مطالعات نشان می دهد که جراحی آرتروسکوپی زانو سالانه روی تقریبا 1 میلیون نفر در ایالات متحده انجام می شود. در حین عمل نسبتاً سریع ، داخل مفصل زانو با کمک دوربین اندازه مداد تمیز و ترمیم می شود که تشخیص دقیق تری را امکان پذیر می کند. به دلیل برش کوچک و کاهش آسیب به ماهیچه ها ، تاندون ها و رباط های اطراف ، زمان بهبودی پس از جراحی آرتروسکوپی به طور کلی کمتر از جراحی معمولی باز زانو است. با این حال ، کارشناسان توجه می کنند که رعایت یک روال دقیق پس از عمل می تواند به شما در بهبود کامل جراحی زانو کمک کند.
مراحل
قسمت 1 از 3: پیروی از دستورالعمل های اولیه
مرحله 1. به دستورات جراح خود گوش دهید
پس از جراحی آرتروسکوپی زانو ، مهم است که پزشک آنچه را که برای بهترین بهبود ممکن مناسب است مناسب تر انجام دهد. ممکن است زانوی شما بی نقص نباشد ، اما پیروی از توصیه های خاص در مورد کنترل التهاب و درد و همچنین تحریک بهبود ، بهترین نتیجه را برای آسیب خاص شما به دنبال خواهد داشت.
- تقریباً همه جراحی های آرتروسکوپی زانو به صورت سرپایی انجام می شود و حداکثر تنها چند ساعت طول می کشد. آرتروسکوپی را می توان تحت بی حسی موضعی ، منطقه ای یا عمومی انجام داد که از احساس درد در حین عمل جراحی جلوگیری می کند.
- شایع ترین شرایطی که باعث انجام آرتروسکوپی زانو می شود عبارتند از: پارگی غضروف مینیسک ، تکه های غضروف در فضای مفصلی (معروف به "موش های مفصلی") ، رباط های پاره شده یا آسیب دیده ، پوشش مفصلی ملتهب مزمن (موسوم به سینوویوم) ، کتک نامناسب زانو (کشکک کشکک)) یا برداشتن کیست های پشت زانو.
مرحله 2. داروها را طبق دستور مصرف کنید
پزشک شما داروها را عمدتا برای کنترل درد و التهاب ، اما احتمالاً برای جلوگیری از عفونت و/یا لخته شدن خون بسته به تشخیص ، سن و وضعیت کلی سلامت توصیه می کند. مراقب باشید که هیچ دارویی را با معده خالی مصرف نکنید ، زیرا آنها می توانند مخاط معده را تحریک کرده و خطر زخم معده را افزایش دهند.
- داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن یا آسپرین به شما در مقابله با التهاب و درد کمک می کند.
- مسکن هایی مانند مواد افیونی ، دیکلوفناک و استامینوفن به شما کمک می کنند تا درد را تسکین دهید ، اما نه التهاب.
- آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت تجویز می شوند ، در حالی که داروهای ضد انعقاد از لخته شدن خون جلوگیری می کنند.
مرحله 3. هنگام استراحت پای خود را بالا بیاورید
برای جلوگیری از التهاب در زانو به طور طبیعی ، با استفاده از بالش هایی که پا را هنگام استراحت نگه می دارند ، پا را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید. این کار به گردش خون و مایع لنفاوی در مقایسه با تجمع در ساق پا یا زانو کمک می کند. آسانتر است که پای خود را در حالی که روی مبل نشسته اید به جای نشستن روی صندلی بلند کنید.
استراحت کامل در تختخواب برای هر نوع آسیب اسکلتی عضلانی ایده خوبی نیست ، زیرا برای تحریک جریان خون و بهبودی به برخی حرکات (حتی لنگ زدن در خانه) نیاز است. بنابراین ، استراحت خوب است ، اما بی تحرکی کامل نتیجه معکوس دارد
مرحله 4. یخ را در اطراف زانو قرار دهید
استفاده از یخ یک درمان م effectiveثر برای همه آسیب های حاد اسکلتی - عضلانی است زیرا رگ های خونی (کاهش التهاب) و بی حسی رشته های عصبی (کاهش درد) را محدود می کند. سرما درمانی باید در بالا و اطراف اسکار ناشی از عمل به مدت 15 دقیقه هر 2-3 ساعت به مدت چند روز اعمال شود ، سپس با کاهش درد و تورم تعداد دفعات را کاهش دهید.
- فشردن یخ بر روی زانو با استفاده از بانداژ یا حمایت الاستیک نیز به کنترل التهاب و محدود کردن تورم کمک می کند.
- همیشه بسته های یخ یا ژل یخ زده را در یک حوله نازک بپیچید تا از یخ زدگی روی پوست جلوگیری کنید.
مرحله 5. مراقبت از لباس مناسب را حفظ کنید
شما با یک پانسمان ضدعفونی شده که زانو را پوشانده است ، از بیمارستان خارج می شوید ، که هر گونه خون نشت شده از زخم را جذب می کند. جراح شما به شما می گوید چه زمانی می توانید دوش بگیرید یا حمام کنید و چه زمانی باید پانسمان را عوض کنید تا احتمال عفونت کاهش یابد. هدف اصلی این است که برش جراحی تمیز و خشک نگه داشته شود. استفاده از محلول ضد عفونی کننده روی زخم هنگام تعویض بانداژ ایده خوبی است.
- در بیشتر موارد ، شما می توانید بدن خود را تقریباً 48 ساعت پس از جراحی بشویید.
- محلول های ضد عفونی کننده رایج شامل ید ، الکل مالش دهنده و پراکسید هیدروژن است.
- قبل از استفاده از هر چیزی روی زخم ، با جراح خود مشورت کنید. به عنوان مثال ، ید می تواند مانع بهبود زخم شود و مورد توجه برخی از جراحان قرار نگرفته است
مرحله 6. مراقب علائم عفونت باشید
علائم عفونت بعد از عمل شامل افزایش درد و تورم در ناحیه برش ، تخلیه چرک و/یا رگه های قرمز از ناحیه آسیب دیده ، تب و بی حالی است. در صورت بروز هر یک از این علائم ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
- پزشک عفونت شما را با آنتی بیوتیک های سیستمیک و محلول های ضد عفونی کننده موضعی درمان می کند.
- در موارد شدیدتر ، زخم عفونی شما ممکن است مجبور شود از چرک و مایع تخلیه شود.
قسمت 2 از 3: استراحت زانو
مرحله 1. در طول چند روز اول با آرامش عمل کنید
جراحی آرتروسکوپی ممکن است تقریباً بلافاصله بیشتر درد زانو را تسکین دهد ، اما بسیار مراقب باشید و در برابر تمایل به مشارکت در هرگونه فعالیت شدید در چند روز اول یا بیشتر مقاومت کنید تا امکان بهبودی وجود داشته باشد. هرگونه تمرین در چند روز اول پس از عمل جراحی باید بسیار ملایم و متمرکز بر انقباضات عضلانی پا و تحرک بدون تحمل وزن باشد ، مانند بالا آوردن آرام پای خود هنگام خوابیدن روی تخت یا مبل.
- پس از چند روز ، بر بازگرداندن تعادل و هماهنگی خود با قرار دادن وزن بیشتر روی پا تمرکز کنید ، اما در صورت از دست دادن تعادل خود را با صندلی یا به دیوار تکیه دهید.
- عدم تحرک کامل (مانند استراحت در رختخواب) بعد از جراحی توصیه نمی شود - ماهیچه ها و مفاصل برای بهبودی نیاز به حرکت و جریان خون کافی دارند.
مرحله 2. از عصا استفاده کنید
به احتمال زیاد شما باید مدتی از کار خود استراحت کنید ، به خصوص اگر شامل ایستادن زیاد ، راه رفتن ، رانندگی یا بلند شدن باشد. بهبودی از روشهای ساده آرتروسکوپی معمولاً نسبتاً سریع است (چند هفته) ، اما ممکن است در این مدت نیاز به استفاده از عصا داشته باشید. اگر قسمت هایی از زانوی شما ترمیم یا بازسازی شده باشد ، ممکن است چندین هفته بدون عصا یا زانوبند راه نروید و بهبود کامل ممکن است چند ماه تا یک سال طول بکشد.
مطمئن شوید عصای شما با قد شما متناسب است ، در غیر این صورت ممکن است دچار آسیب شانه شوید
مرحله 3. روال کار خود را تغییر دهید
اگر شغل فیزیکی دارید ، در صورت امکان با رئیس خود در مورد تغییر کار به چیزهای کمتری صحبت کنید. به عنوان مثال ، شاید بتوانید در دفتر کار کم تحرک تری انجام دهید یا در خانه از طریق کامپیوتر کار کنید. حتی رانندگی نیز معمولاً از 1 تا 3 هفته پس از عمل آرتروسکوپی زانو محدود می شود ، بنابراین فقط سر کار رفتن بسیار دشوار است.
- زمان رانندگی شما بستگی به موارد زیر دارد: زانو درگیر ، اتومبیل شما اتوماتیک یا اتوماتیک است ، ماهیت روش ، میزان درد شما و اینکه آیا از داروهای ضد درد مخدر استفاده می کنید.
- اگر زانوی راست شما درگیر است (که برای فشار دادن پدال گاز و ترمز مورد نیاز است) ، انتظار داشته باشید که برای مدت طولانی از رانندگی محروم شوید.
قسمت 3 از 3: توانبخشی
مرحله 1. تمرینات بدون وزنه را شروع کنید
بعد از چند روز ، بسته به میزان درد ، انجام برخی از تمرینات هنگام دراز کشیدن روی زمین یا رختخواب ایمن است. ورزش منظم برای بازگرداندن تحرک و قدرت زانو ضروری است و در بیشتر موارد می توان آن را در خانه انجام داد. جراح ارتوپد ممکن است توصیه کند که پای خود را به مدت تقریباً 20-30 دقیقه ، 2-3 بار در روز ورزش دهید. با انقباضات ماهیچه ای در اطراف زانو شروع کنید بدون اینکه مفصل زانو را خیلی خم کنید.
- عضلات همسترینگ خود را منقبض کنید: دراز بکشید یا بنشینید و زانوها را تا حدود 10 درجه خم کنید. پاشنه خود را به زمین بکشید ، ماهیچه های پشت ران خود را در این حالت سفت کنید. 5 ثانیه نگه دارید ، سپس استراحت کنید ؛ 10 برابر تکرار کنید
- ماهیچه های چهارسر ران خود را منقبض کنید: با حوله ای که زیر مچ پای زانو در حال بهبودی خود قرار داده اید روی شکم دراز بکشید. مچ پای خود را در برابر رول حوله به پایین فشار دهید - پای شما باید تا آنجا که ممکن است صاف شود. 5 ثانیه نگه دارید ، سپس استراحت کنید ؛ 10 برابر تکرار کنید
مرحله 2. پیشرفت در ورزش تحمل وزن
هنگامی که عضلات اطراف زانو را با انقباضات ایزومتریک به آرامی کار کردید ، برخی از وزنه های تحمل کننده وزن را هنگام ایستادن امتحان کنید. با افزایش شدت ورزش ، ممکن است برخی مواقع دچار مشکل شوید - اگر زانو متورم شده یا بعد از یک تمرین خاص شروع به درد می کند ، فعالیت را تا زمانی که زانو آرام نشود متوقف کنید.
- چمباتمه زدن جزئی در حالی که روی صندلی نگه دارید: پشت یک صندلی محکم یا پشت میز را بگیرید و پاهایتان را 6 تا 12 اینچ از صندلی یا پیشخوان فاصله دهید. تا انتها خم نشوید. پشت خود را صاف نگه دارید و 5 تا 10 ثانیه نگه دارید. به آرامی بازگردید ، استراحت کنید و 10 بار تمرین را تکرار کنید.
- کشش چهار سر ران (عضله ران): ایستادن با خم شدن زانو در حال بهبودی ، پاشنه پا را به آرامی به سمت ماهیچه های باسن خود بکشید ، که باید باعث ایجاد کشش در جلوی ساق پا (ران) شود. 5 ثانیه در این حالت بمانید ، استراحت کنید و 10 بار تمرین را تکرار کنید.
- گام های رو به جلو: قدم به جلو و روی یک چهارپایه 6 اینچی ، با پای بهبودی خود پیش بروید. عقب بروید و سپس 10 بار تکرار کنید. با افزایش قدرت پا ، ارتفاع مدفوع یا سکو را افزایش دهید.
مرحله 3. پیشرفت در تمرینات مقاومتی در برابر وزن
مرحله نهایی بازسازی زانو شامل استفاده از مقاومت در برابر وزن از طریق دستگاه های وزنه برداری یا دوچرخه های ورزشی است. اگر عادت ندارید به باشگاه بروید و تمرینات با وزنه انجام دهید ، از کمک یک مربی شخصی یا فیزیوتراپ کمک بگیرید. متخصص فیزیوتراپی می تواند حرکات کششی خاص و مناسب برای زانو را به شما نشان دهد و در صورت نیاز ، ماهیچه های دردناک شما را با روش هایی مانند سونوگرافی درمانی یا تحریک الکترونیکی عضلات درمان کند.
- دوچرخه ثابت حرکت کنید. پدال زدن را به مدت 10 دقیقه در روز با مقاومت در پایین ترین سطح شروع کنید ، سپس با مقاومت قابل توجهی بیشتر به 30 دقیقه پیشرفت کنید.
- هنگامی که متخصص ارتوپد شما را پاکسازی می کند ، اکستنشن پا را با وزنه امتحان کنید. دستگاه کشش پا را در باشگاه بدنسازی پیدا کنید و حداقل وزنه را انتخاب کنید. در حالت نشسته ، مچ پاهایتان را به اطراف برجستگی های بالش دار وصل کرده و سعی کنید پاها را صاف کنید. چند ثانیه در این حالت بمانید و پاهای خود را به آرامی پایین بیاورید - 10 بار این کار را تکرار کنید و وزن را به تدریج در طول چند هفته افزایش دهید. در صورت دردناک بودن ورزش را متوقف کنید و قبل از ادامه با پزشک خود مشورت کنید.
نکات
- اگرچه راه رفتن بدون عصا می تواند تقریباً دو هفته پس از جراحی شروع شود ، اما از دویدن به مدت شش تا هشت هفته باید اجتناب شود زیرا نیروهای ضربه ای و ضربه ای که از پاها به زانو منتقل می شود ، بسیار مهم است.
- هر دو فعالیت پیاده روی و دویدن باید به تدریج در طول چند هفته به برنامه ورزشی شما وارد شوند.
- مصرف مکمل هایی مانند گلوکوزامین و کندرویتین ممکن است با افزایش روانکاری و جذب شوک به بازسازی زانو کمک کند.
- مگر اینکه بازسازی رباط را انجام داده باشید ، باید بتوانید بعد از شش تا هشت هفته یا گاهی حتی کمی زودتر به اکثر فعالیت های بدنی بازگردید. ممکن است برای مدت طولانی تری از فعالیتهای با تأثیر بیشتر اجتناب شود.
- از سیگار کشیدن خودداری کنید زیرا جریان خون را مختل می کند و در نتیجه اکسیژن و مواد مغذی برای ماهیچه ها و سایر بافت ها محروم می شود.
