کارشناسان بر این عقیده اند که تنبلی چشم (آمبلیوپی) شایع ترین علت اختلال بینایی در کودکان است. تنبلی چشم زمانی رخ می دهد که یک چشم ضعیف تر از چشم دیگر باشد ، که ممکن است باعث شود چشم ضعیف به سمت داخل یا خارج پرسه بزند. تحقیقات نشان می دهد که درمان تنبلی چشم در صورت شروع زود هنگام م effectiveثرتر است ، بنابراین برای معاینه منظم به چشم پزشک مراجعه کنید یا علائم تنبلی چشم را مشاهده کنید. علائم اولیه تنبلی چشم ممکن است شامل چشمک زدن ، بستن 1 چشم یا کج شدن سر برای بهتر دیدن باشد. با درمان ، ممکن است بتوانید تنبلی چشم را اصلاح کنید ، بنابراین سعی کنید نگران نباشید.
مراحل
روش 1 از 2: درمان موارد جزئی تنبلی چشم
مرحله 1. درک کنید که "تنبل چشم" چیست
تنبلی چشم اصطلاحی است که برای توصیف وضعیت پزشکی به نام "آمبلیوپی" استفاده می شود. آمبلیوپی وضعیتی است که اغلب در کودکان قبل از هفت سالگی ایجاد می شود. این امر با قوی تر شدن یک چشم از چشم دیگر شروع می شود ، و پاسخ خودکار در کودک برای استفاده از چشم قوی تر از چشم ضعیف تر (زیرا کودک به تدریج شروع به طرفداری از چشم قوی می کند). این امر به دلیل توسعه ناقص مسیر بینایی ، منجر به کاهش بینایی در چشم ضعیف می شود ، که با گذشت زمان بدتر می شود (هر چه مدت بیماری بدون درمان ادامه یابد).
- به همین دلیل است که تشخیص و درمان آمبلیوپی در اسرع وقت مهم است. هرچه زودتر تشخیص داده شود و با آن برخورد شود ، نتیجه بهتر و سریعتر رفع می شود.
- معمولاً آمبلیوپی هیچ پیامد دراز مدتی ندارد ، به ویژه هنگامی که زود تشخیص داده شود و یک مورد جزئی باشد (که اکثریت قریب به اتفاق هستند).
- توجه داشته باشید که با گذشت زمان ، همچنان که "چشم خوب" در رابطه با "چشم بد" قوی تر می شود ، "چشم بد" شروع به ناهماهنگی می کند. این بدان معناست که وقتی به فرزند خود نگاه می کنید یا هنگامی که پزشک او را معاینه می کند ، ممکن است به نظر برسد که یک چشم (چشم "بد") از یک طرف سرگردان است ، روی شیء موردنظر تمرکز نکرده یا به نحوی "نه کاملا مستقیم"
- این ناهماهنگی با آمبلیوپی بسیار رایج است و معمولاً با تشخیص سریع و درمان برطرف می شود.
مرحله 2. به پزشک مراجعه کنید
از آنجا که آمبلیوپی یک بیماری است که بیشتر در کودکان تشخیص داده می شود ، در صورت مشکوک بودن فرزند شما به این بیماری بهتر است در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. برای بهترین شانس ابتلا به بیماری تنبلی چشم ، اطمینان حاصل کنید که کودک شما در سن جوانی به طور منظم معاینات چشمی را انجام می دهد - برخی پزشکان معاینات را در شش ماهگی ، سه سالگی و سپس هر دو سال پس از آن توصیه می کنند.
اگرچه پیش آگهی معمولاً برای افراد مبتلا به تنبلی چشم جوان بهترین است ، اما روشهای تجربی اخیر برای مبتلایان بزرگسال امیدوار کننده است. با پزشک یا چشم پزشک خود مشورت کنید تا جدیدترین گزینه های درمانی موجود در اختیار شما قرار گیرد
مرحله 3. یک وصله چشم بپوشید
برای موارد خاصی از تنبلی چشم که شامل اختلال بینایی در یک چشم و دید طبیعی در چشم دیگر می شود ، ممکن است نیاز به وصله یا پوشاندن چشم "خوب" باشد. مجبور کردن فرد تنبل به استفاده از چشم "بد" خود برای دیدن ، به تدریج بینایی را در آن چشم تقویت می کند. وصله ها بیشتر در بیماران زیر هفت یا هشت سال موثر است. این پچ معمولاً بین سه تا شش ساعت در روز برای مدت زمانی از چند هفته تا یک سال پوشیده می شود.
- ممکن است پزشک توصیه کند که هنگام پوشیدن وصله ، فرد تنبل چشم بر انجام فعالیتهایی مانند خواندن ، تکالیف مدرسه و سایر فعالیتهایی تمرکز کند که او را مجبور می کند روی اجسام نزدیک تمرکز کند.
- تکه ها ممکن است همراه با عینک های اصلاحی استفاده شوند.
مرحله 4. از داروهای تجویز شده چشم استفاده کنید
داروها - معمولاً به شکل قطره های چشمی آتروپین - ممکن است برای تاری دید چشم خوب استفاده شود تا فرد ضعیف را مجبور به کار کند. این درمان بر اساس همان اصل عمل می کند - وادار کردن چشم "بد" به بینایی را تقویت می کند.
- داروهای چشم می تواند انتخاب خوبی برای کودکانی باشد که تمایلی به استفاده از وصله چشم ندارند (و بالعکس). با این حال ، قطره های چشمی هنگامی که چشم "خوب" نزدیک بین است ، ممکن است مثر نباشند.
-
قطره های چشمی آتروپین گاهی با عوارض جانبی جزئی همراه هستند ، از جمله:
- سوزش چشم
- قرمز شدن پوست اطراف
- سردرد
مرحله 5. با استفاده از عینک تصحیح کننده این بیماری را درمان کنید
معمولاً عینک های مخصوص برای بهبود تمرکز چشم و اصلاح ناهماهنگی تجویز می شود. در موارد خاص تنبلی چشم ، به ویژه هنگامی که نزدیک بینی ، دوربینی و/یا آستیگماتیسم به این بیماری کمک می کند ، عینک می تواند مشکل را به طور کامل برطرف کند. در موارد دیگر ، ممکن است از عینک برای درمان تنبلی چشم به همراه سایر درمان ها استفاده شود. در صورت تمایل به تهیه عینک برای تنبلی چشم خود با پزشک یا بینایی سنج خود مشورت کنید.
- در کودکان با سن کافی ، گاهی اوقات ممکن است از لنزهای تماسی به جای عینک استفاده شود.
- توجه داشته باشید که در ابتدا ، افراد مبتلا به تنبلی چشم هنگام استفاده از عینک ، دیدن آنها برایشان دشوارتر می شود. این به این دلیل است که آنها به اختلال بینایی خود عادت کرده اند و به زمان نیاز دارند تا به تدریج خود را با دید "طبیعی" تطبیق دهند.
روش 2 از 2: درمان موارد جدی تر تنبلی چشم
مرحله 1. تحت یک عمل جراحی قرار بگیرید
در صورت عدم موفقیت روشهای غیر جراحی ، ممکن است جراحی روی عضلات چشم انجام شود تا چشمها صاف شوند. اگر بیماری ناشی از آب مروارید باشد ، جراحی می تواند به درمان آمبلیوپی نیز کمک کند. جراحی ممکن است با استفاده از یک پچ چشم ، داروهای چشمی یا عینک همراه باشد ، یا اگر نتایج خوبی به همراه داشت ، به تنهایی کافی باشد.
مرحله 2. تمرینات چشم را طبق توصیه پزشک انجام دهید
تمرینات چشمی ممکن است قبل یا بعد از عمل برای تصحیح عادات بینایی معیوب و آموزش استفاده راحت و راحت از چشم ها توصیه شود.
از آنجا که آمبلیوپی اغلب همراه با ضعیف شدن ماهیچه های چشم در "طرف بد" انجام می شود ، ممکن است تمرینات تقویتی لازم باشد تا عضلات چشم شما حتی در هر دو طرف دوباره به دست آید
مرحله 3. برای معاینات منظم چشم با پزشک خود پیگیری کنید
حتی پس از اینکه جراحی آمبلیوپی با جراحی اصلاح شد (یا در غیر این صورت اصلاح شد) ، این احتمال وجود دارد که در آینده بازگردد. اطمینان از اینکه با پزشک خود مطابق برنامه معاینات چشمی که توصیه می کنند ، پیگیری می کنید به شما در جلوگیری از این مشکل کمک می کند.
نکات
- معاینه با قطره های سیکلوپلژیک می تواند برای تشخیص این وضعیت در جوانان ضروری باشد.
- برای معاینه و تشخیص چشم به پزشک چشم مراجعه کنید.
- بهبود در هر سنی امکان پذیر است ، اما هرچه زودتر تشخیص داده شود و درمان شود ، احتمالاً نتیجه بهتری خواهد داشت.
