کبد شما - اندام بزرگ و شکلی شکل در بالای شکم راست شما - کلید عملکرد سالم بدن شما است. کبد خون شما را تمیز و تصفیه می کند و از شر مواد شیمیایی مضر ساخته شده توسط بدن شما که وارد جریان خون می شوند خلاص می شود. علاوه بر این ، کبد صفرا می سازد ، که به شما در تجزیه چربی از غذا کمک می کند و همچنین قند (گلوکز) را ذخیره می کند ، که می تواند به شما انرژی مورد نیاز را افزایش دهد. بزرگ شدن کبد ، که به آن هپاتومگالی نیز می گویند ، خود یک بیماری نیست ، بلکه علامت یک بیماری زمینه ای مانند الکلیسم ، عفونت ویروسی (هپاتیت) ، اختلال متابولیک ، سرطان ، سنگ کیسه صفرا و برخی مشکلات قلبی است. برای تعیین اینکه آیا کبد شما بزرگ شده است ، باید علائم و نشانه ها را بشناسید ، یک تشخیص حرفه ای بگیرید و از عوامل خطر آگاه باشید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناخت علائم و نشانه ها
مرحله 1. از علائم زردی مطلع باشید
زردی رنگدانه زرد رنگ پوست ، مخاط و سفیدی چشم است که در اثر بیلی روبین اضافی در جریان خون ایجاد می شود. بیلی روبین یک رنگدانه زرد مایل به نارنجی است که در صفراوی کبد یافت می شود. از آنجا که یک کبد سالم معمولاً بیلی روبین اضافی را از بین می برد ، وجود آن نشان دهنده یک مشکل کبدی است.
- علائم زردی علاوه بر رنگدانه های زرد رنگ در پوست و سفیدی چشم ، ممکن است شامل خستگی ، درد شکم ، کاهش وزن ، استفراغ ، تب ، مدفوع کم رنگ و ادرار تیره باشد.
- علائم زردی معمولاً در صورت اختلال جدی کبد وجود دارد و بهتر است در صورت مواجهه با آن بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
مرحله 2. به دنبال تورم شکم (اتساع) یا درد باشید
تورم شکم ، اگر باردار نیستید ، معمولاً نشان دهنده تجمع چربی ، مایع یا مدفوع ، یا وجود تومور ، کیست ، فیبروم یا بزرگ شدن دیگر اندامی مانند کبد یا طحال است. در برخی موارد شدید ، شما در واقع می توانید هشت ماهه باردار به نظر برسید ، حتی اگر اینطور نباشید. بسیاری از علل تورم شکم نشان دهنده یک بیماری زمینه ای است که پزشک باید آن را بررسی کند.
- اگر تجمع مایع باشد ، به آن آسیت گفته می شود و از علائم شایع بزرگ شدن کبد است.
- این تورم شکمی اغلب منجر به کاهش اشتها می شود زیرا شما بیش از حد برای غذا خوردن "سیر" هستید. این علامت "سیری اولیه" نامیده می شود. همچنین ممکن است به دلیل تورم اصلا اشتها نداشته باشید.
- همچنین ممکن است تورم در پاها را تجربه کنید.
- درد شکم ، به ویژه در سمت راست بالای شکم ، ممکن است نشانه بزرگ شدن کبد باشد ، به خصوص اگر علائم دیگری نیز داشته باشید.
مرحله 3. علائم کلی را که می تواند نشان دهنده بزرگ شدن کبد باشد ، بشناسید
تب ، از دست دادن اشتها ، حالت تهوع ، استفراغ ، درد در قسمت بالا سمت راست شکم و کاهش وزن از جمله علائمی است که مختص بزرگ شدن کبد نیست ، اما در صورت شدید و طولانی مدت می تواند نشانه بیماری کبد و بزرگ شدن آن باشد. یا غیر منتظره
- کمبود اشتها یا عدم تمایل به خوردن می تواند با اتساع شکم همراه باشد ، همانطور که در بالا ذکر شد. همچنین می تواند علامتی از بیماری کیسه صفرا باشد زیرا ممکن است مبتلایان تمایلی به خوردن نداشته باشند ، زیرا خوردن محرک درد است. کمبود اشتها همچنین ممکن است با سرطان و هپاتیت همراه باشد.
- پزشکان معمولاً کاهش وزن قابل توجه را بیش از 10 of از وزن بدن شما تعریف می کنند. اگر در تلاش برای کاهش وزن نیستید و متوجه کاهش وزن شده اید ، باید با پزشک خود تماس بگیرید.
- تب نشانگر التهاب در بدن است. از آنجا که بزرگ شدن کبد می تواند به دلیل عفونی مانند هپاتیت باشد ، تشخیص و درمان تب هنگام بروز آن بسیار مهم است.
- مدفوع غیرمعمول رنگ پریده ، خاکستری روشن یا حتی سفید ممکن است نشانه مشکلات کبدی باشد.
مرحله 4. به دنبال خستگی باشید
وقتی خستگی را تجربه می کنید ، پس از کمی تلاش فقط احساس خستگی می کنید. این می تواند زمانی رخ دهد که ذخیره مواد مغذی کبد آسیب ببیند و بدن از مواد مغذی خود به عنوان منبع انرژی جایگزین تخلیه کند.
خستگی می تواند نشان دهنده وجود مشکل کبدی باشد و تورم می تواند یک علامت همراه باشد. هپاتیت ویروسی و سرطان هر دو می توانند باعث خستگی شوند
مرحله 5. به افزایش خارش توجه کنید
هنگامی که کبد دچار اختلال می شود ، ممکن است خارش (خارش پوست) را تجربه کنید که ممکن است موضعی یا عمومی باشد. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که مجاری صفراوی کبد مسدود می شوند. در نتیجه ، نمک های صفراوی که در جریان خون شما دفع شده اند خود را در پوست شما رسوب کرده و باعث ایجاد احساس خارش می شوند.
ممکن است وسوسه شوید که خارش را درمان کنید ، اما اگر مشکوک به مشکل کبدی هستید ، ابتدا باید به پزشک خود مراجعه کنید
مرحله 6. آنژیوم عنکبوت را بشناسید
آنژیوم عنکبوت ، که تلانژکتازی عنکبوت یا خال خالی عنکبوت نیز نامیده می شود ، رگ های خونی گشاد شده ای هستند که از نقطه قرمز مرکزی پخش شده و شبیه تار عنکبوت هستند. این رگها اغلب در صورت ، گردن ، دستها و نیمه بالای سینه ایجاد می شوند و نشانه کلاسیک بیماری کبدی و هپاتیت هستند.
- یک خال خال عنکبوتی معمولاً به تنهایی باعث نگرانی نمی شود. با این حال ، اگر سایر علائم یا علائم بهداشتی مانند بی حالی ، خستگی ، نفخ یا علائم زردی را نشان می دهید ، باید به پزشک خود مراجعه کنید زیرا این ممکن است نشانه ای از مشکلات کبدی باشد. علاوه بر این ، اگر چندین خوشه خال عنکبوتی دارید ، باید به پزشک خود نیز مراجعه کنید زیرا این نشان می دهد مشکلی در کبد شما وجود دارد.
- اندازه آنژیوم های عنکبوتی می تواند تا 5 میلی متر قطر داشته باشد.
- اگر با انگشتان خود فشار متوسطی وارد کنید ، رنگ قرمز آنها برای چند ثانیه از بین می رود و سفید می شوند (سفید می شود) زیرا خون به بیرون تخلیه می شود.
قسمت 2 از 3: تشخیص پزشکی
مرحله 1. با ارائه دهنده خدمات درمانی اولیه خود قرار ملاقات بگذارید
در ابتدای قرار ملاقات ، پزشک می خواهد سابقه پزشکی کامل را با شما انجام دهد. مهم این است که با ارائه دهنده خود صادق باشید و صادق باشید تا بتوانند بهترین برنامه درمانی را برای شما ایجاد کنند.
- توجه داشته باشید که برخی از سوالات پزشک شما کاملاً شخصی است و مربوط به مصرف مواد ، مصرف الکل و شرکای جنسی است. با این حال ، پاسخ های شما برای تشخیص شما بسیار مهم است. شفاف باشید و حقیقت را بگویید.
- در مورد هرگونه دارو یا مکمل هایی که مصرف می کنید ، از جمله ویتامین ها و داروهای گیاهی ، به پزشک خود اطلاع دهید.
مرحله 2. معاینه فیزیکی انجام دهید
معاینه بالینی اولین قدم برای تشخیص بزرگ شدن کبد است. اگر شما قبلاً این علائم را به عنوان علائم گزارش نکرده اید ، پزشک شما با بررسی پوست شما از نظر زردی و آنژیوم عنکبوتی شروع می کند. سپس ممکن است با احساس معده با دست ، کبد شما را معاینه کند.
بسته به علت زمینه ای ، کبد بزرگ شده ممکن است نامنظم ، نرم یا سفت باشد ، با یا بدون توده. این نوع آزمایش می تواند اندازه و بافت کبد را برای ارزیابی میزان بزرگ شدن کبد تعیین کند. پزشک از دو روش معاینه فیزیکی استفاده می کند: آزمایش کوبه ای و آزمایش لمس
مرحله 3. از پرکاشن برای ارزیابی وضعیت کبد خود استفاده کنید
پرکاشن روشی است برای اندازه کبد و اطمینان از اینکه کبد از مرزهای حاشیه ساحلی راست (قفسه سینه) ، که سد محافظ کبد است ، فراتر نمی رود. با تجزیه و تحلیل صداهایی که تولید می کنند ، اندام های داخلی شما را کاوش می کند. پزشک شما این آزمایش را با ضربه زدن روی سطح بدن شما و گوش دادن به صدای حاصله انجام می دهد. اگر آنها صدای کسل کننده ای را بشنوند که بیش از 1 اینچ (2.5 سانتی متر) در زیر قفسه سینه شما کشیده شود ، ممکن است کبد شما بزرگ شود. توجه داشته باشید که اگر دچار اتساع شکم هستید ، این آزمایش دقیق نخواهد بود و احتمالاً باید سونوگرافی شکمی انجام دهید.
- اگر راست دست باشد ، پزشک شما دست چپ خود را روی قفسه سینه شما قرار می دهد و انگشت وسط آنها را محکم به دیوار قفسه سینه فشار می دهد. با استفاده از انگشت وسط دست راست خود ، آنها به نقطه وسط انگشت وسط چپ خود ضربه می زنند. حرکت قابل توجه باید از مچ دست باشد (درست مانند نواختن پیانو).
- با شروع از زیر سینه ، کوبه ای باید به صدای طبل تمپان منجر شود. این به این دلیل است که ریه شما در آنجا قرار دارد و پر از هوا است.
- پزشک شما به آرامی در یک خط مستقیم که روی کبد قرار دارد حرکت می کند و زمانی که صدای طبل تمپان به حالت "تپش" در می آید ، گوش می دهد. این نشان می دهد که پزشک شما در حال حاضر بیش از حد کبد است. آنها همچنان به انتهای قفسه سینه شما نزدیک می شوند و به آن توجه زیادی می کنند تا ببینند آیا همچنان صدای "تپش" را می شنوند و تا کجا. هنگامی که "صدای تپش" به ترکیبی از صداهای روده ای (گاز و غرغره) تبدیل می شود ، پزشک متوقف می شود.
- پزشک چند سانتیمتر زیر ، در صورت وجود ، کبد ، از قفسه سینه را شمارش خواهد کرد. این معمولاً نشانه بیماری است ، زیرا قفسه سینه ما برای محافظت از اندام های داخلی مهم ما مانند کبد و طحال در نظر گرفته شده است. (اگر شما ریه های بیش از حد متورم دارید اما در غیر این صورت سالم هستید ، پزشک شما ممکن است لبه کبد را احساس کند.)
مرحله 4. برای تعیین شکل و قوام کبد ، لمس را امتحان کنید
پزشک همچنین از لمس برای تعیین اینکه آیا کبد شما بزرگ شده است یا خیر استفاده می کند. لمس کردن ، مانند سازهای کوبه ای ، از لمس و فشار ناشی از دست ها استفاده می کند.
- اگر پزشک شما راست دست است ، این کار را با قرار دادن دست چپ خود در زیر سمت راست انجام می دهید. هنگامی که پزشک سعی می کند کبد را بین دستان خود "گیر کند" ، باید یک نفس بزرگ بکشید و به آرامی بیرون دهید. آنها با نوک انگشتان خود کبد را بین لبه آن و قسمت پایینی قفسه سینه احساس می کنند و به دنبال جزئیات مهم مانند شکل ، قوام ، بافت سطح ، حساسیت و وضوح حاشیه هستند.
- پزشک احساس بافت خشن ، نامنظم یا ندولار و همچنین اینکه آیا کبد قوام سفت یا محکمی دارد را احساس می کند. آنها همچنین از شما می پرسند که آیا با فشار دادن آنها حساسیت نشان می دهید.
مرحله 5. آزمایش خون انجام دهید
پزشک شما احتمالاً می خواهد از خون شما نمونه ای بگیرد تا عملکرد و سلامت کبد شما ارزیابی شود. آزمایش خون معمولاً برای شناسایی احتمال وجود عفونت ویروسی مانند هپاتیت استفاده می شود.
نمونه خون میزان آنزیم کبد شما را نشان می دهد و در نتیجه اطلاعات مهمی در مورد سلامت و عملکرد کبد شما ارائه می دهد. سایر آزمایشات خون نیز ممکن است مناسب باشد ، از جمله شمارش کامل سلول های خونی ، غربالگری ویروس هپاتیت ، الاستوگرافی و آزمایش لخته شدن خون. این آزمایشات اخیر به ویژه برای ارزیابی عملکرد کبد مفید است زیرا کبد مسئول ایجاد پروتئین های دخیل در لخته شدن خون است
مرحله 6. آزمایش تصویربرداری را انجام دهید
آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی ، توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) اغلب برای تأیید تشخیص و ارزیابی آناتومی کبد و بافتهای اطراف آن توصیه می شود. این آزمایشات می تواند اطلاعات خاصی را در اختیار پزشک قرار دهد و سپس می تواند وضعیت کبد شما را آگاهانه ارزیابی کند.
- سونوگرافی شکم - در این آزمایش ، هنگامی که یک کاوشگر دستی روی شکم حرکت می کند ، دراز می کشید. این کاوشگر امواج صوتی با فرکانس بالا ساطع می کند که از اعضای بدن خارج می شوند و توسط رایانه دریافت می شوند ، که این امواج صوتی را به تصویری از اندام های داخلی شکم شما تبدیل می کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما به شما می گوید که چگونه برای آزمایش آماده شوید ، اما در اکثر موارد ، شما قرار نیست قبل از آزمایش غذا بخورید یا بنوشید.
- سی تی اسکن شکم-در سی تی اسکن ، اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی در ناحیه شکم شما گرفته می شود. شما باید روی یک میز باریک که داخل دستگاه CT قرار می گیرد دراز بکشید و با گرفتن عکس های اشعه ایکس و چرخش به دور خود ثابت بمانید. اینها به تصاویر در رایانه ترجمه می شوند. پزشک به شما می گوید که چگونه برای این معاینه آماده شوید. از آنجا که این آزمایش گاهی شامل رنگ خاصی به نام کنتراست است که در بدن شما قرار می گیرد (چه از طریق IV و چه به صورت خوراکی) ، ممکن است نتوانید از قبل غذا یا نوشیدنی بخورید.
- اسکن شکم MRI - در این آزمایش از آهن ربا و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر از ناحیه داخلی شکم به جای تابش (اشعه ایکس) استفاده می شود. شما باید روی یک میز باریک که به یک اسکنر بزرگ شبیه تونل کشیده شده دراز بکشید. برای شفافیت بیشتر اندام های شما در اسکن ها ، آزمایش ممکن است نیاز به رنگ داشته باشد ، چیزی که پزشک شما قبلاً با شما در مورد آن صحبت می کند. مانند سایر آزمایشات ، ممکن است از شما خواسته شود قبل از آزمایش غذا نخورید و ننوشید.
مرحله 7. تحت کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپی (ERCP) قرار بگیرید
این محدوده ای است که به دنبال مشکلات در مجاری صفراوی است ، لوله هایی که صفرا را از کبد به کیسه صفرا و روده کوچک منتقل می کند.
- در این آزمایش ، یک خط IV در بازوی شما قرار می گیرد و چیزی به شما داده می شود که شما را آرام کند. سپس ، پزشک شما آندوسکوپ را از طریق دهان و مری و معده وارد می کند تا به روده کوچک (نزدیکترین قسمت به معده) برسد. آنها یک کاتتر را از طریق آندوسکوپ عبور داده و آن را در مجاری صفراوی متصل به لوزالمعده و کیسه صفرا قرار می دهند. سپس ، آنها رنگ را به مجاری تزریق می کنند ، که به پزشک کمک می کند تا مناطق مشکل را با وضوح بیشتری مشاهده کند. سپس اشعه ایکس گرفته می شود.
- این آزمایش معمولاً از آزمایشات تصویربرداری شامل سونوگرافی ، سی تی اسکن یا اسکن MRI پیروی می کند.
- مانند بسیاری از آزمایش های دیگر ذکر شده ، پزشک روش انجام این کار را توضیح می دهد و به شما می گوید که چه انتظاری دارید. شما باید رضایت خود را برای ERCP ارائه دهید و چهار ساعت قبل از آزمایش از خوردن و آشامیدن خودداری کنید.
- ERCP می تواند گزینه خوبی باشد زیرا پزشک شما نیز می تواند از آن برای تسهیل درمان استفاده کند. به عنوان مثال ، اگر سنگ یا انسداد دیگری در مجاری صفراوی وجود داشته باشد ، پزشک می تواند آنها را در حین انجام ERCP برطرف کند.
مرحله 8. به بررسی بیوپسی کبد بپردازید
به عنوان یک قاعده کلی ، بزرگ شدن کبد و هرگونه بیماری یا بیماری کبدی را می توان از طریق سابقه پزشکی ، معاینه فیزیکی ، آزمایش خون و در نهایت آزمایش های تصویربرداری با موفقیت تشخیص داد. با این حال ، بیوپسی می تواند در شرایط خاصی توصیه شود ، به ویژه اگر تشخیص نامشخص باشد یا مشکوک به سرطان باشد.
این روش شامل قرار دادن یک سوزن بلند و نازک در کبد برای جمع آوری نمونه بافت کبد است و معمولاً توسط متخصص کبد (متخصص گوارش یا کبد) انجام می شود. از آنجا که این آزمایش تهاجمی است ، شما تحت بی حسی موضعی یا عمومی قرار می گیرید. سپس نمونه برای آزمایش بیشتر به آزمایشگاه ارسال می شود ، به ویژه برای بررسی اینکه آیا سلول های سرطانی وجود دارد یا خیر
مرحله 9. الاستوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRE) تهیه کنید
یک تکنیک تصویربرداری نسبتاً جدید ، الاستوگرافی رزونانس مغناطیسی ، تصویر MRI را با امواج صوتی ترکیب می کند تا یک نقشه بصری (الاستوگراف) برای ارزیابی سفتی بافت های بدن ، در این مورد از کبد ، ایجاد کند. سخت شدن کبد یکی از علائم بیماری مزمن کبدی است و چیزی که MRE می تواند تشخیص دهد. این آزمایش غیرتهاجمی است و می تواند جایگزینی برای نمونه برداری از کبد باشد.
الاستوگرافی رزونانس مغناطیسی یک فناوری جدید است اما به سرعت در حال توسعه است. در حال حاضر این دارو فقط در چند مرکز پزشکی ارائه می شود اما در حال افزایش است. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا این گزینه برای شما مناسب است یا خیر
قسمت 3 از 3: آگاهی از عوامل خطر
مرحله 1. تعیین خطر ناشی از هپاتیت
هپاتیت A ، B و C باعث التهاب کبد می شود و می تواند منجر به بزرگ شدن همراه با لبه صاف و لطیف کبد شود. اگر هپاتیت دارید ، در معرض خطر بزرگ شدن کبد هستید.
آسیب به کبد ناشی از خون و سلولهای ایمنی است که کبد را در تلاش برای مبارزه با عفونت هپاتیت سیل می کنند
مرحله 2. در نظر بگیرید که آیا نارسایی قلبی سمت راست دارید یا خیر
خون می تواند در نتیجه پمپاژ ناکارآمد قلب در کبد تجمع یابد ، بنابراین نارسایی قلبی می تواند باعث بزرگ شدن کبد شود ، با لبه کبد صاف و لطیف. در اصل ، چون قلب کار خود را انجام نمی دهد ، خون به کبد برمی گردد.
اگر فکر می کنید ممکن است مشکلات قلبی داشته باشید با پزشک خود مشورت کنید
مرحله 3. خطر سیروز را بشناسید
سیروز یک بیماری مزمن است که منجر به افزایش تراکم کبد در نتیجه فیبروز (تولید بیش از حد بافت اسکار) می شود. سیروز معمولاً نتیجه انتخاب شیوه زندگی است که بر کبد تأثیر منفی می گذارد. سوء مصرف الکل ، به ویژه ، می تواند مستقیماً باعث سیروز شود.
سیروز ممکن است بزرگ شدن یا کوچک شدن را ایجاد کند ، اما اغلب با بزرگ شدن همراه است
مرحله 4. هر گونه شرایط ژنتیکی یا متابولیک را در نظر بگیرید
افرادی که دارای شرایط ژنتیکی یا متابولیکی خاصی هستند ، مانند بیماری ویلسون و بیماری گوچر ، نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری برای بزرگ شدن کبد باشند.
مرحله 5. خطر ابتلا به سرطان را درک کنید
افراد مبتلا به سرطان ممکن است به دلیل گسترش سرطان (متاستاز) در کبد بزرگ شوند. اگر به سرطان مبتلا شده اید ، به ویژه سرطان یک اندام نزدیک کبد ، شما در معرض خطر بزرگ شدن کبد هستید.
مرحله 6. در مصرف زیاد الکل احتیاط کنید
مصرف مداوم یا بیش از حد الکل بیش از چند نوشیدنی در هفته می تواند به کبد آسیب برساند و بازسازی کبد را مختل کند. هر دو می توانند آسیب های عملکردی و ساختاری جبران ناپذیری را به کبد وارد کنند.
- با از دست دادن عملکرد کبد در اثر مصرف الکل ، به دلیل کاهش ظرفیت تخلیه می تواند بزرگ و متورم شود. اگر بیش از حد الکل مصرف کنید ممکن است در کبد خود رسوب چربی ایجاد کنید.
- موسسه ملی سوء مصرف الکل و الکلیسم نوشیدن "معتدل" را اینگونه تعریف می کند که بیش از یک نوشیدنی در روز برای زنان و بیش از دو نوشیدنی در روز برای مردان توصیه نمی شود.
مرحله 7. مصرف دارو را در نظر بگیرید
بسیاری از داروهای بدون نسخه در صورت استفاده طولانی مدت یا استفاده بیش از دوز توصیه شده می توانند به کبد شما آسیب برسانند. بیشترین داروهای سمی کبد شامل داروهای ضد بارداری خوراکی ، استروئیدهای آنابولیک ، دیکلوفناک ، آمیودارون و استاتین ها و سایر داروها هستند.
- اگر از داروهای طولانی مدت استفاده می کنید ، باید مرتباً معاینه شوید و توصیه های پزشک خود را از نزدیک دنبال کنید.
- استامینوفن (تیلنول) ، به ویژه در صورت مصرف بیش از حد ، یک علت شایع نارسایی کبد است و می تواند باعث بزرگ شدن کبد شود. اگر استامینوفن با الکل مخلوط شود این خطر بیشتر است.
- توجه داشته باشید که برخی مکمل های گیاهی مانند کوهوش سیاه ، ma huang و دارواش نیز می توانند احتمال آسیب کبدی را افزایش دهند.
مرحله 8. میزان مصرف غذاهای چرب را زیر نظر داشته باشید
مصرف منظم غذاهای چرب ، از جمله سیب زمینی سرخ کرده ، همبرگر یا هر نوع غذای ناخواسته دیگر ، می تواند منجر به تجمع چربی در کبد شود ، که کبد چرب نامیده می شود. ممکن است مجموعه ای از چربی ایجاد شود که در نهایت سلول های کبد را از بین می برد.
- کبد آسیب دیده شما مختل می شود و ممکن است به دلیل کاهش توانایی در پردازش خون و سموم و تجمع چربی متورم شود.
- همچنین آگاه باشید که اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به بیماری های کبدی را افزایش می دهد. این که آیا فرد دارای اضافه وزن یا چاقی است با استفاده از شاخص توده بدن (BMI) ، شاخص چربی بدن تعیین می شود. BMI وزن فرد بر حسب کیلوگرم (کیلوگرم) تقسیم بر مربع قد فرد بر متر (متر) است. BMI 29-29.9 اضافه وزن در نظر گرفته می شود ، در حالی که BMI بیشتر از 30 چاق محسوب می شود.
نکات
- از آنجا که مصرف الکل یک عامل خطر بزرگ برای بسیاری از بیماریهای کبدی است ، ترک نوشیدن می تواند به هرگونه آسیب احتمالی کمک کند.
- اگر نگران بزرگ شدن کبد هستید یا قبل از هرگونه تغییر در رژیم غذایی یا شیوه زندگی خود ، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که برای شما بی خطر است.
