در حالی که اسکیزوفرنی علائم مختلفی را شامل می شود ، اسکیزوفرنی پارانوئید با توهم و/یا توهم مشخص می شود. توهم احساس چیزهایی است که واقعاً وجود ندارند. بسیاری از مردم با توهمات صوتی و تصویری ، شنیدن یا دیدن چیزهایی که واقعاً وجود ندارند آشنا هستند ، اما توهمات ممکن است بر حواس دیگر نیز تأثیر بگذارد. ممکن است فرد چیزهایی را که وجود ندارد ، مانند گاز یا حشرات که زیر پوست او می خزد ، حس کند یا احساس کند. هذیان ها باورهای غلطی هستند و معمولاً به شدت پابرجا هستند. اینها احتمالاً شامل آزار یا توطئه می شوند. در میان انواع فرعی اسکیزوفرنی ، اسکیزوفرنی پارانوئید شایع ترین است.
مراحل
روش 1 از 4: ابراز همدردی
مرحله 1. تماس منظم خود را حفظ کنید
بیماری های روانی به شدت انگ زده می شوند ، و این به ویژه در مورد اسکیزوفرنی صادق است. این اغلب منجر به کاهش فعالیت اجتماعی و احساس تنهایی می شود. برای کاهش اثرات منزوی انگ اجتماعی ، به طور مرتب با فرد تماس بگیرید.
برای اینکه این امر در اولویت قرار گیرد ، یک تاریخ هفتگی برای گذراندن وقت با شخص تعیین کنید. با تعیین یک روز در هفته برای اشتراک یک وعده غذایی یا انجام فعالیت هایی مانند یوگا ، از تماس اجتماعی منظم اطمینان حاصل کنید
مرحله 2. تجربیات ناراحت کننده را بپذیرید
ممکن است فرد دچار توهم و/یا توهم شود ، اما ترس و تنهایی ناشی از آن بسیار واقعی است. بر احساساتی که شخص بیان می کند تمرکز کنید تا اعتبار داستان خود.
با پرسیدن اینکه آیا حال او خوب است و چگونه می توانید به او کمک کنید تا احساس راحتی بیشتری داشته باشد ، به یک حساب آسیب زا پاسخ دهید
مرحله 3. به یک گروه پشتیبانی بپیوندید
گروه های حمایتی برای کسب بینش و ایجاد روابط حمایتی بسیار مناسب هستند. پیوستن به یک گروه حمایتی نشان دهنده تمایل شما برای آگاهی و حمایت بهتر است. به دنبال گروه حمایتی برای اعضای خانواده افرادی باشید که با اسکیزوفرنی سر و کار دارند. ملاقات و صحبت با دیگران که تجربه شما را به اشتراک می گذارند می تواند بسیار مفید باشد.
در اینجا گروه پشتیبانی را در منطقه خود جستجو کنید
روش 2 از 4: مدیریت هذیان ها
مرحله 1. از توهمات مستقیم چالش برانگیز خودداری کنید
اعلام نادرست اعتقادات شدید شخص احتمالاً باور را تغییر نمی دهد و ممکن است باعث دفاعی شدن فرد شود. این باعث افزایش تعارض می شود و ممکن است باعث مشکوک شدن فرد به انگیزه ها و قصد شما شود.
برخی از باورها ممکن است آنقدر غیرعادی باشند که برای شما مضحک یا خنده دار به نظر برسند. خندیدن یا اظهار نظرهایی مانند "این دیوانه است!" تحقیرآمیز و رد کننده هستند و باید از آنها اجتناب کرد
مرحله 2. تشویق به بررسی توضیحات جایگزین
توضیحات متفاوتی از شرایطی ارائه دهید که فرد آنها را مشکوک یا نگران کننده می داند. به عنوان مثال ، اگر او معتقد است که کسی او را دنبال می کند ، این احتمال را مطرح کنید که فرد تعقیب کننده در نزدیکی زندگی یا کار می کند و ممکن است مسیرهای مشابهی را طی کند.
اگر در صورت ارائه توضیحات جایگزین ، فرد آشفته شد ، این استراتژی را کنار بگذارید و در عوض به فقدان فعلی فرد تعقیب کننده توجه کنید تا به او در این لحظه احساس امنیت کند
مرحله 3. ایجاد حواس پرتی
با درخواست از فرد برای کمک به شما در انجام فعالیت یا همراهی شما در کارهایی مانند خرید مواد غذایی ، مکالمه و توجه را از توهم و توهم منحرف کنید.
قبل از تغییر موضوع به ابراز همدلی ، حتماً تجربه احساسی فرد را تصدیق کنید. قبل از معرفی حواس پرتی ، سعی کنید بگویید: "این واقعاً ترسناک است ، اما شما اینجا امن هستید."
روش 3 از 4: تشویق درمان و رعایت
مرحله 1. تمرکز بر درمان به عنوان مفید برای مقابله با سرخوردگی و اضطراب ناشی از باورها ، به جای تغییر باورها
بسیاری از افرادی که از بیماری روانی رنج می برند از افکار خود بی خبر هستند یا رفتارشان مختل است. آنها ممکن است به دنبال درمان نباشند زیرا معتقدند حالشان خوب است و این دیگران هستند که ناراحت هستند. با تمرکز بر علائم ناراحتی ، و نه خود علائم ، ممکن است مقاومت در برابر کمک را کاهش دهید.
ممکن است چیزی شبیه این بگویید: "این باید واقعاً برای شما استرس زا باشد ؛ شاید ما باید کسی را پیدا کنیم که در این مورد با او صحبت کنیم."
مرحله 2. به پزشک مراجعه کنید و با او مشاوره بگیرید
با همراهی او نشان دهید که از او و تلاش های درمانی او حمایت می کنید. درخواست کمک ممکن است شرم آور یا ترسناک باشد و حضور شما ممکن است به عادی شدن روند کمک کند.
ممکن است فرد مایل نباشد که شما در اتاق امتحان یا دفتر درمانگران حضور داشته باشید. پیشنهاد دهید در اتاق انتظار منتظر بمانید تا بدون کنجکاوی از شما حمایت کند
مرحله 3. تغییرات حمایتی در شیوه زندگی خود ایجاد کنید
درمان اغلب مستلزم اجتناب از مواد مخدر و الکل و حفظ برنامه منظم فعالیت ها است. برخی از داروهایی که برای اسکیزوفرنی تجویز می شوند نیز ممکن است نیاز به تغییر رژیم غذایی داشته باشند. برای مطابقت با توصیه های درمانی فرد ، برنامه روزانه خود را تغییر دهید. به برنامه او دقت کنید و از فعالیتهایی که ممکن است مانع رعایت درمان شوند اجتناب کنید.
اگر زمان زیادی را برای شخص اختصاص می دهید ، در نظر داشته باشید که هنگام استفاده از دارو زمان یادآوری را در تلفن همراه خود تنظیم کنید. این به او کمک می کند که به طور منظم دارو مصرف کند و ممکن است شرمساری را در مورد قطع فعالیت یا مکالمه برای مصرف داروهای برنامه ریزی شده کاهش دهد
روش 4 از 4: آمادگی برای بحران ها
مرحله 1. علائم عود بیماری را بشناسید
برخی علائم ممکن است قبل از مشاهده یک دوره روان پریشی مشهود باشد. کناره گیری اجتماعی و انزوا ، بهداشت شخصی نامناسب ، اختلالات خواب و افزایش پارانویا ممکن است نشانه عدم رعایت درمان یا نیاز به تغییر درمان باشد.
در صورت مشاهده علائم عود بیماری ، مشخص کنید که آیا شخص طبق دستور دارو مصرف کرده است یا خیر. در صورتی که درمان دیگر م effectiveثر به نظر نمی رسد و یا رعایت نکات مهم است ، با پزشک خود در مورد تغییر درمان صحبت کنید
مرحله 2. لیستی از مخاطبین مهم را با خود نگه دارید
اگر در حال گذراندن وقت با شخص هستید ، بدانید در صورت بروز یک دوره روان پریشی با چه کسی تماس بگیرید. شماره دو نفر از بستگان نزدیک فرد را که به او کمک می کنند ، داشته باشید. همچنین باید بلافاصله با پزشک و/یا روانپزشک فرد تماس گرفته شود. موقعیت مکانی خود را به او بگویید و رفتارهای مربوط به آن شخص را شرح دهید. این افراد ممکن است بتوانند شما را راهنمایی کنند تا بتوانید بهترین کمک را انجام دهید.
اگر فکر می کنید ممکن است فرد به خود یا دیگران آسیب برساند ، فوراً با اورژانس تماس بگیرید. سپس باید با افرادی که در لیست مخاطبین هستند تماس بگیرید تا در مورد آنچه اتفاق می افتد و محل انتقال فرد به آنها اطلاع دهید
مرحله 3. برنامه ریزی کنید تا به گونه ای رفتار کنید که هم به شما و هم به فردی که با او هستید آرام باشید
بدانید که عود حتی برای افرادی امکان پذیر است که علائم آنها به خوبی کنترل شده است. تمرین کنید که در صورت عود چه باید بکنید تا به آرامش خود کمک کنید. هراس احتمالاً فقط مشکل را تشدید می کند.
- تنفس عمیق را تمرین کنید تا به آرامش خود و دیگران کمک کنید.
- برنامه بحران خود را با شخص مورد بحث قرار دهید ، تا او بداند چه انتظاری دارد. این باید شامل آرامش و تماس با مخاطبین مناسب باشد.
- مکانی برای نشستن هر دوی شما پیدا کنید. این ممکن است به کاهش تحریک کمک کند.
- با لحن ملایم صحبت کنید. فریاد زدن احتمالاً باعث ایجاد استرس اضافی برای همه افراد درگیر می شود.
نکات
- از توهمات مستقیم چالش برانگیز اجتناب کنید ، زیرا این امر احتمالاً فقط منجر به سرخوردگی می شود.
- در صورت عود بیماری ، بدانید با چه کسی تماس بگیرید.
هشدارها
- افراد مبتلا به اسکیزوفرنی باید از داروهای تفریحی و الکل اجتناب کنند ، زیرا ممکن است وضعیت را بدتر کنند و/یا با داروهای تجویز شده تداخل داشته باشند.
- اگر نگران هستید که فرد ممکن است به خودش یا دیگران آسیب برساند ، بلافاصله از او کمک بگیرید.
