اگر بعد از تولد نوزاد احساس اضطراب ، تحریک پذیری ، عصبانیت یا ناراحتی می کنید ، ممکن است چیزی بیشتر از بلوز کودک باشد. افسردگی پس از زایمان (PPD) می تواند باعث شود که از همسر ، خانواده و حتی نوزاد خود جدا شوید. برای مشاوره با پزشک یا متخصص سلامت روان صحبت کنید. آنها می توانند از نظرسنجی های بالینی برای تشخیص شما استفاده کنند. حتی اگر تشخیصی ندارید ، در این مدت با خانواده و دوستان تماس بگیرید. لازم نیست تنها باشید با حمایت و درمان ، می توانید دوباره تعادل خود را پیدا کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: بررسی علائم PPD
مرحله 1. نوسانات خلقی و قسمت های احساسی را دنبال کنید
نوسانات خلقی در PPD شایع است. برای کمک به پزشک در تشخیص ، هر روز یک مجله تهیه کنید. احساسات و احساسات خود را در قسمت های مختلف روز بنویسید. به طور خاص ، مراقب موارد زیر باشید:
- موارد وحشت زدگی
- اضطراب
- عصبانیت یا ضربه زدن به عزیزان
- تحریک پذیری
- ترس بی دلیل یا بدون دلیل
- قسمت های گریه
- غم شدید
- احساسات غرق شده یا ناامید کننده
مرحله 2. اگر احساس می کنید نسبت به شریک ، نوزاد یا دوستان خود بی علاقه هستید ، فکر کنید
خروج از روابط علامت اصلی PPD است. ممکن است علاقه خود را به معاشرت از دست بدهید یا در ارتباط با کودک خود کوتاهی کنید. رابطه شما با شریک زندگی شما نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.
اگر از وضعیت روابط خود مطمئن نیستید ، از دوستان ، خانواده و شریک خود نظر آنها را بخواهید. آنها ممکن است بتوانند به علائمی اشاره کنند که شما متوجه آنها نشده اید
مرحله 3. مراقب الگوهای نامنظم خواب و غذا باشید
افسردگی پس از زایمان می تواند باعث از دست دادن خواب یا قطع غذا شود. در نتیجه ممکن است احساس خستگی بیشتری نسبت به حالت عادی یا ضعف جسمانی داشته باشید. سعی کنید میزان خواب و غذا خوردن خود را با استفاده از یک برنامه یا همان مجله ای که برای خلق و خوی خود استفاده می کنید ، پیگیری کنید.
- برنامه هایی برای پیگیری الگوهای خواب و غذا خوردن شما شامل MyFitnessPal یا Fitbit است.
- خواب کافی به عنوان یک والد جدید ممکن است سخت باشد. اگر PPD دارید ، ممکن است خواب شما نیز بیقراری داشته باشد یا با احساس خستگی از خواب بیدار شوید.
مرحله 4. مدت زمانی را که علائم را تجربه کرده اید تعیین کنید
طبیعی است که برخی از زنان در چند روز اول پس از تولد احساس عاطفی یا ناراحتی کنند. به این میگن بچه بلوز. این ممکن است 1 یا 2 هفته پس از تولد بگذرد. اگر علائم شما بیش از این طول کشید ، با این حال کمک بگیرید.
- اگر احساس می کنید به شدت تحت فشار قرار گرفته اید یا ناراحت هستید ، حتی درست بعد از تولد نوزاد ، مشکلی نیست که از خانواده ، دوستان ، پزشکان یا درمانگر کمک بخواهید. اگرچه ممکن است برای گفتن این که PPD دارید خیلی زود باشد ، اما دستیابی به آن می تواند به شما در مقابله با استرس بچه دار شدن کمک کند.
- علائم PPD می تواند تا یک سال پس از بچه دار شدن ظاهر شود.
مرحله 5. اگر به فکر خودکشی هستید ، با پزشک یا خط تماس بحران تماس بگیرید
اگر افکار خودکشی دارید ، فوراً برای کمک تماس بگیرید. یک پزشک ، درمانگر یا خط تلفن خودکشی می تواند مشاوره و کمک را برای گذراندن این دوره دشوار ارائه دهد.
- در ایالات متحده و کانادا ، با خط تلفن ملی پیشگیری از خودکشی به شماره 1-800-273-TALK (1-800-273-8255) تماس بگیرید.
- در انگلستان و ایرلند با سامریایی ها با شماره 116 123 تماس بگیرید.
- در استرالیا ، با Lifeline Australia با شماره 13 11 14 تماس بگیرید.
مرحله 6. در صورت داشتن توهم یا پارانویا ، فوراً کمک بگیرید
اینها همه علائم روان پریشی پس از زایمان هستند. علاوه بر توهمات ، ممکن است به آسیب رساندن به کودک خود نیز فکر کنید. این یک مسئله جدی است که باید فوراً درمان شود. برای مشاوره بیشتر با پزشک تماس بگیرید.
قسمت 2 از 3: تشخیص PPD
مرحله 1. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید
پرسیدن نظر پزشک از پزشک هیچ وقت ضرری ندارد. دفعه بعد که به پزشک OB/GYN یا پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه می کنید ، به آنها بگویید که اخیراً چه احساسی داشته اید. حتماً مجلات یا یادداشت هایی را که نگه داشته اید همراه داشته باشید.
- اگر قبلاً ویزیت بعد از زایمان را با پزشک خود برنامه ریزی کرده اید ، این قرار ملاقات مناسب است تا در مورد نگرانی های خود با آنها صحبت کنید.
- در حالی که آنجا هستید ، برای مراجعه به درمانگر سلامت روان درخواست کنید. در حالی که پزشک شما ممکن است بتواند شما را با PPD تشخیص دهد ، یک متخصص بهداشت روانی می تواند مشاوره ارائه دهد.
مرحله 2. برای مشاوره و درمان با یک متخصص بهداشت روانی تماس بگیرید
یک روانشناس یا درمانگر می تواند با ارائه مشاوره به شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید و در صورت لزوم به شما در ارتباط با نوزاد خود کمک کند. پزشک می تواند شما را به درمانگر ارجاع دهد.
در مورد نوسانات خلقی اخیر ، دعوا با شریک خود یا افکار خودکشی به درمانگر بگویید. به آنها اجازه دهید هر مجله ای را که نگه داشته اید ببینند
مرحله 3. مقیاس افسردگی پس از زایمان ادینبورگ را در نظر بگیرید
این پرسشنامه می تواند به تشخیص میزان احتمال ابتلا به PPD کمک کند. به 10 سوال صادقانه پاسخ دهید. پزشک یا درمانگر شما در نمره گذاری به شما کمک می کند. نمره 13 یا بالاتر به این معنی است که احتمالاً نوعی افسردگی دارید.
- اگر نمره شما کمتر از 13 است اما همچنان احساس افسردگی ، اضطراب ، گوشه گیری یا خودکشی می کنید ، باز هم باید به یک متخصص بهداشت روان مراجعه کنید.
- پزشک یا درمانگر شما ممکن است این مقیاس را به شما بدهند. از طرف دیگر ، می توانید آن را خودتان پر کرده و به قرار ملاقات ببرید.
مرحله 4. اندازه گیری پریشانی پس از زایمان را پر کنید
به جای یا علاوه بر مقیاس ادینبورگ ، ممکن است معیار پریشانی پس از زایمان را از پزشک یا درمانگر خود دریافت کنید. این نظرسنجی 10 س chancesالی شانس شما برای داشتن PPD را تجزیه و تحلیل می کند. با توجه به احساسی که در هفته گذشته داشتید به س questionsالات پاسخ دهید.
در صورت تمایل می توانید قبل از مراجعه به پزشک این پرسشنامه را تهیه کنید. شما باید نتایج خود را به پزشک خود نشان دهید تا بتواند آن را تجزیه و تحلیل کند. می توانید آن را در اینجا پیدا کنید:
قسمت 3 از 3: درمان PPD
مرحله 1. در جلسات درمانی منظم شرکت کنید
مشاوره بهترین راه برای مقابله با PPD است. درمانگر شما حتی ممکن است درمان رفتاری شناختی را توصیه کند ، که به شما یاد می دهد چگونه نوسانات خلقی خود را کنترل و تغییر مسیر دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر با متخصص سلامت روان خود صحبت کنید.
مرحله 2. در مورد داروهای PPD خود با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنید
در برخی موارد ، PPD تنها با مشاوره قابل مدیریت است. با این حال ، شما همچنین ممکن است به داروهای ضد افسردگی یا درمان هورمونی برای کمک به احساس بهتر خود نیاز داشته باشید. با پزشک یا درمانگر خود مشورت کنید تا ببینید آیا این داروها برای شما مناسب هستند یا خیر.
- داروهای ضدافسردگی به عنوان قرص روزانه مصرف می شوند. در بیشتر موارد ، شما همراه با مشاوره از داروهای ضد افسردگی استفاده می کنید.
- در حالی که کمتر رایج است ، درمان جایگزینی استروژن ممکن است علاوه بر داروهای ضد افسردگی شما استفاده شود. این داروها ممکن است به صورت قرص ، وصله یا تزریق مصرف شوند. در صورت شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید تا اطمینان حاصل شود که این دارو به کودک شما آسیبی نمی رساند.
مرحله 3. کمی برای خود وقت بگذارید
در مورد اختصاص روزمره برای مراقبت از خود احساس گناه نکنید. چرت بزنید یا حمام کنید. اگر می توانید ، حداقل یک بار در روز از خانه خارج شوید. قدم بزنید ، کارها را انجام دهید یا از خانه یکی از دوستان خود دیدن کنید. در صورت امکان کودک را همراه خود ببرید یا از شریک خود بخواهید که از او مراقبت کند.
مرحله 4. از خانواده و دوستان خود کمک بخواهید
مهم این است که در این مدت از پشتیبانی برخوردار باشید. به دوستان و خانواده خود بگویید که چه چیزی را پشت سر می گذارید. اگر از صحبت کردن در مورد آن ناراحت هستید ، فقط چند نفر از عزیزان خود را برای اعتماد انتخاب کنید. از آنها بپرسید که آیا آنها مایل به گوش دادن به شما در هنگام مشکل هستند.
از گفتگو با مردم در مورد افسردگی پس از زایمان نترسید. به دوستان و خانواده خود اطلاع دهید که چه زمانی احساس ناراحتی می کنید یا در روز خاصی به کمک بیشتری نیاز دارید
مرحله 5. در مورد رابطه خود با شریک خود صحبت کنید
با شریک خود مشورت کنید تا ببینید اوضاع چطور است. در مورد احساسات ، نوسانات خلقی و مشکلات خود صحبت باز کنید. اطمینان حاصل کنید که شریک زندگی شما می داند که برای حمایت به چه چیزی نیاز دارید.
- از شریک زندگی خود بپرسید که آیا او می تواند به مراقبت بیشتر از نوزاد کمک کند در حالی که شما سعی می کنید زمانی برای کنار آمدن با او پیدا کنید. ممکن است از آنها بخواهید که تغذیه شبانه را انجام دهند ، هنگام چرت زدن نوزاد را زیر نظر داشته باشند یا به نوبت پوشک انجام دهند.
- اگر شریک زندگی شما نیز مشکل دارد ، توصیه کنید که خود به درمانگر یا پزشک مراجعه کند.
مرحله 6. اگر فکر می کنید رابطه شما در رنج است ، به درمان زوج بروید
اگر شما و همسرتان در حال تلاش برای سازگاری با موانع والدین هستید ، درمان زوج می تواند به شما کمک کند. درمانگر با هر دوی شما همکاری می کند تا رابطه خود را تقویت کند.
اگر در حال حاضر به یک درمانگر مراجعه می کنید ، می تواند شما را به درمانگر زن و شوهر ارجاع دهد. ممکن است برخی حاضر باشند شما را به عنوان یک زوج ببینند
مرحله 7. به گروه پشتیبانی والدین جدید یا دیگران با PPD بپیوندید
به عنوان یک والد جدید ، مهم است که از حمایت برخوردار باشید. یک گروه پشتیبانی به شما شبکه ای از افراد را می دهد که تجربه مشابهی را تجربه می کنند. ممکن است گروهی که برای والدین جدید ساخته شده است مفید باشد یا ممکن است بخواهید گروهی را مخصوص افراد مبتلا به PPD جستجو کنید.
- به دنبال گروه های حمایتی در مراکز اجتماعی ، مراکز زایمان ، کتابخانه های عمومی و عبادتگاه ها باشید.
- اگر می خواهید با افراد مبتلا به افسردگی یا افسردگی پس از زایمان ارتباط برقرار کنید ، از درمانگر خود بپرسید که آیا گروه محلی وجود دارد یا خیر. اینها ممکن است در بیمارستان ، کتابخانه عمومی یا مرکز اجتماعی ملاقات کنند.
نکات
- به خود یادآوری کنید که PPD شما را والد بدی نمی کند. بسیاری از افراد پس از بچه دار شدن مجدد PPD را تجربه خواهند کرد.
- PPD فقط به زنان محدود نمی شود. مردان نیز می توانند آن را تجربه کنند.
- داشتن سابقه خانوادگی افسردگی پس از زایمان می تواند خطر ابتلا به آن را افزایش دهد. از اعضای نزدیک خانواده ، مانند والدین و/یا خواهر و برادرهای خود بپرسید که آیا پس از بچه دار شدن دچار افسردگی پس از زایمان شده اند.
