بسیاری از مردم قبل از عمل با ترس دست و پنجه نرم می کنند. خوشبختانه کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای مقابله با ترس انجام دهید. مهمترین نکته این است که با جراح خود در مورد آمادگی برای جراحی ، مراقبت های بعد و عمل صحبت کنید. هنگام بررسی افکار خود و صحبت با جراح خود ، در مورد ترس های خود صادق باشید. با تیم پزشکی خود ملاقات کنید و با هم ، یک برنامه دقیق قبل و بعد از جراحی تهیه کنید. قبل از انجام عمل جراحی ، از تصورات ذهنی مثبت برای تصور آینده ای شادتر استفاده کنید که در آن عمل شما موفق و عاری از عوارض است. پس از جراحی ، در صورت لزوم با خانواده ، دوستان و درمانگر خود در مورد احساسات خود در مورد نتیجه عمل صحبت کنید.
مراحل
روش 1 از 3: انجام تحقیقات خود
مرحله 1. با روش خود آشنا شوید
ناشناخته ها اغلب باعث ترس می شوند. آموزش خود در مورد روش خود اولین قدم مهم در غلبه بر ترس شما از جراحی است. شما می توانید این کار را با خواندن مطالب مرتبط از منابع معتبر چه به صورت آنلاین و چه به صورت آفلاین انجام دهید و - مهمتر از همه - با جراح خود در مورد روش جراحی خاص خود صحبت کنید. همچنین می توانید با دیگران که جراحی های مشابه یا مشابه آنها را انجام داده اید صحبت کنید. سوالاتی که ممکن است بخواهید از جراح خود بپرسید عبارتند از:
- جراحی چقدر طول می کشد؟
- خطرات این جراحی چیست؟
- این جراحی به چه نوع اقدامات مراقبتی بعد نیاز دارد؟
مرحله 2. جراح خود را با دقت انتخاب کنید
جراح مورد تایید هیئت مدیره مورد اعتماد خود را پیدا کنید که در ایالت شما و در زمینه مناسب مجوز دارد. اگر شما یک جراح دارید که به خوبی او را می شناسید یا یک جراح که از دوستان یا خانواده به شدت توصیه می شود ، با این عمل راحت تر خواهید بود. وقتی واقعاً به جراح خود اعتقاد دارید ، ترس شما از بین می رود.
- از جراح خود به صورت آنلاین تحقیق کنید تا مطمئن شوید مجوز پزشکی وی فعال است ، آنها سابقه طولانی در لباس های سوء رفتار ندارند و شهرت خوبی در جامعه دارند.
- اگر صادقانه به جراح خود اعتماد کنید ، احتمالاً ترس های خود را با او باز می کنید. هنگامی که این کار را انجام می دهید ، یک جراح خوب موقعیت شما را درک کرده و با او همدردی می کند و برای مقابله با ترس های خود گام هایی برمی دارد.
مرحله 3. با تیم جراحی خود ملاقات کنید
در جلسه قبل از عمل خود شرکت کنید تا هدف خود را تا آنجا که می توانید پیدا کنید. با جراح خود و تیم او ملاقات کنید و با خیال راحت سوالات خاصی را در مورد انتظارات و ترس های خود از آنها بپرسید. به عنوان مثال ، اگر می ترسید که تیم پزشکی شما بی تجربه است ، می توانید از آنها بپرسید: "چه مدت است که چنین جراحی هایی انجام می دهید؟" اگر می ترسید که آنها به شما اهمیت ندهند ، ملاقات با تیم جراحی قبل از جراحی می تواند به شما در استراحت و ترس از کل روند جراحی کمک کند. تیم جراحی شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- یک متخصص بیهوشی متخصصان بیهوشی وظیفه تجویز گازی را دارند که باعث می شود قبل از عمل بیهوش شوید. می توانید از متخصص بیهوشی خود س questionsالاتی از قبیل "آیا در حین عمل جراحی باید بیهوش باشم؟" یا "تا کی بیهوش می شوم؟"
- یک جراح ممکن است از جراح خود بپرسید "چند عمل از این نوع را در یک ماه معمولی انجام می دهید؟" یا "آیا موفقیت بالایی در جراحی های این نوع دارید؟"
- یک پرستار جراحی ممکن است از پرستار جراحی خود بپرسید: "چند بار با این نوع عمل کمک کرده اید؟" یا "چگونه وضعیت من را در طول عمل تحت نظر خواهید داشت؟
مرحله 4. در مورد دوره بهبودی سوال کنید
یکی از مهمترین سوالاتی که بسیاری از افراد در مورد جراحی خود دارند مربوط به دوره نقاهت است. این قابل درک است که می خواهید به حالت عادی برگردید و به کار ، مدرسه و زندگی خانوادگی بازگردید. به خاطر داشته باشید که دوره های بهبودی در افراد مختلف به دلیل عواملی مانند سابقه پزشکی متفاوت است. به عنوان مثال ، اگر مبتلا به دیابت هستید ، درمان شما کندتر از کسی است که مبتلا نیست. نوع روشی که انجام می دهید ممکن است بر زمان بهبودی شما نیز تأثیر بگذارد. با جراح خود مشورت کنید تا بدانید چه چیزی ممکن است در دوران نقاهت شما تجربه شود. ممکن است برای مثال بپرسید:
- "زمان بهبودی معمولی برای این روش چقدر است؟"
- آیا بهبودی من به هر دلیلی کندتر از حالت عادی خواهد بود؟"
- "چه زمانی می توانم دوباره ورزش را شروع کنم؟"
مرحله 5. راههای مقابله قبل از عمل را در نظر بگیرید
شوخ طبعی و تصویرسازی ذهنی مثبت می تواند به شما کمک کند تا قبل از عمل جراحی با آن کنار بیایید. اگر اجازه دهید جراحی شما در ذهن شما نقش ببندد ، ممکن است به آن حساسیت نداشته باشید و ترس کمتری را القا کند. همچنین می توانید از تصاویر ذهنی برای تصور پایان خوش برای داستان جراحی خود استفاده کنید.
- به عنوان مثال ، به جای تصویر یک تصویر منجمد از خود که روی میز بیمارستان باز شده است ، کل فرایند جراحی را از ابتدا تا انتها تصور کنید.
- از خودگویی مثبت استفاده کنید. به عبارت دیگر ، به خودتان بگویید همه چیز درست می شود. وقتی با افکار مزاحم مانند "من این کار را انجام نمی دهم" روبرو می شوید ، به افکار خود مانند یک "من خوب می شوم و به سرعت بهبود می یابم" پاسخ دهید.
روش 2 از 3: پردازش احساسات خود
مرحله 1. در مورد دلایل ترس خود فکر کنید
دلایل زیادی برای ترس قبل از عمل وجود دارد. با این حال ، قبل از اینکه بتوانید واقعاً بر ترس خود غلبه کنید ، باید علت خاص آن را شناسایی کنید. به عنوان مثال ، ممکن است از از دست دادن کنترل ، دور بودن از دوستان و خانواده یا تجربه درد ناشی از شلیک یا سوزن های داخل وریدی بترسید. علل دیگر ترس عبارتند از:
- مرگ.
- وقتی بفهمند شما در بیمارستان هستید ، دیگران چه فکر خواهند کرد.
- بدشکلی یا زخم شدن در اثر عمل.
مرحله 2. یک برنامه قبل از جراحی ایجاد کنید
یک برنامه پیش از جراحی یک راهنمای گام به گام است که توسط شما و جراح شما تهیه شده است تا به شما در اطمینان از موفقیت آمیز بودن جراحی کمک کند. برنامه شما ممکن است شامل چندین مشاوره و امتحان باشد. همچنین ممکن است شامل محدودیت های خاصی در عادات غذایی و آشامیدنی شما در دوره قبل از عمل باشد. در صورت نیاز به حمل و نقل به بیمارستان ، جراح شما را مطلع کرده و آن را در برنامه قبل از جراحی قرار می دهد. داشتن مراحل برنامه جراحی در مقابل شما می تواند به کاهش ترس از بی نظمی یا برنامه ریزی نامناسب روش جراحی کمک کند.
- همیشه برنامه قبل از جراحی را با دقت دنبال کنید.
- برای کودکان ، مهم است که آنها تصاویری از بیمارستان و کادر پزشکی را ببینند و از بیمارستان بازدید کنند تا بتوانند سطح ترس خود را بهتر کاهش دهند.
مرحله 3. برنامه بهبودی را تدوین کنید
برنامه بهبودی مشابه برنامه قبل از جراحی است ، اما دوره بعد از جراحی را پوشش می دهد و نه دوره قبل از آن. برنامه بهبودی شما یک بازه زمانی برای بازگشت شما به حالت عادی ارائه می دهد ، درست از لحظه بیدار شدن از جراحی.
- به عنوان مثال ، برنامه بهبودی شما ممکن است شامل این باشد که آیا شما باید از بیمارستان منتقل شوید یا نه و چه کسی حمل و نقل را انجام می دهد.
- سایر جنبه های بالقوه برنامه بهبودی شما شامل زمان بازگشت به محل کار ، غذای مصرفی و نوع ملاقات های بعدی است که باید برای اطمینان از بهبودی شما به طور مطلوب برنامه ریزی شود.
مرحله 4. در مورد احساسات خود صادق باشید
اگر می ترسید اما به دیگران (یا حتی به خودتان) وانمود می کنید که نمی ترسید ، ترس های شما فقط تشدید می شود و بدتر می شود. پذیرفتن ترس های خود در مورد جراحی اولین قدم در جهت مدیریت سالم آنها است. ترس های خود را با جراح خود در میان بگذارید و از آنها منابع بیشتری بخواهید که به شما کمک کند با ترس خود کنار بیایید.
- راه دیگر مقابله با این است که واقعاً با ترس های خود با نوشتن آنها روبرو شوید. از یک دفتر خاطرات یا مجله برای اعتراف دقیقاً از آنچه می ترسید و احساسی که در شما ایجاد می کند ، استفاده کنید.
- اگر احساسات خود را یادداشت می کنید ، چند روز بعد آنها را مجدداً ملاقات کنید و در مورد ترس های خود رد کنید. به عنوان مثال ، اگر نوشته اید: "من شک دارم که از جراحی به طور کامل بهبود خواهم یافت" ، ممکن است بعداً یک ردیه بنویسید: "من معتقدم که کاملاً بهبود می یابم و به زندگی عادی خود برمی گردم."
مرحله 5. تکنیک های آرامش را امتحان کنید
تکنیک های آرامش بخش مانند ماساژ ، طب فشاری یا طب سوزنی می تواند شما را آرام کرده و از ترس در حین عمل جراحی شما را دور نگه دارد و همچنین در دوران نقاهت نیز به آرامش خاطر شما کمک کند. برخی از مراکز درمانی حتی این خدمات آرامش بخشی را به عنوان بخشی از بسته جراحی خود ارائه می دهند. سایر افراد متوجه می شوند که رایحه درمانی نیز برای آرامش مفید است. از جراح خود بپرسید آیا اینها یا سایر تکنیک های آرامش را ارائه می دهد یا خیر.
روش 3 از 3: پیدا کردن یک سیستم پشتیبانی
مرحله 1. با عزیزان خود صحبت کنید
اگر نگران جراحی خود هستید ، آن را بطری نکنید. مشکلات خود را با یکی از اعضای خانواده در میان بگذارید. اگر واقعاً نگران هستید ، حتی می توانید از شخصی بخواهید که شما را همراهی کند. عزیمت به بیمارستان برای جراحی توسط خودتان می تواند احساس تنهایی کند و ترس شما را افزایش دهد. اگر تا زمان ورود به اتاق عمل ، یک دوست یا یکی از اعضای خانواده مورد اعتماد خود را در نزدیکی خود دارید ، می توانید با آنها صحبت کنید و احساس بهتری خواهید داشت. به اشتراک گذاشتن اضطراب خود با یک دوست عزیز به شما این امکان را می دهد که کمی آرامش داشته باشید و بخشی از ترس خود را کنار بگذارید. به عنوان مثال ، ممکن است با یکی از عزیزان صحبت کنید:
- "من از جراحی خود بسیار می ترسم."
- "می ترسم ممکن است روی میز عمل بمیرم."
- "من نمی خواهم در جراحی باز شوم."
- "اگر مجبور نباشم به تنهایی به جراحی بروم ، احساس بهتری دارم. لطفاً من را همراهی کنید؟"
مرحله 2. درمان را در نظر بگیرید
روانشناسان آموزش دیده اند تا به شما در مقابله با ترس هایتان کمک کنند. دو راه وجود دارد که ممکن است به شما کمک کنند. آنها ممکن است به شما در مقابله مستقیم با ترس کمک کنند تا شما را در این فرآیند راهنمایی کنند و نشان دهند که ترس شما غیر ضروری است. از طرف دیگر ، آنها ممکن است به شما در مقابله با مسائل اساسی که باعث ترس شما می شود (که ممکن است شامل تجربه بد در جراحی در گذشته ، یا دیدن یک معشوق در درد ناشی از جراحی باشد) کمک کنند. در هر صورت ، صحبت با یک روانشناس اغلب می تواند به شما در غلبه بر ترس از جراحی کمک کند.
- برای یافتن یک درمانگر در منطقه خود ، از موتور جستجوی اینترنتی مورد علاقه خود استفاده کنید. یک رشته کلمه مانند "درمانگران نزدیک" یا "درمانگران در [شهر شما]" را امتحان کنید.
- همچنین می توانید از جراح خود برای ارجاع بخواهید یا از دوستان توصیه بخواهید.
مرحله 3. به یک گروه پشتیبانی بپیوندید
جراحی های مرتبط با شرایط خاص اغلب دارای گروه های حمایتی هستند تا به مردم در کنار آمدن با احساسات مربوط به عمل جراحی کمک کنند. به عنوان مثال ، گروه های حمایتی سرطان می توانند به شما کمک کنند تا پس از برداشتن تومور با دوره بهبودی خود کنار بیایید. به دنبال گروهی در منطقه خود باشید که مربوط به جراحی یا وضعیت پزشکی شما باشد.
- با افراد گروه صحبت کنید و در مورد جراحی رایج یا وضعیت پزشکی خود با یکدیگر ارتباط برقرار کنید.
- اگر اضطراب یا ترس شما در ارتباط با این بیماری ادامه داشته باشد ، از آنها بخواهید راه هایی برای کنار آمدن با این مشکل پیدا کنند.
- از جراح خود بخواهید در مورد یک گروه توصیه کند.
