شکستگی استخوان در دست می تواند بسیار دردناک باشد و کوچکترین حرکتی می تواند درد را تشدید کرده و احتمالاً باعث آسیب بیشتر شود. آتل برای حمایت از آسیب شما از جمله استخوان ها ، تاندون ها ، بافت ها و سایر رباط ها عمل می کند. یک دست شکسته را در اسرع وقت بعد از آسیب آتل بندی کنید ، زیرا این امر به ثابت ماندن استخوان های شکسته و صاف شدن تا حد امکان برای بهبود کمک می کند. آتل ها همچنین می توانند با حفظ ثبات و کاهش تورم به کاهش درد کمک کنند. شما حتی می توانید آتل های دستی موقت را از اشیاء روزمره تهیه کرده و هدف و کاربرد آنها را درک کنید. با این حال ، شکستگی دست در آتل موقت همیشه باید در اسرع وقت توسط پزشک متخصص بررسی شود تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود.
مراحل
روش 1 از 4: آماده سازی برای ساختن آتل
مرحله 1. شرایط استفاده صحیح از آتل ها را بدانید
هنگام توصیف کاربرد آتل یا گچ ، لازم است اصطلاحات اساسی در مورد جهت و موقعیت مناسب برای آتل بندی آسیب خود را درک کنید. دو اصطلاح از اهمیت ویژه ای برخوردار است:
- خم شدن - حرکت خمشی که باعث کاهش زاویه بین یک قطعه و بخش نزدیک آن می شود. برای ایجاد آتل برای دست ، به این نکته فکر کنید که حرکتی است که برای مشت زدن انجام می شود. ایجاد مشت از خم شدن ماهیچه های انگشتان شما استفاده می کند.
- اکستنشن - حرکتی صاف که زاویه بین اعضای بدن را افزایش می دهد. شما می توانید این را برعکس خم شدن یا ساختن مشت با دست خود تصور کنید. اکستنشن مفاصل شما را از یکدیگر دور می کند یا از یک مشت بسته باز می کند.
مرحله 2. به نحوه بی حرکت کردن مفاصل نزدیک محل آسیب فکر کنید
آتل ها را باید با ایده آتل بندی مفصل بالا و تمام مفاصل زیر محل آسیب استفاده کرد تا حرکت آزاد آسیب به حداقل برسد و حرکت بافت های اطراف محدود شود.
مرحله 3. توجه داشته باشید که تکنیک های مختلف آتل بندی وجود دارد
نوع آتل بستگی به آسیب دارد. آنچه در دو روش بعدی ارائه می شود ، دستورالعمل های کلی است. با این حال ، آسیب های خاصی وجود دارد که به تکنیک های آتل بندی کمی متفاوت نیاز دارند ، از جمله:
- آسیب های تاندون اکستانسور - برای این نوع آسیب ، هدف از آتل جلوگیری از خم شدن دست و انگشتان خواهد بود. شکاف را در امتداد کف دست (سمت قطبی) قرار دهید. مچ دست فقط باید حدود 20 درجه امتداد داشته باشد و Metacarpophalangeal (MCP) حدود 10-15 درجه خم شدن (نه مستقیم).
- صدمات انگشت شست - برای جراحات صرف انگشت شست ، می توان از آتل اسپایک انگشت شست استفاده کرد و به انگشتان صدمه دیده اجازه می دهد تا به طور عادی عمل کنند. مفصل بین فالانژیال شست باید در حالت مستقیم آتل بندی شود. آتل اسپایک انگشت شست ، مچ و شست را بی حرکت می کند و به سیاست آتل بندی بالا و پایین مفصل آسیب دیده پایبند است.
- آسیب انگشت تک انگشتی - فقط برای یک انگشت ، می توانید آتل آلومینیومی با روکش فوم خریداری کنید ، که می تواند در موقعیت مناسب شکل بگیرد. روش دیگر ، همچنین می توانید از افسردگی زبان با اندازه مناسب به عنوان آتل استفاده کنید.
- انگشتان کوچک (یا "صورتی")- هنگامی که تنها آسیب به کوچکترین انگشت دست شما وارد می شود ، می توان از آتل مجرای اولنار استفاده کرد و دامنه حرکت را به سایر انگشتان بدون آسیب می رساند ، که احتمالاً به شما امکان می دهد روز به روز ادامه دهید. استفاده روزانه از دست آتل روی لبه خارجی انگشت کوچک که در امتداد استخوان اولنار (طرف مقابل انگشت شست) قرار دارد اعمال می شود. غالباً انگشت کوچک در اسپلینت به انگشت حلقه متصل می شود تا حمایت بیشتری انجام شود و مچ بی حرکت می شود (از آنجا که آتل به سمت مچ امتداد دارد).
مرحله 4. یک آتل پیدا کنید
این باید یک جسم سخت و مستقیم باشد که حداقل به اندازه فاصله وسط ساعد تا نوک انگشتان باشد. در حالت ایده آل ، از شیئی استفاده کنید که به شکل بازو ، مچ و دست شکل می گیرد. روزنامه رول شده پشتیبانی کافی برای ساختن آتل دستی دست ساز را ارائه می دهد.
بسیاری از جعبه های کمک های اولیه دارای مواد آتل بندی هستند که به قدری محکم هستند که می توانند یک دست شکسته را در محل خود نگه دارند ، اما با دسته ای که فرد مصدوم می تواند با انگشتان خود آن را بگیرد
روش 2 از 4: ساختن آتل
مرحله 1. دست را برای آتل بندی آماده کنید
تکه های کوچک پنبه یا گاز را بین هر انگشت در پایین دست قرار دهید تا به جذب عرق کمک کند.
مرحله 2. آتل را در صورت نیاز بسازید یا برش دهید
طول آتل را اندازه گیری کنید که می تواند دست و انگشتان را به میزان کافی بی حرکت کند. طول آتل باید تقریباً از وسط ساعد تا نوک انگشتان طول داشته باشد. آتل را به گونه ای منحنی کنید که منحنی اندام آسیب دیده را دنبال کرده و از مچ دست/بازو/آرنج حمایت حجامت می کند.
آتل و دست خود را با پد پنبه ای بچسبانید
مرحله 3. آتل را قرار دهید و کانتور کنید
اسپلینت ها به این معناست که اجازه می دهد مصدوم در حالی که در وضعیت استراحت ایمن و طبیعی قرار دارد ، با خیال راحت بهبود یابد. آتل باید با دست و مچ در حالت خنثی اعمال شود. حالت خنثی عموما حالت آرام و طبیعی دست در حال استراحت است که در آن انگشتان شما به طور طبیعی بدون هیچ گونه خم شدن یا استفاده از ماهیچه ها کمی پیچ خورده است.
- یک قسمت بانداژ کرپ شده ، گاز رول شده یا یک پارچه کوچک بردارید و آن را بین انگشتان استراحت و پایین آتل قرار دهید تا انگشتان در حالت استراحت قرار گیرند.
- به طور کلی ، مچ دست معمولاً در موقعیت 20 درجه ای قرار دارد و مفاصل متاکارپوفالانژیال (MCP) در 70 درجه خم شدن قرار دارند. مفاصل MCP مفاصل پایه انگشتان شما هستند که به کف شما متصل می شوند. مفاصل بین الفاقی مفاصل بین نوک انگشتان شما و مفاصل MCP هستند و باید تقریباً مستقیم باشند.
- در مورد صدمات انگشتان ، حتما اجازه دهید انگشتان به طور طبیعی خم شوند. نباید هیچ چیز سفت و سختی وجود داشته باشد که مانع خم شدن یا خم شدن غیر فعال انگشتان در حالت استراحت شود.
مرحله 4. ناحیه شکسته را بپیچید
از گاز ، پارچه یا کمربند تمیز استفاده کنید. آن را محکم در اطراف آتل و ناحیه مچ بچرخانید تا آتل در جای خود ثابت بماند. آتل را بدون پیچیدن محکم محکم کنید.
- از بالای محل آسیب تا محل آسیب کار کنید. در صورت امکان ، آسیب را بپیچید ، سپس یک بانداژ رنگی متفاوت روی محل آسیب بگذارید. این به پزشک اجازه می دهد تا پانسمان را بر روی آسیب برداشته و آن را ارزیابی کند و آتل را برای حمایت در جای خود باقی می گذارد.
- آتل گچ نیست و باید باعث تحرک بیشتر شود. اگر آتل بیش از حد محکم پیچیده شود ، خم شدن (خم شدن دست و انگشتان دست به سمت پایین به سمت حالت استراحت طبیعی) وجود نخواهد داشت و ممکن است فشار زیاد زیادی به آسیب وارد شود.
- اطمینان حاصل کنید که آتل فقط به اندازه کافی محکم بسته شده است تا آتل در موقعیت خود محکم شود. گردش انگشتان دست را با فشار ملایم روی ناخن بررسی کنید. اگر رنگ به موقع به ناخن بازگردد ، گردش خون خوب است. در غیر این صورت ، بانداژ را دوباره ببندید و دوباره پر کردن مویرگ را به این روش دوباره آزمایش کنید.
مرحله 5. آتل را جدا نکنید
فقط با توصیه پزشک و زیر نظر او آن را بردارید.
روش 3 از 4: ساختن آتل گچ
مرحله 1. آتل را زیر دست آسیب دیده قرار دهید
اطمینان حاصل کنید که دست آسیب دیده راحت و صاف است و انگشتان کمی در انتهای آتل خم شده است ، همانطور که در بالا توضیح داده شد.
تکه های پنبه یا گاز را بین هر انگشت قرار دهید
مرحله 2. آتل را بپیچید
از چهار لایه گاز پنبه یا پد استفاده کنید ، دور دست را شروع کرده و دست را تا نیمه به آرنج بپیچانید. پدینگ مهم است زیرا به محافظت از دست و ساعد در برابر حرارت گچ کمک می کند و باعث می شود که آتل گچ کاری شده به صورت ناراحت کننده ای به پوست مالیده نشود.
همانطور که در قسمت قبل توضیح داده شد ، آتل را محکم در برابر آسیب نپیچید. آتل باید به اندازه ای محکم نگه داشته شود که ایمن باشد و پشتیبانی کافی را ارائه دهد. قبل از متصل شدن به گچ پاریس ، پر شدن مویرگ انگشتان را بررسی کنید
مرحله 3. آتل را با گچ نوارهای پاریس بپوشانید
تقریباً از 12 لایه گچ پاریس استفاده کنید که عرض مناسب اندام است. در صورت لزوم نوارها را برش دهید. آنها را در آب گرم فرو کرده و آب اضافی را خارج کنید. گچ باید مرطوب باشد اما خیس نشود. نوارها را در اطراف پد گاز بپیچید تا تمام سطح پد پوشانده شود.
- مطمئن شوید که آب فقط ولرم است. گچ پاریس با گرم شدن گرم می شود و در صورت آغشته شدن نوارها در آب داغ ، خطر سوختن پوست بیمار را دارید.
- همچنین می توانید از فایبر گلاس برای لایه بیرونی استفاده کنید که سریعتر از گچ خشک می شود اما گرانتر است. فایبرگلاس به همان روش گچ نوارهای پاریس اعمال می شود. با این حال ، فقط یک پزشک باید فایبرگلاس را روی گچ بمالد ، زیرا پزشک باید آسیب را ارزیابی کرده و مطمئن شود که به درستی تنظیم شده است.
مرحله 4. آتل را بی حرکت کنید
موقعیت دلخواه آتل و دست را برای چند دقیقه حفظ کنید تا آتل گچ شده سفت شود و به اندازه کافی خشک شود.
گچ کردن می تواند بیش از نیم ساعت طول بکشد ، در حالی که فایبر گلاس در عرض 15 تا 30 دقیقه خشک می شود
روش 4 از 4: انجام درمانهای اضافی
مرحله 1. یخ را به محل آسیب بمالید
یخ را در یک حوله یا پارچه کمپرس سرد بپیچید و آن را در بالای دست قرار دهید. با استفاده از یک باند یا پارچه پیچیده ، یخ را در محل خود نگه دارید تا از تورم دست شکسته جلوگیری شود. هرگز یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید ، زیرا می تواند باعث سرمازدگی شود.
- هر بار 10 تا 20 دقیقه یک کیسه یخ یا کمپرس سرد استفاده کنید. فقط مطمئن شوید که یخ آتل نمی گیرد یا خیس نمی شود.
- استفاده از یخ روی آسیب به کاهش تورم دست کمک می کند و می تواند زمان بهبود را بهبود بخشد.
مرحله 2. دست را بلند کنید
بالا نگه داشتن دست آسیب دیده از سطح قلب می تواند به کاهش تورم و افزایش تخلیه مایعات در دست کمک کند. بالا بردن دست م mostثرترین راه برای بهبود است و بالا نگه داشتن دست در هفته اول آسیب دیدگی بسیار مهم است.
- در صورت بروز بی حسی یا فشار در گچ ، به پزشک مراجعه کرده و آن را از نظر سندرم کمپارتمان بررسی کنید.
- هنگام راه رفتن ، مهم است که دست را بالا نگه دارید و به طور طبیعی در کنار بدن آویزان نشود ، همانطور که معمولاً انجام می شود.
- اسلینگ بازو ممکن است توسط پزشک تجویز شود ، اما معمولاً دست شما را زیر سطح قلب شما نگه می دارد و احتمال سفتی شانه را افزایش می دهد. اسلینگ بازو همچنین می تواند مشکلات بیشتری ایجاد کند و هنگام مراقبت از شکستگی ضروری نیست.
- به جای استفاده از زنجیر سنتی از یک زنجیر ارتفاع برای تکیه استفاده کنید. این کار مچ و دست را بالاتر از سطح قلب و نزدیک بدن برای محافظت نگه می دارد
مرحله 3. داروهای مسکن مصرف کنید
اگر درد قابل توجهی دارید ، می توانید از ایبوپروفن (Advil ، Motrin) ، ناپروکسن (Aleve ، Naprosyn) ، آسپرین یا استامینوفن (Tylenol) استفاده کنید.
همه اینها بدون نسخه در دسترس هستند. اطمینان حاصل کنید که توصیه های دوز روی بطری را دنبال کنید
مرحله 4. با پزشک خود مشورت کنید
پس از هفته اول ، پزشک شما قادر به ارزیابی و راهنمایی بهتر درمان در حال انجام خواهد بود. همچنین در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
- افزایش درد
- بی حسی ، سوزن سوزن شدن ، سوزش یا سوزش در ناحیه آسیب دیده
- فشار به داخل گچ که تبدیل به ضربان ، سوزن سوزن شدن یا درد می شود
- مشکلات گردش خون (به دنبال انگشتان و ناخن های رنگ پریده ، کم رنگ ، آبی ، خاکستری یا سرد)
- خونریزی ، چرک یا بوی بد ناشی از آتل یا گچ
نکات
- نوک انگشتان را گاه به گاه بررسی کنید تا مطمئن شوید رنگ آنها معمولی ، صورتی است. اگر انگشتان دستتان نشانه هایی از خاکستری شدن یا آبی شدن را نشان دهند ، می تواند به این معنی باشد که دست گردش خون ضعیفی دارد. ممکن است آتل را خیلی محکم به بازو یا دست بسته باشید.
- آتل و/یا گچ خود را خشک نگه دارید. استفاده از کیسه در اطراف گچ می تواند به دوش کمک کند. "کلاه دوش" مخصوص کیسه هایی با الاستیک کاشته شده نیز موجود است.
- بسته به آسیب و میزان بهبودی ، بسته به پیگیری پزشک شما ، آتل ها معمولاً چند روز تا چند هفته باقی می مانند.
- هنگام بهبودی خوب غذا بخورید. مقدار زیادی سبزیجات سبز رنگ مانند برگ کلم و اسفناج به ترمیم استخوان کمک می کند. پروتئین بدون چربی و مقدار زیادی میوه و سبزیجات به ترمیم بافت های بدن کمک می کند تا رژیم غذایی پرچرب و پرکالری.
