مطالعات نشان می دهد که انجام ماستکتومی می تواند خطر ابتلا به سرطان سینه و همچنین درمان سرطان سینه موجود را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. مانند هر عمل جراحی ، بهبودی از ماستکتومی به زمان نیاز دارد و اغلب با درد و ناراحتی همراه است. با این حال ، کارشناسان توجه دارند که شما باید علائم و نشانه هایی را که باید عوارض ناشی از جراحی شما را نشان دهد ، بدانید تا بدانید چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرید.
مراحل
روش 1 از 3: درک آنچه از روشهای مختلف ماستکتومی انتظار می رود
مرحله 1. مشخص کنید که کدام عمل جراحی را انجام خواهید داد
نتیجه فیزیکی جراحی بستگی به میزان بافت خارج شده توسط جراح شما دارد. در برخی موارد ، عضله نیز برای جلوگیری یا برداشتن بافت سرطانی برداشته می شود. این امر بر میزان دردی که تجربه می کنید و خطرات احتمالی برای پیامدهای بعد از جراحی تأثیر می گذارد. قبل از عمل باید روشهای مختلف ماستکتومی را با جراح خود در میان بگذارید.
مرحله 2. در مورد ماستکتومی ساده یا کامل بحث کنید
در طی ماستکتومی ساده یا کامل ، جراح تمام بافت پستان را برمی دارد اما هیچ بافت ماهیچه ای و نه غدد لنفاوی زیر بازو را از بین می برد. زنانی که دارای مناطق وسیعی از کارسینوم مجرا درجا (DCIS) هستند یا زنانی که به دلایل پیشگیرانه تحت ماستکتومی قرار می گیرند ، ماستکتومی کامل خواهند داشت.
مرحله 3. در مورد ماستکتومی رادیکال اصلاح شده بحث کنید
در طی ماستکتومی رادیکال اصلاح شده ، جراح تمام بافت پستان و اکثر غدد لنفاوی زیر بازو را بر می دارد. هیچ ماهیچه ای از زیر سینه برداشته نمی شود.
زنان مبتلا به سرطان تهاجمی که جراحی را انتخاب می کنند ، ماستکتومی رادیکال اصلاح شده دریافت می کنند ، بنابراین پزشک می تواند غدد لنفاوی را برای تعیین میزان گسترش بیماری ارزیابی کند
مرحله 4. در مورد ماستکتومی رادیکال بحث کنید
در طی ماستکتومی رادیکال ، جراح تمام بافت پستان ، تمام غدد لنفاوی ناحیه و ماهیچه ای را که در دیواره قفسه سینه در زیر سینه قرار دارد بر می دارد. این امر امروزه به ندرت انجام می شود ، و معمولاً فقط زمانی که سرطان پستان به عضلات زیر سینه گسترش یافته است.
این روش تنها زمانی استفاده می شود که سرطان به دیواره قفسه سینه گسترش یافته است. ماستکتومی رادیکال اصلاح شده نتایج مشابهی را ثابت کرده است و نسبت به ماستکتومی رادیکال تغییر شکل چندانی ندارد
مرحله 5. در مورد ماستکتومی جزئی بحث کنید
در طی ماستکتومی جزئی ، ناحیه سرطانی و برخی از بافتهای طبیعی اطراف برداشته می شود. لومپکتومی نوعی ماستکتومی جزئی است ، اما بیشتر بافت اطراف در طول ماستکتومی جزئی برداشته می شود تا در لامپکتومی.
مرحله 6. در مورد ماستکتومی زیر جلدی بحث کنید
ماستکتومی زیر جلدی یا "محافظ نوک سینه" به این معنی است که تمام بافت پستان برداشته می شود ، اما نوک سینه باقی می ماند. این روش معمولاً انجام نمی شود زیرا به طور بالقوه برخی از بافت های سینه را پشت سر می گذارد که ممکن است بعداً به سرطان مبتلا شوند.
اگر جراحی ترمیمی به طور همزمان انجام شود ، ممکن است نوک پستان به دنبال این روش دچار تغییر شکل و بی حسی شود
مرحله 7. دوره بهبودی خود را پیش بینی کنید
دوره های بهبودی برای هر یک از این جراحی های مختلف به عوامل مختلفی بستگی دارد ، از جمله سابقه پزشکی قبلی ، سلامت کلی و سلامتی شما و توانایی شما در پیروی از برنامه ورزشی تجویز شده که انعطاف پذیری شما را افزایش می دهد و خطر ابتلا به لنف ادم را کاهش می دهد. جراحی هایی که کمترین مقدار بافت را بردارند اغلب کوتاهترین دوره بهبود را خواهند داشت.
- بستری شدن بیمارستان به طور متوسط سه روز یا کمتر است.
- اگر هیچ عارضه ای در برش جراحی ایجاد نشود ، پوست طی دو هفته کاملاً بهبود می یابد.
- بدن شما در ماه های آینده به تنظیم خود ادامه می دهد. ممکن است در آن دوره زمانی خستگی گذرا را تجربه کنید ، اما اگر تمام تمرینات ریکاوری توصیه شده خود را ادامه دهید ، بهبودی بهتری خواهید داشت.
مرحله 8. در مورد بازسازی سینه با ماستکتومی خود سوال کنید
بازسازی بافت سینه را می توان در زمان جراحی با استفاده از بافت بدن یا ایمپلنت به نام بازسازی فوری انجام داد. همچنین می توانید بازسازی را بعداً انجام دهید ، که به آن بازسازی تأخیری می گویند. نیاز به شیمی درمانی و/یا اشعه ممکن است بازسازی را به تاخیر بیاندازد.
روش 2 از 3: تشخیص علائم عوارض پس از جراحی
مرحله 1. به تغییرات سطح درد خود توجه کنید
میزان ناراحتی ، درد یا درد به مقدار بافت برداشته شده مربوط می شود. اکثر بیماران بعد از عمل درد کمی را تجربه می کنند. با این حال ، افزایش درد ، حساسیت یا درد می تواند منبع عفونت را نشان دهد.
به عبارت دیگر ، اگر ناراحتی اولیه شما بعد از جراحی سه در مقیاس یک تا ده بود ، اما ناگهان به پنج یا شش افزایش یافت ، وقت آن است که با پزشک تماس بگیرید
مرحله 2. دمای خود را کنترل کنید
اگر دمای بدن شما از 100 درجه فارنهایت بالاتر رفت یا دچار لرز شدید ، وقت آن است که با جراح خود تماس بگیرید. تب ممکن است نشانه این باشد که بدن شما در حال مبارزه با عفونت است. ارزیابی و درمان عفونت ، بهبود شما را بهبود می بخشد و مشکلات مربوط به عفونت زخم را کاهش می دهد.
عفونت های جراحی به ویژه خطرناک هستند زیرا می توانند منجر به سپسیس (عفونت در خون) ، ضعیف و طولانی شدن زخم و همچنین مشکلات قلبی و تنفسی شوند
مرحله 3. برش و ناحیه زخم را از نظر علائم عفونت مشاهده کنید
برای جلوگیری از عوارض بعدی ، باید بلافاصله از پزشک خود بخواهید تا علائم عفونت را برطرف کند. عفونت های زخم با قرمزی ، تورم و حساسیت مشخص می شود که به جای بهبود بعد از عمل افزایش می یابد. ناحیه قرمزی اطراف برش نیز رشد می کند.
- برش ها را می توان با آب و صابون شستشو داد ، اما نباید با کرم یا پماد پوشانده شود مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد. برش خود را در وان یا استخر فرو نبرید.
- عفونت زخم نیز می تواند بوی بدی داشته باشد.
مرحله 4. محل جراحی را از نظر علائم مرگ بافت یا بهبودی ضعیف بررسی کنید
علاوه بر عفونت ها ، کاهش خون رسانی به ناحیه پس از جراحی نیز می تواند منجر به جدایی پوست و/یا بافت مرده (نکروز) شود. نکروز فلپ در 18 تا 30 درصد زنانی که ماستکتومی دارند ، رخ می دهد. این مرگ بافتی ناشی از کمبود اکسیژن به بافت مورد استفاده برای پوشاندن ناحیه سینه پس از برداشتن بافت پستان است. اگر مشکوک هستید که بافت بهبود نمی یابد ، متورم می شود ، بی حس می شود ، خون نشت می کند ، بوی بد می دهد ، رنگ خود را تغییر می دهد یا "فقط درست نیست" ، باید برای ارزیابی با جراح خود تماس بگیرید.
- نکروز فلپ پوست باعث می شود بافت قرمز تیره شود و سپس با مرگ سلول های پوست رنگ شروع به سیاه شدن می کند. این به این دلیل است که هماتوم در زیر فلپ ایجاد می شود ، که باعث کاهش نفوذ به فلپ می شود.
- پوست روی ناحیه برش نیز ممکن است جدا شود. در این صورت باید بلافاصله با پزشک خود برای ارزیابی و درمان تماس بگیرید. جداسازی پوست باعث بهبود مناسب نمی شود و احتمال عفونت را افزایش می دهد. پزشک ممکن است استفاده از سفت کننده سینه را تجویز کند ، که می تواند کشش زخم را از بین ببرد و به بهبود کمک کند.
مرحله 5. واکنشهای آلرژیک را به داروهای خود گزارش دهید
واکنش به داروها می تواند منجر به بثورات پوستی ، خارش پوست ، مشکل در تنفس ، سرفه یا تهوع و استفراغ شود. این واکنش ها را به پزشک خود گزارش دهید. در صورتی که احساس درد شدید می کنید یا احساس می کنید این دارو بیش از حد قوی است ، داروها را تغییر دهید.
یبوست یک عارضه جانبی شایع است. با پزشک خود در مورد داروهای بدون نسخه که می تواند کمک کننده باشد مشورت کنید
مرحله 6. مناطق قرمزی و تورم را رعایت کنید
همه قرمزی و تورم به معنی عفونت نیست. همچنین می تواند به ایجاد هماتوم مربوط شود. این موارد ممکن است در محل برش یا در نواحی مجاور جراحی ظاهر شوند ، اما با عفونت متفاوت به نظر می رسند. تغییرات مربوط به آزاد شدن خون در ناحیه است و درست مانند کبودی در صورت برخورد با شما ظاهر می شود.
- هماتوم های کوچک سیاه و آبی می شوند و جذب بافت اطراف می شوند. با این حال ، از آنجا که بافت در ناحیه جراحی آسیب می بیند ، هرگونه نشانه ای از هماتوم باید توسط جراح شما ارزیابی شود.
- مقادیر زیادی خون باید تخلیه سوزنی داشته باشند تا احتمال ایسکمی (کمبود اکسیژن و خون رسانی) به ناحیه کاهش یابد ، که خطر نکروز فلپ را افزایش می دهد.
مرحله 7. مراقب هرگونه خونریزی از محل جراحی باشید
هرگونه خونریزی از برشی که پس از ترخیص از بیمارستان از پانسمان خارج می شود طبیعی نیست و باید به پزشک اطلاع داده شود.
مقداری ترشح مایع شفاف مسئله مهمی نیست. با این حال ، بیش از یک یا دو روز ادامه می یابد ، یا در صورت تغییر ظاهر ، با پزشک خود تماس بگیرید
مرحله 8. از علائم درد فانتوم آگاه باشید
اگر در بافت پستان احساس درد می کنید که دیگر وجود ندارد ، این درد فانتوم است. ممکن است خارش ، احساس سوزن سوزن شدن ، فشار یا ضربان قلب را تجربه کنید. پزشک شما می تواند دارو تجویز کند ، همچنین ماساژ و تکنیک های ورزشی را برای به حداقل رساندن درد فانتوم پیشنهاد کند.
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد درد فانتوم نشان دهنده عود سرطان در بافت باقی مانده است
مرحله 9. به دنبال علائم لنف ادم در ناحیه باشید
از آنجا که ممکن است بافت لنفاوی برداشته شود ، جریان مایع لنفاوی را مختل می کند. این اختلال می تواند باعث ایجاد تورم در ناحیه ای شود که اغلب با احساس سفتی یا کاهش انعطاف پذیری در بین بازو و مچ دست همراه است.
- لنف ادم از تورم بسیار خفیف (تقریباً قابل توجه) تا تورم شدید است که استفاده از بازو را دشوار می کند. در صورت عدم درمان ، تورم شدید می تواند منجر به عفونت ثانویه ، فیبروز (ضخیم شدن و ایجاد زخم) در سطح پوست ، محدود شدن دامنه حرکتی و شکل نادر سرطان بافت نرم شود.
- بسته به وسعت مشکل ، می توانید لنف ادم را با تمرینات ، پیچیدن ، ماساژ و لباس های فشرده درمان کنید. با پزشک خود مشورت کنید تا تکنیک های درمانی را که مناسب مورد خاص شما است بیاموزید.
روش 3 از 3: اقدامات اولیه برای بهبود نتیجه خود را انجام دهید
مرحله 1. روشهای کنترل درد را قبل از ترخیص با پزشک خود در میان بگذارید
احتمالاً با داروهای مسکن تجویز شده مرخص خواهید شد. پزشک شما همچنین ممکن است استفاده از کیسه های یخ را در ناحیه مورد نظر برای کاهش درد ، حساسیت و تورم توصیه کند. برای جلوگیری از آسیب سرماخوردگی از یخ بین پوست و یخ استفاده کنید و بیش از پانزده دقیقه استفاده نکنید.
مرحله 2. پس از جراحی ماستکتومی با پزشک خود در مورد برنامه ورزشی صحبت کنید
زنانی که در یک برنامه ورزشی برای بهبود تحرک عضلات شانه و قفسه سینه خود شرکت کرده اند ، تحرک بیشتر و درد کمتری را یک سال پس از جراحی گزارش کرده اند تا زنانی که این کار را انجام نداده اند. فیزیوتراپیست شما می تواند یک برنامه تمرینی طراحی کند که می توانید در خانه انجام دهید تا نتایج شما بهبود یابد.
مرحله 3. پس از کسب اجازه از پزشک ، تمرینات ساده را شروع کنید
اگرچه تمرینات ساده ای هستند ، اما همچنان به بهبود تحرک بازو کمک می کنند. با این حال ، اگر خطر نکروز فلپ یا جداسازی پوست وجود داشته باشد ، پزشک شما ممکن است بخواهد هرگونه حرکت و ورزش را به تعویق بیندازید تا خطر به پایان برسد. برخی از این تمرینات عبارتند از:
- برای انجام فعالیت های روزمره خود مانند شانه زدن موها ، لباس پوشیدن و غذا خوردن ، از بازوی هم طرف جراحی استفاده کنید.
- سه تا پنج بار در روز دست خود را به مدت 45 دقیقه در بالای قلب خود دراز بکشید تا تورم بازوی شما پس از عمل کاهش یابد.
- هر بار که دست و بازوی خود را بالاتر از سطح قلب خود قرار می دهید ، دست و بازوی خود را با پمپاژ 15-25 بار دست تمرین دهید ، سپس آرنج را 15 تا 25 بار خم و راست کنید. این به پمپ کردن مایع لنفاوی از بازوی شما کمک می کند.
- در دو هفته اول تمرینات تنفس عمیق را به طور مکرر انجام دهید. این به ریه های شما کمک می کند تا کاملاً گسترش یابد و خطر ابتلا به ذات الریه را کاهش می دهد.
مرحله 4. در تمام قرارهای بعدی خود شرکت کنید
هم جراح و هم انکولوژیست شما به احتمال زیاد تعدادی قرار ملاقات بعدی برای ارزیابی بهبود و درمان شما تعیین می کنند. اطمینان حاصل کنید که در همه این ملاقات ها حضور دارید زیرا پزشکان می توانند بر اساس این معاینات ، برنامه درمانی شما را تغییر دهند.
برای یادداشت برداری یک دفترچه همراه داشته باشید و همیشه در هر نوبت ، داروهای خود یا لیست داروهای خود را مصرف کنید
مرحله 5. برنامه ورزشی خود را بر اساس توصیه های حرفه ای پیشرفت دهید
پزشک و فیزیوتراپیست برنامه ورزشی شما را برای برآوردن نیازهای شما و محدودیت شما طراحی می کند. دستورالعمل های کلی عبارتند از:
- سفتی در ناحیه قفسه سینه و زیر بغل طبیعی است و به تدریج کاهش می یابد.
- سوزش ، سوزن سوزن شدن و درد پشت بازو ممکن است در دو هفته اول پس از عمل افزایش یابد. تمرینات ورزشی به کاهش تورم و تحریک اعصاب کمک می کند.
- ممکن است انجام تمرینات بعد از دوش آب گرم زمانی که عضلات شما شل شده اند مفید باشد.
- حرکات و تمرینات را به آرامی انجام دهید. ناحیه ای را که تمرین می کنید فشار ندهید ، پرش نکنید و یا به هیچ وجه بیش از حد کش ندهید.
- هنگام ورزش نفس عمیق بکشید.
- تمرینات خود را دوبار در روز انجام دهید.
نکات
- قبل از انجام ماستکتومی ، گزینه های جراحی ترمیمی فوری یا تأخیری خود را با پزشک خود در میان بگذارید. برخی از زنان با پیشگیری یا به تأخیر انداختن لنف ادم هنگام بازسازی فوری ، نتایج بهتری را تجربه کرده اند.
- از پزشک خود در مورد ورزش بعد از جراحی برای بهبود درد و تحرک خود بپرسید.
هشدارها
- در حالی که این مقاله اطلاعات پزشکی در مورد ماستکتومی را ارائه می دهد ، نباید از آن به عنوان توصیه پزشکی استفاده کرد. با پزشک خود در مورد اینکه کدام گزینه برای عمل و بازسازی برای شما مناسب است مشورت کنید و پس از عمل جراحی ، معاینات بعدی را انجام دهید.
- اگر ناحیه برش شما بوی بدی دارد ، بلافاصله این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید. این می تواند نشان دهنده نکروز یا مرگ بافت اطراف باشد ، که یک عارضه خطرناک ماستکتومی است.
- مراقب افزایش قرمزی ، تورم ، حساسیت ، تب یا لرز باشید که می تواند نشان دهنده عفونت باشد.
- تنگی نفس ، درد قفسه سینه ، تب و ضربان قلب بالا می تواند نشانه ای از عوارض جدی بعد از عمل باشد. بلافاصله به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
