقف کنید
بسیاری از مواد ممکن است مورد سوء استفاده قرار گیرند ، و اگر مکرراً از مواد تفریحی (قانونی یا غیرقانونی) استفاده می کنید ، ممکن است انگیزه خود را از حد معمول کمتر کنید. داروها می توانند سطح دوپامین را با کاهش میزان جذب دوپامین یا افزایش میزان آزادسازی دوپامین افزایش دهند. داروها آنقدر قوی و محرک هستند که می توانند سطح دوپامین را به بیش از 1200 درصد از سطح اولیه خود افزایش دهند.
داشتن اعتیاد به مواد مخدر می تواند این احساس را در شما ایجاد کند که گویی هیچ امیدی برای بهبودی وجود ندارد. اما مهم نیست که چقدر بد اتفاق افتاده است ، می توانید اعتیاد خود را با پشتکار و حوصله برطرف کنید. با تعریف دلایل ترک خود شروع کنید ، زیرا این امر به شما کمک می کند تا در تمام مراحل قوی بمانید. سپس یک برنامه خوب تهیه کنید و از گروه های حمایتی و مشاوران برای مقابله با خروج و ایجاد زندگی بدون مواد مخدر کمک بگیرید
مرحله 7. بازی های ویدئویی را متوقف کنید
بازی های ویدئویی شما را فریب می دهند و فکر می کنید کارها را به پایان می رسانید و می توانند بسیار با ارزش و اعتیادآور باشند. غلبه بر بازی های ویدئویی یک عادت بسیار سخت است ، اما فاصله گرفتن از آنها به مغز شما یک استراحت بسیار ضروری می دهد.
مرحله 8. الکل مصرف نکنید
الکل بر روی گیرنده های انتقال دهنده های عصبی GABA ، گلوتامات و دوپامین اثر می کند. فعالیت الکل در سایتهای GABA و گلوتامات منجر به اثرات فیزیولوژیکی مرتبط با نوشیدن ، مانند کند شدن حرکت و گفتار می شود. اما افراد فقط برای اثرات GABA و گلوتامات الکل نمی نوشند. فعالیت الکل در محل دوپامین در مرکز پاداش مغز ، احساسات لذت بخشی را ایجاد می کند که در وهله اول بسیاری از افراد را به نوشیدن مشوق می کند. میزان مصرف الکل را کاهش دهید و از مزایای ذهنی متانت برخوردار شوید.
مرحله 9. عادات خرید خود را تعدیل کنید
برای برخی افراد ، خرید وسایلی که در واقع به آنها نیازی ندارید بسیار وسوسه انگیز است. عجله و هیجانی که خریدن چیزهای جدید ایجاد می کند ، مقاومت در برابر آن بسیار دشوار است. اگر کنترل عادات خرید خود را از دست داده اید ، بهتر است فقط مقدار کمی پول نقد حمل کرده و استفاده از همه کارت های اعتباری را متوقف کنید. اوقات فراغت خود را در خارج از منزل بگذرانید و به جای خرید چیزهای جدیدی یاد بگیرید.
مرحله 10. استفاده از رسانه های اجتماعی را محدود کنید
رسانه های اجتماعی می توانند زندگی شما را افزایش دهند و به شما اجازه دهند با دوستان قدیمی خود ارتباط برقرار کرده و لحظات مهم زندگی خود را به اشتراک بگذارید. با این حال ، اگر به درستی مدیریت نشود ، می تواند به یک اعتیاد تبدیل شود که می تواند زمان شما را از بین ببرد و بر کار و روابط شما تأثیر بگذارد.
مشخص شده است که استفاده از رسانه های اجتماعی با افزایش دوپامین همراه است. دوپامین توسط غیرقابل پیش بینی بودن ، با اطلاعات کوچک و نشانه های پاداش ، که همه ویژگی استفاده از رسانه های اجتماعی هستند ، تحریک می شود. انتشار دوپامین در طول شبکه های اجتماعی آنلاین باعث می شود افراد نتوانند در برابر این فعالیت مقاومت کنند
مرحله 11. از موسیقی زیاد استفاده نکنید
موسیقی می تواند طیف وسیعی از احساسات و افکار را برانگیزد و می تواند تغییرات زیادی در خلق و خو و انرژی ایجاد کند. می توان از آن به عنوان ابزاری برای الهام ، بهره وری یا تقویت روحیه استفاده کرد. با همه مزایایی که موسیقی می تواند ارائه دهد ، جای تعجب نیست که موسیقی از قابلیت استفاده بیش از حد برخوردار باشد. با تعداد تقریباً بی پایان آهنگ ها ، فراموش می شود که چقدر زمان را صرف گوش دادن می کنید. استفاده از موسیقی مزمن می تواند به طور بالقوه بر حساسیت دوپامین شما در طول زمان تأثیر بگذارد. حتی اگر معتاد نیستید ، کاهش زمان گوش دادن به موسیقی می تواند به تعادل مجدد احساسات شما کمک کرده و به مغز شما بیاموزد که بدون کمک موسیقی احساسات را تجربه کند.
مرحله 12. تماشای YouTube را کاهش دهید
الگوریتم YouTube برای کشف علایق شما از طریق سابقه مشاهده شما طراحی شده است و فیلم هایی را نمایش می دهد که پیش بینی می کند از آنها لذت خواهید برد. این سایت به گونه ای طراحی شده است که تا حد امکان قابل پیمایش باشد ، بنابراین کلیک از یک ویدیو به ویدیوی دیگر را آسان می کند. در مجموع ، این یک پلت فرم سرگرمی است که دارای پتانسیل بسیار اعتیادآور است. بهتر است تماشای YouTube خود را تا حد ممکن کاهش دهید ، اما اگر قصد دارید در آینده از سایت استفاده کنید ، از ویدیو به ویدیو کلیک نکنید و سعی کنید فقط ویدیوهایی را که در ابتدا قصد تماشای آنها را داشتید ، تماشا کنید.
مرحله 13. مصرف کافئین را محدود کنید
کافئین می تواند به ما در بیداری و هوشیاری بیشتر کمک کند ، اما نوشیدن زیاد بیش از حد برای سلامتی و مغز شما مضر است. کافئین انرژی غیرطبیعی ایجاد می کند و در صورت استفاده نادرست ، می تواند گیرنده های دوپامین و آدنوزین (انتقال دهنده عصبی که در بیداری نقش دارد) را حساس کند. ترک کافئین برای تنظیم مجدد بدن و ذهن و دور شدن از اوج و پایین کافئین کار دشواری است ، اما اکثر مردم فواید زندگی بدون کافئین را به سرعت احساس می کنند.
- کافئین یک دارو است و مانند هر دارویی ، برای رهایی از این مواد ، باید به برنامه عمل خود متعهد باشید و آماده علائم ترک و کاهش شدید سطح انرژی خود باشید.
- محدود کردن مصرف کافئین توسط محققان و متخصصان پزشکی به عنوان روشی م toثر برای افزایش حساسیت به دوپامین مطرح شده است.
- مصرف بیش از حد کافئین باعث افزایش غلظت دوپامین در سیناپس های مغز شما می شود که چندان بی شباهت به کوکائین نیست.
مرحله 14. به طور کلی از فعالیتهای بیش از حد و مصنوعی دوپامینرژیک خودداری کنید
در واقع مقالات متعددی در اینترنت وجود دارد که رواقیسم را به عنوان یک شیوه زندگی تأیید می کند. هر چیزی مصنوعی که بتواند شخصی را بیش از حد "خوشحال" کند ، اگر به مدت طولانی مورد سوء استفاده قرار گیرد ، او را بی حس می کند. به منظور حفظ هموستاز (تعادل) ، هنگامی که مقدار اضافی دوپامین آزاد می شود ، گیرنده های دوپامین کاهش می یابد ، بنابراین برای دستیابی به همان سطح شادی به دوپامین بیشتری نیاز است. از این رو ، وجود افسرده می شود و ما در نهایت فاقد انگیزه لازم برای زندگی روزمره خود هستیم.
- تحقیقات همچنین نشان داده است که تأخیر در ارضاء سریع منجر به افزایش سطح پایه دوپامین در بلند مدت می شود ، اگرچه تسلیم شدن ممکن است به طور موقت سطح را افزایش دهد.
- یک شیوه زندگی لذت طلبانه تنها به تغذیه و تشویق یک پرتگاه سیری ناپذیر ختم می شود.
- برای ایجاد حساسیت در گیرنده های دوپامین ، ایجاد تعادل بین رواقیسم و تسلیم شدن در برابر خواسته های گاه و بیگاه کلید است. استراحت کردن و اجازه دادن به سطح طبیعی دوپامین در مغز با پرهیز از "رفع سریع" نیز کمک می کند.
- ورزش کردن ، انجام کارهایی که باید انجام دهید (کار/مطالعه) و اجازه دادن به خود این باور که نیازی به پاداش خارجی برای هر کاری ندارید ، بدون فراموش کردن پذیرایی از خود با دسر گاه به گاه ، به ورزش می انجامد.
- بسیاری از چیزها در زندگی وجود دارد که ما آنها را بدیهی می دانیم و به آنها معتاد هستیم ، حتی بدون اینکه بدانیم. بودن در شخصی که شایسته احترام شماست ، معنادارتر از کسب لذت کوتاه مدت به طور نامحدود است ، اما بدون این که خود را ناامید کنید.
مرحله 15. علائق و سرگرمی های سالم را جایگزین راه حل های سریع کنید
اگر منابع رضایت و لذت طبیعی را در زندگی خود ایجاد نکنید ، ناگزیر به رفتارها و فعالیتهای فوراً دلپذیر کشانده خواهید شد. سرگرمی ها به شما امکان می دهند علایق خارج از حوزه کاری خود را کشف کنید. آنها به شما اجازه می دهند خلاق باشید و انواع چیزهای جدید را امتحان کنید. با ساختن زندگی خود بر اساس منابع معنادار لذت (تأخیر در لذت) به جای منابع خالی (لذت فوری) ، می توانید کیفیت زندگی خود را تا حد زیادی افزایش دهید.
