شما به تازگی یک سوراخ جدید انجام داده اید و مطمئن نیستید که آنچه تجربه می کنید بخشی طبیعی از روند بهبودی است یا بدتر - عفونت. یاد بگیرید علائم آلوده شدن پیرسینگ خود را بشناسید تا بتوانید آن را به درستی درمان کنید ، سالم نگه دارید و ظاهر خوبی داشته باشید. به درد ، تورم ، قرمزی ، گرما ، چرک و علائم جدی تر توجه کنید. و همیشه از روشهای مناسب پیروی کنید تا در صورت امکان از عفونت جلوگیری کنید.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص علائم عفونت
مرحله 1. به دنبال تشدید قرمزی باشید
طبیعی است که یک پیرسینگ تازه صورتی باشد. بالاخره شما فقط یک زخم سوراخ کرده اید با این حال ، قرمزی که بدتر می شود یا در ناحیه بزرگتری گسترش می یابد ، نشانه عفونت احتمالی است. مراقب پیرسینگ خود باشید یا از آن عکس بگیرید و در مورد بهبود یا بدتر شدن قرمزی خود طی یک یا دو روز یادداشت کنید.
مرحله 2. به هر گونه تورم توجه کنید
ناحیه پیرسینگ جدید شما به احتمال زیاد حدود 48 ساعت متورم می شود ، زیرا بدن شما با آنچه که به عنوان یک آسیب درک می کند سازگار می شود. پس از آن زمان ، تورم باید شروع به کاهش کند. بدتر شدن تورم ، تورمی که بعد از مدتی طبیعی می شود و تورم همراه با قرمزی و درد علائم عفونت است.
تورم می تواند باعث از دست دادن عملکرد شود ، مانند زمانی که زبان شما متورم شده و به راحتی حرکت نمی کند. اگر ناحیه پیرسینگ شما بیش از حد دردناک یا متورم شده باشد ، ممکن است دچار عفونت شوید
مرحله 3. به درد توجه کنید
درد روش بدن شماست که به شما می گوید چیزی اشتباه است. درد اصلی ناشی از سوراخ شدن شما باید در عرض دو روز یا تقریباً همزمان با کاهش تورم کاهش یابد. طبیعی است که این درد سوزش ، درد ، سوزش یا حساس باشد. دردی که بیش از چند روز طول بکشد یا بدتر شود ممکن است نشان دهنده عفونت باشد.
البته ، اگر به طور تصادفی سوراخ کننده جدید خود را تحریک کنید ، احتمالاً کمی درد را تجربه خواهید کرد. این دردی است که بدتر می شود یا از بین نمی رود و می خواهید مراقب آن باشید
مرحله 4. اگر منطقه گرم است احساس کنید
با قرمزی ، تورم و درد ، گرما می آید. اگر سوراخ شدن شما واقعاً ملتهب یا عفونی است ممکن است احساس کنید که در حال حرارت دادن است یا حتی در لمس احساس گرما می کند. اگر می خواهید منطقه سوراخ کننده خود را برای بررسی گرما لمس کنید ، همیشه ابتدا دستان خود را بشویید.
مرحله 5. به دنبال هرگونه ترشح یا چرک باشید
بسیار طبیعی و سالم است که یک سوراخ جدید مقداری مایع شفاف یا نی رنگی که ممکن است در اطراف جواهرات پوسته شود ، خارج کند. این مایع لنفاوی است و بخشی از روند بهبود است. از طرف دیگر ، ترشحات ضخیم مایل به سفید یا رنگی (زرد ، سبز) احتمالاً چرک است. چرک نیز ممکن است بوی نامطبوعی داشته باشد.
هرگونه ترشح غلیظ ، شیری یا رنگی باید به عنوان نشانه احتمالی عفونت در نظر گرفته شود. اگر پیرسینگ شما چرکی در اطراف آن دارد به پزشک مراجعه کنید
مرحله 6. سن پیرسینگ را در نظر بگیرید
ناراحتی که در روز احساس می کنید احتمالاً عفونت نیست. به طور کلی یک روز یا بیشتر طول می کشد تا علائم عفونت ایجاد شود. همچنین بعید است که در سوراخی که مدتهاست داشتید دچار عفونت شده اید و قبلاً بهبود یافته اید.
با این حال ، در صورت ایجاد هر گونه آسیب در ناحیه ، عفونت در پیرسینگ های قدیمی امکان پذیر است. هر گونه بریدگی یا باز شدن در پوست می تواند دریچه ورود باکتری ها باشد
مرحله 7. محل سوراخ کردن را در نظر بگیرید
اگر سوراخ شدن در ناحیه ای از بدن بیشتر مستعد عفونت است ، باید سریعتر به عفونت مشکوک شوید. از سوراخ کننده حرفه ای خود در مورد احتمال عفونت پیرسینگ خود بپرسید.
- سوراخ های ناف باید به خوبی تمیز شوند. از آنجا که آنها در یک مکان گرم و گاهی مرطوب هستند ، خطر ابتلا به عفونت بیشتر است.
- سوراخ کردن زبان به دلیل وجود باکتری در دهان شما خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد. عفونت زبان به دلیل موقعیت آن می تواند منجر به عوارض جدی مانند عفونت مغز شود.
روش 2 از 3: اجتناب از عفونت ها
مرحله 1. پیرسینگ جدید خود را به درستی تمیز کنید
سوراخ کننده شما باید دستورالعمل های خاصی را در مورد نحوه تمیز کردن پیرسینگ جدید به شما ارائه دهد ، از جمله اینکه از چه محصولاتی برای تمیز کردن استفاده کنید. پیرسینگ های مختلف نیازهای نظافتی تا حدودی متفاوتی دارند ، بنابراین دستورالعمل های واضح و مکتوب دریافت کنید. به طور کلی ، چند دستورالعمل ساده را دنبال کنید:
- سوراخ های پوست را با آب گرم و صابون ضد باکتری بدون بو ، مانند Dial یا با آب نمک گرم تمیز کنید.
- از الکل یا پراکسید هیدروژن برای سوراخ کردن جدید استفاده نکنید. اینها بسیار خشن هستند و می توانند به پوست آسیب برسانند یا تحریک کنند.
- از استفاده از کرم ها یا پمادهای آنتی بیوتیکی خودداری کنید. آنها خاک و آوار را به دام می اندازند و اجازه نمی دهند سوراخ تنفس کند.
- همانطور که سوراخ کننده شما توصیه می کند ، سوراخ خود را تمیز کنید - نه بیشتر و نه کمتر. تمیز کردن کم می تواند باعث ایجاد خاک ، پوسته و پوست مرده شود. تمیز کردن بیش از حد می تواند باعث تحریک و خشک شدن پوست شود. هر دو برای درمان مضر هستند.
- در حین تمیز کردن جواهرات را به آرامی حرکت دهید یا بچرخانید تا محلول داخل سوراخ شود و جواهرات را بپوشانید. این برای برخی از انواع پیرسینگ صادق نیست ، بنابراین همیشه ابتدا از پیرسرتان بپرسید.
مرحله 2. دستورالعمل های پیرسینگ جدید را دنبال کنید
به غیر از تکنیک های مناسب تمیز کردن ، مراقبت از پیرسینگ شما می تواند از درد و عفونت غیر ضروری جلوگیری کند. برخی از دستورالعمل هایی که برای مراقبت های عمومی پیرسینگ باید رعایت شوند عبارتند از:
- روی پیرسینگ جدید خود نخوابید. جواهرات شما می توانند روی پتو ، ملحفه یا بالش های شما بمالند و باعث تحریک و کثیف شدن منطقه شوند. در صورت سوراخ شدن ناف به پشت بخوابید. اگر پیرسینگ جدید شما صورت است ، سعی کنید از بالش تکیه گاه هواپیما استفاده کنید و سوراخ خود را با "سوراخ" میانی تراز کنید.
- قبل از لمس سوراخ یا ناحیه اطراف دستان خود را بشویید.
- قبل از بهبود سوراخ شدن ، جواهرات را بردارید. انجام این کار احتمالاً به سوراخ شدن نزدیک می شود. اگر ناحیه آلوده باشد ، عفونت در پوست شما محبوس می شود.
- سعی کنید لباس ها مستقیماً روی سوراخ های جدید مالیده نشوند. همچنین ، جواهرات خود را پیچ ندهید مگر اینکه آن را تمیز کنید.
- از استخرها ، دریاچه ها ، رودخانه ها ، وان های داغ و سایر آبها تا زمان بهبود سوراخ شدن خودداری کنید.
مرحله 3. یک حرفه ای معتبر انتخاب کنید
تقریباً از هر 5 پیرسینگ 1 مورد آلوده می شود ، معمولاً به دلیل روشهای پیرسینگ غیر استریل یا مراقبت های نامناسب پس از آن. فقط توسط یک متخصص آموزش دیده و در یک استودیوی معتبر و تمیز پیرسینگ سوراخ شوید. قبل از سوراخ شدن ، اصرار داشته باشید که سوراخ کننده شما نحوه استریل وسایل را به شما نشان دهد - آنها باید اتوکلاو داشته باشند و همه سطوح را با سفید کننده و ضدعفونی کننده تمیز کنند.
- سوراخ کننده ها فقط باید با یک سوزن جدید از یک بسته استریل ، هرگز از سوزن استفاده مجدد ، شما را سوراخ کنند و هنگام سوراخ کردن باید همیشه دستکش های یکبار مصرف تازه استفاده کنند.
- اسلحه سوراخ کننده هرگز مناسب نیست. اگر اسلحه ای سوراخ کننده دیدید بیرون بروید. برای اطمینان از یک روش استریل به یک متخصص مراجعه کنید.
- با قوانین ایالتی خود در مورد مجوز و آموزش فردی که برای سوراخ کردن شما نیاز دارد ، مشورت کنید.
- خود را سوراخ نکنید و از یک دوست آموزش ندیده بخواهید که شما را سوراخ کند.
مرحله 4. با جواهرات ضد حساسیت سوراخ شوید
اگرچه واکنش آلرژیک به جواهرات مانند عفونت نیست ، اما هر چیزی که سوراخ شدن جدید شما را تحریک کند ، خطر عفونت را نیز افزایش می دهد. حساسیت شدید همچنین می تواند شما را مجبور کند که جواهرات جدید خود را بردارید. همیشه با جواهرات ضد حساسیت سوراخ شوید تا بهترین شانس برای بهبود خوب باشد.
از فولاد ضد زنگ ، تیتانیوم ، نیوبیوم یا طلای 14 یا 18 عیار درخواست کنید
مرحله 5. بدانید چقدر طول می کشد تا سوراخ شدن شما بهبود یابد
مکان های زیادی وجود دارد که می توانید از طریق انواع مختلف بافت در مناطقی که جریان خون کم و بیش ایجاد می شود سوراخ شوید. بنابراین ، زمان بهبودی بسیار متفاوت است. مشخصات پیرسینگ خود را بدانید تا بدانید چه مدت باید مراقبت بیشتری از آن داشته باشید (برای پیرسینگ خاصی که در لیست ذکر نشده است ، با پیرسن حرفه ای خود مشورت کنید):
- غضروف گوش ، سوراخ بینی ، گونه ، نوک سینه ، ناف و پوست/لنگرها/سوراخ های سطحی: 6-12 ماه
- لاله گوش ، ابرو ، تیغه بینی ، لب ، لبرت ، علامت زیبایی و پرنس آلبرت: 6-8 هفته
- هود کلیتورال: 4-6 هفته
- زبان: 4 هفته
روش 3 از 3: مقابله با عفونت
مرحله 1. اگر عفونت خفیفی دارید ، یک درمان خانگی را امتحان کنید
1 قاشق چایخوری (5 میلی لیتر) نمک سفره ، نمک دریا یا نمک اپسوم را در 1 فنجان (250 میلی لیتر) آب گرم در یک فنجان تمیز ، ترجیحاً در یک پلاستیک یکبار مصرف برای هر درمان حل کنید. سوراخ را خیس کرده یا با یک دستمال تمیز که با آب نمک اشباع شده است فشرده کنید. این کار را دو تا سه بار در روز ، پانزده دقیقه در هر جلسه انجام دهید.
- اگر در 2-3 روز بهبودی مشاهده نکردید یا علائم شما بدتر شدند ، برای کمک با پزشک خود تماس بگیرید.
- مطمئن شوید که کل سوراخ را با نمک خیس کنید ، در دو طرف سوراخ. تمیز کردن سوراخ به طور مرتب با آب گرم و صابون ملایم ضد باکتری ادامه دهید.
- همچنین در صورت وجود عفونت ، مقدار کمی پماد آنتی بیوتیک روی زخم بمالید.
مرحله 2. برای مشکلات خفیف با پیرسرتان تماس بگیرید
اگر علائم خفیفی از عفونت مانند قرمزی یا تورم که برطرف نشد را مشاهده کردید ، مشکلی نیست که با پیرسرتان تماس بگیرید و در مورد نحوه مراقبت از آن مشاوره بخواهید. همچنین اگر شروع به زهکشی کردید می توانید به دیدن آنها بروید - آنها آنقدر سوراخ کرده اند که احتمالاً می توانند به شما بگویند که ترشحات طبیعی است یا خیر.
این تنها در صورتی صدق می کند که یک متخصص آموزش دیده شما را سوراخ کرده باشد. در غیر اینصورت ، در صورت وجود هر گونه سوال پزشکی با پزشک مشورت کنید
مرحله 3. در صورت تب ، لرز یا ناراحتی معده به پزشک مراجعه کنید
عفونت های پیرسینگ معمولاً در ناحیه پیرسینگ موضعی باقی می مانند. با این حال ، اگر عفونت گسترش یابد یا وارد جریان خون شود ، می تواند منجر به عفونت سیستمیک جدی و حتی تهدید کننده زندگی شود. با عفونت شدید می توانید تب ، لرز ، تهوع یا استفراغ یا سرگیجه داشته باشید.
- اگر متوجه شدید که درد ، تورم و قرمزی شما در نزدیکی سوراخ شدن شما در ناحیه بزرگتری گسترش می یابد ، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. این ممکن است نشانه ای از بدتر شدن عفونت و حرکت به مناطق بزرگتر از بدن شما باشد.
- احتمالاً پزشک برای جلوگیری از عفونت شدید ، آنتی بیوتیک برای شما تجویز می کند. اگر عفونت در خون شما وجود دارد ، احتمالاً باید در بیمارستان بمانید و آنتی بیوتیک IV مصرف کنید.
نکات
- توجه ویژه ای به عفونت های سوراخ کننده صورت یا دهان داشته باشید. نزدیکی آنها به مغز آنها را بسیار خطرناک می کند.
- لبه های سفت اطراف پیرسینگ شما همیشه نشان دهنده عفونت نیست. اغلب اوقات بخشی از فرایند درمان است.
- از صابون یا پماد بر روی سوراخ کننده ای که مشکوک به عفونت هستید استفاده نکنید! فقط از یک شستشوی نمکی گرم روی آن استفاده کنید (1/4 قاشق چایخوری نمک حل شده در 1 فنجان آب). فقط در صورت استفاده از سوراخ کننده یا پزشک توصیه کنید.
- اگر مشکوک هستید که مشکلی وجود دارد ، قبل از پیشرفت مشکل به یک پیرس معتبر مراجعه کنید یا به پزشک خود مراجعه کنید.
