شاید شنیده باشید که آزمایش میدان بینایی چالش برانگیز است ، اما واقعاً آنقدرها هم سخت نیست و قطعاً هیچ چیز برای عصبی شدن وجود ندارد. پزشک چشم ممکن است آزمایش میدان بینایی را به عنوان بخشی از معاینه سالانه چشم توصیه کند ، به خصوص اگر آنها مشکوک به گلوکوم یا سایر مشکلات چشمی هستند که باعث ایجاد نقاط کور در محیط اطراف شما می شود. پس از انجام آزمایش ، آنها با شما می نشینند تا در مورد نتایج و درمان های مورد نیاز صحبت کنند.
مراحل
روش 1 از 2: انواع آزمایشات
مرحله 1. امتحان میدان دیداری مقابله:
در طول امتحان میدان دید تصادفی ، پزشک شما فاصله کوتاهی در مقابل شما می نشیند. آنها از شما می خواهند که مستقیماً به آنها نگاه کنید ، سپس دست خود را گرفته و آن را به جلو و عقب حرکت می دهند. هنگامی که دست آنها در دید شما ظاهر می شود ، سیگنال می دهید.
این به پزشک ایده کلی از بینایی محیطی شما می دهد ، بنابراین ممکن است از آن به عنوان یک ابزار تشخیص اولیه استفاده کند. همچنین ممکن است برای کودکان کوچکتر که با یک آزمون متمرکزتر زمان سخت تری خواهند داشت مفید باشد
مرحله 2. تست شبکه Amsler:
اگر مجبور هستید در این آزمایش شرکت کنید ، از شما خواسته می شود که به نقطه کوچکی درست در مرکز شبکه نگاه کنید. سپس ، نشان می دهید که آیا مناطقی از شبکه وجود دارد که مبهم به نظر می رسند.
این آزمایش به اندازه یک آزمایش خودکار دقیق نیست ، اما می تواند به پزشک یک ایده کلی از جایی که ممکن است دچار کاهش بینایی می شوید ، بدهد. اغلب از آن برای تشخیص علائم دژنراسیون ماکولا (AMD) استفاده می شود ، اما گاهی اوقات برای کودکان نیز استفاده می شود
مرحله 3. آزمایش محیطی گلدمن:
در یک آزمایش محیطی گلدمن ، شما جلوی یک ابزار کاسه ای شکل به نام محیط می نشینید. پس از شروع آزمایش ، مستقیماً به چراغ زرد روی صفحه نگاه کنید ، سپس هر بار که یک فلاش نوری متفاوت را مشاهده می کنید ، دکمه پاسخ را فشار دهید. اگر نمی توانید همه نورها را ببینید ، استرس نداشته باشید ، گرچه برخی از آنها عمداً خارج از میدان دید شما قرار می گیرند. به این ترتیب ، پزشک می تواند دقیقاً نقطه شروع و پایان بینایی شما را کنترل کند.
- در صورت امتحان کردن پلک کاملا مشکلی ندارد ، بنابراین در مورد باز نگه داشتن کامل چشمان خود در تمام مدت استرس نداشته باشید.
- اگر به طور معمول از عینک استفاده می کنید ، تکنسین قبل از شروع آزمایش ، لنزهای مطابق با نسخه شما را جلوی چشم شما قرار می دهد.
- در صورت احساس خستگی یا فقط نیاز به استراحت لحظه ای ، دکمه پاسخ را فشار دهید و نگه دارید تا آزمون متوقف شود. وقتی دکمه را رها می کنید ، آزمون دوباره شروع می شود.
مرحله 4. آزمایش میدان بینایی جنبشی:
یک آزمایش محیطی گلدمن از چراغ های چشمک زن استاتیک برای تعیین وجود نقاط کور در بینایی شما استفاده می کند ، اما برای تعیین مرزهای آن نقاط کور به اندازه کافی دقیق نیست. آزمایش میدان بینایی جنبشی دقیق تر است ، زیرا از چراغ های متحرک برای شناسایی دقیق نقطه شروع و پایان نقاط کور شما استفاده می کند.
اندازه و روشنایی چراغ ها متفاوت خواهد بود. آنها از ناحیه ای شروع می شوند که شما نمی توانید آنها را ببینید ، سپس به تدریج وارد میدان دید خود می شوید. یک دکمه را فشار می دهید تا نشان دهد که چراغ در حال ظاهر شدن چیست
مرحله 5: تست محیط دو برابر شدن فرکانس:
این آزمایش شبیه به آزمایشات میدان بینایی گلدمن و جنبشی است ، اما در آزمایش به جای چراغ های چشمک زن ، از میله های عمودی سوسو زدن استفاده می شود. درست مانند سایر آزمایش های خودکار ، وقتی ظاهر چراغ ها را می بینید ، یک دکمه را فشار می دهید. چند هدف اول بدون ردیابی خواهد بود تا به شما این امکان را بدهد که با آزمایش راحت شوید ، سپس هنگامی که احساس راحتی بیشتری با آن کردید ، وارد آزمون واقعی می شوید.
- برای این آزمایش می توانید از مخاطبین یا عینک معمولی خود استفاده کنید.
- اگر نتوانستید آن را کامل انجام دهید نگران نباشید-در آزمون حاشیه خطایی وجود دارد.
مرحله 6. الکترورتینوگرافی:
در طی آزمایش الکتروتورینوگرافی ، چشم پزشک مردمک چشم شما را گشاد کرده و قطره هایی را به شما می دهد که چشم های شما را بی حس کند ، سپس یک الکترود کوچک روی قرنیه شما قرار می گیرد. سپس به مجموعه ای از چراغ های چشمک زن یا متحرک نگاه می کنید. الکترود حرکت چشم شما را ردیابی می کند تا هر ناحیه ای را که ممکن است دید محیطی خود را از دست داده اید ، تشخیص دهد.
- در برخی از آزمایش ها ممکن است به شما لنز تماسی داده شود تا از آن استفاده کنید. الکترود در لنز تماسی جاسازی می شود.
- این ممکن است کمی ترسناک به نظر برسد ، اما به دلیل قطره های بی حس کننده ، نباید چیزی را احساس کنید! اگر نگران هستید ، با پزشک خود مشورت کنید.
روش 2 از 2: نتایج و پیگیری
مرحله 1. در صورت بروز هرگونه مشکل در آزمایش ، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید
اگر احساس می کنید چیزی وجود دارد که ممکن است نتایج آزمایش شما را دچار اختلال کرده باشد ، مانند تمرکز برای شما مشکل بوده یا احساس ناراحتی کرده اید ، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها ممکن است مجدداً شما را آزمایش کنند ، یا ممکن است برای برآوردن نیازهای شما آزمایش متفاوتی را به شما پیشنهاد دهند.
به عنوان مثال ، اگر در توجه مشکل دارید یا نمی توانید به مدت طولانی بنشینید ، پزشک ممکن است آزمایش کوتاه تری انجام دهد
مرحله 2. درک کنید که پزشک شما برای چه چیزی آزمایش می کند
هنگامی که از آزمایش میدان بینایی استفاده می کنید ، پزشک از نتایج استفاده می کند تا مشخص کند که آیا در بینایی محیطی خود نقاط کوری دارید یا خیر. اینها اغلب شروع گلوکوم را نشان می دهند ، که ناشی از افزایش فشار در چشم شما است.
- همچنین اگر از دیابت ، فشار خون بالا ، ام اس ، پرکاری تیروئید ، اختلال در غده هیپوفیز ، مشکلات سیستم عصبی مرکزی یا سکته مغزی رنج می برید ، پزشک ممکن است آزمایشات منظم میدان بینایی را توصیه کند.
- همچنین ممکن است از یک آزمایش میدان بینایی برای تعیین اینکه آیا مشکلات پلک بینایی شما را مسدود می کند یا خیر ، استفاده شود.
مرحله 3. در مورد نتایج آزمایش خود با پزشک خود مشورت کنید
نحوه تفسیر پزشک از نتایج آزمایش شما بستگی به نوع آزمایش شما دارد. آنها همچنین ممکن است از یک یا چند آزمایش برای کمک به کاهش دقیق بینایی بینایی محیطی استفاده کنند. در اینجا چیزی است که پزشک شما در هر آزمایش به دنبال آن خواهد بود:
- آزمایش میدانی رویارویی: پزشک شما بر اساس این که آیا می توانید دست خود را بالا نگه دارید ، می بینید که آیا بینایی محیطی شما از بین رفته است یا خیر.
- تست شبکه آملسر: در صورت مشخص شدن مناطق تار در آزمایش ، پزشک شما می داند که احتمالاً در آن نواحی دچار کاهش بینایی می شوید. این آزمایش اغلب برای تشخیص دژنراسیون ماکولا (AMD) مرتبط با سن استفاده می شود.
- آزمایشات خودکار (گلدمن ، سینتیک ، دوبرابر شدن فرکانس ، الکترورتینوگرافی): اگر یک آزمایش خودکار انجام دهید ، پزشک از نتایج چاپ شده استفاده می کند. این نتایج نشان می دهد که آیا مناطقی وجود داشته است که در آن شما به طور مداوم قادر به دیدن چراغ ها نبودید.
مرحله 4. آماده باشید تا در صورت لزوم برخی از آزمایش ها را دوباره انجام دهید
با برخی از این آزمون ها ، به ویژه تست های خودکار ، می توان یک منحنی یادگیری داشت. این بدان معنا نیست که باید کاری متفاوت انجام دهید ، اما ممکن است متوجه شوید که نتایج آزمایش شما به طور قابل ملاحظه ای بهبود می یابد ، در صورتی که بدانید انتظار چه چیزی را دارید. برخی از پزشکان برای این کار برنامه ریزی می کنند و ممکن است از شما بخواهند که کمی بعد از اولین آزمایش دوباره انجام دهید تا دقیق تر بخوانید.
- اگر هنگام تمرکز در آزمایش مشکل داشتید ، پزشک ممکن است از شما بخواهد آن را نیز تکرار کنید.
- برخی افراد به اشتباه معتقدند که بینایی آنها بهبود یافته است زیرا نتایج آزمایش دوم آنها بهتر از آزمایش اول است. با این حال ، کاهش بینایی به دلیل گلوکوم برگشت پذیر نیست ، بنابراین احتمالاً فقط به دلیل منحنی آزمایش است.
مرحله 5. در صورت نیاز به برنامه درمانی خود بحث کنید
اگر شما مبتلا به گلوکوم هستید ، بسیار مهم است که بلافاصله برنامه درمانی را شروع کنید. از دست دادن بینایی در اثر گلوکوم قابل برگشت نیست ، بنابراین ضروری است که شما و پزشک خود سعی کنید آسیب های آینده را محدود کنید تا حد امکان بینایی خود را حفظ کنید. برای انجام این کار ، پزشک ممکن است شما را راهنمایی کند تا از قطره چشم تجویز شده یا هر روز دارو مصرف کنید. آنها همچنین ممکن است لیزر درمانی یا جراحی را توصیه کنند.
اگر از دست دادن بینایی شما به علتی مانند افتادگی پلک ها باشد ، ممکن است برای اصلاح آن روشی به نام بلفاروپلاستی را توصیه کنند
مرحله 6. طبق نظر پزشک چشم ، مجدداً برای آزمایش های بعدی مراجعه کنید
هنگامی که پزشک شما میدان دید اولیه شما را تعیین کرد ، به احتمال زیاد شما را مجبور می کند تا دوباره به طور منظم آزمایش را انجام دهید. اگر کاهش بینایی شما شدید است ، ممکن است فقط در چند ماه آینده برگردید. اگر شدت آن کمتر است ، ممکن است آزمایش را سالی یکبار تکرار کنید.
- تکرار آزمایش به چشم پزشک اجازه می دهد تا بررسی کند که آیا بینایی شما همچنان رو به وخامت است و آیا درمان شما م effectiveثر است یا خیر.
- علاوه بر این ، یک منحنی یادگیری با آزمایشات میدان بینایی وجود دارد ، بنابراین پزشک شما ممکن است بخواهد یک آزمایش دوم را کمی بعد از اولین آزمایش انجام دهد تا یک خط پایه دقیق را تعیین کند.
نکات
- ممکن است مجبور شوید یک آزمایش میدان بینایی را جدا از قرار منظم چشم خود برنامه ریزی کنید ، یا پزشک شما ممکن است به عنوان بخشی از معاینه معمول چشم شما ، یک آزمایش را تجویز کند.
- قبل از انجام آزمایش یک خواب راحت داشته باشید. علاوه بر این ، از نوشیدن الکل بیش از حد خودداری کنید و از هیچگونه کمک خواب (مگر اینکه به طور معمول توسط پزشک تجویز شده اید) استفاده کنید. در طول آزمایش میدان دید ، باید بیدار و هوشیار باشید تا بتوانید خواندن دقیق را دریافت کنید.
- در بیشتر این آزمایش ها ، شما یک وصله برای پوشاندن چشمی که آزمایش نمی کنید ، می پوشید. در صورت آزمایش هر دو چشم ، باید پچ را عوض کنید.
