اگر یک کنه شما را گاز گرفته است ، طبیعی است که احساس عصبی کنید که ممکن است به بیماری لایم مبتلا شده باشید. یک فرایند دو مرحله ای وجود دارد که توسط CDC برای آزمایش Lyme توصیه می شود. این فرآیند خون شما را برای شواهدی از آنتی بادی هایی که بدن شما برای مقاومت در برابر باکتری های اسپیروکت تولید می کند ، که باعث بیماری لایم می شود ، آزمایش می کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ابتدا علائم شما را بررسی می کند. بسته به شرایط شما ، یک غربالگری اولیه به شما داده می شود. اگر غربالگری اولیه نتیجه مثبت را نشان دهد ، آزمایش دقیق تر "وسترن بلات" انجام می شود.
مراحل
قسمت 1 از 3: تجزیه و تحلیل علائم
مرحله 1. خطر انتقال را در منطقه خود ارزیابی کنید
اگر در منطقه ای زندگی می کنید که Lyme به طور مکرر گزارش می شود و خطر انتقال آن زیاد است ، ممکن است تنها بر اساس علائم خود ، بدون آزمایش خون تشخیص داده شوید.
- اگر شما علامتی ندارید ، اگر هنوز در منطقه ای با خطر بالا زندگی می کنید ، ممکن است پزشک آزمایش خون انجام دهد. با این حال ، اگر شما در منطقه ای با خطر کم زندگی می کنید که در آن Lyme به ندرت گزارش می شود ، پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که به جای انجام آزمایش خون ، علائم را تحت نظر داشته باشید.
- CDC دارای نقشه موارد گزارش شده در ایالات متحده است که در https://www.cdc.gov/lyme/stats/maps.html موجود است.
مرحله 2. مراقب بثورات اطراف نیش باشید
بثورات قابل توجهی در اطراف علائم نیش اولین نشانه این است که شما ممکن است به بیماری لایم مبتلا شده باشید. به طور معمول ، ناحیه متورم می شود و بثورات قرمز رنگ و حلقه مانند از گزش گسترش می یابد.
- بثورات ممکن است ظرف 24 ساعت پس از گزش ظاهر شود ، یا ممکن است چند روز طول بکشد تا ظاهر شود. بثورات همچنان در حال گسترش است ، که می تواند نگران کننده باشد ، بنابراین در صورت بروز بثورات در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
- در برخی موارد ، بثورات ممکن است تا 14 روز پس از دریافت نیش ظاهر نشود.
- برخی از افراد مبتلا به بیماری لایم هرگز دچار بثورات پوستی نمی شوند ، بنابراین عدم وجود بثورات به این معنا نیست که شما به بیماری لایم مبتلا نیستید.
مرحله 3. در صورت بروز علائم مشابه آنفولانزا ، فوراً به پزشک مراجعه کنید
تب ، درد عضلانی و سایر علائم شبه آنفولانزا از علائم رایج بیماری لایم است. این علائم حتی در صورت نداشتن بثورات در اطراف نیش ممکن است رخ دهد.
- به طور معمول ، علائم شبیه آنفولانزا مربوط به بیماری لایم تا 7 تا 10 روز پس از نیش ظاهر نمی شود.
- اگر در منطقه ای با خطر انتقال بالا زندگی می کنید و علائم بثورات و شبه آنفلوآنزا دارید ، پزشک شما ممکن است بیماری لیم را بدون آزمایش خون تشخیص دهد. اگر قبلاً علائم شبه آنفولانزا را تجربه کرده اید ، احتمالاً نتیجه منفی کاذب از آزمایش خون وجود دارد.
مرحله 4. هرگونه تورم مفصل را ثبت کنید
تورم مفاصل بزرگ مانند زانوها از علائم رایج بیماری لایم است. این ممکن است ترسناک به نظر برسد ، اما قابل درمان است. مفاصل شما نیز ممکن است سفت یا زخم شوند. تورم ممکن است فقط چند ساعت طول بکشد یا ممکن است در طول روز ادامه یابد.
- در صورت مشاهده تورم مفصل ، به تاریخ و زمان آن توجه کنید. ثبت کنید که چه مدت از زمان گزیدگی شما می گذرد.
- اگر قبلاً با مفاصل خود مشکل داشته اید ، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید تا بتواند شرایط دیگر را رد کند.
مرحله 5. یک دفترچه یادداشت داشته باشید تا علائم طولانی مدت را تحت نظر داشته باشید
ممکن است در روزها یا هفته ها بلافاصله پس از گزش کنه علامتی نداشته باشید. با این حال ، علائمی مانند خستگی ، درد و درد مفاصل و ماهیچه ها یا علائم گوارشی ممکن است ماه ها بعد ظاهر شوند.
- علائم طولانی مدت حتی ممکن است پس از درمان نیز باقی بماند. علائم عصبی از جمله نقص شناختی ، از دست دادن حافظه یا تغییرات خلقی وجود دارد که بدون نظارت بر خود و ثبت مداوم روزنامه ها ، مشاهده آنها دشوارتر می شود.
- هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند تایید کند که شما از بیماری لایم درمان شده اید ، حتی پس از درمان. علائم ممکن است ماهها یا حتی سالها پس از عفونت اولیه ادامه یابد.
قسمت 2 از 3: دریافت غربالگری اولیه
مرحله 1. علائم خود را با پزشک خود در میان بگذارید
وقتی با پزشک خود صحبت می کنید ، به او اطلاع دهید که دقیقاً چه علائمی را تجربه کرده اید و چه مدت است. به پزشک خود اطلاع دهید که در چه تاریخی گاز گرفته اید و چه مدت بعد از نیش هر علامتی رخ داده است.
- علائم بیماری لایم بسیار متنوع است و هر بیمار ممکن است همه آنها را نداشته باشد. هرگونه تفاوت در وضعیت روحی و جسمی خود را از زمان گاز گرفتن کنه توصیف کنید ، حتی اگر فکر نمی کنید این تفاوت به هم مربوط است.
- حتی اگر هیچ علائمی را تجربه نکرده اید ، باز هم ممکن است به بیماری لایم مبتلا شده باشید. نگران نباشید بر غربالگری اولیه اصرار داشته باشید تا در صورت نگرانی چیزی را رد کنید.
مرحله 2. نمونه خون بگیرید
تست استاندارد غربالگری اولیه ، آزمایش خون مرتبط با آنزیم (ELISA) است. آنتی بادی های تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با مواد مضر اندازه گیری می کند. این آزمایش مشابه آزمایش خون است که برای تشخیص آلرژی انجام می دهید.
نمونه خون شما به آزمایشگاه ارسال می شود و خون به محلول آزمایش معرفی می شود. اگر آنتی بادی های تولید شده برای مبارزه با بیماری لیم وجود داشته باشد ، محلول تغییر رنگ می دهد
مرحله 3. نتایج خود را با پزشک خود در میان بگذارید
بسته به اینکه پزشک شما چقدر خون شما را برای آزمایش ارسال می کند ، می توانید نتایج خود را در کمتر از یک روز دریافت کنید. آزمایش مثبت ، منفی یا "نامشخص" خواهد بود.
- اگر نتیجه منفی باشد ، احتمالاً به بیماری لایم مبتلا نیستید. در صورت وجود علائم ، ممکن است پزشک آزمایش بیشتری را تجویز کند.
- اگر نتیجه مثبت باشد ، پزشک آزمایش خون اضافی را برای تأیید نتیجه تجویز می کند.
- یک نتیجه نامشخص همچنین ممکن است نیاز به آزمایش بیشتری داشته باشد ، به خصوص اگر شما علامت دار هستید.
قسمت 3 از 3: تفسیر نتایج آزمایش وسترن بلات
مرحله 1. نتایج آزمایش خود را با پزشک خود مشورت کنید
اگر پزشک شما آزمایش وسترن بلات را سفارش دهد ، هنگام دریافت نتایج شما با شما تماس می گیرد. پزشک شما نتایج را تفسیر می کند و تصمیم می گیرد که آیا شما را با Lyme تشخیص می دهد یا خیر. با این حال ، ممکن است بخواهید بتوانید نتایج را به تنهایی بخوانید و درک کنید.
- اگر با پزشک خود در مورد تفسیر نتایج آزمایش خود مخالف هستید ، از صحبت کردن نترسید. از آنها بخواهید که تشخیص خود را روشن کنند یا اطلاعات بیشتری در مورد علت به نتیجه رسیدن آنها به شما بدهند.
- اگر شما و پزشکتان همچنان در اختلاف نظر هستید ، ممکن است بخواهید نظر دوم را جویا شوید.
مرحله 2. نوارهای مخصوص بیماری لایم را شناسایی کنید
در آزمایش وسترن بلات از الکتریسیته برای جداسازی آنتی ژن های خون به نوار استفاده می شود. نوارهای خاصی توسط محققان مشخص شده است که مخصوص بیماری لایم هستند.
9 گروه با بیماری لایم مرتبط هستند: 18 ، 23 ، 24 ، 25 ، 31 ، 34 ، 37 ، 39 ، 83 و 93
مرحله 3. تعداد و محل نوارها را در الگوی آزمایش خود بررسی کنید
نتیجه آزمایش شما شبیه بارکد است ، در برخی از نوارها میله وجود دارد و در برخی دیگر نه. موقعیت نوارهای تیره تر در نتیجه آزمایش شما تعیین می کند که آیا شما به احتمال زیاد به بیماری لایم مبتلا هستید یا خیر.
میله های موجود در نوارهای شماره گذاری شده مرتبط با بیماری لایم به این معنی است که شما ممکن است به بیماری لایم مبتلا باشید. مراکز کنترل بیماریهای ایالات متحده (CDC) قبل از تشخیص مطمئن بیماری لایم نیاز به میله هایی در 5 باند دارد. با این حال ، پزشک شما ممکن است بیماری لایم را با نوارهای مثبت کمتر ، بسته به علائم و عوامل دیگر تشخیص دهد
مرحله 4. سطح پاسخ نشان داده شده توسط تکنسین آزمایشگاه را مرور کنید
برای هر گروه ، تکنسین آزمایشگاه تجزیه و تحلیل می کند که آیا آنتی بادی وجود دارد یا خیر. "+" یک پاسخ ایمنی مثبت است ، در حالی که "IND" (نامشخص) باید به عنوان یک پاسخ ایمنی ضعیف مثبت تلقی شود.
- اگر چندین پاسخ نامشخص دارید ، پزشک شما ممکن است چند هفته دیگر برای انجام آزمایش دیگر به شما مراجعه کند. گاهی اوقات ممکن است بدن شما زمان ببرد تا تولید این آنتی بادی ها در واکنش به باکتری ها شروع شود. اگر به تازگی گاز گرفته اید ، این امر بسیار محتمل است.
- همچنین ممکن است "++" یا "+++" را نشان دهید که پاسخ های بسیار قوی را نشان می دهد. با این حال ، در بیماران لیم این پاسخ ها نادر است ، زیرا سیستم ایمنی بدن شما قبلاً به خطر افتاده است.
مرحله 5. گروههای اضافی غیر اختصاصی را در تفسیر خود اضافه کنید
وجود نوارها در نوارهای دیگر در گزارش شما ممکن است به تشخیص بیماری لایم اضافه کند. با این حال ، وجود آنها کاملاً مختص باکتری لایم نیست و می تواند نشان دهنده واکنش به چیز دیگری باشد.
- این نوارها شامل 22 ، 28 ، 30 ، 41 ، 45 ، 58 ، 66 و 73 است. میله های موجود در این نوارها همچنین می تواند نشان دهد که شما به بیماری دیگری نیز مبتلا هستید ، که در بیماران لیم رایج است.
- با پزشک خود در مورد استفاده از سرویس آزمایش که همه نوارها را گزارش می دهد صحبت کنید. این به طور معمول باید توسط پزشک شما درخواست شود.
نکات
- اگر در حال چادر زدن یا قدم زدن در یک منطقه جنگلی هستید ، از دافع کنه استفاده کنید و روزانه کنه ها را بررسی کنید. بعد از بیرون آمدن از منزل در اسرع وقت دوش بگیرید.
- در صورت گاز گرفتن کنه ، مطمئن شوید که آن را به درستی حذف کرده اید. ناحیه (و دستان خود) را با الکل مالیده و سپس آب و صابون را تمیز کنید.
هشدارها
- تشخیص بیماری لیم معمولاً بر اساس سابقه پزشکی و علائم فعلی شما است ، نه نتایج آزمایش خون شما. با این حال ، آزمایش خون می تواند به تشخیص کمک کند یا به تشخیص کمک کند.
- آزمایشگاههای مختلف ممکن است از معیارهای متفاوتی برای تفسیر نتایج آزمایش شما استفاده کنند ، بنابراین ممکن است نتیجه آزمایش مثبت از یک آزمایشگاه و نتیجه منفی از آزمایشگاه دیگر دریافت شود.
- اکثر بیماران مبتلا به بیماری لایم دارای عفونت های همزمان بیماری های دیگر هستند که روش های آزمایش و تشخیص خود را دارند. با پزشک خود در مورد عفونت های همزمان صحبت کنید ، به ویژه اگر علائم گسترده یا متنوع دارید.
