درک عوامل انگیزشی که بر رفتار شما و دیگران تأثیر می گذارد ، بخش مهمی از زندگی است. انسانها از ناامنی (شک و تردید در خود ، عدم اعتماد به نفس یا اطمینان) رنج می برند ، که به شدت بر رفتار تأثیر می گذارد. مهارت تشخیص ناامنی های خود و دیگران در نهایت به نفع شما ، هر موقعیت و رابطه ای خواهد بود. شناخت اولین قدم در جهت ایجاد تغییر است. این مقاله آگاهی شما را در مورد ناامنی ها افزایش می دهد ، که تلاش های شما را برای رشد و درک بیشتر دیگران الهام می بخشد.
مراحل
روش 1 از 3: مشاهده خود
مرحله 1. صحبت خود را ارزیابی کنید
آیا به مکالمه دائمی که در سر خودتان جریان دارد توجه می کنید؟ صحبت با خود یا مولد و مثبت است یا منفی و برای رفاه شما مضر است. تمرکز بر ویژگی های منفی خود تعیین شده شما را در وضعیت ناامنی قرار می دهد. قضاوت خشن خود هیچ فایده ای برای هیچکس ندارد.
- از قضاوت شدید خود بپرهیزید زیرا نمایشی ناعادلانه از شما ایجاد می کند. انتخاب خود برای روحیه ، انگیزه و چشم انداز زندگی شما مضر است.
- هر روز صبح به آینه نگاه کنید و سه نکته را در مورد خودتان به خودتان بگویید. هرچه بیشتر به نکات مثبت اشاره کنید ، به احتمال زیاد اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت و صحبت های ناامن خود را کنار می گذارید.
- صحبت منفی با شما ممکن است برای شما دشوار باشد که خودتان صحبت کنید. صحبت کردن مثبت با خود ، توانایی شما را برای صحبت در مورد خود تقویت می کند.
مرحله 2. به موقعیت های اجتماعی بپردازید
موقعیت های اجتماعی خاصی وجود دارد که باعث می شود افراد احساس اضطراب و ناامنی کنند. شاید برای مهمانی کردن در مهمانی ها ، صحبت کردن در حضور دیگران یا قدم زدن در سالن اصلی مدرسه دچار مشکل شوید. گاهی اوقات وقتی افراد احساس اعتماد به نفس نمی کنند یا در یک مهارت مهارت ندارند ، می توانند احساس عدم اطمینان کنند. خبر خوب این است که شما می توانید نحوه شناسایی و حل این مسائل را بیاموزید.
- موقعیت های اجتماعی ممکن است باعث ایجاد افکار و احساساتی شود که شما کار درست را در زمان مناسب انجام نمی دهید و نمی خواهید خجالت بکشید. برای آرام کردن خود از تکنیک های تجسم استفاده کنید. تصور کنید که با مشاهده و لذت بردن از این تجربه احساس راحتی می کنید.
- برای اضطراب اجتماعی از متخصصان کمک بگیرید ، که به شما کمک می کند افکاری را که واقعیت موقعیت را مخدوش می کنند بررسی کرده و به چالش بکشید و به ایجاد عزت نفس سالم کمک کنید.
- ناامنی های شما ممکن است در موقعیت های اجتماعی به عنوان رفتارهای قلدری ظاهر شود. این تلاشی است برای کنترل شرایط برای جلوگیری از احساس ناامنی. راههای دیگری برای ایجاد موفقیت در زندگی خود پیدا کنید مانند همکاری با دیگران به جای اینکه نظر خود را بر آنها مجبور کنید.
- اگر احساس می کنید از بیان نیازها و خواسته های خود برای دیگران ناراحت هستید ، که می تواند منجر به نارضایتی و سرخوردگی شود. اگر فقط نیازهای خود را منفعلانه بیان کنید ، احتمالاً نیازهای شما برآورده نمی شود و ممکن است احساس خشم و تحقیر کنید.
- تمرین کنید تا از زبان قاطع برای درخواست آنچه نیاز دارید استفاده کنید. در ابتدا احساس ناراحتی خواهید کرد ، اما در نهایت زمانی که نیازهای شما شروع به بیان می کند ، احساس راحتی بیشتری خواهید کرد.
- ترس از دست دادن ایمنی می تواند رفتارهای منفی را برانگیزد. به عنوان مثال ، اگر هنگام آماده شدن برای سفر عصبی می شوید ، مضطرب می شوید و مردم را مورد حمله قرار می دهید ، ممکن است نسبت به عدم قطعیت امنیت خود احساس ناامنی کنید.
مرحله 3. از دیگران بازخورد بخواهید
مواقعی وجود دارد که پرسیدن نظرات دیگران مفید است. ممکن است شما همیشه رفتار خود را تشخیص ندهید ، بنابراین دریافت نظرات از دوستان یا خانواده مورد اعتماد می تواند مفید باشد. آنها ممکن است متوجه شوند که شما در اطراف افراد خاصی بسیار ساکت شده اید ، یا در شرایط خاص یخ زده و تعطیل شده اید.
- همه قادر به ارائه بازخورد سازنده نیستند ، بنابراین در مورد یک دوست یا یکی از اعضای خانواده خود فکر کنید که می تواند با شما صادق و صادق باشد ، بدون این که مورد توهین ، تحقیر یا تحقیر قرار گیرد.
- از آن شخص بپرسید که آیا متوجه شده است که شما احساس ناامنی می کنید. از آنها بخواهید که کاملاً صادق باشند.
- ممکن است هنگام درخواست از دیگران در مورد شما به عنوان یک شخص ، احساس آسیب پذیری کنید ، اما هدف شما این است که درباره خود بیشتر بدانید تا بتوانید ناامنی های خود را کاهش دهید.
- یک مثال از بازخورد خوب می تواند چیزی شبیه به این باشد: "به نظر می رسد شما واقعاً نگران این هستید که با افرادی سازگار باشید که فکر می کنید خوب هستند ، و وقتی آنها در اطراف شما واقعاً بلند می شوند و از کنترل خارج می شوند. من فکر می کنم شما عالی هستید و کارهای زیادی دارید به دیگران پیشنهاد دهید ، و می توانید در ایجاد اعتماد به نفس خود کار کنید."
- یک مثال از بازخورد مخرب می تواند این باشد: "شما یک شخص عجیب و غریب و یک چرت و پرت هستید."
مرحله 4. بر واکنش خود در برابر تعارض نظارت کنید
در مواقع ناآرامی ، ممکن است متوجه شوید پاسخ های شما ملتهب شده و احساس تدافعی می کنید. شما همچنین ممکن است طاقت بیاورید و احساس شرم و تحقیر کنید. اقدامات شما ممکن است از موقعیتی به موقعیت دیگر یا در حضور افراد خاصی متفاوت باشد. تضاد بدترین را در بسیاری از افراد به نمایش می گذارد.
- به عنوان مثال ، ممکن است در مورد تحصیلات خود احساس ناامنی کنید زیرا هنگام خواندن در دبستان با مشکل روبرو شده اید. سپس ، به عنوان یک فرد بالغ ، کسی شوخی می کند که شما آنچه را که در یک یادداشت گفته شده از دست داده اید. شما با عصبانیت نسبت به فرد پاسخ می دهید زیرا شوخی او باعث ایجاد ناامنی شما در مورد توانایی خواندن شما می شود.
- به برخی از درگیری های عمده ای که داشته اید فکر کنید. سعی کنید مشخص کنید چه چیزی باعث واکنش شما شده است. ممکن است پاسخ شما متناسب با آنچه گفته شد به نظر برسد. احساسات نهفته ای که برانگیخته می شوند معمولاً می توانند با یک ناامنی مرتبط شوند.
روش 2 از 3: نظرسنجی از دیگران
مرحله 1. شرایط خصوصی را رعایت کنید
عموماً رفتار افراد در خلوت متفاوت از رفتار عمومی است. ممکن است در یک موقعیت خصوصی رفتار بازتر ، صادقانه یا حتی ظالمانه تری مشاهده کنید. شاید مردم در خلوت خود احساس راحتی بیشتری کنند. تشخیص نشانه های ناامنی مفید است زیرا به درک دلسوزانه تری از دیگران منجر می شود.
- به دنبال ویژگی ها و رفتارهایی مانند: حسادت (احتیاط دیگران و مشکوک بودن دیگران به کارهای اشتباه) باشید ؛ خودخواهی (تمرکز بیش از حد بر نیازهای خود با توجه کم به دیگران) ؛ سست کردن (کنترل از طریق ناخوشی)
- اگر می خواهید درباره ناامنی های فردی بحث کنید ، توجه داشته باشید که این یک موضوع حساس است. ممکن است فرد س directال مستقیمی مانند "آیا شما در مورد وقت خواهرم که با من وقت می گذارد مطمئن نیستید؟" جمله ای مانند این را در نظر بگیرید: "من بسیار سپاسگزارم که وقت خود را با خواهرم گذرانده ام. من واقعاً احساس می کنم از او حمایت می کنم ، که به من کمک می کند فرد شادتری در اطراف باشم ، و این به ما کمک می کند."
مرحله 2. شرایط عمومی را مطالعه کنید
چه در گروهی از دوستان باشید ، چه از خارج از شهر به ملاقات بروید یا اخیراً به یک باشگاه دویدن ملحق شده باشید ، می توانید با تماشای و تعامل ، ناامنی افراد را تشخیص دهید. برقراری ارتباط و برقراری ارتباط با فردی که دارای ناامنی های زیادی است ، دشوار است. نمایش عمومی ناامنی ها اشکال مختلفی دارد.
- به دنبال ویژگی ها و رفتارهایی مانند: افراد بیش از حد خوشایند (تلاش برای جلب رضایت همه برای جلوگیری از دوست نداشتن) ؛ استکبار (نگاه متورم به خود و مفتخر به همه دستاوردها) ؛ رقابت بیش از حد (هر موقعیت یا گفتگویی را به چیزی تبدیل می کند که باید برنده شود) ؛ بیش از حد مادی گرا (خود را با اقلام گران قیمت احاطه می کند تا دیگران را متقاعد کند که مهم هستند).
- به زبان بدن توجه کنید زیرا این روش دیگری برای تشخیص ناامنی ها است. فردی که ناامن است بدن خود را به شکلی افتاده و خمیده نگه می دارد ، گویی سعی می کند از جهان پنهان شود. برعکس برای کسی که اعتماد به نفس دارد صادق است. آنها با شانه های عقب بلند و راست ایستاده و با دیگران تماس چشمی مستقیم برقرار می کردند.
- از مواجهه علنی با دیگران در مورد ناامنی های خود بپرهیزید. شخص را برای گفتگوی خصوصی کنار بگذارید. ممکن است فرد آگاه نباشد که این رفتارها را از خود نشان می دهد. به آنها بگویید که رفتارهای آنها باعث آشفتگی ناخواسته می شود و می گویند: "سلام ، من می دانم که این ممکن است یک موضوع حساس باشد ، اما وقتی بیش از حد رقابتی می شوید ، به نظر می رسد بسیاری از افراد را ناراحت می کند. من نمی دانستم آیا شما از آن مطلع هستید یا نه."
مرحله 3. واکنش های رفتاری را در هنگام درگیری تجزیه و تحلیل کنید
دیدن حالت دفاعی یا ناراحتی دیگران ، تماشای آن دشوار است. همچنین بخشی از چنین درگیری هایی چالش برانگیز است. وقتی شخصی در موقعیتی قرار می گیرد که معتقد است باید از خود دفاع کند ، با واکنش های خود ، ناامنی خود را به شما نشان می دهد. با دقت تماشا کنید تا شخص و انگیزه های او را بهتر درک کنید.
- به دنبال ویژگی ها و رفتارهایی مانند: اقتدارگرایانه شدید (افرادی که همه چیز را مورد آزار و اذیت و آزار و اذیت افراد اطراف قرار می دهند) باشید ؛ حالت دفاعی (نمی تواند بازخورد را بدون درک آن به عنوان یک حمله بپذیرد) ؛ بسیار منفعل (در مقابل خود مبارزه نمی کند یا خود را نگه نمی دارد).
- هنگام بررسی تعارض ، س yourselfالات زیر را از خود بپرسید:
- اگر فرد دفاعی شود آیا به سوء استفاده فیزیکی روی می آورد؟ (این را همیشه به مقامات گزارش دهید).
- آیا فرد چیزی نمی گوید یا موافقت می کند و سپس واکنشی منفعلانه-تهاجمی (مقاومت غیرمستقیم در برابر درخواست شما مانند تعویق) دارد؟
- اگر آنها به دلیل از دست دادن شغل خود احساس خوبی نسبت به خود ندارند ، آیا دارای خلق و خوی کوتاهی هستند ، تحریک پذیر هستند و به نظر نمی رسد به بیشتر چیزها اهمیت می دهند؟
مرحله 4. پاسخ های شفاهی را در هنگام درگیری تجزیه و تحلیل کنید
نمونه هایی از پاسخ های شفاهی ناشی از ناامنی های زمینه ای وجود دارد. درک این مفاهیم رفتار منفی را توجیه نمی کند. در عوض ، به او اجازه دهید تا درک خود را ارائه دهد تا بتوانید ایمن بمانید ، خود را از موقعیت خارج کرده یا درگیری را یکبار برای همیشه حل کنید.
- هنگام بررسی جنبه های لفظی تعارض ، س yourselfالات زیر را از خود بپرسید:
- هنگامی که مورد اعتراض قرار می گیرد ، آیا فرد به کاستی های شما حمله می کند یا نام شما را می خواند؟
- آیا شخص پاسخ می دهد ، "آیا شما مرا احمق می نامید؟" وقتی چیزی به عقل آن شخص نگفتید؟
- آیا آنها چیزهایی را می گویند که گفته نمی شوند و کلمات را به حمله به خود می چرخانند؟
روش 3 از 3: ارزیابی روابط
مرحله 1. رمزگشایی ناامنی های دلبستگی
توانایی فرد برای پیوند عاطفی با شخص دیگری در یک رابطه به شدت تحت تأثیر رابطه ای است که او در دوران کودکی با مراقب اصلی خود داشته است. اگر رابطه مراقب با ناامنی روبرو بود ، به احتمال زیاد روابط عاشقانه بزرگسالان فرد نیز دچار همین مشکلات می شود. شرایط دقیق می تواند متفاوت باشد ، اما به طور کلی سبکهای دلبستگی بزرگسالان به چهار دسته تقسیم می شوند. تعیین کنید که ممکن است در کدام یک قرار بگیرید:
- ایمن: فرد به راحتی به دیگران وابسته می شود.
- مضطرب-مشغول: فرد می خواهد از نظر احساسی با دیگران صمیمی باشد ، اما شخص معتقد است دیگران نمی خواهند این لطف را جبران کنند.
- اجتناب ناپذیر: فرد مستقل است و نمی خواهد به کسی تکیه کند یا کسی به او وابسته باشد.
- ترس-اجتناب: فرد نزدیکی را می خواهد اما از احتمال صدمه دیدن مطمئن نیست.
- اگر سبک خود را در هر یک از موارد بالا تشخیص دادید ، مواردی وجود دارد که می توانید برای مدیریت آنها اقدام کنید: آموزش نظریه دلبستگی به خودتان. یک درمانگر با تخصص در نظریه دلبستگی پیدا کنید. به دنبال شرکایی با سبک دلبستگی ایمن باشید. شرکت در مشاوره زوجین ؛ در مورد رابطه خود صحبت کنید
مرحله 2. پویایی خانواده را بررسی کنید
خانواده شما چیزهای زیادی را به شما می آموزند که در بزرگسالی انجام خواهید داد. برخی از موارد تأیید کننده زندگی و فوق العاده خواهند بود و برخی دیگر چالش برانگیز خواهند بود. بسیاری از مواقع ناامنی ها از تعاملاتی که شما در خانواده خود داشته اید و دارید ادامه می دهند و حتی بر انواع روابط بزرگسالان که دنبال می کنید نیز تأثیر می گذارد.
- تمام اعضای خانواده نزدیک خود را لیست کنید. در کنار هر نام ، موارد مثبتی را که این شخص به شما در توسعه کمک کرده است ، لیست کنید. سپس مواردی را که فکر می کنید در احساسات و رفتارهای منفی ایجاد شده است ، ذکر کنید.
- به عنوان مثال ، اگر پدر شما از برادر شما حمایت می کند و شما را از فعالیت ها به دلیل دختر بودن محروم می کند ، ممکن است باور کنید که هرگز به اندازه کافی خوب نخواهید بود. این امر نه تنها بر رابطه شما با پدر و برادر تأثیر نمی گذارد ، بلکه ممکن است موضوعی باشد که در بسیاری از شرایط زندگی بزرگسالی شما وجود دارد.
مرحله 3. دوستی ها را کشف کنید
بزرگترین تفاوت بین خانواده و دوستان این است که شما می توانید دوستان خود را انتخاب کنید. گاهی اوقات شما با دوستان خود نزدیکتر از اعضای خانواده خود خواهید بود. ناامنی ها می توانند دوستی ها را گاهی اوقات چالش برانگیز کنند. شناسایی ناامنی های دوستان و نشان دادن همدلی با آنها به ایجاد دوستی محکم تر کمک می کند.
- ممکن است دوستانی داشته باشید که باعث ناامنی شما می شوند. به عنوان مثال ، یکی از دوستان شما ممکن است بسیار جذاب باشد و وقتی با آنها بیرون می روید ، توجه زیادی را به خود جلب می کند. احساس می کنید حذف شده اید و جذاب نیستید. اگر چنین شد ، از ویژگیهای عالی خود قدردانی کنید و به جای قضاوت درباره خود ، روی تفریح تمرکز کنید.
- از طرف دیگر ، اگر یکی از دوستان شما احساس ناامنی می کند ، از اطمینان خاطر برای رفع مشکل استفاده کنید. به عنوان مثال ، دوست شما برای ممیزی یک نمایش مدرسه انتخاب نمی شود و با گفتن این جمله: "من خیلی لنگ هستم. می دانستم که می خواهم آن را باد کنم. چون بینی من خیلی بزرگ است. " صحبت کنید و بگویید: "شما نمی توانید این کار را با خودتان انجام دهید. شما زیبا و باهوش هستید و به یاد داشته باشید که آنها به دنبال نوع خاصی برای این نقش هستند. فقط شما نبودید و این بدان معنا نیست که بعداً نقش های شگفت انگیزی برای شما بازی نخواهد کرد."
مرحله 4. مراقب رفتارهای خود تخریبی باشید
تماشای تصمیمی نادرست از دوستی که بر آنها و افرادی که به آنها اهمیت می دهند تأثیر می گذارد ، دشوار است. متأسفانه ، ناامنی ها می توانند باعث شوند افراد کارهایی را انجام دهند که ممکن است شما یا شخص دیگری نیاز به مداخله و کمک داشته باشد.
- اگر یک دوست بی پروا باشد ، احتمالاً نشانه برخی مسائل عمیق تر است. فردی که از جنسیت خود به عنوان راهی برای جلب رضایت دیگران استفاده می کند ممکن است ناامن باشد. دوست شما به احتمال زیاد بر اساس جذابیت جنسی خود برای دیگران ارزش قائل است تا اینکه به عنوان یک فرد کامل دیده شود. این نوع رفتارها منجر به خطرات سلامتی ، سوء استفاده و کاهش عزت نفس می شود.
- ناامنی می تواند منجر به خود درمانی افراد با الکل و مواد مخدر شود. شاید یک دوست مست شود تا احساس اعتماد به نفس و آرامش بیشتری داشته باشد. میزان انجام این کار توسط این دوست مسئله است. اعتیاد یک بیماری بسیار جدی است که برای مدیریت آن نیاز به فداکاری و کمک حرفه ای دارد. با درخواست پزشک یا دوست نزدیک یا عضو خانواده برای مراجعه به درمانگر ، به خود یا دوست خود کمک کنید. با این حال ، اگر این امکان پذیر نیست ، در مورد مشاوره با بخش بهداشت روان خود تماس بگیرید.
مرحله 5. روابط کاری را جدا کنید
ناامنی در محل کار می تواند بر معیشت شما تأثیر بگذارد. وقتی کسی که مسئول است قلدر است و شما باید از قانون این شخص پیروی کنید ، باید محتاط باشید. شناسایی ناامنی های یک همکار باعث می شود شغل خود را به خطر نیندازید. هدف این است که بدانید ناامنی ها چیست ، بنابراین می توانید از بحث ها و اقداماتی که آنها را برانگیخته و تشدید می کند اجتناب کنید.
- کسی که با او کار می کنید ، مایل نیست اطلاعاتی را با شما به اشتراک بگذارد زیرا در مورد کار خود مطمئن نیست. به جای مقابله با شخص ، منابع دیگری را برای اطلاعات پیدا کنید. اگر شرایط بسیار سختی شد و شغل شما را تهدید کرد ، در این مورد با یک سرپرست صحبت کنید. به زنجیره فرمان احترام بگذارید و در مورد چگونگی مدیریت شرایط پیشنهاداتی را بخواهید.
- ممکن است در یک شرکت آنلاین کار کنید و هرگز به صورت حضوری با همکاران خود ملاقات نکنید. این راههای بسیار محدودی را برای توسعه روابط و هر گونه اعتماد به نفس در طول عمر موقعیت به شما می دهد. برای مقابله با این ناامنی ها ، کار بزرگی انجام دهید و بگذارید این امر به خودی خود صحبت کند. بر تقویت اعتماد به نفس خود از طریق روش هایی مانند: تمرینات بدنی ، کار داوطلبانه یا عضویت در باشگاهی که فعالیت های گروهی را ترویج می کند ، تمرکز کنید.
نکات
- با اقدام برای مقابله با ترس و مشارکت در فعالیتهایی که به شکل گیری رفتارهای جدید و مطمئن تر کمک می کند ، می توان ناامنی ها را برطرف کرد.
- اشکالی ندارد که عدم اطمینان خود را به دوستان یا خانواده مورد اعتماد ابراز کنید. این به کاهش محرمانه بودن مسئله کمک می کند ، که یک قدم به تغییر رفتار شما برای بهتر شدن نزدیکتر است.
- نسبت به دیگران که دچار ناامنی هستند حساس باشید. اگر تشخیص می دهید که فردی دارای ناامنی است از جلب توجه به آن خودداری کنید زیرا ممکن است باعث خجالت فرد شود.
- با دیگران همدلی کنید و با آنها آنگونه رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار کنند.
- بسیاری از ناامنی ها به مرور با عادت به شرایط مختلف برطرف می شوند. تمرین زمان راحت تری را برای شما فراهم می کند.
- اگر ناامنی های شما مانع از زندگی مطلوب شما می شود ، هرگز برای دریافت کمک مورد نیاز دیر نیست.
- تغییر آسان نیست ، اما اگر شما مایل باشید تلاش کرده و راههای مقابله با مشکلات خود را بیابید ممکن است.
هشدارها
- اگر به ناامنی های خود اجازه دهید بهترین نتیجه را از شما بگیرند ، ممکن است عذرخواهی کنید یا بدتر از آن ، هزینه زیادی برای رفتار منفی خود بپردازید. قبل از رفتار منفی با دیگران ، خود را متوقف کنید.
- اگر به دلیل ناامنی شخص دیگری قربانی سوءاستفاده های جسمی یا روحی شده اید ، از مسئولان کمک بخواهید.
