دیابت شرایطی است که باعث می شود سطح قند خون یا قند خون شما بیش از حد بالا باشد. گلوکز با کمک هورمونی به نام انسولین وارد سلول های شما می شود. دو نوع دیابت وجود دارد: نوع 1 ، یعنی بدن شما انسولین تولید نمی کند. و نوع 2 ، یعنی بدن شما انسولین را به خوبی تولید نمی کند یا از آن استفاده نمی کند. علاوه بر این ، برخی از زنان در دوران بارداری به دیابت بارداری مبتلا می شوند. در صورت عدم درمان دیابت می تواند مشکلات سلامتی جدی مانند بیماری قلبی یا سکته مغزی ایجاد کند. اما با تشخیص علائم دیابت ، می توانید تشخیص دهید و بیماری را مدیریت کنید.
مراحل
روش 1 از 2: شناسایی علائم دیابت
مرحله 1. خطر ابتلا به دیابت را تشخیص دهید
اگرچه پزشکان مطمئن نیستند که چرا برخی از افراد به دیابت مبتلا می شوند ، عوامل مختلفی وجود دارد که می تواند باعث ایجاد یا ایجاد دیابت شود. آگاهی از خطرات احتمالی شما برای دیابت به شما کمک می کند تا علائم را تشخیص دهید و می توانید از تشخیص و درمان به موقع اطمینان حاصل کنید. عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 1 ، نوع 2 یا حاملگی را افزایش دهند:
- سابقه خانوادگی.
- عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض بیماری های ویروسی.
- وجود اتوآنتی بادی ها در سیستم ، معمولاً پس از سندرم ویروسی در زمانی که فرد جوان است.
- عوامل رژیم غذایی ، مانند مصرف کم ویتامین D یا قرار گرفتن در معرض شیر گاو یا غلات قبل از 4 ماهگی.
- جغرافیا کشورهایی مانند فنلاند و سوئد میزان بیشتری از دیابت نوع 1 دارند.
- وزن. هرچه تعداد سلول های چربی بیشتر باشد ، مقاومت آنها در برابر انسولین بیشتر می شود.
- کم تحرکی یا بی تحرکی. ورزش به کنترل وزن و تولید انسولین کمک می کند.
- مسابقه گروه های خاصی مانند اسپانیایی زبانان و آفریقایی تبارها بیشتر مستعد ابتلا به دیابت هستند.
- سن. با افزایش سن خطر شما افزایش می یابد.
- سندرم تخمدان پلی کیستیک
- فشار خون بالا.
- سطح غیر طبیعی کلسترول و تری گلیسیرید.
- سندرم متابولیک.
- دیابت بارداری و به دنیا آوردن نوزاد بیش از 9 پوند (4.1 کیلوگرم) نیز می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد.
مرحله 2. از آنچه باعث دیابت نمی شود آگاه باشید
دیابت یک بیماری مرتبط با قند خون است ، بنابراین برخی از مردم ممکن است تصور کنند که مربوط به خوردن قند است. خوردن شکر باعث دیابت نمی شود ، اما اگر اضافه وزن دارید ، می توانید مقاومت محیطی در برابر قند ایجاد کنید. بنابراین ، شما باید میزان قندهای تصفیه شده ای را که مصرف می کنید ، کاهش دهید.
مرحله 3. مراقب علائم احتمالی باشید
بسیاری از علائم دیابت ممکن است جدی به نظر نرسند و لزوماً مختص بیماری نیستند ، بنابراین برای تشخیص علائم احتمالی ، مراقب عملکردهای بدن خود باشید. شناسایی علائم احتمالی دیابت می تواند به شما در تشخیص و درمان به موقع کمک کند. علائم دیابت می تواند شامل موارد زیر باشد:
- افزایش تشنگی
- افزایش گرسنگی ، به ویژه پس از غذا خوردن
- دهان خشک
- تکرر ادرار (گاهی اوقات بیشتر در شب)
- کاهش وزن بدون دلیل
- ضعف یا احساس خستگی
- تاری دید
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست و پا
- بریدگی ها و زخم هایی که به آرامی بهبود می یابند
- خارش و خشکی پوست ، عموما در ناحیه واژن یا کشاله ران
- عفونت های مکرر قارچی
- عفونت های مکرر پوست و لثه
مرحله 4. علائم احتمالی را پیگیری کنید
اگر متوجه هر یک از علائم دیابت شدید و نگران هستید که مربوط به این بیماری است ، به بدن خود توجه کافی داشته باشید. به علائمی که دارید و تعداد دفعات بروز آنها در یک دفترچه یادداشت یا روی یک تکه کاغذ توجه کنید. در صورت مراجعه به پزشک ، ممکن است این یادداشت ها مفید واقع شوند.
- مراقب تمام عملکردهای بدن که ممکن است مربوط به دیابت باشد ، از جمله احساس شما بعد از غذا خوردن ، اگر بیشتر تشنه هستید ، اگر دفعات بیشتری ادرار می کنید ، و چقدر سریع از بریدگی یا زخم ها بهبود می یابید.
- علائم خاص ، تعداد دفعات بروز آنها و اینکه چه چیزی آنها را بهتر یا بدتر می کند ، بنویسید.
- هر احساسی را که لزوماً مربوط به دیابت نیست ، یادداشت کنید.
مرحله 5. در صورت مشاهده علائم ، از سایر افراد مهم خود بپرسید
در برخی موارد ، شریک ، همسر یا یکی دیگر از عزیزان شما ممکن است متوجه علائم دیابت شده باشند که شما آنها را نادیده گرفته اید. در مورد علائمی که مشاهده کرده اید با آنها صحبت کنید و ببینید آیا آنها مشاهدات مشابهی داشته اند یا علائم دیگری که ممکن است نشان دهنده دیابت باشد.
به عزیزان خود بگویید علائم مختلف دیابت چیست تا آنها در صورت مشاهده تغییراتی در شما یا عملکردهای بدن شما به شما بگویند
روش 2 از 2: تشخیص و درمان
مرحله 1. در صورت مشاهده علائم دیابت به پزشک خود مراجعه کنید
در صورت تشخیص هر یک از علائم یا نشانه های دیابت ، در اسرع وقت برای ملاقات با پزشک خود وقت تعیین کنید. تشخیص و درمان به موقع از پزشک می تواند به شما در جلوگیری از عوارض جدی و تهدید کننده زندگی کمک کند.
- هرگونه علائمی را که تجربه کرده اید و به مدت چه مدت به پزشک خود اطلاع دهید. از یادداشت هایی که در طول امتحان خود به عنوان مرجع یادداشت کرده اید استفاده کنید.
- اطمینان حاصل کنید که پزشک شما از هر گونه عوامل خطر ، از جمله سابقه خانوادگی دیابت مطلع است.
- در مورد دیابت یا درمان آن هرگونه سوال از پزشک خود بپرسید. در نظر داشته باشید که قبل از قرار ملاقات س questionsالات خود را یادداشت کنید تا در هنگام ملاقات س toال را فراموش نکنید.
مرحله 2. یک تشخیص قطعی دریافت کنید
اگر پزشک مشکوک به دیابت شما باشد ، آزمایش اضافی را تجویز می کند. انواع مختلفی از آزمایشات برای تشخیص دیابت نوع 1 و 2 و همچنین دیابت بارداری وجود دارد. آزمایشات زیر برای تشخیص دیابت استفاده می شود:
- آزمایش خون A1c ، که به عنوان آزمایش هموگلوبین گلیکوزیزه نیز شناخته می شود. این آزمایش با نشان دادن میزان قند خون به هموگلوبین شما میزان متوسط قند خون شما را در 2 تا 3 ماه گذشته نشان می دهد. سطح 6.5 دیابتی در نظر گرفته می شود.
- آزمایش قند خون تصادفی ، که قند خون شما را در زمان نامشخص بررسی می کند. میزان 200 میلی گرم در دسی لیتر نشان دهنده دیابت است.
- آزمایش قند خون ناشتا ، که بعد از یک روز ناشتایی انجام می شود. اگر سطح قند خون شما 126 میلی گرم در دسی لیتر است ، دیابت محسوب می شود.
- آزمایش تحمل گلوکز خوراکی ، که مستلزم ناشتا بودن شبانه و سپس نوشیدن مایع قندی صبح روز بعد است. پس از این ، سطح قند خون شما طی 2 ساعت آینده آزمایش می شود. اندازه گیری بیش از 200 میلی گرم در دسی لیتر دیابتی محسوب می شود.
- آزمایش اولیه چالش گلوکز و پیگیری آزمایش گلوکز ، خون زنان بارداری را که روزه گرفته و سپس مایع قندی مصرف کرده اند ، تجزیه و تحلیل می کند. این معمولاً در هفته 24-28 بارداری رخ می دهد. اگر سطح قند خون شما برای 2 از 3 قرائت بالا باشد ، دیابت بارداری تشخیص داده می شود.
مرحله 3. در مورد پیش دیابت اطلاعات کسب کنید
در برخی موارد ، پزشک ممکن است متوجه شود که آزمایشات شما سطح قند خون را بالا می برد که برای تشخیص دیابت مناسب نیست. این می تواند نشان دهنده پیش دیابت باشد ، به این معنی که ممکن است به دیابت مبتلا شوید. با این حال ، پیش دیابت نیز یک بیماری بالقوه برگشت پذیر است. سطوح نتایج آزمایش برای پیش دیابت عبارتند از:
- 5.7-6.4 on در آزمون A1c
- 100 تا 125 میلی گرم در دسی لیتر برای آزمایش قند خون ناشتا
- 140 تا 199 میلی گرم در دسی لیتر برای آزمایش تحمل گلوکز خوراکی
مرحله 4. درمان دیابت را دریافت کنید
بسته به شدت دیابت شما ، پزشک احتمالاً درمان های متفاوتی را برای مدیریت این بیماری تجویز می کند. از تزریق انسولین گرفته تا تغذیه سالم ، رعایت برنامه درمانی پزشک برای مدیریت دیابت و به حداقل رساندن خطر عوارض مهم است. روشهای درمانی دیابت که ممکن است دریافت کنید عبارتند از:
- نظارت منظم بر قند خون در خانه و توسط پزشک
- انسولین درمانی شامل تزریق روزانه یا پمپ انسولین
- داروهای خوراکی مانند متفورمین برای تحریک لوزالمعده برای تولید انسولین بیشتر (در صورت ابتلا به دیابت نوع 2)
- فعالیت بدنی ، که ممکن است شامل 150 دقیقه فعالیت با شدت متوسط در هفته باشد
- یک رژیم غذایی سالم ، که ممکن است به معنای محدود کردن کالری به 1 ، 800-2 ، 000 در روز و مصرف بیشتر میوه ، سبزیجات ، و گوشت بدون چربی و ماهی باشد
- کنترل فشار خون و کلسترول
- جراحی ، مانند پیوند لوزالمعده برای موارد جدی
- جراحی چاقی ، که برای افرادی که دارای BMI بالا و شرایط همزمان مانند فشار خون بالا ، آپنه خواب ، افزایش کلسترول ، بیماری کبد چرب و سایر موارد هستند ، گزینه مناسبی است. کاهش وزن متعاقب جراحی چاقی ممکن است باعث بهبود دیابت نوع 2 شود.
- پیوند سلول های جزیره ای یک درمان تجربی برای دیابت نوع 1 است که در آن سلول های سالم از لوزالمعده اهدا کننده به بیمار منتقل می شود.
مرحله 5. دیابت را از طریق تغییر شیوه زندگی مدیریت کنید
علاوه بر هرگونه درمان دارویی برای دیابت ، احتمالاً پزشک شما با تغییر عادات زندگی خود به مدیریت بیماری کمک می کند. تغییر در شیوه زندگی نیز می تواند به درمان پیش دیابت کمک کرده و از تبدیل آن به دیابت نوع 2 جلوگیری کند. برخی از تغییرات در شیوه زندگی پزشک شما برای کمک به مدیریت دیابت و پیش دیابت عبارتند از:
- داشتن رژیم غذایی متعادل و سالم
- حداقل 150 دقیقه ورزش در هفته
- کاهش وزن از دست دادن تنها 7 درصد از وزن بدن شما می تواند خطر ابتلا به دیابت را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
- مراقبت از پاها با بررسی صدمات روزانه ، تمیز ، خشک و نرم نگه داشتن آنها و پوشیدن کفش و جوراب تنفس
- مراقبت از سلامت دهان و دندان خود
- محدود کردن یا اجتناب از دخانیات و الکل
- کاهش استرس
