منوراژی ، که در حال حاضر توسط متخصصان پزشکی به عنوان خونریزی شدید قاعدگی شناخته می شود ، زمانی است که شما دارای قاعدگی های غیر طبیعی سنگین یا طولانی هستید ، که معمولاً بیش از یک هفته طول می کشد. در صورت ابتلا به منوراژی ، به احتمال زیاد دچار گرفتگی و درد طولانی مدت همراه با خونریزی بیش از حد شده اید. خوشبختانه راه هایی برای درمان منوراژی وجود دارد. با پزشک خود در مورد بهترین روش برای درمان بیماری خاص خود صحبت کنید ، که معمولاً با دارو یا یک روش پزشکی انجام می شود. اگر بیش از 40 سال سن دارید و خونریزی شدید شدید قاعدگی دارید ، این را به پزشک خود اطلاع دهید تا بتوانید از نظر علل احتمالی بررسی شوید.
مراحل
روش 1 از 3: مصرف داروها
مرحله 1. یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) برای درد مصرف کنید
نمونه هایی از NSAID های رایج عبارتند از ایبوپروفن ، ناپروکسن ، آسپرین ، نابومتون و مفنامیک اسید. دستورالعمل های روی بسته بندی را برای دوز و زمان مصرف دارو رعایت کنید. به طور کلی ، آنها را در صورت نیاز با دوز حداکثر سه بار در روز ، بعد از غذا مصرف کنید.
- به عنوان مثال ، دوز توصیه شده ایبوپروفن برای درد 200 میلی گرم هر 2-4 ساعت است ، اما نباید بیش از 1200 میلی گرم در یک دوره 24 ساعته مصرف کنید. برای ناپروکسن ، 250 میلی گرم دو بار در روز شروع کنید و در صورت لزوم ، دوز را در مجموع به 1000 میلی گرم در یک دوره 24 ساعته افزایش دهید. اگر مفنامیک اسید مصرف می کنید ، 500 میلی گرم سه بار در روز مصرف کنید. اگر هنوز درد را با حداکثر دوز تجربه می کنید ، قبل از افزایش بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
- NSAID ها به دلیل تأثیر قوی آنها به عنوان مسکن و ضد التهاب به طور گسترده ای در موارد منوراژی استفاده می شوند. NSAID ها ماهیچه های اطراف رحم را هدف قرار می دهند ، که آنها را به انتخابی مناسب برای گرفتگی شکم و کمردرد تبدیل می کند.
- هنگام مصرف NSAID ها احتیاط کنید. آنها می توانند باعث ناراحتی معده مانند تهوع ، استفراغ و زخم معده یا معده شوند. زنانی که از اختلالات کلیوی یا کبدی رنج می برند و زنانی که در حال حاضر از داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین استفاده می کنند ، باید قبل از استفاده از NSAID ها با پزشک خود مشورت کنند.
مرحله 2. روزانه از مکمل های آهن برای جلوگیری از کم خونی استفاده کنید
پزشک شما می تواند این مورد را با آزمایشگاه های معمول مانند شمارش کامل خون (CBC) و بررسی سطح فریتین بررسی کند. اگر دچار منوراژی مداوم هستید ، از مکمل های آهن برای جلوگیری از کم خونی یا درمان کم خونی موجود استفاده کنید. قرص ها بدون نسخه فروخته می شوند و می توانید یک بار در روز بعد از غذا آهن مصرف کنید تا از یبوست جلوگیری کنید.
- مکمل های آهن یا به صورت قرص یا به شکل تزریقی تولید می شوند که می تواند برای حالت های مزمن استفاده شود. به عنوان مثال می توان به تزریق هیدروفرین و فروساک و قرص های جویدنی آهن سندوز اشاره کرد.
- آهن یک عنصر اساسی در تولید گلبولهای قرمز سالم است. همچنین برای افزایش سطح هموگلوبین استفاده می شود. گلبولهای قرمز مسئول حمل اکسیژن به تمام بافتهای بدن هستند.
مرحله 3. برای کاهش خونریزی از پزشک خود در مورد ترانکسامیک اسید سوال کنید
در صورت تشخیص منوراژی پزشک ممکن است این دارو را برای شما تجویز کند. ترانکسامیک اسید معمولاً برای درمان هرگونه اختلال خونریزی ، از جمله منوراژی استفاده می شود. دوبار در روز یا طبق تجویز پزشک مصرف کنید.
- ترانکسامیک اسید تشکیل لخته های خون را تحریک می کند و در نتیجه خونریزی بیش از حد ناشی از منوراژی را کاهش می دهد.
- ترانکسامیک اسید به صورت کاپرون به صورت قرص یا تزریقی در دسترس است.
مرحله 4. برای تنظیم چرخه قاعدگی ، شروع به مصرف قرص های ضد بارداری خوراکی کنید
با پزشک خود در مورد دریافت نسخه ای برای جلوگیری از بارداری که قاعدگی شما را تنظیم یا کاهش می دهد مشورت کنید. پس از تهیه نسخه ، دستورالعمل های روی بسته بندی را دنبال کنید. به طور معمول ، هر روز 1 قرص مصرف می کنید.
- نمونه هایی از قرص های ضد بارداری خوراکی شامل قرص اوستین یا تکه های Fem-7 است. مطابق دستور پزشک از آنها استفاده کنید.
- قرصهای ضد بارداری خوراکی برای درمان منوراژی استفاده می شوند زیرا با تنظیم هورمون محرک فولیکول (FSH) آزاد شده از غده هیپوفیز ، که باعث تخریب تخمک گذاری می شود ، به تنظیم چرخه قاعدگی کمک می کند.
مرحله 5. پروژسترون خوراکی را برای منوراژی ناشی از عدم تعادل هورمونی مصرف کنید
اگر پزشک مشکوک باشد که منوراژی شما ناشی از کمبود پروژسترون طبیعی است ، ممکن است پروژسترون مصرف کنید. پروژسترون را در روزهای 15 تا 26 هر چرخه قاعدگی مصرف کنید. به طور کلی ، پزشک دوز 2.5 تا 10 میلی گرم روزانه را به مدت 5 یا 10 روز تجویز می کند.
درمان پروژسترون خوراکی با اصلاح عدم تعادل هورمونی و جلوگیری از تولید هورمون لوتئینیزه ، برای کاهش خونریزی زیاد مفید است. این مرحله تکثیر آندومتر را کاهش می دهد و می تواند به محدود کردن خونریزی کمک کند
هشدار:
هنگام استفاده از این دارو عوارض جانبی از جمله سردرد ، افزایش وزن و افسردگی گزارش شده است. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید تا برنامه درمانی شما دوباره ارزیابی شود.
روش 2 از 3: درمان منوراژی با روشهای پزشکی
مرحله 1. از پزشک خود در مورد اتساع و کورتاژ برای توقف یک دوره طولانی بپرسید
اتساع و کورتاژ ، که اغلب به عنوان D&C نامیده می شود ، روشی است که در آن پزشک دهانه رحم را متسع می کند تا بخشی از بافت لایه داخلی آندومتر را از بین ببرد. این امر با کنترل خونریزی شدید و محدود کردن طول دوره ، به کاهش میزان از دست دادن خون در دوران قاعدگی زنان کمک می کند.
این یک درمان موقتی برای منوراژی است ، زیرا فقط جریان قاعدگی فعلی شما را متوقف می کند
مرحله 2. اگر وضعیت شما به دلیل فیبروم است ، آمبولیزاسیون شریان رحم را در نظر بگیرید
در صورت وجود فیبروم رحمی ، علاوه بر خونریزی شدید قاعدگی ، ممکن است قاعدگی های نامنظم یا لکه بینی یا خونریزی در اواسط چرخه را مشاهده کنید. اگر از تشکیل فیبروم رنج می برید ، پزشک ممکن است روشی را توصیه کند که در آن یک سوند به شریان بزرگ ران ران شما وارد شود تا به شریان رحم برسد. در این مرحله ، میکروسفرهای پلاستیکی به رگ های خونی کوچک تغذیه کننده فیبروم ها تزریق می شود.
- فیبروئیدها می توانند باعث ایجاد منوراژی شوند زیرا باعث تغییر سطح هورمون در رحم می شود که می تواند میزان خون در رحم را افزایش دهد و می توانند در هر نقطه از ماه منفجر یا تخلیه شوند.
- این روش رگ های خونی را مسدود کرده و در نتیجه جریان خون در فیبروم را کاهش می دهد.
- بدون جریان خون ، فیبروم ها کوچک می شوند ، خود را جدا کرده و از واژن خارج می شوند.
مرحله 3. به منظور جایگزینی آمبولیزاسیون شریان رحم ، سونوگرافی را انجام دهید
فرسایش اولتراسوند روش دیگری است که در صورت تشکیل فیبروم استفاده می شود. پزشک شما ممکن است آن را برای آمبولیزاسیون شریان رحمی پیشنهاد کند زیرا نیازی به بریدن ران ندارد. در عوض ، از امواج اولتراسوند استفاده می کند که قادرند فیبروم ها را بطور مستقیم کوچک کنند.
اگر فیبروئیدها کاهش یابد ، خون اضافی در رحم کاهش می یابد ، که به نوبه خود احتمال قاعدگی اضافی را کاهش می دهد
مرحله 4. اگر فیبروم شدید دارید با پزشک خود در مورد میومکتومی صحبت کنید
در این روش ، پزشک شما فیبروم را به صورت دستی بر می دارد. این کار یا از طریق شکم یا از طریق دهانه رحم انجام می شود. پزشک بسته به اندازه فیبروم ، تعداد دقیق آنها و محل آنها تعیین می کند که چه نوع جراحی را انجام دهد.
- این گزینه درمانی خوبی برای کسانی است که به دلیل ترکیدن و تخلیه فیبروم ها دائماً خونریزی می کنند.
- اولین روش به روش لاپاراسکوپی انجام می شود که برای برداشتن فیبروم ها نیاز به جراحی شکم دارد. روش دیگر به روش هیستروسکوپی و از طریق دهانه رحم انجام می شود.
مرحله 5. اگر گزینه های دیگر کمکی نمی کند ، برداشتن یا برداشتن آندومتر را در نظر بگیرید
اگر پریودهای بسیار سنگینی دارید ، پزشک ممکن است یکی از این گزینه های درمانی را پیشنهاد دهد. در این روشها ، آنها با استفاده از یک حلقه الکترو جراحی ، لایه آندومتر (پوشش داخلی رحم) را برداشته یا از بین می برند.
بعد از هر یک از این روش ها دیگر نمی توانید بچه را حمل کنید زیرا جنین دیگر نمی تواند به دیواره های رحم متصل شود. بنابراین ، آنها ممکن است تنها به عنوان آخرین راه حل برای درمان منوراژی در زنان در سن باروری در نظر گرفته شوند
هشدار:
پس از انجام هر یک از این مراحل ، مطمئن شوید که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنید تا در آینده باردار نشوید. در حالی که ممکن است بتوانید باردار شوید ، بارداری موفقیت آمیز نخواهد بود.
مرحله 6. در صورت عدم موفقیت سایر درمانها ، هیسترکتومی انجام دهید
در این روش ، جراح رحم شما را بر می دارد و شما را قادر به حمل فرزند نخواهد کرد. این روش نیاز به بستری شدن کامل در بیمارستان و بیهوشی عمومی دارد ، بنابراین شما باید از کار مرخص شوید و احتمالاً در دوران نقاهت به حمایت نیاز خواهید داشت.
با این تکنیک ، دیگر چرخه قاعدگی نخواهید داشت (و بنابراین منوراژی ندارید) و در آینده شانس بارداری نخواهید داشت
روش 3 از 3: تشخیص منوراژی
مرحله 1. با علل منوراژی آشنا شوید
دلایل متعددی وجود دارد که ممکن است باعث ایجاد پریودهای شدید یا شدید در زن شود. این دلایل عبارتند از:
- عدم تعادل هورمونی
- تشکیل فیبروم
- تحریک آندومتر
- آدنومیوز
- سایر اختلالات خونی که تعداد پلاکت ها را کاهش می دهد
مرحله 2. در مورد علائم منوراژی که دارید به پزشک خود اطلاع دهید
علائم منوراژی شبیه علائم عادت ماهانه است ، با این تفاوت که شدیدتر خواهد بود. خونریزی شدیدتر و به طور بالقوه بیشتر طول خواهد کشید و گرفتگی و درد شدیدتر یا طولانی تر خواهد بود. برخی از علائم دیگر عبارتند از:
- خونریزی بیش از 80 میلی لیتر (2.7 fl oz) در طول دوره قاعدگی
- لازم است پد یا تامپون خود را هر 1 تا 2 ساعت عوض کنید
- وجود لخته های خون بزرگ در داخل خون دوره
- علائم کم خونی مانند خستگی ، سرگیجه ، خواب آلودگی ، رنگ پریدگی ، ضعف عضلانی و تنگی نفس.
مرحله 3. آزمایشات پزشکی را در مطب پزشک انجام دهید
با پزشک خود تماس بگیرید و علائم خود را به او بگویید. آنها به شما معاینه می کنند و آزمایشاتی را برای تشخیص این بیماری و تعیین درمان مناسب انجام می دهند. پزشک ممکن است برای تشخیص منوراژی شما هر یک از این آزمایش ها را تجویز کند:
- آزمایش CBC (شمارش کامل خون)
- تست های پاپ
- بیوپسی آندومتر
- اسکن سونوگرافی
- سونو هیستروگرام
- هیستروسکوپی
