عفونت های باکتریایی از خفیف تا شدید متغیر هستند و برخی حتی ممکن است تهدید کننده زندگی باشند. آنها می توانند پوست ، خون ، اندام بدن یا دستگاه گوارش شما را تحت تأثیر قرار دهند. تعداد افرادی که باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک می گیرند هر سال افزایش می یابد و تعداد مرگ و میر ناشی از این عفونت ها نیز در حال افزایش است. بنابراین ، یادگیری نحوه جلوگیری از عفونت های باکتریایی مهم است. اگر فکر می کنید عفونت باکتریایی دارید ، مهم است که بلافاصله برای درمان به پزشک مراجعه کنید. با استفاده از چند استراتژی ساده و تغییر چند عادت کوچک می توانید شانس خود را برای ابتلا به عفونت باکتریایی کاهش دهید.
مراحل
روش 1 از 4: استفاده از استراتژی های اساسی پیشگیری از عفونت
مرحله 1. دستان خود را اغلب بشویید
شستن دست ها گامی مهم در جلوگیری از گسترش عفونت های باکتریایی است. حتماً بعد از عطسه یا سرفه و چند بار در طول روز دست های خود را بشویید. موارد دیگری که باید دستان خود را بشویید عبارتند از:
- قبل و بعد از تهیه غذا
- قبل و بعد از مراقبت از بیمار
- قبل و بعد از درمان زخم روی پوست
- بعد از استفاده از توالت یا تعویض پوشک
- بعد از لمس زباله
- پس از لمس حیوان ، تغذیه و حیوان یا جمع آوری زباله های حیوان
مرحله 2. برای شستن دست ها از تکنیک خوبی استفاده کنید
تکنیک خوب شستن دستها به شما کمک می کند تا حد امکان دستان خود را تمیز کنید. برای شستن دست ها از صابون ضد باکتری و آب گرم استفاده کنید.
- دستان خود را خیس کرده و سپس دستان خود را با یک حلقه صابون کف کنید. آنها را حداقل 20 ثانیه به هم بمالید. استفاده از اصطکاک به از بین بردن هر گونه باکتری روی دستان شما کمک می کند.
- مطمئن شوید که زیر ناخن ها و بین انگشتان خود را نیز تمیز کرده اید.
- سپس ، صابون را با استفاده از آب گرم گرم بشویید و دستان خود را با یک حوله تمیز خوب خشک کنید.
- اگر به زمان سنج نیاز دارید ، می توانید "تولدت مبارک" را از ابتدا تا انتها دوبار بخوانید و این کار حدود 20 ثانیه طول می کشد.
مرحله 3. اشیاء پر رفت و آمد را در خانه و محل کار خود تمیز کنید
با تمیز نگه داشتن اجسام خاص می توانید تعداد باکتری های محیط خود را کاهش دهید. اشیاء پر رفت و آمد آنهایی هستند که شما و سایر اعضای خانواده اغلب آنها را حمل می کنید ، مانند تلفن ، دستگیره درها ، دستشویی حمام و دسته توالت. هفته ای یکبار از یک دستمال ضدعفونی کننده برای تمیز کردن این اشیاء استفاده کنید.
مرحله 4. از کسانی که بیمار به نظر می رسند خودداری کنید
غیرممکن است بدانید که چه کسی فقط سرماخوردگی معمولی دارد یا چیزی جدی تر. بنابراین ، بهتر است از نزدیک شدن بیش از حد به افرادی که به نظر می رسد بیمار هستند اجتناب کنید. از تماس با افرادی که می دانید مبتلا به عفونت ، سرماخوردگی یا آنفولانزا هستند یا به شما می گویند بیماری مسری دارند ، خودداری کنید.
روش 2 از 4: محافظت از خود در برابر باکتری های ناشی از غذا
مرحله 1. باکتری های مضر روده را بیاموزید
چندین باکتری وجود دارد که می توانند در دستگاه گوارش رشد کرده و باعث بیماری خفیف تا شدید و تهدید کننده زندگی شوند. این باکتری ها شامل کمپیلوباکتر ، سالمونلا ، شیگلا ، و. کولی ، لیستریا و بوتولیسم هر کدام مجموعه ای از علائم منحصر به فرد را ایجاد می کند که پزشک شما می تواند تشخیص و درمان کند ، اما پیشگیری بهتر است.
مرحله 2. در مورد فراخوان آب و غذا مطلع باشید
گاهی اوقات غذا و آب ممکن است آلوده شوند ، بنابراین مهم است که برای جلوگیری از خوردن غذا یا آب آلوده ، آگاه باشید.
- در صورت وجود آلودگی در منبع آب محلی به اخبار منطقه خود گوش دهید. اگر متوجه شدید که منبع آب شما آلوده است ، با آب بطری بخرید و بنوشید/بپزید و تا زمانی که منبع آب دوباره ایمن نشود ، از دوش گرفتن خودداری کنید.
- برای فراخوان غذا به اخبار گوش دهید. آلودگی یک مشکل شایع است ، بنابراین مهم است که آگاه باشید. اگر می دانید که نوع خاصی از غذا فراخوانده شده است ، هر نوع غذایی که در خانه شما وجود دارد را دور بریزید و در صورت مصرف هر یک از آنها قبل از شنیدن فراخوان ، به پزشک مراجعه کنید.
مرحله 3. هنگام تهیه غذا دستان خود را تمیز نگه دارید
شستن دست ها گامی مهم در پیشگیری از عفونت های باکتریایی در داخل و خارج آشپزخانه است. همیشه باید دست های خود را قبل و بعد از دست زدن به غذا بشویید. قبل از شروع به کار در آشپزخانه ، شستن کامل دست ها پس از استفاده از حمام یا تعویض پوشک بسیار مهم است.
مرحله 4. غذای خود را خوب بشویید و بپزید
شستن و پخت کامل غذا نیز می تواند از ورود هرگونه باکتری مضر به سیستم شما جلوگیری کند. همه میوه ها و سبزیجات را قبل از مصرف بشویید و محصولات حیوانی را خوب بپزید تا باکتری های مضر موجود در غذا از بین بروند.
- از خوردن گوشت ، مرغ و تخم مرغ خام یا نیمه پخته خودداری کنید.
- تا زمانی که آن ظروف را کاملاً شستشو ندهید ، با استفاده از همان ظروف برای گوشت خام یا تخم مرغ و میوه ها و سبزیجات تازه ، غذای خود را آلوده نکنید. همچنین مطمئن شوید که بعد از دست زدن به این وسایل ، سینک ها ، تخته های برش ، روبالشی را کاملاً تمیز می کنید ، زیرا سطوح آلوده اغلب عامل آلودگی متقابل هستند.
مرحله 5. مراقب بوتولیسم باشید
از هر چیزی که بوی نامطبوع دارد یا قوطی آن متورم به نظر می رسد ، استفاده نکنید. اینها نشانه های بوتولیسم است که یک باکتری فوق العاده خطرناک است. در صورت مصرف ، بوتولیسم ممکن است کشنده باشد. بوتولیسم ناشی از غذا با غذاهای کنسروی خانگی با اسید کم مانند مارچوبه ، لوبیا سبز ، چغندر و ذرت مرتبط است. هنگام کنسرو کردن غذای خود در خانه ، روشهای سخت کنسرو را دنبال کنید.
به کودکان زیر 12 ماه عسل ندهید. این می تواند حاوی نوعی بوتولیسم باشد که شناخته شده باعث بوتولیسم نوزاد می شود
روش 3 از 4: جلوگیری از عفونت های باکتریایی فیزیکی
مرحله 1. گام هایی را برای کاهش خطر ابتلا به واژینیت بردارید
واژینیت و ولوواژینیت اصطلاحات پزشکی هستند که التهاب واژن و/یا فرج ناشی از باکتری ها ، ویروس ها یا عوامل محرک شیمیایی موجود در کرم ها ، صابون ها و لوسیون ها را توصیف می کنند. واژینوز باکتریایی اغلب در نتیجه رشد باکتری های طبیعی در واژن با سرعت غیر طبیعی است. برای کاهش احتمال ابتلا به واژینیت ، گام هایی را می توانید بردارید.
- دوش نگیرید. دوش زدن pH محیط واژن را تغییر می دهد و خطر عفونت باکتریایی را افزایش می دهد.
- خود را به یک شریک جنسی محدود کنید. افرادی که شریک جنسی متعددی دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به واژینوز باکتریایی هستند.
- سیگار نکش. سیگار کشیدن با افزایش خطر ابتلا به عفونت باکتریایی در واژن ارتباط دارد.
مرحله 2. از خود در برابر فارنژیت محافظت کنید
عفونت های باکتریایی در گلو فارنژیت نامیده می شود. این به التهاب و عفونت حلق یا پشت گلو اشاره دارد. راهکارهای خاصی وجود دارد که می توانید برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت گلو انجام دهید.
- بعد از اینکه در مکان عمومی بودید یا با افرادی که دارای بیماری تنفسی فوقانی هستند ، دستان خود را بشویید.
- بعد از دمیدن بینی یا مراقبت از کودک مبتلا به آبریزش بینی و/یا گلو درد ، دستان خود را بشویید.
- وسایل خوردن یا آشامیدنی را با کودکان یا بزرگسالانی که به نظر می رسد عفونت گلو یا گلودرد دارند ، به اشتراک نگذارید. ظروف بیمار را از بقیه جدا کرده و آنها را با آب گرم و صابون کاملاً بشویید.
- اسباب بازی هایی را که یک کودک نوپا مبتلا به فارنژیت با آن بازی کرده است بشویید. از آب گرم و صابون استفاده کنید ، خوب بشویید و سپس کاملاً خشک کنید.
- هرگونه بافت دست دوم را فوراً دور بریزید.
- از بوسیدن یا به اشتراک گذاشتن ظروف غذاخوری با فردی که مبتلا به آنفولانزا ، سرماخوردگی ، مونونوکلئوز یا عفونت باکتریایی شناخته شده است خودداری کنید.
- سیگار نکشید و از قرار گرفتن در معرض دود دست دوم اجتناب کنید.
- اگر هوای خانه شما خشک است از مرطوب کننده استفاده کنید.
- گرم نگه داشتن گردن با روسری در ماههای سردتر نیز می تواند با حفظ دمای بدن که برای رشد باکتریها و ویروسها کمتر مهمان نواز است از شما محافظت کند.
مرحله 3. خطر ابتلا به ذات الریه را کاهش دهید
پنومونی یک عفونت در ریه است که می تواند توسط باکتری ها ، ویروس ها یا قارچ ها ایجاد شود. این عفونت بسیار جدی است و می تواند باعث مرگ شود. برخی از افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ذات الریه هستند و باید اقدامات پیشگیرانه را با دقت انجام دهند. در صورت رعایت موارد زیر اقدامات احتیاطی بیشتری را انجام دهید:
- سیگار بکشید یا از سایر محصولات دخانی استفاده کنید
- اخیراً دچار عفونت تنفسی مانند آنفولانزا ، سرماخوردگی یا حنجره شده اید
- داشتن یک بیماری که توانایی بلع شما را مختل می کند ، مانند سکته مغزی ، زوال عقل یا بیماری پارکینسون
- از بیماری های مزمن ریه مانند فیبروز کیستیک ، COPD یا برونشکتازی رنج می برند
- بیماریهای جدی دیگری مانند بیماری قلبی ، سیروز کبدی یا دیابت داشته باشید
- اخیراً تحت عمل جراحی یا ضربه جسمی قرار گرفته اید
- ضعف سیستم ایمنی بدن در اثر بیماری های زمینه ای یا داروهای خاص
مرحله 4. تمام تلاش خود را انجام دهید تا احتمال ابتلا به ذات الریه را کاهش دهید
اگر در معرض ابتلا به ذات الریه هستید ، باید هر کاری را که می توانید برای محافظت از خود انجام دهید. اقدامات پیشگیرانه برای ذات الریه شامل موارد زیر است:
- تزریق واکسن آنفولانزا هر ساله
- واکسیناسیون در برابر پنومونی پنوموکوک اگر شما در معرض خطر بزرگسالان هستید
- استفاده از محصولات تنباکو ، به ویژه سیگار را متوقف کنید
- شستن دست ها بعد از دمیدن بینی ، دستشویی رفتن ، مراقبت از بیماران دیگر ، یا قبل از خوردن یا تهیه غذا
- دستان خود را از صورت و بینی دور نگه دارید.
- پنومونی آسپیراتیو زمانی اتفاق می افتد که غذا یا مایعات در لوله اشتباه بلعیده شوند. از خوردن غذا در حالت مستعد و یا تغذیه به افرادی که راست نمی نشینند خودداری کنید.
- مراقب سلامت عمومی خود باشید ، زیرا ذات الریه می تواند سایر عفونت های تنفسی را به دنبال داشته باشد
مرحله 5. خطر ابتلا به عفونت گوش را در فرزند خود کاهش دهید
کودکان به احتمال زیاد از عفونت های داخلی گوش رنج می برند که دردناک بوده و می تواند منجر به سایر مشکلات سلامتی شود. با رعایت چند توصیه ساده ، می توانید شانس ابتلا به عفونت گوش میانی را در فرزند خود کاهش دهید.
- در منزل یا اطفال خود سیگار نکشید. عفونت گوش در کودکانی که در معرض دود سیگار قرار دارند شایع تر است.
- در صورت امکان ، در دوران نوزادی به فرزندان خود شیر دهید. تغذیه با شیر مادر به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند که خطر عفونت گوش را کاهش می دهد.
- هرگز اجازه ندهید کودک در حالی که دراز کشیده است از بطری بنوشد. به دلیل ساختار گوش ها و لوله ای که گوش میانی را تخلیه می کند ، دراز کشیدن در هنگام نوشیدن خطر عفونت گوش را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.
- قرار گرفتن کودک در معرض سایر کودکان بیمار را کاهش دهید. دستهای کودک خود را تمیز و شسته نگه دارید ، زیرا کودکان اغلب از گذاشتن دست در دهان خود لذت می برند.
مرحله 6. بهداشت گوش را رعایت کنید تا از شنای گوش جلوگیری شود
گوش شناگر یک عفونت در مجرای گوش بیرونی است که توسط آب باقی مانده در گوش خارجی ایجاد می شود و محیط گرم و مرطوب را برای رشد باکتری ها ایجاد می کند. این بیماری به عنوان اوتیت حاد خارجی یا اوتیت خارجی نیز شناخته می شود. برای کاهش شانس رشد گوش شناگران:
- بعد از شنا و استحمام گوش های خود را خشک نگه دارید.
- گوش خارجی خود را با یک حوله یا پارچه نرم خشک کنید. سر خود را به یک طرف و سپس به طرف دیگر ببرید تا به تخلیه آب کمک کنید.
- کانال گوش را با سشوار در پایین ترین حالت خشک کرده و حداقل یک پا از سر خود بگیرید.
- اجسام خارجی مانند سواب پنبه ، گیره کاغذ یا سنجاق را در گوش قرار ندهید.
- هنگام استفاده از محصولات تحریک کننده مانند اسپری مو و رنگ مو ، گلوله های پنبه ای را در گوش خود قرار دهید.
مرحله 7. از خود در برابر مننژیت باکتریایی محافظت کنید
عفونت های باکتریایی نیز می توانند بر مغز شما تأثیر بگذارند. بین سالهای 2003-2007 ، سالانه 4 ، 100 مورد مننژیت باکتریایی از جمله 500 مورد مرگ گزارش می شد. درمان های آنتی بیوتیکی میزان بقا را بهبود می بخشد و خطر مرگ ناشی از مننژیت را به زیر 15 درصد می رساند ، اما پیشگیری با واکسیناسیون بهترین کار را می کند. اقدامات زیر را برای کاهش خطر ابتلا به مننژیت باکتریایی انجام دهید:
- اغلب دستان خود را بشویید.
- نوشیدنی ها ، ظروف غذا ، بالم لب یا مسواک را با هیچ کس به اشتراک نگذارید.
- با داشتن حداقل هفت تا هشت ساعت خواب در شب ، نوشیدن حداقل 64 اونس آب در روز ، انجام 30 دقیقه ورزش در روز ، مصرف مولتی ویتامین و رژیم غذایی متعادل ، سیستم ایمنی خوبی را حفظ کنید.
- واکسیناسیون علیه مننژیت باکتریایی را در نظر بگیرید. برخی از انواع مننژیت باکتریایی با واکسیناسیون قابل پیشگیری است. از پزشک خود در مورد واکسیناسیون برای محافظت از خود سوال کنید.
- مننژیت باکتریایی می تواند از طریق قطرات هوا منتقل شود ، بنابراین اگر کسی را می شناسید که مننژیت باکتریایی دارد ، بهتر است از تماس نزدیک و پوشیدن ماسک صورت خودداری کنید.
مرحله 8. بیاموزید که چگونه شانس ابتلا به سپسیس را کاهش دهید
سپتی سمی یا سپسیس خون عفونت باکتریایی کنترل نشده است. هنگامی که باکتری در خون رشد می کند ، می تواند سایر سیستم های بدن مانند کلیه ها ، لوزالمعده ، کبد و طحال را نیز آلوده کند.
- انواع مختلف عفونت ها می توانند منجر به سپسیس شوند ، مانند عفونت های روی پوست ، ریه ها ، مجاری ادراری و شکم ، یا می تواند یک عفونت اولیه در خون باشد.
- برخی از افراد در معرض خطر ابتلا به سپسیس هستند ، از جمله افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند ، نوزادان و کودکان ، افراد مسن ، کسانی که بیماری مزمن مانند دیابت ، سرطان ، بیماری کبدی یا HIV/AIDS دارند و افرادی که از این بیماری رنج می برند. ضربه شدید جسمی یا سوختگی شدید. اگر در معرض خطر هستید اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهید.
- شما می توانید از طریق پیشگیری از سایر عفونت های اولیه باکتریایی ، کمک به تقویت سیستم ایمنی بدن و مراقبت از هرگونه بیماری مزمن ، به جلوگیری از سپسیس کمک کنید.
روش 4 از 4: درک عفونت های باکتریایی
مرحله 1. درک کنید که باکتری ها مقاوم هستند
باکتری ها میکروارگانیسم های تک سلولی هستند که می توانند در شرایط شدید زندگی کنند. برخی از باکتری ها در چشمه های آب گرم در پارک ملی یلواستون پیدا شده اند ، جایی که آب نزدیک به دمای جوش است و همچنین در اعماق داخل یخ در قطب جنوب.
مرحله 2. نحوه انتشار عفونت های باکتریایی را بیاموزید
برای زنده ماندن و تکثیر باکتری ها به مواد مغذی خاصی احتیاج دارند و یا برخی از آنها تا رسیدن شرایط مناسب به خواب زمستانی می روند. بسیاری از باکتری ها به قندها و نشاسته هایی که در اکثر مواد آلی وجود دارند می چسبند ، به همین دلیل است که اغلب باکتری ها در غذا یافت می شوند. باکتری ها در شرایط مناسب تکثیر یا کپی از خود می کنند ، بنابراین مهم است که تا می توانید از این شرایط جلوگیری کنید.
- بیوفیلم روی سطوحی مانند توالت یا سینک ظرفشویی نیز می تواند از رشد باکتری ها حمایت کند.
- به خاطر داشته باشید که همه باکتری ها برای شما مضر نیستند. انواع مختلفی از باکتری ها روی پوست و دستگاه گوارش شما زندگی می کنند و برخی از این باکتری ها به عملکرد بدن شما کمک می کنند.
مرحله 3. بدانید چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرید
عفونت های باکتریایی می توانند خطرناک و تهدید کننده زندگی باشند. اگر نتوانسته اید از عفونت جلوگیری کنید ، مهم است که بدانید چه موقع برای کمک پزشکی با پزشک تماس بگیرید. در صورت داشتن موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:
- بیش از سه روز تب بیش از 101 داشت
- علائمی که پس از چند روز خود به خود برطرف نمی شوند
- درد و ناراحتی که نیاز به داروهای ضد درد دارد
- سرفه ای که خلط ایجاد می کند یا نمی کند (مخاطی که از ریه ها سرفه می کند) که بیش از یک هفته ادامه می یابد
- پارگی پرده گوش با تخلیه چرک
- سردرد و تب دارید و نمی توانید سر خود را بالا نگه دارید
- استفراغ زیادی دارد و نمی تواند مایعات را نگه دارد
مرحله 4. در شرایط شدیدتر به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید
برخی از شرایط ممکن است نیاز به مراقبت فوری فوری پزشکی داشته باشد. از کسی بخواهید شما را به اورژانس ببرد یا با 911 تماس بگیرید. در این موارد به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید:
- تورم ، قرمزی ، تب و درد را تجربه کنید
- ضعف ، از دست دادن حس ، سفت شدن گردن ، تب ، تهوع یا استفراغ ، خستگی و بی حوصلگی
- تشنج داشته باشید
- در تنفس مشکل دارید یا احساس می کنید که قدرت ادامه تنفس را ندارید
نکات
- عفونت های باکتریایی می توانند خطرناک باشند. آنها می توانند تقریباً در هر نقطه از بدن یا روی بدن شما از مغز تا انگشتان پا اتفاق بیفتند.
- به اقدامات پیشگیرانه در ماه های پاییز ، زمستان و بهار توجه کنید و همچنین اگر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت هستید.
هشدارها
- در صورت بروز عفونت باکتریایی ، برای دریافت آنتی بیوتیک به پزشک مراجعه کنید تا باکتری های عامل عفونت را از بین ببرد.
- قبل از انجام فعالیت های جنسی ، آزمایش شوید و از همسرتان بخواهید که از نظر STDs آزمایش شود. حتی بعد از اینکه شما و همسرتان برای محافظت بیشتر در برابر بیماری و بارداری مورد آزمایش قرار گرفتید ، از کاندوم استفاده کنید.
- غذای باقی مانده در طول شب ممکن است روز بعد آلوده شود. از خوردن مواد فاسدشدنی که در دمای اتاق نگهداری شده است ، یک شبه استفاده نکنید.
- در صورت تجویز آنتی بیوتیک ، کل دوره را حتی اگر احساس بهبودی می کنید ، به پایان برسانید. ترک داروی ناتمام می تواند مقاومت ایجاد کند و اگر عفونت شما عود کند ، درمان با داروهای موجود ممکن است سخت تر باشد.
