این که آیا شما به سادگی سعی می کنید یک ورید را در سطح پوست خود جدا کنید یا برای معاینه پزشکی یا صدور گواهینامه سونوگرافی مطالعه کنید ، ممکن است لازم باشد بتوانید بین شریان ها و وریدها تمایز قائل شوید. اگر به سطح پوست خود نگاه می کنید ، خوش شانس هستید: رگ ها به راحتی قابل تشخیص هستند. آنها آبی رنگ هستند و کمی از سطح پوست بالا می آیند در حالی که شریان ها عمیق تر از زیر پوست هستند. همچنین می توانید شریان ها را با دستگاه سونوگرافی جدا کرده و بر اساس حرکت و جهت جریان خون آنها را از رگ ها متمایز کنید. اگر به عکس ها نگاه کنید ، تفاوت های زیادی بین دیوار و اندازه شریان و ورید وجود دارد.
مراحل
روش 1 از 3: شناسایی وریدها با چشم
مرحله 1. بازو ، پا یا گردن را بازرسی کنید تا رگ نزدیک سطح پوست پیدا شود
رگ هایی در سراسر بدن شما وجود دارد ، اما یافتن رگ در سطوح ضخیم تر بدن بسیار مشکل است. با گردن شروع کنید ، یا دست یا پای خود را بگیرید تا به دنبال رگ باشید. آنها بیشتر در قسمتهایی از بدن با بافت چربی کمتر برجسته و قابل مشاهده هستند.
- در حالی که خونگیری از ورید کاملاً خوب است ، اما هرگز نمی خواهید خون را از شریان بگیرید. شریان ها خون را به قلب منتقل می کنند ، در حالی که رگ ها آن را به بیرون ارسال می کنند ، و شما نمی خواهید قلب را از برگشت خون به بطن ها و آئورت ها محروم کنید.
- شما نمی توانید شریان ها را همانطور که می توانید رگ ها را ببینید ، ببینید. شریان ها با پوست ترکیب می شوند زیرا به سطح پوست نزدیک نیستند. آنها همچنین مانند سطح رگها روی سطح پوست برجسته نمی شوند ، که اگر آنها را با چشم غیر مسلح نگاه کنید ، متوجه آنها نمی شوید.
نکته:
شایع ترین وریدی که خون را از آن بیرون می کشد ، ورید حفره میانی است که در شکاف آرنج قرار دارد و در آنجا از زاویه رو به پایین از ورید باسیلیکا به ورید سفالیک میانی حرکت می کند. این شایع ترین رگ است زیرا بزرگ و آسان است.
مرحله 2. سطح پوست در بازو ، ساق یا گردن را از نظر وجود آبی بررسی کنید
قسمتی از پوست را که در حال بازرسی هستید ثابت نگه دارید و با دقت به سطح آن نگاه کنید. به دنبال مسیرهای سبز مایل به آبی با عرض تقریبی 1 تا 2 میلی متر (0.039-0.079 اینچ) در سطح پوست باشید. بسیاری از رگها به صورت عمودی به سمت بالا و پایین اندام و گردن حرکت می کنند ، اما شما باید بتوانید چند رگ کوچکتر را که به رگهای بزرگتر بازوها ، دستها ، پاها و گردن متصل می شوند ، ایجاد کنید.
اگر بتوانید رگ های بالای دست را پیدا نکنید به راحتی می توانید آنها را در جایی دیگر پیدا کنید
مرحله 3. سطح پوست را احساس کنید تا ببینید آیا بالا آمده است یا خیر و یا رگ را تأیید کنید
در افراد لاغرتر یا افرادی که ورزش می کنند ، می توانید رگ را که کمی از پوست بیرون زده بیرون احساس کنید. دست خود را به آرامی روی سطح رگ بکشید. اگر احساس افزایش می کنید ، قطعاً رگ دارید. اگر در احساس رگ و در بازو مشکل دارید ، یک تورنیکت را در بالای رگ بپیچید تا جریان خون محدود شود و رگ بالا بیاید.
- تورنیکت نوعی ماده لاستیکی یا پارچه ای است که آن را محکم بالای رگ می بندید تا جریان خون در اندام محدود شود. این باعث افزایش فشار در ورید می شود و توجه به آن آسان تر می شود.
- هرگز یک گردن بند را به گردن کسی نپیچید.
- همچنین می توان از تورنیکت برای جلوگیری از خونریزی فردی استفاده کرد. اگر متخصص EMT ، پرستار یا پزشک هستید ، دروغ گفتن خوب است.
روش 2 از 3: انجام سونوگرافی عروق
مرحله 1. از فردی که در حال آزمایش آن هستید بخواهید هرگونه جواهر یا لباس را در آن منطقه بردارید
می توانید سونوگرافی عروقی را که سونوگرافی داپلر نیز نامیده می شود ، در هر قسمتی از بدن انجام دهید. از شخصی که در حال آزمایش آن هستید بخواهید که لباس را از 6 تا 12 اینچ (15 تا 30 سانتی متر) بدن که در حال آزمایش آن هستید بردارید. از آنها بخواهید هرگونه جواهری را که در نزدیکی منطقه هستند نیز بردارند ، زیرا جواهرات می توانند در آزمایش تداخل ایجاد کنند.
سونوگرافی عروقی امواج صوتی را به قسمتی از بدن ارسال می کند و از امواج صوتی برای ایجاد تصویر دو بعدی از شریان ها و وریدها استفاده می کند
نکته:
در حالی که مطمئناً می توانید رگ ها را در سونوگرافی مشاهده کنید ، اما با روشن کردن جعبه رنگ ، جهت آسانی را در جداسازی شریان مشاهده کنید. وریدها از قلب خارج می شوند ، در حالی که عروق به سمت آن جریان می یابد. همچنین به احتمال زیاد یک شریان جدا شده در زیر سطح پوست پیدا می کنید زیرا می توانید آنها را در حال تپش مشاهده کنید.
مرحله 2. ژل محلول در آب را روی سطح سنسور مبدل بمالید
شما نیاز به یک روان کننده سونوگرافی دارید تا بتوانید آزادانه مبدل را به اطراف منتقل کنید تا یک تصویر تمیز بدست آورید. روان کننده همچنین پیوندی بین پوست و مبدل ایجاد می کند و امواج صوتی را از پوست عبور می دهد. یک جفت دستکش لاتکس بپوشید و از نازل فشرده برای ژل روی سنسور استفاده کنید. ژل را دور سنسور بمالید تا کاملاً پوشانده شود.
- سنسور پوشش نیمه تخت در انتهای مبدل ، روبروی کابل است.
- قبل از استفاده از مبدل قبل از استفاده از آن ، مطمئن شوید که مبدل استریل شده و کاملاً تمیز شده است.
- به اندازه لازم از ژل برای پوشاندن کامل مبدل استفاده کنید. برای فردی که در حال اسکن هستید سرد است ، اما در صورت استفاده زیاد از ژل مشکلی ایجاد نمی کند.
مرحله 3. دستگاه سونوگرافی را روشن کرده و تنظیمات را تغییر دهید
دستگاه سونوگرافی را روشن کنید و دستورات منوی لازم را برای تنظیم دستگاه در حالت "اولتراسوند" دنبال کنید. با فشار دادن دکمه یا چرخاندن صفحه ، فرکانس را برای 5.0 مگاهرتز برای یک تصویر عروقی تغییر دهید. شدت را تا انتها به پایین ترین حالت کاهش دهید و از آنجا کار کنید.
- اگر می خواهید تصویری ثابت داشته باشید و به سادگی سعی در گرفتن یک تصویر ندارید ، سونوگرافی باید روی حالت "پیوسته" تنظیم شود.
- اگر ناحیه ملتهب یا متورم شده است ، تنظیمات گرم کردن سر را خاموش کنید تا مبدل در صورت عملکرد گرم کردن سر سرد باشد.
- فرکانس های دستگاه سونوگرافی بر اساس آنچه می خواهید در فردی که در حال آزمایش هستید مشاهده کنید ، تغییر می کند. به عنوان مثال ، شما برای تصویر زنان از 2.5 مگاهرتز ، اما برای استخوان یا ماهیچه از 15 مگاهرتز استفاده می کنید. ممکن است لازم باشد فرکانس را بر اساس فردی که در حال اسکن هستید کمی تغییر دهید.
مرحله 4. ترانسدیوسر را به ناحیه ای که آزمایش می کنید بچسبانید و به دنبال شریان باشید
مبدل را روی سطح پوست جایی که در جستجوی شریان هستید قرار دهید. مبدل را بچرخانید تا ژل در ناحیه ای که به دنبال آن هستید پخش شود. شریان معمولاً شبیه یک لوله خالی یا خالی به نظر می رسد زیرا شما نمی توانید خون را در یک تصویر سونوگرافی سیاه و سفید مشاهده کنید.
- ماهیچه سفید/خاکستری رنگ و ظاهری سفت دارد. شریان نباید رنگی در خود داشته باشد. در این صورت ، فرکانس را تا زمانی که شریان خالی به نظر برسد ، تنظیم کنید.
- اگر به یک بازو یا پا در زاویه ای نگاه کنید که در آن به شریان یا ورید نگاه می کنید ، فقط یک دایره خالی خواهید دید.
مرحله 5. برای کنترل جریان خون ، خوانش حرارتی را روشن کنید
از آنجا که دمای خون متفاوت از بقیه بدن است و چون حرکت می کند ، باید بتوانید با تغییر تنظیمات حرارتی روی فرستنده خود ببینید که آیا جریان خون در یک شریان محدود یا آزاد است یا خیر. شما می توانید جریان خون را از طریق شریان در کادر رنگ روی صفحه خود مشاهده کنید.
- محدوده مثبت 27 سانتی متر در ثانیه تا 27 سانتی متر در ثانیه باید محدوده ای جامد برای جمع آوری داده ها در مورد جریان خون در یک شریان باشد.
- اگر برای یافتن شریان تلاش می کنید ، سعی کنید یک فضای خالی را به صورت افقی دنبال کنید تا ببینید آیا به یک طول فضای توخالی نگاه می کنید یا خیر.
- اگر نمی توانید جریان خون را روی صفحه خود ببینید و چندین بار تنظیمات خود را تنظیم کرده اید (و در حال آزمایش اجساد نیستید) ، مطمئناً به شریان نگاه نمی کنید.
مرحله 6. بررسی کنید که آیا لومن هنگام خم شدن برای تشخیص شریان وریدی تپش می کند یا خیر
در حالی که به یک تصویر زنده نگاه می کنید ، اگر به 2 لومن نگاه می کنید و سعی می کنید بفهمید کدام شریان و کدام ورید است ، از بیمار بخواهید ماهیچه های خود را خم کند. با انقباض رگ و شریان ، ورید به آرامی بسته و باز می شود ، در حالی که شریان کمی تپش می کند. همچنین ممکن است متوجه شوید که شریان بسیار کندتر از ورید بسته می شود.
- این حرکت ضربان دار شبیه یک لرز جزئی خواهد بود. لومن به طور مکرر باز می شود و بسته می شود ، زیرا خون را به داخل منتقل می کند.
- همچنین می توانید فشار بیشتری را به ترانسدیوسر وارد کنید تا ورید در حالی که شریان باز است باز بماند.
- لومن یک اصطلاح پزشکی برای ساختار توخالی و لوله مانند است که در رگ ها و شریان ها یافت می شود.
- برخی از شریان ها به هیچ وجه بسته نمی شوند. گرچه همیشه رگ ها بسته می شوند.
روش 3 از 3: ارزیابی تصاویر عروق و وریدها
مرحله 1. استحکام و ضخامت دیوارها را مقایسه کنید
اگر به یک تصویر میکروسکوپی یا حرارتی از یک شریان یا ورید نگاه می کنید ، ابتدا به دیوار لومن ها ، که لوله های توخالی در بدن انسان هستند ، نگاه کنید. وریدها دیواره های نازک تری نسبت به شریان ها دارند و دیواره های رگ معمولاً دارای دندانه هایی در اطراف محیط دهانه هستند. وقتی به یک جفت نگاه می کنید ، شریانی است که دیواره های ضخیم تر و صاف تری دارد.
شریان تقریباً کمی کوچکتر از نزدیکترین ورید نیز خواهد بود
مرحله 2. برای شناسایی یک شریان به دنبال ورقه الاستیک باشید
شریان ها دنباله ای از الیاف الاستیک دارند که در امتداد محیط لومن آن حرکت می کنند. این به نوعی شبیه یک پارچه مچاله شده است که در الگوی آکاردئونی تنظیم شده است. این پوشش به عنوان ورقه الاستیک شناخته می شود و فقط در عروق وجود دارد. اگر ورقه الاستیک را می بینید ، قطعاً به یک شریان نگاه می کنید.
نکته:
شریان ها قوی تر از رگ ها هستند ، بنابراین پوشش داخلی شریان دارای یک لایه اضافی است. به همین دلیل است که ورقه الاستیک در شریان ها وجود دارد و نه وریدها.
مرحله 3. فضای بین دیوار و ماهیچه را بررسی کنید تا رگ مشخص شود
هنگامی که به یک تصویر حرارتی یا میکروسکوپی از یک رگ نگاه می کنید ، فضای بین لبه لومن ورید و ماهیچه را بررسی کنید ، که تار و بافت دار خواهد بود. اگر این فضا فاقد بافت است و عمدتاً صاف و نازک است ، شما به یک رگ نگاه می کنید.
- این بخش از ورید به عنوان رسانه تونیکا شناخته می شود.
- بخش مربوطه روی رگ نوک تیز و بافت دار ، شبیه به یک فرش مضطرب است.
نکات
رگها همیشه ظاهر آبی دارند و عروق با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند. خون همیشه مهم نیست که در رگ یا شریان باشد
هشدارها
- هرگز یک تورنیکت را به گره نزنید. در عوض ، 2 طول را روی هم تا کنید ، انگار دارید کفش های خود را می بندید و آنها را می کشید تا محکم شوند. اگر گره می زنید و مشکلی پیش می آید ، باید زمان زیادی را صرف بازکردن گره کنید ، که می تواند عوارضی را به دنبال داشته باشد.
- اگر خون می گیرید و برای یافتن رگ مشکل دارید ، با یک فلبوتومیست دیگر مشورت کنید. این برای بیمار عادلانه نیست که در آنجا بنشیند و سوزن را به طور مکرر به آنها بچسباند و مجموعه ای تازه از چشم ها به شما کمک می کند.
- هرگز خون را از شريان نگيريد مگر اينكه در حال بررسي وجود گازهاي خون شرياني يا آزمايشگاه ديگري باشيد كه به آن نياز دارد.
