سرخک یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که معمولاً باعث بثورات کامل بدن و التهاب تنفسی می شود. پیشگیری از سرخک با واکسن ، که معمولاً در حدود 1 سالگی و دوباره در 4-6 سالگی انجام می شود ، بسیار آسان است. در صورت ابتلا به سرخک ، بهترین برنامه درمانی شامل استراحت فراوان و توجه یک پزشک متخصص آموزش دیده است. همچنین درمان علائم ، که شامل تب بالا ، بثورات و سرفه مداوم است ، عاقلانه است تا بهبودی آسان تر شود.
مراحل
روش 1 از 2: درمان در خانه
مرحله 1. در صورت مشکوک بودن به سرخک فوراً با پزشک تماس بگیرید
به محض این که فکر می کنید شما یا فردی که می شناسید ممکن است سرخک داشته باشید ، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید تا تشخیص مناسب را دریافت کنید. علائم خود را شرح دهید و سعی کنید در اسرع وقت ملاقات خود را برنامه ریزی کنید. هرگونه دستورالعمل پزشک را رعایت کنید.
- از آنجا که سرخک می تواند شبیه آبله مرغان باشد ، مهم است که از پزشک خود تشخیص قطعی بگیرید تا بتواند شما را به درستی درمان کند.
- به احتمال زیاد پزشک به شما توصیه می کند در خانه بمانید و از تماس با افراد دیگر اجتناب کنید. سرخک بسیار مسری است ، بنابراین انزوا کلید جلوگیری از شیوع است.
- توجه داشته باشید که ممکن است پزشک از شما بخواهد هنگام مراجعه به مطب احتیاطهای خاصی را مانند ماسک زدن یا استفاده از ورودی پشت انجام دهید تا از سرایت سرخک جلوگیری شود. در برخی موارد ، ممکن است پزشک به جای اینکه شما به مطب مراجعه کنید ، به ماشین شما بیاید. این امر برای جلوگیری از شیوع عفونت به پرستاران و بیماران ، به ویژه آنهایی که باردار هستند ، انجام می شود.
- بقیه دستورالعمل های این مقاله به منظور جایگزینی راهنمایی های پزشک یا متخصص پزشکی آموزش دیده نیست. وقتی شک دارید ، همیشه به توصیه پزشک خود موکول کنید.
مرحله 2. تب را با داروهای بدون نسخه پایین بیاورید
سرخک اغلب با تب همراه است که می تواند در دمای 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتی گراد) به حداکثر برسد. از مسکن های بدون نسخه (OTC) مانند ایبوپروفن و استامینوفن (پاراستامول ، تیلنول) برای کمک به حفظ درجه حرارت در سطح قابل کنترل استفاده کنید. برای اطلاع از دوز و زمان صحیح ، دستورالعمل های روی بطری را دنبال کنید.
- به عنوان یک امتیاز اضافی ، این داروهای ضد درد همچنین به تسکین دردها و ویروس های سرخک کمک می کند.
-
توجه داشته باشید:
از تجویز آسپرین به کودکان خودداری کنید ، زیرا ممکن است باعث ایجاد بیماری جدی اما نادر به نام سندرم ریز شود.
مرحله 3. استراحت زیادی داشته باشید تا به بهبود سریعتر کمک کنید
تقریباً همه افرادی که به سرخک مبتلا می شوند برای استراحت به استراحت زیادی احتیاج دارند. سرخک معمولاً یک عفونت ویروسی جدی است که برای مقابله با آن انرژی و منابع زیادی از بدن شما می گیرد. علاوه بر این ، علائم سرخک باعث می شود احساس خستگی و خستگی بیشتری نسبت به حالت عادی داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی می توانید خواب کنید و تمام فعالیت های بدنی را در زمان بیماری محدود کنید.
افرادی که مبتلا به سرخک هستند 1-2 روز قبل از بروز علائم تا 4 روز پس از شروع علائم مسری هستند. با این حال ، این بیماری به مدت 14 روز انکوبه می شود ، بنابراین ممکن است در تمام آن مدت مسری باشید. از آنجا که این بیماری با سرفه و عطسه منتقل می شود ، مهم است که در این مدت در خانه بمانید. برای استراحت در خانه حدود یک هفته برنامه ریزی کنید. ممکن است مدتی طول بکشد تا بثورات بهبود یابند ، اما شما معمولاً بعد از 4 روز علائم بیماری مسری نیستید
مرحله 4. چراغ ها را کم نور نگه دارید
بثورات صورت که باعث سرخک می شود می تواند ملتحمه ایجاد کند-شرایطی که شامل چشم های ملتهب و آبکی می شود. این می تواند افراد مبتلا به سرخک را نسبت به نور حساس کند. از پرده های سنگین روی پنجره ها استفاده کنید و در هنگام ابتلا به التهاب ملتحمه ، نور بالای سر را کم کنید تا چشم های تحریک شده شما کاهش یابد.
در حالی که به طور کلی نمی خواهید هنگام سرخک خانه خود را ترک کنید ، اما اگر بنا به دلایلی مجبور شدید ، سعی کنید از یک جفت سایه برای محافظت از چشم خود استفاده کنید
مرحله 5. با پنبه های ملایم چشم ها را تمیز نگه دارید
در صورت ابتلا به ورم ملتحمه با سرخک ، به احتمال زیاد ترشحات زیادی از چشم ایجاد می شود. این ترشحات می تواند باعث "ترد شدن" چشم ها یا حتی بسته شدن آنها (مخصوصاً بعد از خواب) شود. با فرو بردن یک پنبه در آب تمیز و گرم و پاک کردن گوشه چشم به بیرون ، سفتی را از چشم بردارید. برای هر چشم از یک تکه پنبه جداگانه استفاده کنید.
- ملتحمه می تواند بسیار جدی باشد ، بنابراین بهتر است از آن جلوگیری کنید. برای جلوگیری از گسترش میکروب ها به چشم ، بهداشت را رعایت کنید. اگر از کودکی که سرخک دارد مراقبت می کنید ، دستان خود را بشویید و دستکش روی دستان خود بگذارید تا احتمال بثورات خود را خراشیده و سپس دستان خود را به چشمان خود بکشید.
- هنگام تمیز کردن چشم های خود بسیار ملایم فشار دهید-از آنجا که چشم های شما قبلاً ملتهب شده اند ، به درد و آسیب بسیار حساس خواهند بود.
مرحله 6. یک دستگاه مرطوب کننده را برای آرام کردن مجاری تنفسی خود اجرا کنید
مرطوب کننده ها با تبخیر آب میزان رطوبت هوا را افزایش می دهند تا بخار ایجاد شود. استفاده از دستگاه بخور در اتاق هنگام بیماری باعث مرطوب نگه داشتن هوا می شود که می تواند به تسکین گلو درد و سرفه همراه با ویروس سرخک کمک کند.
- اگر دستگاه بخور موجود نیست ، فقط یک کاسه بزرگ آب در اتاق قرار دهید تا رطوبت محیط افزایش یابد.
- توجه داشته باشید که برخی از دستگاه های مرطوب کننده به شما اجازه می دهند یک داروی استنشاقی دارویی را به بخار آب اضافه کنید. اگر دستگاه بخور اجازه می دهد این کار را انجام دهید ، یک داروی ضد سرفه مانند داروی ویک انتخاب کنید.
مرحله 7. مایعات فراوان بنوشید تا هیدراته بمانید
مانند بسیاری از بیماریها ، سرخک سریعتر از حد معمول رطوبت بدن شما را تخلیه می کند ، به خصوص اگر تب دارید. به همین دلیل ، بسیار مهم است که بدن خود را هیدراته نگه دارید تا بدن شما به اندازه کافی قوی باشد تا با عفونت مبارزه کند تا زمانی که احساس بهتری داشته باشید. به عنوان یک قاعده کلی ، مایعات شفاف ، به ویژه آب تمیز و شفاف ، برای افراد بیمار بهترین است.
روش 2 از 2: پیشگیری و کنترل
مرحله 1. اگر واکسن نداشتید واکسن بگیرید
تا کنون سریع ترین و ساده ترین راه برای جلوگیری از شیوع سرخک برای هر فردی است که می تواند با خیال راحت واکسن MMR (سرخک ، اوریون و سرخجه) را دریافت کند. واکسن MMR 95-99 at در جلوگیری از عفونت م effectiveثر است و تقریباً همیشه ایمنی مادام العمر را ایجاد می کند. افراد سالم به طور کلی می توانند واکسن را پس از 15 ماهگی دریافت کنند ، بنابراین واکسیناسیون برای اکثر خانواده ها ضروری است. به طور معمول ، برای واکسیناسیون مناسب به 2 واکسن MMR جداگانه نیاز دارید.
-
مانند هر واکسنی ، واکسن MMR می تواند عوارض جانبی داشته باشد ، اگرچه عوارض جانبی جدی واکسن سرخک بسیار نادر است. خود ویروس سرخک بسیار خطرناکتر از هر یک از این عوارض جانبی است. عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تب خفیف
- راش
- تورم غدد لنفاوی
- مفاصل دردناک یا سفت
- بسیار نادر ، تشنج یا واکنش آلرژیک.
- واکسن MMR است نه به عنوان عامل اوتیسم شناخته شده است-مطالعه ای که ادعا کرد این یک کلاهبرداری عمدی بوده است و تمام مطالعات بعدی هیچ ارتباطی با آن نشان نداده اند. کودکان باید دوبار واکسن را دریافت کنند مگر اینکه به آن حساسیت داشته باشند. اغلب در سنین 1 تا 4-6 سالگی تجویز می شود.
مرحله 2. فرد مبتلا را حداقل یک هفته قرنطینه کنید
از آنجا که این بیماری بسیار مسری است ، فرد مبتلا به سرخک باید به استثنای بسیار کمی از افراد دیگر دور نگه داشته شود. افراد مبتلا نباید از خانه خارج شود به جز فوریت های پزشکی در مورد مدرسه و محل کار بحثی وجود ندارد-در صورت مجاز بودن یک مورد ، می توان کل دفتر را برای بیش از یک هفته غیرفعال کرد. افراد آلوده باید تا زمانی که لازم است در خانه بمانند تا از مسری شدن خودداری کنند. از آنجا که این اتفاق معمولاً 4 روز پس از ایجاد بثورات رخ می دهد ، عاقلانه است که برای یک هفته یا بیشتر غیبت برنامه ریزی کنید.
- توجه داشته باشید که افراد واکسینه نشده حتی در جایی که اخیراً مبتلا به سرخک بوده اند نیز خطرناک نیست. ویروس سرخک می تواند تا قطرات ریز در هوا تا حداکثر باقی بماند 2 ساعت بعد از اینکه فردی مبتلا به سرخک منطقه را ترک کرد.
- اگر فرزند شما به سرخک مبتلا شد ، فوراً مراقبت روزانه و مراقبت از کودک خود را مطلع کنید ، به خصوص اگر ارائه دهنده مراقبت از کودک او باردار است. به یاد داشته باشید ، کودک شما قبل از شروع علائم تا 14 روز مسری بود ، بنابراین ممکن است قبلاً دیگران را آلوده کرده باشد.
- بخش بهداشت عمومی محلی شما احتمالاً با شما تماس می گیرد تا اطلاعاتی در مورد جایی که بوده اید دریافت کند تا بتواند با سایر افرادی که احتمالاً در معرض آن قرار گرفته اند تماس بگیرد. آنها همچنین ممکن است به شما اطلاع دهند که چه مدت نیاز به قرنطینه دارید.
مرحله 3. افراد در معرض خطر را از فرد مبتلا دور نگه دارید
قرنطینه م forثر برای ایمنی انواع خاصی از افراد که به ویژه در برابر ویروس آسیب پذیر هستند بسیار مهم است. در حالی که سرخک معمولاً برای افراد سالم ناراحتی طولانی مدت است ، می تواند برای این افراد در معرض خطر جدی برای سلامتی باشد ، که شامل موارد زیر است:
- کودکانی که برای دریافت واکسن بسیار کوچک هستند
- کودکان خردسال و به طور کلی نوزادان
- زنان حامله
- سالمندان
- افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (به عنوان مثال ، به دلیل HIV ، سرطان یا داروهایی که بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارند)
- افرادی که از بیماری مزمن رنج می برند
- افرادی که از سوء تغذیه رنج می برند (به ویژه کمبود ویتامین A)
مرحله 4. در صورت اجتناب ناپذیر بودن از ماسک استفاده کنید
همانطور که در بالا ذکر شد ، افراد مبتلا به سرخک باید تا حد ممکن با افراد دیگر تماس بگیرند-در حالت ایده آل ، به هیچ وجه. با این حال ، در شرایطی که نمی توان از تماس اجتناب کرد (مانند زمانی که فرد مبتلا به مراقبت نیاز دارد یا نیاز به درمان فوری دارد) ، استفاده از ماسک جراحی می تواند احتمال عفونت را کاهش دهد. فرد آلوده ، افرادی که با آنها در تماس هستند یا هر دو ممکن است از ماسک استفاده کنند.
- ماسک ها تا حدودی م effectiveثر هستند زیرا ویروس سرخک خود را از طریق قطرات ریز آب منتقل می کند که هنگام سرفه یا عطسه فرد آلوده به هوا پرتاب می شود. به همین دلیل ، قرار دادن یک سد فیزیکی بین ریه های فرد مبتلا و ریه های فرد سالم می تواند از عفونت جلوگیری کند. با این حال ، یک ماسک است نه جایگزینی برای قرنطینه مناسب
- ماسک خود را حداقل به مدت 4 روز پس از شروع علائم نشان دهید. در صورت شک ، همیشه با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند مدت زمان استفاده از ماسک را به شما بگویند.
مرحله 5. دستان خود را اغلب و کاملاً بشویید
به راحتی می توان این بیماری را به افراد دیگر و سایر نقاط بدن مانند چشم ها منتقل کرد. بهترین راه برای جلوگیری از گسترش این است که دستان خود را برای چند دقیقه زیر آب گرم بشویید. از صابون و آب جاری استفاده کنید و دستان خود را حداقل 20 ثانیه بشویید تا میکروب ها از بین بروند.
اگر از کودکی که سرخک دارد مراقبت می کنید ، ناخن های او را بسیار کوتاه کنید و به او کمک کنید که مرتباً دست های خود را بشوید. شب ها دستکش های نرم روی دستان خود بگذارید
مرحله 6. در صورت مشاهده علائم جدی فوراً به پزشک مراجعه کنید
سرخک معمولاً تهدیدی جدی برای سلامت افراد سالم نیست. با این حال ، در موارد نادر (و در مواردی که سرخک فردی را دچار نقص سیستم ایمنی می کند) ، بیماری می تواند بسیار جدی تر باشد-حتی گاهی اوقات مرگبار.
در سال 2013 ، بیش از 140 هزار نفر در سراسر جهان بر اثر سرخک جان خود را از دست دادند (بیشتر کودکان واکسینه نشده). در موارد نادری که فردی آلوده به سرخک شروع به نشان دادن علائم فراتر از علائم عادی فوق کرد ، مراقبت سریع پزشکی ضروری است. این شامل:
- اسهال شدید
- عفونت های جدی گوش
- پنومونی
- اختلال بینایی/نابینایی
- انسفالیت ، یک بیماری نادر است که می تواند باعث تشنج ، گیجی ، سردرد ، فلج یا توهم شود
- به طور کلی ، یک وضعیت کلی کلی به سرعت در حال کاهش است که هیچ نشانه ای از بهبود را نشان نمی دهد
نکات
- برای جلوگیری از خراشیدن ، آستین بلند بپوشید.
- واکسن MMR عوارض جانبی دارد. به عنوان مثال ، از هر 6 کودک 1 نفر 7 تا 12 روز پس از ایمن سازی دچار تب می شوند و از هر 3000 نفر 1 نفر دچار حملات تب می شود. برخی از والدین تصور می کنند که MMR ناامن است زیرا دارای عوارض جانبی است ، اما اینطور نیست. این عوارض جانبی ، که اکثر آنها خوش خیم هستند ، توسط اعضای حرفه پزشکی تایید شده است. مزایای MMR بسیار بیشتر از خطرات این عوارض جانبی شناخته شده است. واکسن دارای سابقه ایمنی عالی است. صدها میلیون کودک در سراسر جهان با خیال راحت این واکسن را دریافت کرده اند.
- از لوسیون کالامین می توان برای جلوگیری از خارش جوش سرخک استفاده کرد.
- مهم است که کودکان واکسن MMR دریافت کنند. بدون جذب زیاد عنصر سرخک واکسیناسیون ، احتمال شیوع سرخک افزایش می یابد. از آنجا که از هر 1،000 مورد سرخک با انسفالیت همراه است ، خطر این عفونت بالقوه کشنده در کودکان نیز افزایش می یابد.
- برای جلوگیری از خارش از نور خورشید یا گرما خودداری کنید.
هشدارها
- اگر علائم در 5 روز بدتر شد یا بهبود نیافت ، به بیمارستان بروید یا با پزشک مشورت کنید.
- به کودکان زیر 6 سال داروی سرفه ندهید. به کودکان زیر 16 سال آسپرین ندهید. در صورت داشتن س aboutال در مورد مصرف چه داروهایی به افرادی که از سرخک رنج می برند ، با پزشک مشورت کنید.
