اغلب اوقات ممکن است دوست/همکار خود را در حال گریه یا ناراحتی بیابید. ممکن است بخواهید به کسی کمک کنید که گریه می کند اما نمی داند از کجا شروع کند. مهمترین قسمت این است که نشان دهید به آن اهمیت می دهید. هر کمکی که می توانید بکنید و از نیازهای آنها حمایت کنید. چند سوال بپرسید تا مطمئن شوید که احساس امنیت می کنند یا در صورت نیاز به چیزی ارزیابی کنید. به طور کلی ، با وقت خود سخاوتمند باشید و به آنها اجازه دهید در مورد آنچه در ذهن دارند صحبت کنند. با این حال ، آنها را تحت فشار قرار ندهید تا با شما صحبت کنند.
مراحل
قسمت 1 از 3: مفید بودن
مرحله 1. در کنار آنها باشید
اغلب کارهای کمی وجود دارد که می توانید انجام دهید یا می گویید که واقعاً مفید یا مفید است. کلمات تسلی دهنده ضعیفی هستند. در بسیاری از موارد ، قسمت مهم فقط حضور در آنجا است. حضور فیزیکی و زمان شما اغلب در مواقع دشوار مورد استقبال قرار می گیرد. سعی کنید وقت خود را بگذارید.
با آن شخص بمانید و به او اطلاع دهید که در کنار او هستید و از او حمایت می کنید. نیازی نیست زیاد صحبت کنید ، فقط حضور شما کافی است ، به خصوص اگر شخص احساس کند برای او کسی وجود ندارد
مرحله 2. مطمئن شوید که آنها احساس امنیت می کنند
معمولاً مردم از گریه کردن در مقابل دیگران می ترسند زیرا جامعه گریه را به عنوان ضعف قضاوت می کند. اگر فرد در مکان عمومی شروع به گریه می کند ، پیشنهاد دهید به مکان خصوصی تری بروید. این می تواند به هرگونه خجالت و احساس خجالت آنها کمک کند. به حمام ، ماشین یا اتاق خالی بروید. بودن در مکان خصوصی می تواند به آنها کمک کند احساس امنیت کنند و بتوانند در هر احساسی که احساس می کنند کار کنند.
- اگر آنها ناراحت کننده به نظر می رسند ، بپرسید: "آیا دوست دارید جایی خصوصی تر بروید؟" شما می توانید آنها را به غرفه حمام ، ماشین ، اتاق خصوصی ، هر جا ببرید ، اما نه در مکانی که ده ها نفر دیگر در آنجا باشند.
- اگر هنوز جوان هستید (مدرسه یا دانشگاه) ، آن شخص را به جایی نبرید که قرار نیست مانند یک کلاس درس که هیچ کس در آنجا درس نمی خواند ، آنجا بروید. همچنین مطمئن شوید که می توانید راه خروج خود را پیدا کنید. نمی خواهی به مشکل برسی!
مرحله 3. دستمال کاغذی ارائه دهید
اگر دستمال کاغذی دارید یا می دانید از کجا باید آن را تهیه کنید ، پیشنهاد دهید که یکی از آنها را بگیرید. گریه منجر به خیس شدن صورت و بینی خیس می شود و ارائه دستمال کاغذی نشانه این است که می خواهید کمک کنید. اگر هیچ بافتی در این نزدیکی وجود ندارد ، پیشنهاد دهید که برای آنها بافت تهیه کنید.
- می توانید بگویید ، "آیا دوست دارید من یک دستمال کاغذی برای شما تهیه کنم؟"
- گاهی اوقات ، دستمال کاغذی نشان می دهد که می خواهید فوراً گریه خود را متوقف کنند. مراقب باشید که چگونه ممکن است اقدامات شما درک شود ، به ویژه هنگامی که فرد بسیار ناراحت است یا با مرگ یا جدایی سروکار دارد.
قسمت 2 از 3: حمایت از نیازهای آنها
مرحله 1. اجازه دهید آنها گریه کنند
هیچ وقت مفید نیست که به کسی بگویید گریه اش را کنار بگذارد یا اینکه هر چیزی که برای آن گریه می کند ارزش اشک ریختن ندارد. گریه باعث می شود فرد احساس بهتری داشته باشد. احساسات هنگام تخلیه بهتر از ذخیره شدن در داخل هستند زیرا احساسات انباشته شده منجر به بیماری های روانی مانند افسردگی می شود. اگر کسی گریه می کند ، بگذار گریه کند. هرگز حرف هایی مانند "گریه نکن" یا "این چیز کوچکی است ، چرا گریه می کنی" را نگویید. آنها یک لحظه آسیب پذیر را با شما به اشتراک می گذارند ، بنابراین به آنها اجازه دهید آنچه را که باید بیان شود بیان کنند بدون اینکه به آنها بگویند چه احساسی دارند.
ممکن است در کنار کسی که گریه می کند احساس ناراحتی یا ناراحتی کنید. به یاد داشته باشید که وظیفه شما ارائه پشتیبانی به نحوی است که برای آنها مفید باشد و تمرکز در نهایت بر شما نیست
مرحله 2. از آنچه آنها نیاز دارند بپرسید
آنها ممکن است بخواهند شما بمانید و گوش دهید یا ممکن است کمی وقت و زمان تنهایی بخواهند. تصور نکنید که می دانید آنها چه می خواهند زیرا شما نمی دانید. پرسیدن خواسته ها و نیازهای آنها ، طرف مقابل را تحت کنترل خود قرار می دهد و به شما این فرصت را می دهد که بشنوید و پاسخ دهید. هر چه می خواهند یا نیاز دارند ، به آنچه می گویند احترام بگذارید.
- بپرسید "چه کمکی می توانم بکنم؟" یا "چگونه می توانم از شما حمایت کنم؟"
- اگر از شما خواستند که بروید ، بروید. از گفتن جمله هایی مانند "اما شما به من احتیاج دارم که کمک کنم!" خودداری کنید ، بلکه فقط بگویید "بسیار خوب ، اما اگر به چیزی احتیاج دارید ، با من تماس بگیرید یا پیام دهید". مردم گاهی به فضا احتیاج دارند.
مرحله 3. به آنها زمان بدهید
نباید احساس کنید که عجله دارید یا باید کاری انجام دهید. بخشی از حمایت کننده بودن این است که آنجا باشید و وقت خود را برای شخص اختصاص دهید. اگر برای آرامش آنها آنجا هستید ، به آنها زمان لازم را بدهید. حضور شما به تنهایی می تواند آرامش بخش باشد ، بنابراین ماندن و اطمینان از اینکه آنها می توانند روز خود را ادامه دهند یا از کمک های بیشتری استفاده کنند می تواند بیشترین نیاز را داشته باشد.
چند لحظه متوقف نشوید و به روز خود ادامه دهید. با آنها بمانید و به آنها اطلاع دهید که در صورت نیاز به شما خواهید ماند. حتی اگر کار زیادی برای انجام دادن دارید ، دادن چند دقیقه اضافی ضرری نخواهد داشت
مرحله 4. اگر می خواهید کمی محبت کنید
اگر می دانید دوست شما دوست دارد بغل کند ، او را در آغوش بگیرید. با این حال ، اگر آنها تمایل بیشتری به حفظ جسم دارند ، ممکن است بخواهید به پشت آنها ضربه بزنید یا شاید اصلا آنها را لمس نکنید. اگر به یک غریبه کمک می کنید ، بهتر است بپرسید آیا او تماس فیزیکی می خواهد. اگر شک دارید ، بپرسید آیا آنها دوست دارند بغل کنند یا شما او را در آغوش بگیرید. اگر آنها لمس فیزیکی نمی خواهند ، این کار را نکنید.
بپرسید "اگر تو را در آغوش بگیرم فکر کن"؟ دوستان یا خانواده شما ممکن است بیشتر از افراد غریبه تمایل به تماس فیزیکی داشته باشند ، بنابراین اطمینان حاصل کنید که شخص را بیشتر ناراحت نمی کنید
قسمت 3 از 3: صحبت در مورد تجربه آنها
مرحله 1. اجازه ندهید که آنها برای صحبت کردن تحت فشار باشند
ممکن است فرد شوکه شده باشد یا مایل به صحبت نباشد. اگر به نظر نمی رسد یا مایل به باز شدن نیستند ، آن را مجبور نکنید. آنها همیشه نمی خواهند مشکلات خود را به اشتراک بگذارند ، به خصوص اگر شما خیلی با آنها نزدیک نیستید. اگر برای یافتن چیزی برای گفتن دچار مشکل شده اید ، احساس نکنید که باید حرف عمیقی بزنید. فقط بودن و گفتن (یا دلالت بر) "من اینجا هستم تا از شما حمایت کنم" اغلب کافی است.
- ممکن است کسی را دلداری دهید که هرگز به شما نمی گوید که چه چیزی او را ناراحت می کند. اشکالی نداره
- فقط می توانید بگویید: "صحبت در مورد یک مشکل باعث می شود احساس بهتری داشته باشید. اگر می خواهید صحبت کنید ، من اینجا با شما هستم."
- قضاوت نکنید یا رفتار نکنید.
مرحله 2. از نزدیک گوش دهید
مهارت های شنیداری خود را تقویت کنید و مایل باشید که توجه کامل خود را به آنها نشان دهید. اگر از آنها می پرسید چه مشکلی دارد و آنها پاسخ نمی دهند ، س keepال خود را ادامه ندهید. هر چه می گویند بپذیرید و بر گوش دادن حمایتی تمرکز کنید. توجه کامل خود را به آنها معطوف کنید و به آنچه آنها می گویند و چگونه آنها می گویند توجه کنید.
با برقراری تماس چشمی و پاسخ بدون قضاوت ، گوش دادن خود را تقویت کنید
مرحله 3. تمرکز خود را بر روی آنها حفظ کنید
ممکن است فکر کنید که گفتن "من چنین چیزی را گذراندم" مفید خواهد بود و ارتباط را تقویت می کند ، اما در واقع ، این تمرکز را بر شما و نه آنها می گذارد. حتی بدتر ، ممکن است احساس کنید که احساسات آنها را کنار گذاشته اید. گفتگو درباره آنها را ادامه دهید. اگر آنها در مورد آنچه باعث گریه آنها می شود صحبت می کنند ، بگذارید آنها صحبت کنند و حرف آنها را قطع نکنید.
ممکن است واقعاً بخواهید با آنها ارتباط برقرار کنید یا در مورد موضوعی در زندگی خود صحبت کنید ، اما در برابر تمایل به این کار مقاومت کنید مگر اینکه آنها از شما بخواهند. وظیفه شما کمک و دلداری آنها است
مرحله 4. به سراغ ایجاد راه حل ها نروید
اگر فرد از موقعیتی گریه می کند و ناراحت است ، سعی نکنید بلافاصله مشکل را برای او حل کنید. برای شما مهمتر این است که کمتر صحبت کنید و بیشتر گوش دهید. ممکن است فرد حتی به اشتباه خود اشاره ای نکند و این اشکالی ندارد. وظیفه شما نیست که مشکلات آنها را حل کنید.
- گریه آنها راهی برای حل مشکل آنها نیست ، راهی برای بیان احساسات آنها است. بگذارید آنها بدون دخالت این کار را انجام دهند.
- اگر عموماً سعی کنید خودتان از گریه کردن خودداری کنید ، ممکن است این کار سخت باشد. به یاد داشته باشید ، گریه نشانه ضعف نیست.
مرحله 5. در صورت نیاز به حمایت بیشتر ، آنها را تشویق کنید تا به درمانگر مراجعه کنند
اگر این شخص بارها و بارها در کنار آمدن با احساسات خود دچار مشکل شده است ، ممکن است زمان مراجعه به درمانگر فرا رسیده باشد. مشکلات آنها ممکن است شما را تحت الشعاع قرار دهد یا ممکن است فکر کنید که آنچه آنها در حال گذراندن هستند ممکن است به بهترین وجه توسط یک درمانگر حل شود. در توصیه خود ملایم باشید ، اما به آنها اطلاع دهید که ممکن است ایده خوبی باشد.
