انسانها احساسات را از طریق زبان ، صدا (یا لحن) ، حالات صورت و زبان بدن بیان می کنند. زبان و فرهنگ می توانند بر نحوه ابراز احساسات افراد تأثیر بگذارند. با وجود این تفاوت ها ، همه انسان ها احساسات کلیدی خاصی را تجربه می کنند. توانایی شما در خواندن و پاسخ دادن به احساسات در دیگران به عنوان هوش هیجانی شناخته می شود. با توسعه هوش هیجانی خود ، می توانید آگاهی از احساسات را در خود و دیگران ارتقا دهید.
مراحل
روش 1 از 3: تجزیه و تحلیل احساسات در دیگران
مرحله 1. احساسات مثبت و منفی انسان را بشناسید
6 احساس جهانی وجود دارد: شادی ، تعجب ، عصبانیت ، ترس ، غم و انزجار. اینها به دو دسته تقسیم می شوند: احساسات مثبت (شادی ، تعجب) و احساسات منفی (عصبانیت ، ترس ، ناراحتی ، انزجار). برای شناسایی این موارد در دیگران ، باید بدانید که آنها با چه نوع اعمال و رفتارهایی مرتبط هستند. این شامل:
- احساسات مثبت باعث کاهش استرس ، بهبود خلق و خو و افزایش حافظه و آگاهی ما می شود. به عنوان مثال: شادی ، شگفتی ، همدردی ، مهربانی ، عشق ، شجاعت ، اعتماد به نفس ، الهام ، تسکین و غیره.
- احساسات منفی استرس را افزایش می دهد ، به ما اجازه می دهد تهدیدها را بشناسیم و با شرایط چالش برانگیز کنار بیاییم. مثالها عبارتند از: غم ، ترس ، خشم ، تحقیر ، انزجار و غیره.
- دو ناحیه مهم مغز برای بیان و درک احساسات پیچیده آمیگدال و قشر پیش پیشانی است. آسیب به هر یک از این مناطق می تواند توانایی فرد در خواندن احساسات را مختل کند.
مرحله 2. روی چشم ها و دهان تمرکز کنید
به طور کلی ، افراد احساسات خود را از طریق چشم و/یا دهان ابراز می کنند. ناحیه ای از چهره که فرد در آن احساسات را نشان می دهد متأثر از فرهنگ است. به عنوان مثال ، مردم در ژاپن روی چشم ها تمرکز می کنند ، در حالی که مردم در ایالات متحده احساسات را در دهان تفسیر می کنند. هنگام خواندن احساسات ، به کل صورت آنها نگاه کنید و نه فقط چشم ها.
به اندازه کافی دور بایستید تا بتوانید چهره آنها را ببینید ، اما یک مکالمه معمولی داشته باشید. حدود 1 1⁄2 تا 4 فوت (0.5 تا 1.2 متر) فاصله خوبی برای حفظ بین خود و طرف مقابل است.
مرحله 3. به لحن صدا گوش دهید
در کنار حالات صورت ، لحن صدا دومین روش مهم ابراز احساسات توسط افراد است. مردم از صدای خود برای نشان دادن و کنترل احساسات خود استفاده می کنند. با این حال ، برخی احساسات از طریق صدا منتقل نمی شوند. به عنوان مثال ، افراد به راحتی می توانند آرامش ، استرس ، کسالت ، رضایت و اعتماد به نفس را از طریق لحن صدا تشخیص دهند. احساسات ضعیفی که از طریق لحن صدا بیان می شوند شامل ترس ، دوستی ، شادی و غم است.
- تن صداهای مشابه می توانند احساسات متفاوتی را بیان کنند. به عنوان مثال ، یک صدای پرتنش/خشن با خشم و خصومت و همچنین اعتماد به نفس و علاقه همراه است.
- صدای نجوا یا ملایم صدا می تواند با طیف وسیعی از احساسات همراه باشد. اینها شامل آرامش ، رضایت ، صمیمیت ، دوستی ، غم و بی حوصلگی است.
- صدای ملایم و نفس گیر (جایی که فرد در حین صحبت نفس عمیق می کشد) با ترس ، کمرویی و عصبی بودن همراه است.
مرحله 4. رفتار و رفتار کلی را مشاهده کرده و توجه کنید
وقتی به آنها نگاه می کنید ، آیا آنها فضایی دوستانه را به تصویر می کشند یا محتاط تر هستند؟ احساسات را می توان ناخودآگاه تجربه کرد - بدون اینکه شما از آن آگاه باشید. استفاده از بهترین قضاوت و کنار آمدن با احساس روده می تواند بهترین راه برای خواندن احساسات باشد.
- با توجه به عکس العمل خود احساس دیگران را بشناسید. اغلب ، ما احساسات دیگران را در حالت چهره ، لحن صدا و رفتار خود منعکس می کنیم.
- احساسات مسری هستند. ما تحت تأثیر احساسات دیگران قرار می گیریم. خلق و خو و رفتار ما بسته به احساس دیگران تغییر می کند. به همین دلیل است که اگر کسی به شما لبخند بزند ، به احتمال زیاد با لبخند پاسخ خواهید داد!
مرحله 5. بهزیستی جسمانی فرد دیگر را ارزیابی کنید
احساسات می توانند بر سلامت به دو صورت مثبت و منفی تأثیر بگذارند. اگر یکی از دوستان یا اعضای خانواده بیمار است یا دائماً احساس خستگی می کند ، ممکن است دچار استرس یا افسردگی شوند.
- علائم جسمی بیماری های روانی و افسردگی عبارتند از: سردرد یا میگرن ، انرژی کم ، مشکلات معده ، کمردرد ، تغییر عادات غذایی و مصرف الکل یا مواد مخدر.
- علائم روحی و روانی بیماری های روانی و افسردگی عبارتند از: گیجی ، تغییرات ناگهانی و شدید خلقی ، انزوا از دوستان ، عدم توانایی در کنار آمدن با مشکلات روزمره و افزایش خشم یا خشونت.
مرحله 6. هوش هیجانی خود را توسعه داده و ارتقا دهید
با آگاهی بیشتر از خود در دیگران احساسات را در خود تشخیص دهید. چهار شاخه هوش هیجانی عبارتند از: (1) قادر به درک احساسات در خود و دیگران. (2) از احساسات برای ارتقای تفکر استفاده کنید. (3) درک اهمیت احساسات ؛ و (4) مدیریت احساسات راهکارهای بهبود هوش هیجانی عبارتند از:
- تلفن را کنار بگذارید و از رایانه خود فاصله بگیرید. مهارتهای اجتماعی و توانایی خواندن نشانه های غیرکلامی خود را از طریق برقراری ارتباط رو در رو روزانه افزایش دهید.
- از احساسات ناراحت کننده یا منفی در خود یا دیگران عقب نشینی نکنید. اینها مهم و ضروری هستند. اگر احساس ناراحتی یا عصبانیت می کنید ، عقب بروید و فکر کنید که چرا چنین احساسی دارید. سپس سعی کنید با سه احساس مثبت با احساسات منفی مقابله کنید.
- به بدن خود گوش دهید - یک گره در معده شما ممکن است استرس داشته باشد ، یا یک قلب تکان دهنده ممکن است جاذبه یا هیجان باشد.
- یک دفتر خاطرات یا افکار و احساسات خود را ثبت کنید. چندین بار در هفته ، متوقف شوید و بنویسید که چه کار می کنید و چه احساسی دارید. می توانید اطلاعات دیگری مانند میزان خواب شب قبل یا صبحانه را درج کنید.
- از یک دوست نزدیک یا یکی از اعضای خانواده - شخصی که می شناسید و به او اعتماد دارید - بخواهید تا احساسات شما را بخواند. گاهی دیگران ما را بهتر از خودمان می شناسند. پاسخ آنها می تواند شگفت انگیز و بینش انگیز باشد.
روش 2 از 3: تفسیر حالت های صورت
مرحله 1. به حالات چهره آنها توجه کنید
احساسی که ما در درون خود داریم در چشمان ما و در چهره ما بیان می شود. یادگیری ارتباط بین حالات چهره و انواع خاصی از احساسات در خواندن احساسات بسیار موثر است.
گول نخورید! مردم می توانند حالات چهره خود را دستکاری کنند تا در زمان عصبانیت یا ناراحتی شاد به نظر برسند - بازیگران این کار را همیشه متقاعد کننده انجام می دهند. به دنبال نشانه های دیگری برای احساس واقعی آنها باشید. به زبان بدن یا لحن صدای آنها توجه کنید. تماس چشمی برقرار کنید - چشمان باز و نافذ "سرد" نشان دهنده حالت احساسی متفاوتی نسبت به لبخند "گرم" است
مرحله 2. یک لبخند واقعی را بشناسید
یک لبخند واقعی بیشتر از ماهیچه های تقلبی یا اجباری استفاده می کند. گوشه های دهان و گونه آنها باید بالا بیاید. اگر ماهیچه های اطراف چشم آنها نیز سفت شده و "پای کلاغ" شکل می گیرد (مجموعه ای از چین و چروک ها در گوشه های بیرونی چشم) ، پس این نشانگر خوبی برای یک لبخند واقعی است.
مرحله 3. غم را از شادی تشخیص دهید
این ممکن است بدیهی به نظر برسد ، اما مردم سعی می کنند احساسات واقعی خود را با لبخند زدن هنگام ناراحتی کنترل یا پنهان کنند. به سختی می توان احساسات واقعی و خودجوش را جعل کرد. غم با اخم کردن (پایین آوردن گوشه های دهان) همراه است. همچنین با بالا بردن گوشه های داخلی ابرو (نزدیک سر و صدا) همراه است. نشانه های اضافی پلک های شل و افتاده هستند که قسمتی از چشم را می پوشانند.
مرحله 4. خشم و انزجار را بشناسید
خشم و انزجار اغلب با یکدیگر در ارتباط هستند و حالات چهره مشابهی ایجاد می کنند. هنگام بیزاری ، عصبانیت یا آزردگی بینی خود را چروک می کنیم.
- عصبانیت و کینه می تواند نسبت به کسی یا نسبت به چیزی باشد. وقتی عصبانی هستیم ، ابروهایمان را پایین می آوریم ، لب هایمان را جمع می کنیم (آنها را محکم می کنیم و در حاشیه می مکیم) و چشم هایمان را برآمدگی می دهیم.
- برخلاف عصبانیت ، ابراز نفرت ، انزجار یا بیزاری از کسی یا چیزی با بالا آمدن لب بالا و شل شدن لب پایین همراه است. ما همچنین ابروهای خود را به سمت پایین می کشیم ، اما نه به اندازه زمانی که عصبانی هستیم.
مرحله 5. ترس و تعجب را بشناسید
در حالی که ترس منفی است و شگفتی یک احساس مثبت تلقی می شود ، هر دو سیستم عصبی سمپاتیک را فعال می کنند و پاسخ "مبارزه یا فرار" را ایجاد می کنند. وقتی اتفاقی غیرمنتظره رخ می دهد ، چه خوب باشد یا بد ، بخشی از مغز را که خارج از کنترل مستقیم ما است ، تحریک می کند. وقتی این اتفاق می افتد ، ما ابروها و پلک های خود را بالا می آوریم تا چشم های ما کاملاً باز شود.
- وقتی می ترسیم ، ابروهایمان را نیز به سمت داخل (به سمت بینی) می کشیم ، مردمک چشم ما گشاد می شود (بزرگتر می شود) تا نور بیشتری دریافت کند و دهان ما باز است. ما همچنین ماهیچه های صورت خود را بخصوص در اطراف دهان و گونه مان سفت می کنیم.
- وقتی شگفت زده می شویم ، تمایل داریم ابروهایمان را قوس بدهیم و فک خود را بیاندازیم. دهان ما باز است و ماهیچه های اطراف آن شل و شل هستند.
روش 3 از 3: خواندن احساسات به روشهای دیگر
مرحله 1. به دنبال نشانه های غیرکلامی باشید
علاوه بر حالت چهره و لحن صدا ، انسان ها احساسات خود را به روش های دیگر بیان می کنند. در حالی که نشانه های غیر کلامی می توانند گمراه کننده باشند ، اما یادگیری نحوه درک آنها می تواند به شما در خواندن احساسات کمک کند. نشانه های مهم غیر کلامی که احساسات را منتقل می کنند عبارتند از: حرکت بدن ، حالت بدن و تماس چشمی. سعی کنید توجه کنید که آیا آنها متحرک به نظر می رسند و در حال حرکت هستند یا سفت و متشنج هستند. همچنین ، آیا آنها مستقیماً ایستاده و تماس چشمی برقرار کرده ، یا شانه های خود را قوز کرده اند ، با دستان خود عصبی شده یا دستان خود را روی هم گذاشته اند.
- حرکت و ایستادن مستقیم نشان می دهد که احساس باز بودن و راحتی می کنند. با این حال ، حرکت زیاد (به عنوان مثال تکان دادن بازوی پرانرژی) همراه با صدای بلند می تواند به معنی هیجان زده یا عصبانی بودن آنها باشد.
- شانه های خمیده ، صدایی آرام و بازوهای متقاطع نشانه احساس ناراحتی یا عصبی بودن آنها است. اگر آنها از برقراری ارتباط چشمی با شما امتناع کردند ، می تواند به این معنی باشد که ناراحت هستند یا احساس گناه می کنند.
- به خاطر داشته باشید که فرهنگ ، موقعیت های اجتماعی و شخصیت های فردی بر نحوه ابراز احساسات ما از طریق زبان بدن تأثیر می گذارد. از این نظر ، حالات چهره جهانی تر و قابل اعتمادتر تلقی می شوند. به عنوان مثال ، ایتالیایی ها تمایل دارند هنگام صحبت کردن ، دستان خود را حرکت دهند ، اما این می تواند در ژاپن بی ادبانه تلقی شود. یا ، برقراری ارتباط چشمی در ایالات متحده و اروپا نشانه احترام است ، اما در برخی از فرهنگ های آسیایی و آفریقایی بی ادبانه و متجاوز تلقی می شود.
مرحله 2. به حرکت و وضعیت بدن آنها توجه کنید
تمرکز بر کل بدن علاوه بر صورت بهترین راه برای خواندن و تفسیر احساسات است. حالت بدن و حرکات بدن نه تنها منعکس کننده احساسات است ، بلکه شدت احساسات را نیز منعکس می کند. درجات احساسی مثبت و منفی وجود دارد. به عنوان مثال ، احساسات مثبت از علاقه مند (کم) تا شادی (زیاد) و منفی از غم (پایین) تا خشم شدید (زیاد) متغیر است.
-
شانه ها و تنه: خم شدن شانه ها و خم شدن به جلو با خشم شدید همراه است. در مقابل ، خم شدن به عقب می تواند نشانه وحشت یا ترس باشد. اگر آنها شانه های خود را به عقب و سر بالا گرفته اند ، مستقیماً می ایستند ، این نشانه اعتماد به نفس آنهاست. با این حال ، اگر آنها شانه های خود را خم کرده یا به جلو افتاده اند ، به دنبال همدردی هستند ، خسته شده اند یا عصبی هستند.
مرحله 13 احساسات را بخوانید گلوله 1 -
بازوها و دستها: اگر آنها غمگین هستند ، به احتمال زیاد بازوهای خود را در کنار خود قرار داده و دستان خود را در جیب خود قرار می دهند. اگر آنها آزرده یا تحریک شده اند ، ممکن است یک دست خود را روی پهلو یا باسن خود بگذارند و با دست مخالف خود (اشاره یا کف دست صاف) حرکت کنند. اگر آنها احساس بی تفاوتی می کنند یا اهمیتی نمی دهند ، پس دستان خود را پشت سر خود قرار می دهند.
Emotion مرحله 13 گلوله 2 را بخوانید -
پاها و پاها: اگر آنها پاهایشان را تکان می دهند یا انگشتان پای خود را می زنند ، ممکن است مضطرب ، آزرده یا عجله داشته باشند. با این حال ، برخی از افراد به طور طبیعی پاهای خود را در حالی که نشسته اند تکان می دهند بدون این که این به معنی چیزی باشد.
Emotion مرحله 13 گلوله 3 را بخوانید
مرحله 3. به دنبال علائم "مبارزه یا فرار" باشید
وقتی اتفاقی غیرمنتظره رخ می دهد ، چه خوب باشد یا بد ، بخشی از مغز را که خارج از کنترل مستقیم ما است ، تحریک می کند. این منجر به واکنش های فیزیکی مانند اتساع مردمک چشم ، تنفس سریع ، افزایش تعریق و افزایش ضربان قلب می شود. با جستجوی علائمی مانند عرق کردن کف دست یا زیر بغل ، قرمزی صورت یا سرخ شدن صورت ، یا دست دادن می توانید بفهمید که عصبی هستند ، استرس دارند یا مضطرب هستند.
هنگامی که مردان ناراحت یا استرس دارند ، تمایل به نشان دادن نشانه های پرخاشگری ، ناامیدی و عصبانیت دارند. در مقابل ، زنان ممکن است بیشتر پرحرف شوند یا به دنبال حمایت اجتماعی باشند. برخی از مردان و زنان بسته به شخصیت خود ، هنگام احساسات منفی گوشه گیر و ساکت تر می شوند
مرحله 4. از احساسات آنها بپرسید
گاهی بهترین راه برای خواندن احساسات مستقیم بودن است. در حالی که طرف مقابل ممکن است دروغ بگوید و بگوید حالش خوب است ، اما پرسیدن آن ضرری ندارد. همچنین می توانید از پاسخ آنها برای خواندن بین خطوط با یادآوری لحن صدا همراه با حالت چهره و زبان بدن استفاده کنید. همچنین می توانید به دنبال نشانه های کلامی خاصی باشید که نشان دهنده احساس آنها در درون است. به عنوان مثال ، اگر آنها خسته یا غمگین هستند ، آهسته تر و با فرکانس پایین تر صحبت می کنند. اگر آنها هیجان زده یا ناراحت باشند ، سرعت و فرکانس صدای آنها افزایش می یابد.
سعی کنید به تنهایی با آنها صحبت کنید نه به صورت گروهی. اگر با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده مورد اعتماد باشند ، ممکن است احساسات خود را بازتر و صادق تر نشان دهند
نکات
- سعی کنید به کسی که می دانید غمگین ، شاد ، هیجان زده و احساسات دیگر است نگاه کنید تا ببینید این احساسات واقعاً چگونه است. سپس سعی کنید آن را در افراد دیگر تشخیص دهید.
- با حدس زدن احساسات افراد اطراف خود تمرین کنید. اگر فکر می کنید شخصی شاد به نظر می رسد ، حدس خود را با پرسیدن اینکه آیا اتفاق خوبی افتاده است ، تأیید کنید.
- سعی کنید قبل از خواندن احساسات در دیگران ، ابتدا با دوستان یا خانواده خود تمرین کنید. در وعده نهار یا شام بروید و احساسات خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارید.
- سعی کنید سوالات متفاوتی از فرد بپرسید. با س questionsالات ساده و معمولی مانند "چطور هستید" یا "دیروز چه کردید" شروع کنید. سپس به سراغ سوالات شخصی بروید مانند "وضعیت شما (نام یکی از اعضای خانواده یا دوست)" یا "اوضاع با شما (شخص مهم دیگر) چگونه است". واکنش های آنها را ببینید ، اما در صورت ناراحتی آنها را متوقف کنید.
- برخی افراد نمی خواهند احساسات خود را با دیگران در میان بگذارند. وارد زندگی خصوصی آنها نشوید.
هشدارها
- خواندن احساسات یک علم دقیق نیست. توجه داشته باشید که افراد احساسات خود را به روش های مختلف بیان می کنند و از نتیجه گیری سریع در مورد احساسات شخصی خودداری می کنند.
- اگر سعی می کنید احساسات یک غریبه را کاملاً بخوانید ، از خیره شدن به آنها و بی احترامی خودداری کنید.
- توجه داشته باشید که آنها ممکن است عمداً احساسات خود را پنهان کنند. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها مورد سوء استفاده روانی یا احساسی قرار گرفته اند یا در شرایط سختی در زندگی خود قرار دارند. با احترام به تصمیم آنها برای جلوگیری از احساسات خود ، دوست خوبی باشید.
