تحقیقات نشان می دهد که باید هر بار انسولین را در یک ناحیه عمومی بدن تزریق کنید ، اگرچه نیازی به استفاده از محل تزریق یکسان نیست. انسولین در صورت تزریق به شکم سریعتر وارد جریان خون می شود اما اگر به قسمت بالای بازوها ، ران ها یا باسن تزریق شود ، آهسته تر انجام می شود. انسولین هورمونی است که در لوزالمعده شما تولید می شود و به بدن شما در استفاده از گلوکز (قند) کمک می کند. اگر شما مبتلا به دیابت نوع 1 هستید ، بدن شما ممکن است انسولین تولید نکند ، در حالی که اگر انسولین کافی تولید نکنید یا بدن شما دیگر از آن به درستی استفاده نکند ، ممکن است دیابت نوع 2 ایجاد شود. متخصصان معتقدند که درمان با انسولین و تغییر شیوه زندگی ممکن است به کنترل دیابت شما کمک کند ، اما پیروی از دستورات پزشک بسیار مهم است.
مراحل
قسمت 1 از 3: تزریق انسولین با سرنگ
مرحله 1. لوازم خود را آماده کنید
قبل از اینکه به خود یا فرزند خود تزریق کنید ، باید بطری انسولین کوچک خود (ویال) ، سرنگ و پد الکل را جمع آوری کنید. برچسب را بررسی کنید تا مطمئن شوید نوع انسولین مناسب دارید ، زیرا در انواع کوتاه اثر ، متوسط و طولانی اثر موجود است-پزشک شما توضیح می دهد که چه نوع برای شما مناسب است. دستگاه های مختلفی برای تزریق انسولین استفاده می شود ، از جمله سرنگ های با اندازه های مختلف ، قلم انسولین ، پمپ ها و تزریق کننده های جت.
- سرنگ رایج ترین روش تحویل انسولین است. آنها ارزان هستند و اکثر شرکت های بیمه هزینه آنها را پرداخت می کنند.
- سرنگ ها از نظر میزان انسولین و اندازه سوزن متفاوت هستند. بیشتر آنها از پلاستیک ساخته شده اند (برای استفاده یکبار مصرف) و سوزن ها از قبل به انتهای آن متصل شده اند.
- به عنوان یک قاعده کلی: اگر دوز شما 50 تا 100 واحد انسولین است از سرنگ 1 میلی لیتری استفاده کنید. اگر دوز شما 30 تا 50 واحد انسولین است از یک سرنگ 0.5 میلی لیتر استفاده کنید. اگر دوز شما کمتر از 30 واحد انسولین است از یک سرنگ 0.3 میلی لیتر استفاده کنید.
- سوزن های انسولین قبلاً 12.7 میلی متر طول داشتند ، اما سوزن های کوتاه تر (4 تا 8 میلی متر) به همان اندازه م effectiveثر هستند و ناراحتی کمتری ایجاد می کنند.
مرحله 2. انسولین را از یخچال خارج کنید
انسولین به طور معمول در یخچال ذخیره می شود زیرا دمای سرد آن را از خراب شدن یا خراب شدن باز می دارد - سرما در اصل مدت بیشتری آن را حفظ می کند. با این حال ، تنها زمانی باید انسولین تزریق کنید که انسولین در دمای اتاق قرار گیرد. به این ترتیب ، ویال انسولین را حدود 30 دقیقه قبل از تزریق از یخچال خود بیرون آورید تا زمان کافی برای گرم شدن داشته باشید. هرگز آن را در مایکروویو قرار ندهید یا نجوشانید تا سریعتر گرم شود زیرا هورمون را از بین می برد.
- تزریق انسولین سرد به بدن شما معمولاً کمی ناراحت کننده است و انسولین می تواند کمی قدرت یا اثر خود را از دست بدهد. همیشه برای بهترین نتیجه در دمای اتاق استفاده کنید.
- هنگامی که یک ویال انسولین را باز می کنید و شروع به استفاده از آن می کنید ، می توانید آن را تا یک ماه در دمای اتاق نگه دارید تا هیچ گونه نگرانی در مورد انقضای آن یا کاهش قدرت آن وجود نداشته باشد.
مرحله 3. سرنگ را با یک نوع انسولین پر کنید
قبل از پر کردن سرنگ ، مطمئن شوید که نوع انسولین صحیح دارید و تاریخ انقضای آن مشخص نشده است. انسولین مایع هرگز نباید توده ای در خود داشته باشد. قبل از برداشتن پوشش پلاستیکی از ویال انسولین ، دستان خود را ضد عفونی کنید ، سپس قسمت بالایی ویال را با دستمال الکلی پاک کنید تا ضد عفونی شود. سپس ، سرپوش را از روی سوزن بردارید ، پیستون سرنگ را به نقطه ای که مربوط به مقدار انسولین مورد نیاز شما است بکشید ، سپس سوزن را از بالای لاستیک ویال فرو کرده و پیستون را به سمت پایین فشار دهید. سوزن را در ویال نگه دارید و آن را زیر و رو کنید ، سپس پیستون را دوباره عقب بکشید تا دوز مناسب انسولین را وارد سرنگ کنید.
- انسولین کوتاه اثر شفاف است و هیچ ذره ای در آن وجود ندارد. در صورت وجود توده یا ذرات در ویال از آن استفاده نکنید.
- انسولین با اثر متوسط کدر است و برای مخلوط کردن آن باید بین دستان خود بچرخد - ویال را تکان ندهید زیرا باعث تجمع انسولین می شود.
- سرنگ را از نظر وجود حباب هوا بررسی کنید ، زیرا نباید هیچ حبابی وجود داشته باشد. در صورت وجود ، به سرنگ ضربه بزنید تا حباب ها به سمت بالا شناور شده و دوباره به ویال انسولین تزریق کنید.
- در صورت عدم مشاهده حباب هوا سرنگ پر شده را با دقت پایین بگذارید و سپس محل تزریق خود را انتخاب کنید.
مرحله 4. سرنگ را با دو نوع انسولین پر کنید
برخی از انواع انسولین را می توان مخلوط کرد ، اما نه همه آنها ، بنابراین هرگز این کار را نکنید مگر اینکه پزشک به شما دستور داده و نشان دهد. هنگامی که پزشک به شما گفت مقدار هر نوع مورد نیاز شما چقدر است ، مجموع آنها را جمع کنید تا یک حجم کل را بدست آورید و سرنگ خود را همانطور که در بالا توضیح داده شد با عقب کشیدن ادامه دهید. پزشک همچنین به شما می گوید کدام انسولین را ابتدا در سرنگ بریزید - همیشه این کار را به ترتیب انجام دهید. معمولاً انسولین کوتاه اثر قبل از انواع متوسط و انواع میانی قبل از انواع طولانی مدت به داخل سرنگ کشیده می شود.
- از آنجایی که انسولین کوتاه اثر شفاف است و انسولین طولانی اثر کدر است ، می توانید از موارد زیر برای به خاطر سپردن ترتیب هنگام جمع آوری انسولین استفاده کنید: همیشه شفاف شروع کنید و پایان را کدر کنید.
- مخلوط کردن انسولین برای ایجاد اثرات فوری و طولانی مدت در مقابله با سطوح بالای قند خون انجام می شود.
- استفاده از سرنگ به شما امکان می دهد انواع مختلف انسولین را مخلوط کنید ، در حالی که سایر روش های تزریق (مانند قلم انسولین) این کار را نمی کند.
- همه بیماران دیابتی برای درمان م conditionثر بیماری خود نیازی به ترکیب انواع مختلف انسولین ندارند و برخی این روش را بسیار پیچیده یا زمان بر می دانند. معمولاً ، این یک فرایند تکاملی است. با تشدید دیابت در طول زمان ، انسولین بیشتری برای درمان کافی بیمار مورد نیاز است.
- پزشک تجویز کننده انسولین باید این روش تحویل انسولین را به شما آموزش دهد تا بتوانید قبل از انجام آن به تنهایی تحت نظر او تمرین کنید.
مرحله 5. محل تزریق انسولین را انتخاب کنید
انسولین باید به بافت چربی درست زیر پوست شما تزریق شود که به آن چربی زیر جلدی می گویند. به این ترتیب ، شایع ترین محل های تزریق ، مناطقی هستند که دارای لایه چربی زیر پوستی خوبی هستند ، مانند شکم ، ران ، باسن یا زیر بازو. افرادی که هر روز تزریق انسولین می کنند باید محل تزریق خود را بچرخانند تا از آسیب جلوگیری شود. می توانید به محل های مختلف تزریق در یک قسمت بدن بچرخانید (حداقل یک اینچ بین محل ها نگه دارید) یا به قسمت های مختلف بدن بروید.
- اگر انسولین را عمیق تر به بافت ماهیچه تزریق کنید ، خیلی سریع جذب می شود و به طور بالقوه منجر به کاهش خطرناک سطح قند خون (هیپوگلیسمی) می شود.
- تزریق بیش از حد به همان محل می تواند باعث ایجاد لیپودیستروفی شود که منجر به تجزیه یا تجمع چربی زیر جلدی می شود. این مهم است که بدانید زیرا این می تواند بر جذب انسولین تأثیر بگذارد و اگر این اتفاق بیفتد ، در تزریق شده در ناحیه ای که لیپودیستروفی ایجاد می شود ، به خوبی عمل نمی کند. به همین دلیل جایگزینی محل تزریق مهم است.
- عکس های خود را حداقل 1 اینچ از زخم ها و 2 اینچ از ناف دور کنید. هرگز به ناحیه ای کبود ، متورم یا حساس تزریق نکنید.
مرحله 6. انسولین را تزریق کنید
پس از انتخاب سایت ، زمان تزریق انسولین فرا رسیده است. سایت باید تمیز و خشک باشد - اگر نامشخص است آن را با آب و صابون (نه الکل) بشویید. پوست و چربی خود را به هم بچسبانید و آن را به آرامی از عضله زیرین دور کنید ، سپس سوزن را با زاویه 90 درجه (عمود یا مستقیم به بالا / پایین) در صورتی که بافت شما به اندازه کافی ضخیم است وارد کنید. اگر لاغر هستید (در بیماران دیابتی نوع 1 رایج است) ، برای راحتی بیشتر سوزن را با زاویه 45 درجه وارد کنید. سوزن را تا انتها وارد کنید ، سپس پوست را رها کرده و انسولین را به آرامی و پیوسته با فشار دادن پیستون تزریق کنید تا همه چیز از سرنگ خارج شود.
- پس از اتمام کار ، سوزن / سرنگ را در یک ظرف پلاستیکی مشخص قرار دهید و دور از کودکان نگه دارید. هرگز از سوزن یا سرنگ استفاده نکنید.
- نمودار مکانهایی را که برای محل تزریق استفاده کرده اید تهیه کنید. ممکن است پزشک شما بتواند یک نمودار / نمودار مصور را برای پیگیری به شما ارائه دهد.
مرحله 7. سوزن را حدود پنج ثانیه در جای خود بگذارید
پس از تزریق انسولین به محل انتخاب شده ، ایده خوبی است که سوزن / سرنگ را حداقل به مدت 5 ثانیه در محل خود بگذارید تا هورمون به بافت جذب شده و از نشت مجدد آن جلوگیری شود. در حالی که سوزن در جای خود قرار دارد ، سعی کنید قسمت بدن خود را حرکت ندهید تا از ناراحتی جلوگیری کنید. اگر سوزن ها همیشه باعث احساس سرگیجه یا ضعف در زانو می شوند ، قبل از برداشتن آن 5 ثانیه به سمت دیگر نگاه کنید.
- اگر مقداری انسولین از محل تزریق نشت می کند ، پوست خود را به مدت 5-10 ثانیه با یک دستمال تمیز فشار دهید تا جذب شود و جریان را متوقف کند.
- به یاد داشته باشید که سوزن را با همان زاویه ای که بیرون کشیده است بیرون بکشید تا از آسیب بافتی جلوگیری شود - زاویه 90 درجه یا 45 درجه.
قسمت 2 از 3: تزریق انسولین با قلم
مرحله 1. به جای آن از قلم انسولین استفاده کنید
تزریق انسولین با سرنگ / سوزن معمولی آنطور که اکثر مردم فکر می کنند دردناک نیست ، اگرچه استفاده از قلم انسولین اغلب راحت تر و راحت تر است. مزایای دیگر عبارتند از: نیازی به برداشتن انسولین از ویال نیست. دوزها را می توان به راحتی وارد قلم کرد و می توان از آن برای اکثر انواع انسولین استفاده کرد. اگر پزشک تجویز کرده باشد ، نمی توانید انواع مختلف انسولین را با هم مخلوط کنید.
- قلم ممکن است بهترین انتخاب برای کودکان سنین مدرسه باشد که باید در مدرسه تزریق کنند زیرا حمل قلم برای آنها آسان است و نیازی به برداشتن انسولین از یخچال نیست.
- قلم های مختلف انسولین برای انتخاب شما وجود دارد - برخی از آنها یکبار مصرف هستند در حالی که برخی از کارتریج ها و سوزن های قابل تعویض انسولین استفاده می کنند.
- قلم و کارتریج ممکن است گرانتر از سرنگ و ویال انسولین باشند.
مرحله 2. قلم را آماده کنید
قلم خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید نسخه مناسب است و تاریخ مصرف آن تمام نشده است. نوک قلم را با یک سواب الکل پاک کنید. زبانه محافظ را از سوزن برداشته و روی قلم پیچ کنید. پزشک باید نسخه قلم و سوزن را به شما تجویز کند.
- اگر از انسولین کوتاه اثر استفاده می کنید ، باید واضح و بدون ذرات تغییر رنگ به نظر برسد. قلم را باز کنید تا سوزن نمایان شود و سوزن را با یک سواب الکل تمیز کنید.
- انسولین متوسط یا طولانی اثر کدر به نظر می رسد و قبل از تزریق باید مخلوط شود. قلم را به آرامی بین دستان خود بچرخانید و قلم را ده بار بالا و پایین کنید تا انسولین به اندازه کافی مخلوط شود.
مرحله 3. کلاهک ها را بردارید
درپوش سوزنی بیرونی را که می توانید دوباره استفاده کنید و درپوش داخلی سوزن را که می توانید دور بیندازید ، بردارید. هرگز از سوزن برای تزریق مجدد استفاده نکنید.
مرحله 4. قلم را بچسبانید
قلم را با سوزن به سمت سقف نگه دارید و قلم را ضربه بزنید تا هرگونه حباب هوا را به سمت بالا فشار دهید. دکمه دوز را که معمولاً در نزدیکی دکمه تزریق قرار دارد ، به "2" بچرخانید ، سپس دکمه تزریق را فشار دهید تا یک قطره انسولین در نوک سوزن ظاهر شود.
حباب های هوا می توانند باعث تزریق مقدار اشتباه انسولین شوند
مرحله 5. مقدار دوز را انتخاب کنید
دوباره ، دکمه دوز را در انتهای قلم ، نزدیک پیستون قرار دهید. این به شما امکان می دهد میزان تزریق انسولین را کنترل کنید. شماره گیری را به مقدار دوز تجویز شده توسط پزشک تنظیم کنید.
مرحله 6. محل تزریق انسولین را انتخاب کنید
انسولین باید به بافت چربی درست زیر پوست شما تزریق شود که به آن چربی زیر جلدی می گویند. به این ترتیب ، شایع ترین محل های تزریق نواحی ای هستند که دارای لایه چربی زیر پوستی خوبی هستند ، مانند شکم ، ران ، باسن یا زیر بازو. افرادی که هر روز تزریق انسولین می کنند باید محل تزریق خود را بچرخانند تا از آسیب جلوگیری شود. شما می توانید به محل های مختلف تزریق در یک قسمت بدن بچرخید (حداقل یک اینچ بین محل ها نگه دارید) یا به قسمت های مختلف بدن بروید.
- اگر انسولین را عمیق تر به بافت ماهیچه تزریق کنید ، خیلی سریع جذب می شود و به طور بالقوه منجر به کاهش خطرناک سطح قند خون (هیپوگلیسمی) می شود.
- تزریق بیش از حد به همان محل می تواند باعث ایجاد لیپودیستروفی شود که منجر به تجزیه یا تجمع چربی زیر جلدی می شود.
- عکس های خود را حداقل 1 اینچ از زخم ها و 2 اینچ از ناف دور کنید. هرگز به ناحیه ای کبود ، متورم یا حساس تزریق نکنید.
مرحله 7. به خودتان ضربه بزنید
انگشتان خود را دور قلم بپیچید و انگشت شست خود را روی دکمه تزریق بگذارید. سوزن را در برابر چین پوست خود در زاویه 45 یا 90 درجه قرار دهید (از پزشک خود بپرسید که برای قلم مورد استفاده شما کدام بهترین است) و دکمه تزریق را حداقل 10 ثانیه فشار داده و نگه دارید.
مرحله 8. سوزن را دور بریزید
سر سوزن قلم را ببندید و آن را دور بیاندازید ، اما قلم را دور نریزید تا انسولین تمام نشود - بسته به نوع انسولین ، آنها معمولاً 28 روز دوام می آورند. بین دو ضربه سوزن را روی قلم نگذارید.
مانند سرنگ ها ، شما باید یک منطقه مشخص برای سوزن های دور ریخته شده خود داشته باشید. آنها را در یک ظرف پلاستیکی سخت یا فلزی نگهداری کنید (مطمئن شوید که دارای برچسب است). وقتی پر شد ، ظرف را چسب بزنید و به درستی در محل دفع محصولات بهداشتی قرار دهید. در مورد برنامه های دفع تیز در منطقه خود می توانید با سطل زباله یا بخش بهداشت عمومی تماس بگیرید
قسمت 3 از 3: درک نیاز به انسولین
مرحله 1. بین انواع دیابت تمایز قائل شوید
دیابت بیماری است که در آن سطح گلوکز (قند) خون شما به دلیل کمبود انسولین یا عدم حساسیت بافت به آن بیش از حد بالا (هیپرگلیسمی) است. به طور کلی ، دیابت نوع 1 جدی تر است زیرا بدن شما (پانکراس) هیچ انسولینی تولید نمی کند ، در حالی که با انواع نوع 2 بدن شما انسولین را به طور مثر تولید نمی کند یا از آن استفاده نمی کند. هر دو شکل در صورت عدم درمان می توانند کشنده باشند.
- همه بیماران دیابتی نوع 1 روزانه به تزریق انسولین نیاز دارند ، در حالی که بخش زیادی از بیماران دیابتی نوع 2 می توانند وضعیت خود را با رژیم های غذایی خاص ، کاهش وزن و ورزش مدیریت کنند.
- دیابت نوع 2 بسیار شایع تر است و با چاقی مرتبط است ، که باعث می شود بافت های بدن نسبت به اثرات انسولین حساسیت کمتری داشته باشند - اساساً تأثیر آن را نادیده می گیرند.
- انسولین را نمی توان به صورت خوراکی (به صورت خوراکی) برای کاهش سطح گلوکز خون مصرف کرد زیرا آنزیم های معده با عملکرد آن تداخل دارند.
مرحله 2. علائم دیابت نوع 1 را بشناسید
افراد مبتلا به دیابت نوع 2 دارای اضافه وزن هستند و علائم آنها به آرامی بروز می کند ، در حالی که بیماران دیابتی نوع 1 علائم را به سرعت تجربه می کنند و شدیدتر هستند. شایع ترین علائم دیابت نوع 1 عبارتند از: افزایش تشنگی ، تکرر ادرار ، گرسنگی شدید ، کاهش وزن غیرقابل توضیح ، بوی خوش شیرین (به دلیل تجزیه کتون) ، خستگی شدید ، تحریک پذیری ، تاری دید ، زخم های دیر بهبودی و عفونت های مکرر.
- دیابت نوع 1 می تواند در هر سنی ایجاد شود ، اگرچه معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر می شود. بچه های دیابتی معمولاً بسیار لاغر ، ظاهری خسته و خسته دارند.
- دیابت نوع 2 می تواند در هر سنی ایجاد شود ، اگرچه بیشتر در افراد بالای 40 سال که چاق هستند شایع است.
- بدون درمان انسولین ، دیابت می تواند پیشرفت کرده و منجر به آسیب عصبی (نوروپاتی) ، بیماری قلبی ، آسیب کلیه ، کوری ، بی حسی اندام ها و بیماری های مختلف پوستی شود.
مرحله 3. خطرات تزریق انسولین را درک کنید
ابتلا به دیابت و نیاز به تزریق انسولین به صورت روزانه گاهی مانند راه رفتن روی طناب است. تزریق بیش از حد انسولین به دلیل حذف گلوکز زیاد از جریان خون می تواند منجر به افت قند خون شود. از طرف دیگر ، عدم تزریق کافی باعث افزایش قند خون می شود زیرا گلوکز زیادی در جریان خون باقی می ماند. پزشک می تواند مقادیر را برآورد کند ، اما بستگی به انتخاب رژیم غذایی شما دارد. بنابراین ، بیماران دیابتی باید سطح قند خون خود را کنترل کرده و زمان تزریق را خود تعیین کنند.
- علائم افت قند خون عبارتند از: تعریق زیاد ، لرزش ، ضعف ، گرسنگی ، سرگیجه ، سردرد ، تاری دید ، تپش قلب ، تحریک پذیری ، تار شدن گفتار ، خواب آلودگی ، گیجی ، غش و تشنج.
- حذف وعده های غذایی و ورزش بیش از حد نیز می تواند باعث کاهش قند خون شود.
- در اغلب موارد با مصرف کربوهیدراتهای سریع جذب شده مانند آب میوه ، انواع توت های رسیده ، نان سفید با عسل و/یا قرص گلوکز ، می توانید قند خون را در خانه درمان کنید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- سوزنهای انسولین را با مسئولیت دور بریزید. سوزن استفاده شده را دوباره در درپوش قرار دهید. سوزن های استفاده شده را با کلاهک های خود در یک جعبه ، شیشه یا ظرف کوچک ذخیره کنید. هنگامی که پر شد ، درب را محکم ببندید و در یک کیسه پلاستیکی بپیچید. در سطل زباله دور بریزید. سوزن های شل و بدون درپوش را در سطل زباله نیندازید.
- بسیاری از افراد ترجیح می دهند انسولین را به شکم خود تزریق کنند. درد کمتری دارد و سریعتر و قابل پیش بینی در آنجا جذب می شود.
- بی حس کردن پوست با یک تکه یخ برای چند دقیقه قبل از تزریق می تواند به میزان قابل توجهی به کاهش درد کمک کند.
- اگر به باسن خود تزریق می کنید ، ناحیه ای را که روی آن نشسته اید هدف قرار ندهید. در عوض ، جایی را که جیب پشت شلوار جین معمولاً در آن قرار دارد ، بالاتر قرار دهید.
