خونگیری برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی اغلب یک روش معمول و بدون عارضه است. اما از آنجایی که وضعیت پزشکی هر بیمار متفاوت است ، رگ های آنها نیز متفاوت است. این یک راهنمای کلی برای عیب یابی سناریوی رگ گیری است که در آن جریان خون در ابتدا با وارد کردن سوزن ایجاد نمی شود. اگرچه مجموعه مهارت ها و روش ها ممکن است در هر دو مورد اعمال شود ، اما این محتوا در درجه اول به منظور جمع آوری خون وریدی با استفاده از سیستم های لوله ای تخلیه شده (به عنوان مثال BD Vacutainer®) ، به جای قرار دادن کاتتر IV است.
مراحل
قسمت 1 از 3: تغییر جهت سوزن
مرحله 1. سوزن را بیرون بیاورید تا جایی که مورب درست زیر پوست قرار بگیرد
این اقدام اولیه به شما امکان می دهد با خیال راحت موقعیت سوزن را تنظیم کنید. مراقب باشید که سوزن را به طور کامل بیرون نکشید وگرنه هنگام خروج مورب از پوست ، احتمال از بین رفتن خلاء لوله و شروع هماتوم وجود دارد.
مرحله 2. با استفاده از انگشت اشاره یا میانی غیر غالب خود رگ را لمس کنید
هدف این است که رگ را در رابطه با سوزن خود قرار دهید.
- به یاد داشته باشید که رگها در حالت ایده آل باید احساس تندرستی کنند. ساختارهای سخت و متراکم ممکن است اعصاب یا تاندون ها باشند. بافت زیر جلدی احساس سفتی می کند و ماهیچه احساس سفتی می کند. اگر رگ سفت شد ، ممکن است زخم یا اسکلروز شود.
- هشدار: اطمینان حاصل کنید که مطمئن هستید که ساختاری که در آن تپش می زنید در واقع یک رگ است. نیش زدن ناخواسته عصبی باعث درد شدید می شود. علاوه بر این ، هماتوم ممکن است عصب را فشرده کرده و منجر به آسیب طولانی مدت شود.
مرحله 3. به آرامی زاویه و موقعیت سوزن را تنظیم کنید تا با رگ کنار هم قرار گیرد
هشدار: حرکات جانبی (پهلو به پهلو) را با سوزن انجام ندهید. این بسیار دردناک است ، به ساختارهای زیرین آسیب می رساند و سوراخ سوزن را برای طولانی شدن زمان خونریزی باز می کند
مرحله 4. تا جایی که می توانید رگ را محکم کنید
برای انجام این کار ، انگشت شست غیر غالب خود را کمی پایین تر از ورید قرار دهید و پوست و بافت زیر جلدی را محکم به سمت پایین بکشید. این امر باعث تثبیت ورید می شود تا از چرخش آن جلوگیری شود.
- بیماران مسن اغلب دارای پوست و رگ های شکننده ای هستند که به راحتی می چرخند ، هنگامی که رگ می چرخد ، سوزن تمایل دارد تا رگ را به کنار بکشد تا به داخل نفوذ کند. بنابراین ، لنگر شما باید ملایم اما محکم باشد تا از دور شدن رگ از شما جلوگیری شود.
- هشدار: برخی از فلبوتومیست ها از روشی برای لنگر زدن به نام "C-hold" استفاده می کنند که در آن انگشت اشاره به سمت بالا به سمت بالا و انگشت شست به سمت پایین به سمت پایین کشیده می شود. اگرچه این ممکن است در برخی از قرعه کشی های سخت م beثر باشد ، اما اگر بیمار رفلکس خروج را داشته باشد و سوزن به انگشت شما برگردد ، احتمال آسیب به سوزن بالاتر است.
مرحله 5. سوزن را بیشتر به داخل پوست برسانید و مراقب جریان خون یا فلاش بک باشید
بیمار را زیر نظر داشته باشید و در صورت احساس درد غیرقابل تحمل آن را متوقف کنید. اگر جریان خون را برقرار کردید ، لوله های خود را به ترتیب صاف و در حالی که لنگر ثابت دارید ، پر کنید.
نکته: با وجود قرعه کشی دشوار ، به یاد داشته باشید که لوله های خود را وارونه کنید. این امر به ویژه هنگام جمع آوری لوله های EDTA (قسمت بالای اسطوخودوس) یا هپارین (قسمت بالای سبز) بسیار مهم است. در صورت وجود لخته های میکروسکوپی ، نمونه های خونی کامل قابل تجزیه و تحلیل نیستند.
قسمت 2 از 3: عیب یابی سناریوهای خاص
مرحله 1. لوله خود را بررسی کنید
در صورت استفاده از لوله منقضی شده ، آسیب دیده یا افتاده به دلیل خلاء کافی ، ممکن است خون به اندازه کافی جریان پیدا نکند. لوله را بررسی کنید تا مطمئن شوید به درستی در نگهدارنده قرار گرفته است و سوزن داخلی از دریچه لاستیکی نفوذ کرده است. هنگام تعویض لوله ها ، سوزن را کنترل کنید.
نکته: اگر متوجه شدید که قرعه کشی اشتباه انجام شده است ، لوله را بردارید ، لوله صحیح را وارد کنید ، قبل از دور انداختن آن را تا نیمه پر کنید ، سپس یک لوله جدید وارد کنید و آن را کاملاً پر کنید. دور انداختن اولین مجموعه آثار هرگونه آلودگی احتمالی افزودنی را به حداقل می رساند.
مرحله 2. عیب یابی موقعیت نادرست سوزن
اگرچه در قسمت بالا مراحل اساسی جهت هدایت مجدد یک سوزن شرح داده شده است ، اما ممکن است لازم باشد برای اصلاح موقعیت سوزن مطابق شکل زیر ، مانورهای کمی متفاوت را انجام دهید.
- سوزن به اندازه کافی وارد نشده است: مورب در پوست یا بافت زیر جلدی است و به رگ نفوذ نکرده است. این یک اتفاق معمول هنگام گرفتن عکس از بیماران چاق است. برای رفع این مشکل ، سوزن را به آرامی به جلو ببرید.
- سوزن به طور جزئی یا کامل از طریق ورید است: مورب به دیواره خلفی ورید نفوذ می کند. ممکن است در حین حرکت مورب در ورید ، یک جهش کوچک خون در مرکز ایجاد شود ، اما جریان خون ثابت نمی شود. این زمانی اتفاق می افتد که سوزن خیلی زیاد ، خیلی سریع یا با شیب زیاد زاویه پیش رفته باشد. هنگامی که خون از رگ به بافتهای اطراف نشت می کند ، یک باریکه تا حدی یا به طور کامل از طریق ورید است ، می تواند باعث ایجاد هماتوم شود. برای اصلاح این مشکل ، رگ را لنگر بزنید و سوزن را کمی بیرون بیاورید تا خون جاری شود.
- سوزن فقط تا حدی در ورید است: مورب زیر پوست است و شروع به نفوذ در رگ کرده است ، اما نه به طور کامل. جریان خون ممکن است بسیار کند باشد. برای اصلاح این مشکل ، رگ را لنگر بزنید و سوزن را کمی جلو ببرید.
- سوزن به دیواره ورید است: مورب به دیواره رگ فشار می یابد و جریان خون را مختل می کند. اگر در داخل عروق خم یا چنگالی وجود داشته باشد ، ممکن است این اتفاق بیفتد. برای رفع این مشکل ، یا سوزن را کمی بیرون بکشید یا مجموعه را یک چهارم بچرخانید.
- سوزن با شیر تماس دارد: مورب در دریچه وریدی گیر کرده و جریان خون را مختل می کند. هنگام تلاش برای باز و بسته شدن سوپاپ ممکن است یک ارتعاش ظریف یا احساس وزوز احساس شود. اگر در داخل عروق خم یا چنگالی وجود داشته باشد ، ممکن است این اتفاق بیفتد. برای رفع این مشکل ، سوزن را کمی بیرون بکشید.
- سوزن کنار رگ است: مورب به جای نفوذ به دیوار ، رگ را فشار داده و از کنار آن عبور می کند ، پدیده ای که به آن "نورد" می گویند. این اغلب زمانی اتفاق می افتد که رگ به طور محکم محکم و محکم نشده باشد. برای اصلاح این مشکل ، یک لنگر محکم بگیرید و تغییر مسیر را امتحان کنید.
مرحله 3. هنگامی که یک رگ سقوط کرده است را تشخیص دهید
دیواره های ورید منقبض شده و به هم نزدیک می شوند و جریان خون را متوقف می کنند. این می تواند زمانی رخ دهد که خلاء لوله بسیار قوی باشد ، یا هنگامی که تورنیکت بیش از حد محکم یا بسیار نزدیک به محل رگ گیری بسته شده یا به طور کلی برداشته شده باشد.
- اگر از پروانه استفاده می کنید ، سعی کنید تورنیکت را روی بازوی بیمار بچسبانید تا فشار بیشتر شود و جریان خون دوباره برقرار شود.
- همچنین می توانید لوله را بردارید ، چند ثانیه صبر کنید تا جریان خون از سر گرفته شود و سپس یک کشش کوتاه انجام دهید.
قسمت 3 از 3: اقدامات پیشگیرانه برای افزایش موفقیت
مرحله 1. موقعیت بیمار را بهینه کنید
در صورت بیرون کشیدن از حفره قبل از بازو ، اطمینان حاصل کنید که بازو کاملاً کشیده شده است تا حداکثر نوردهی به دست آید. خم شدن در آرنج ممکن است بر توانایی لمس ورید تأثیر بگذارد.
- برای بالا بردن بازو و کمک به کشیدن از بالش یا گوه های فومی استفاده کنید.
- اگر بیمار بر روی صندلی فلبوتومی نشسته است ، مطمئن شوید که به صورت ایستاده و پشت خود را به صندلی نشسته است. ارتفاع را تنظیم کرده و صندلی را بچرخانید تا مطمئن شوید بدن شما با رگ هماهنگ است.
- سعی کنید بازو را بچرخانید تا رگه سفالیک یا ریحان بهتر نمایان شود.
نکته: پایین آوردن بازو در زیر سطح قلب ممکن است به فرورفتگی عروق کمک کند.
مرحله 2. مراقب تورنیکت خود باشید
در حالت ایده آل ، باید 3-4 عرض انگشت در بالای محل برنامه ریزی شده برای رگ گیری قرار گیرد. تورنیکت باید آنقدر محکم باشد که رگ را درگیر کند ، اما آنقدر محکم نباشد که گردش عروق را قطع کند.
به خاطر داشته باشید که بیماران مسن اغلب دارای رگهای شکننده هستند. تنگ بودن بیش از حد یک تورنیکت ممکن است باعث فرو ریختن سوزن شود
مرحله 3. سایت را با دقت ارزیابی کنید
تزریق وریدی به طور معمول در حفره قبل از کمیت (در قسمت داخلی میانی ، سیاهرگ و ریحان) ، یا در قسمت پشتی دست انجام می شود.
- هر بار که با یک سوزن به ورید دسترسی پیدا می شود ، بافت اسکار به عنوان بخشی از روند بهبودی بدن ایجاد می شود. با گذشت زمان و چندین سوراخ مکرر ، مقدار قابل توجهی بافت اسکار ایجاد می شود. این باعث می شود هر ضربه بعدی سخت تر و سخت تر شود زیرا بافت اسکار فیبری تر و سخت تر برای سوراخ شدن است.
- به دنبال سرنخ های بصری باشید که ممکن است به ارزیابی وضعیت بیمار کمک کند. لکه های بنفش یا زرد ممکن است نشان دهنده کبودی بعد از یک رگ زنی اخیر باشد. پوست را برای خطوط آبی که نشان دهنده رگ قابل مشاهده است اسکن کنید. علائم ردیابی نه تنها در مصرف کنندگان مواد مخدر IV وجود دارد ، بلکه در بیماران مبتلا به بیماری مزمن که نیاز به دسترسی مکرر به عروق و خون گیری دارند ، ممکن است نشانه ای از قرعه کشی دشوار پیش بینی شده باشد.
- در جستجوی ورید روشمند باشید. با بازوی نزدیک خود شروع کرده و حفره قبل از تمرکز را لمس کنید. ابتدا به قسمت میانی حفره ای ، دوم به منظور ورید سفالیک و سوم به منظور ورید باسیلیک احساس کنید. اگر چیزی پیدا نکردید ، به بازوی دیگر بروید. به پشت دست به عنوان آخرین راه حل نگاه کنید.
نکته: بیمارانی که به آزمایش خون منظم نیاز دارند (به عنوان مثال INR برای بیماران مبتلا به وارفارین) اغلب در رگهایی که احتمال کارکرد آنها بیشتر است ، آگاه هستند.
مرحله 4. برای برجسته تر نشان دادن رگ ها ، محل را حرارت دهید
بررسی کنید که آیا مرکز گرمایش پاشنه پا معمولاً برای سوراخ شدن مویرگی استفاده می شود یا خیر. در غیر این صورت ، یک حوله داغ یا دستکش پر از آب ممکن است کمک کند. قبل از ارزیابی ، این مورد را به مدت 5 دقیقه در سایت بگذارید.
مرحله 5. از مناسب ترین سوزن استفاده کنید
انتخاب سوزن باید بر اساس نوع و تعداد لوله های جمع آوری شده ، وضعیت ورید ، میزان درک سختی پیش بینی شده و قضاوت بالینی شما باشد.
- یک سوزن 21 سنج (به عنوان مثال BD Eclipse با روکش سبز) برای بیشتر رگهای معمولی و بدون عارضه استفاده می شود. سوزن های 23 سنج (به عنوان مثال BD Eclipse مشکی) قطر کوچکتری دارند و ممکن است برای رگهای کوچکتر مناسب تر باشد.
- پروانه ها به دلیل دقت ، طول کوتاهتر محور و قابلیت مانور ، ابزارهای فوق العاده ارزشمندی برای مقابله با قرعه کشی های دشوار هستند. با نگه داشتن سوزن توسط بالهای پلاستیکی یا توپی ، فلبوتومیستها می توانند به زاویه کم عمق ، معمولاً 10-15 درجه برسند.
نکته: هنگامی که از پروانه و سدیم سدیم برای اولین بار به ترتیب قرعه کشی استفاده می شود ، همیشه باید یک لوله دور انداخته را ابتدا پر کنید تا هوا از لوله خارج شود. عدم انجام این کار منجر به نسبت نابرابر خون به افزودنی می شود و نمونه را برای تجزیه و تحلیل نامناسب می کند.
مرحله 6. استفاده از لوله های کشش کوتاه را در نظر بگیرید
حجم این لوله ها کوچکتر است و بنابراین دارای خلاء ضعیف تری هستند تا احتمال سقوط ورید را کاهش دهند. لوله های کشش کوتاه هنگام خونگیری از بیماران مسن و اطفال و همچنین از وریدهای دست مفید است.
نکته: لوله های BD Vacutainer® از یک دریچه شفاف برای شناسایی انواع قرعه کشی کوتاه استفاده می کنند. لوله های EDTA و سدیم سیترات هنوز باید در خط پر شده مشخص شده پر شوند تا از نسبت صحیح خون به افزودنی اطمینان حاصل شود.
نکات
- هنگام قرار دادن لوله های خود ، سوزن را تثبیت کنید. گاهی اوقات ممکن است جریان خون اولیه ایجاد شود ، اما وقتی لوله ها را تعویض می کنید ، متوقف می شود. هنگام تعویض لوله ها ، فلنج های نگهدارنده لوله را محکم بگیرید تا از وارد شدن سوزن به داخل ورید جلوگیری شود. پس از ایجاد جریان خون ، موقعیت دست خود را کمی تغییر دهید تا سوزن در مقابل بازو تثبیت شود و از حرکت بیشتر جلوگیری شود.
- ابتدا با زاویه 30 تا 45 درجه به پوست نفوذ کنید (حتی با پروانه کمتر) ، سپس هنگامی که چشمک می زنید ، زاویه را با پایین آوردن مجموعه سوزن به بازو کاهش دهید و سوزن را کمی بیشتر به داخل ببرید. رگ این مورب را در لومن ورید قرار می دهد و همچنین تکنیکی است که برای قرار دادن یک کاتتر IV استفاده می شود.
- هنگام برخورد با بیماران غیرتخصصی ، مانند اطفال و کسانی که دارای اختلالات عصبی تکاملی یا روانی هستند ، رویکرد خود را تغییر دهید. بیماران در این جمعیت ها اغلب عصبی هستند و ممکن است اندام خود را دچار ضعف کنند. از یک دستیار بخواهید که با محکم بستن مفصل آرنج ، بازو را تثبیت کند. برای جبران حرکت بیمار از پروانه استفاده کنید.
- بیماران مبتلا به بیماری های مزمن یا آسیب های شدید ممکن است فشار خون پایین یا هیپوولمیک داشته باشند. این امر به دلیل حجم خون کمتر ، یافتن یک ورید مناسب را سخت تر می کند. اگر در گرفتن نمونه مشکل دارید ، از راهنمای یک همکار برتر مانند پرستار استفاده کنید.
هشدارها
-
در موارد زیر روش را متوقف کرده و سوزن را بردارید.
- یک شریان سوراخ شده است (مشخصه آن خون قرمز روشن و تپنده است)
- عصبی بریده شده است (ممکن است بیمار از احساس برق در بالا و پایین اندام شکایت کند)
- هماتوم شروع به تشکیل می کند (حباب زیر پوست به سرعت در محل ظاهر می شود)
- بیمار هوشیاری خود را از دست می دهد یا شروع به تشنج می کند
- بیمار از شما می خواهد توقف کنید
- از کاوش بیش از حد ("ماهیگیری") خودداری کنید. مانور کورکورانه سوزن در داخل پوست برای بیمار دردناک است و شما در معرض خطر برخورد با عصب ، تاندون یا شریان هستید. شما نباید این تکنیک را انجام دهید مگر اینکه مطمئن شوید که سوزن در مجاورت ورید قرار دارد.
- دستورالعمل های ایجاد شده توسط موسسه استانداردهای بالینی و آزمایشگاهی (CLSI) حکم می کند که پزشک فلبوتومیست نباید بیش از دو بار اقدام به تزریق رگ کند و حداکثر سه تلاش برای بیمار انجام شود. پس از تلاش سوم ، قبل از اقدام باید با پزشک معالج دستورالعمل های پزشکی بیشتری را جستجو کرد.
- قبل از کشیدن از خط IV یا PICC یا انجام رگ بر روی بازویی با خط IV در محل ، با واحد پرستاری یا منابع مرکز خود مشورت کنید. نمونه های خون گرفته شده از خط IV باید مستندسازی و با دقت تجزیه و تحلیل شوند. غلظت مایعات و داروها می تواند بر نتایج آزمایش اولیه تأثیر بگذارد. علاوه بر این ، نمونه های خون نباید روی بازویی با فیستول که برای درمان دیالیز استفاده می شود ، گرفته شود.
- گرفتن خون از رگهای اصلی (به عنوان مثال ژوگولار) یا یک کاتتر وریدی مرکزی خارج از محدوده عمل پزشک فلبوتومیست مجاز است و فقط باید توسط پزشک یا پرستار پیشرفته انجام شود.
