بدن شما میزبان صدها هزار باکتری است که نقش مهمی در حفظ سلامت شما ایفا می کنند. عفونت باکتریایی ممکن است زمانی ایجاد شود که این باکتری ها خارج از کنترل تکثیر شده و به قسمت های دیگر بدن شما حمله کنند یا هنگامی که باکتری های مضر به سیستم شما وارد شوند. عفونت های باکتریایی از خفیف تا شدید متغیر هستند. برای یادگیری نحوه تشخیص و درمان عفونت باکتریایی به خواندن ادامه دهید.
مراحل
روش 1 از 5: دریافت درمان پزشکی
مرحله 1. به علائم خود توجه کنید
موارد زیر علائم عفونت های بالقوه باکتریایی است که ممکن است نیاز به درمان توسط پزشک داشته باشد.
- تب ، به ویژه با درد شدید سر یا گردن یا درد قفسه سینه
- مشکل در تنفس یا درد در قفسه سینه
- سرفه ای که بیش از یک هفته طول بکشد
- بثورات یا تورم که کاهش نمی یابد
- افزایش درد در دستگاه ادراری (که ممکن است با ادرار کردن ، در ناحیه کمر یا پایین شکم همراه باشد)
- درد ، تورم ، گرما ، تخلیه چرک یا رگه های قرمز از زخم امتداد می یابد.
مرحله 2. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید
تنها راه مطمئن برای تعیین نوع عفونت باکتریایی شما مراجعه به پزشک است. اگر فکر می کنید عفونت دارید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید و یک قرار ملاقات تعیین کنید. پزشک شما ممکن است آزمایش خون ، کشت ادرار یا سواب از ناحیه آلوده را انجام دهد تا مشخص شود چه نوع عفونت دارید.
به یاد داشته باشید که عفونت های باکتریایی را فقط پزشک می تواند تشخیص دهد. اگر فکر می کنید عفونت دارید ، علائم را یادداشت کرده و در اسرع وقت برای درمان به پزشک مراجعه کنید
مرحله 3. در مورد انواع مختلف آنتی بیوتیک ها از پزشک خود بپرسید
س Asال از پزشک در مورد انواع مختلف آنتی بیوتیک های موجود ، درک آنچه پزشک تجویز می کند را برای شما آسان تر می کند.
-
آنتی بیوتیک های طیف وسیع با انواع مختلف باکتری ها مبارزه می کنند. آنتی بیوتیک های با طیف وسیع باکتری های گرم مثبت و منفی را درمان می کنند ، بنابراین اگر پزشک در مورد باکتری های شما مطمئن نیست یکی از این نوع آنتی بیوتیک ها را برای شما تجویز کند.
آموکسی سیلین ، آگمنتین ، سفالوسپورین ها (نسل 4 و 5) ، تتراسایکلین آمینوگلیکوزیدها و فلوروکینولون ها (سیپروفلوکساسین) نمونه هایی از آنتی بیوتیک های طیف وسیع هستند
- آنتی بیوتیک های طیف متوسط گروهی از باکتری ها را هدف قرار می دهند. پنی سیلین و باسیتراسین آنتی بیوتیک های طیف متوسط محبوب هستند.
- آنتی بیوتیک های طیف باریک برای درمان یک نوع خاص از باکتری ها ساخته شده اند. پلی مکسین ها در این دسته کوچک از آنتی بیوتیک ها قرار می گیرند. هنگامی که پزشک شما بداند چه نوع عفونت باکتریایی دارید ، درمان بسیار ساده تر و م effectiveثرتر است.
مرحله 4. دستورالعمل های پزشک خود را برای نحوه درمان عفونت دنبال کنید
پزشک نوع آنتی بیوتیک را انتخاب می کند که در برابر باکتری های خاصی که باعث عفونت شده اند ، بهترین کار را می کند. به خاطر داشته باشید که انواع مختلفی از آنتی بیوتیک ها وجود دارد و فقط پزشک می تواند آنتی بیوتیک را برای شما تجویز کند.
اطمینان حاصل کنید که دقیقاً می دانید چه مقدار آنتی بیوتیک را باید مصرف کنید و چه زمانی قرار است آن را مصرف کنید. برخی از آنتی بیوتیک ها باید با غذا مصرف شوند ، برخی باید شب ها مصرف شوند و غیره اگر دستورالعمل دوز دارو را درک نکرده اید از پزشک یا داروساز خود بپرسید
مرحله 5. دوره کامل آنتی بیوتیک هایی را که پزشک تجویز کرده است مصرف کنید
اگر دوره کامل را طی نکنید ، ممکن است عفونت شما بدتر شود. همچنین ممکن است مقاوم به آنتی بیوتیک شوید ، که می تواند درمان سایر عفونت ها را دشوار کند.
حتی اگر احساس بهتری دارید ، باید تمام آنتی بیوتیک ها را مصرف کنید تا بیماری ایجاد کننده باکتری در بدن شما را از بین ببرد. اگر درمان را خیلی زود متوقف کنید ، ممکن است هرگز به طور کامل از عفونت خلاص نشوید
روش 2 از 5: تمیز کردن زخم برای جلوگیری از عفونت باکتریایی
مرحله 1. با تمیز کردن صحیح و بانداژ بلافاصله از عفونت پوستی جلوگیری کنید
درمان صحیح کمک های اولیه برای کمک به جلوگیری از عفونت باکتریایی ضروری است ، اما شما نباید سعی کنید خود زخم شدید گوشت را درمان کنید. اگر زخم عمیق ، پهن یا خونریزی زیادی دارد ، باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.
مرحله 2. قبل از درمان زخم ، دستان خود را بشویید
اگر زخم را با دستان کثیف درمان کنید ، احتمال عفونت باکتریایی را افزایش می دهید. دستان خود را با آب گرم و صابون ضد باکتری به مدت 20 ثانیه بشویید و به خوبی خشک کنید. در صورت موجود بودن دستکش وینیل یا لاتکس تمیز بپوشید.
در صورت حساسیت به لاتکس از دستکش لاتکس خودداری کنید
مرحله 3. فشار بر زخم را تا زمان قطع خونریزی ادامه دهید
اگر خونریزی شدید باشد ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. سعی نکنید خودتان یک زخم شدید را درمان کنید. به اورژانس بروید یا با 911 تماس بگیرید.
مرحله 4. زخم را با آب جاری گرم تمیز کنید
زخم را زیر یک جریان ملایم آب جاری نگه دارید تا تمیز شود. از صابون روی زخم استفاده نکنید مگر اینکه ظاهراً کثیف به نظر برسد. اگر کثیف به نظر می رسد ، اطراف زخم را به آرامی با صابون ملایم تمیز کنید. همچنین ، از پراکسید هیدروژن برای تمیز کردن زخم استفاده نکنید. پراکسید هیدروژن می تواند در درمان اختلال ایجاد کند.
در صورت مشاهده هرگونه زخم در زخم ، می توانید با موچین استریل شده با الکل آن را بردارید. اگر از انجام این کار احساس راحتی نمی کنید ، می توانید برای درمان به پزشک مراجعه کنید
مرحله 5. پماد بزنید
پماد آنتی بیوتیک ، مانند نئوسپورین ، می تواند به بهبود سریع زخم کمک کند و از عفونت جلوگیری کند. پس از تمیز کردن ، پماد را به آرامی روی محل زخم بمالید.
مرحله 6. زخم را بانداژ کنید
اگر زخم یک خراش کوچک است ، آن را به هوا باز بگذارید. اگر زخم عمیق تر است ، آن را با یک گاز استریل بپوشانید. یک بانداژ غیر چسبنده که با نوار طبی در جای خود نگه داشته شده است بهترین گزینه برای زخم های بزرگتر است ، هرچند که کمربندهای بزرگ نیز ممکن است مثر باشند. اطمینان حاصل کنید که محل چسب بانداژ را روی زخم قرار ندهید ، زیرا ممکن است هنگام برداشتن زخم مجددا باز شود.
اگر گاز کثیف است روزی یکبار آن را عوض کنید. زمان مناسب برای تعویض گاز هنگام دوش گرفتن است
مرحله 7. مراقب علائم عفونت باشید
اگر زخم قرمز ، متورم ، تخلیه چرک ، رگه های قرمز از زخم ، یا فقط بدتر به نظر می رسد ، با پزشک خود تماس بگیرید.
روش 3 از 5: جلوگیری از عفونت باکتریایی از غذا
مرحله 1. دستان خود را تمیز نگه دارید
قبل از دست زدن به غذا ، همیشه باید دستان خود را با آب و صابون ضد باکتری به مدت 20 ثانیه بشویید. دستان خود را با یک حوله تمیز و خشک خوب خشک کنید. اگر از گوشت خام استفاده می کنید ، پس از دست زدن به گوشت دست های خود را بشویید تا از آلودگی متقاطع سایر غذاها یا سطوح جلوگیری شود.
مرحله 2. غذای خود را خوب بشویید
میوه ها و سبزیجات خام را قبل از خوردن بشویید. حتی غذاهای ارگانیک نیز باید شسته شوند. از پاک کننده های ضد باکتری در سطوحی که با غذای خام در تماس هستند استفاده کنید تا باکتری های بالقوه خطرناک را از بین ببرد.
برای هر نوع غذا از تخته برش متفاوتی استفاده کنید. از تخته های برش مختلف برای میوه ها و سبزیجات و گوشت خام برای جلوگیری از آلودگی متقابل استفاده کنید
مرحله 3. غذای خود را خوب بپزید
هنگام تهیه غذاهای خام دستورالعمل ها را دنبال کنید تا از درست پختن آنها اطمینان حاصل کنید. برای اطمینان از پختن گوشت در دمای مناسب از دماسنج گوشت استفاده کنید.
روش 4 از 5: جلوگیری از گسترش عفونت های باکتریایی
مرحله 1. دستان خود را بشویید
شستشوی کامل و مکرر دستها (به ویژه پس از لمس صورت ، دهان یا بینی در صورت بیماری ، پس از لمس فرد دیگر بیمار یا پس از تعویض پوشک نوزاد) می تواند تعداد میکروب هایی را که در معرض آنها قرار می گیرید بطور چشمگیری کاهش دهد. خودت به
دستان خود را با استفاده از صابون و آب گرم (یا گرم) حداقل به مدت 20 ثانیه بشویید. حتما بین انگشتان دست و زیر ناخن های خود را تمیز کنید. سپس دستان خود را به خوبی با آب تمیز بشویید
مرحله 2. سرفه و عطسه را بپوشانید
با سرپوش گذاشتن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه ، به دیگران کمک کنید تا در زمان بیماری خوب بمانند. این امر به شما کمک می کند تا میکروب ها در بدن شما سلطه داشته باشند و اجازه ندهید در سراسر اتاق پرواز کنند.
- بعد از سرفه یا عطسه در دستان خود را قبل از تماس با شخص دیگر یا سطوح معمولی مانند دستگیره درها یا کلیدهای روشنایی بشویید.
- همچنین می توانید دهان یا بینی خود را با کج بازوی خود (داخل آرنج) بپوشانید. این می تواند به جلوگیری از گسترش میکروب ها بدون نیاز به شستن دست ها در هر 2 دقیقه در زمان بیماری کمک کند.
مرحله 3. وقتی مریض هستید در خانه بمانید
می توانید با دور ماندن از دیگران در زمان بیماری ، گسترش میکروب ها را محدود کنید. اگر می توانید ، از کار مرخصی بگیرید (یا از راه دور برای یک روز کار کنید) ؛ همکاران شما به احتمال زیاد از توجه شما قدردانی خواهند کرد.
مرحله 4. هنگامی که فرزندان شما بیمار هستند ، آنها را در خانه نگه دارید
مراکز مراقبت روزانه و مدارس اغلب مملو از میکروب های عفونی هستند. شایع است که عفونت ها از کودکی به کودک دیگر سرازیر می شوند و باعث بچه های بدبخت و والدین تحت فشار می شوند. با نگه داشتن کودک در خانه هنگام بیماری ، از این امر جلوگیری کنید. او به احتمال زیاد با مراقبت شما سریعتر بهبود می یابد ، و شما به جلوگیری از بیماری دیگران نیز کمک می کنید.
مرحله 5. در مورد واکسن ها در جریان باشید
مطمئن شوید که شما و فرزندان خود همه واکسن های توصیه شده برای سن و منطقه جغرافیایی خود را دریافت کرده اید. واکسن ها از عفونت ها و بیماری ها قبل از وقوع جلوگیری می کنند ، که بهتر از درمان پس از وقوع آنها است.
روش 5 از 5: درک عفونت های شایع باکتریایی
مرحله 1. عفونت های استاف را بشناسید
استافیلوکوک ها ، که بیشتر با عنوان "استاف" شناخته می شوند ، کوکوس های گرم مثبت در خوشه ها هستند. "گرم" در گرم مثبت به الگوی رنگ آمیزی باکتری ها اشاره می کند که در زیر میکروسکوپ مشاهده می شود. "کوکی" هنگام مشاهده زیر میکروسکوپ ، شکل را نشان می دهد. این نوع باکتری ها معمولاً از طریق بریدگی یا زخم به بدن حمله می کنند.
- استاف اورئوس شایع ترین نوع عفونت استاف است. استاف اورئوس ممکن است باعث ذات الریه ، مسمومیت غذایی ، عفونت های پوستی ، مسمومیت خون یا سندرم شوک سمی شود.
- MRSA (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین) یک عفونت استاف است که درمان آن دشوار است. MRSA به برخی آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهد و تصور می شود که سویه در پاسخ به آنتی بیوتیک ها ایجاد شده است. بنابراین ، بسیاری از پزشکان آنتی بیوتیک را تجویز نخواهند کرد مگر اینکه ضروری باشد.
مرحله 2. در مورد عفونت های استرپتوکوکی اطلاعات کسب کنید
استرپتوکوک ها که بیشتر با عنوان "استرپتوکوک" شناخته می شوند ، کوکوس های گرم مثبت در زنجیره و یک نوع رایج باکتری هستند. استرپتوکوک ها باعث گلودرد استرپتوکوکی ، ذات الریه ، سلولیت ، لک ، تب مخملک ، تب روماتیسمی ، گلومرولونفریت حاد ، مننژیت ، اوتیت میانی ، سینوزیت و بسیاری عفونت های دیگر می شوند.
مرحله 3. در مورد اشرشیا کولی بدانید
اشریشیا کولی یا E. coli یک میله گرم منفی است که در مواد زائد حیوانات و انسان ها یافت می شود. یک گروه بزرگ و متنوع از باکتری E. Coli وجود دارد. برخی از سویه ها مضر هستند ، اما اکثر سویه ها مضر نیستند. E. Coli می تواند باعث اسهال ، عفونت های گوارشی ، عفونت های مجاری ادراری ، عفونت های تنفسی و سایر عفونت ها شود.
مرحله 4. عفونت های سالمونلا را بشناسید
سالمونلا یک میله گرم منفی است که می تواند دستگاه گوارش را مختل کند. سالمونلا می تواند باعث بیماری شدید شود و معمولاً به درمان طولانی مدت آنتی بیوتیک نیاز دارد. طیور ، گوشت و تخم مرغ خام یا نپخته می توانند حاوی سالمونلا باشند.
مرحله 5. با عفونت های هموفیلوس آنفلوآنزا آشنا شوید
هموفیلوس آنفلوآنزا میله های گرم منفی هستند. هموفیلوس آنفلوآنزا از طریق هوا منتقل می شود بنابراین بسیار مسری است. این می تواند باعث اپی گلوت ، مننژیت ، اوتیت میانی و ذات الریه شود. این باکتری می تواند باعث عفونت شدید شود که ممکن است منجر به ناتوانی مادام العمر شود. حتی می تواند کشنده باشد.
هموفیلوس آنفلوآنزا تحت پوشش معمول "واکسن آنفولانزا" قرار نمی گیرد ، که آنفولانزای ویروسی را هدف قرار می دهد ، اما اکثر کودکان در اوایل دوران کودکی علیه هموفیلوس آنفلوآنزا واکسینه می شوند (این واکسن "Hib" نامیده می شود)
نکات
- اگر به نوع خاصی از آنتی بیوتیک ها حساسیت دارید ، دستبند بپوشید یا کارتی همراه داشته باشید که حساسیت شما را آشکار می کند در صورتی که در مواقع اضطراری نتوانید این اطلاعات را اعلام کنید.
- اگر نمی توانید دستان خود را بلافاصله بشویید ، از ژل آنتی باکتریال الکل استفاده کنید ، اما از ژل ضد باکتری به عنوان جایگزین شستن دست ها استفاده نکنید.
- در صورت تماس مکرر با فردی که دارای عفونت باکتریایی است ، حتماً دستان خود را بشویید و تا آنجا که ممکن است از تماس فیزیکی برای ایمن ماندن خودداری کنید.
- از آنجا که موارد زیادی از حساسیت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (آموکسی سیلین ، اوگمنتین ، کالاموکس و غیره) وجود دارد ، بنابراین باید* به پزشک اطلاع دهید. در بیماران مبتلا به حساسیت بالا منع مصرف دارد. زیرا منجر به واکنشهای شدید آنافیلاکتیک می شوند.
هشدارها
- هنگام مصرف داروهای آنتی بیوتیک ، مراقب علائم واکنش آلرژیک باشید. بدون توجه به تماس قبلی با آنتی بیوتیک ، می توانید در هر سنی واکنش ایجاد کنید. علائم واکنش شامل بثورات پوستی (به ویژه کهیر یا جوش) ، خارش و تنگی نفس است. اگر در تنفس ، تورم لب ها ، زبان یا راه هوایی خود مشکل دارید یا احساس ضعف یا سرگیجه دارید ، فوراً به پزشک مراجعه کنید یا با 911 تماس بگیرید. در غیر این صورت ، اگر فکر می کنید واکنش نشان داده اید ، با پزشک خود تماس بگیرید و مصرف آنتی بیوتیک را متوقف کنید.
- تتراسایکلین را با شیر مصرف نکنید.
- برخی از مطالعات نشان می دهد که کودکان زیر یک سال که از آنتی بیوتیک های طیف وسیعی استفاده می کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آسم باشند. اما به خاطر داشته باشید که اگر پزشک شما یک آنتی بیوتیک با طیف وسیع برای فرزند شما تجویز کند ، احتمالاً به این دلیل است که مزایای آن بیشتر از خطرات آن است. یک آنتی بیوتیک با طیف گسترده ممکن است تنها گزینه برای مبارزه با عفونت باشد.
- بزرگسالانی که از آنتی بیوتیک های طیف وسیع استفاده می کنند می توانند در برابر آنتی بیوتیک های طیف باریک مقاوم شوند.
- تتراسایکلین در بارداری و کودکان منع مصرف دارد.
