عفونت های باکتریایی پوستی وجود دارد که در انسان شایع و غیر معمول است. مفید است که بتوانید چنین عفونت هایی را در دیگران تشخیص دهید ، خواه به دنبال کمک به آنها در غیاب منابع پزشکی هستید ، یا اگر می خواهید خودتان به سادگی از عفونت جلوگیری کنید. اگر این علائم را در فردی مشاهده کردید ، ممکن است بتوانید آنها را به یک پزشک متخصص راهنمایی کنید که می تواند به او کمک کند ، یا حداقل تشخیص احتمالی بیماری خود را به او بدهید.
مراحل
روش 1 از 3: شناسایی علائم عفونت باکتریایی پوست
مرحله 1. زخم ها را ، به ویژه در مواجهه با کودک ، به عنوان یکی از مظاهر احتمالی زگیل بشناسید
این یک عفونت باکتریایی است که توسط باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شود. این بیماری عمدتاً در کودکان معمولاً روی صورت ظاهر می شود ، اما بزرگسالان می توانند آن را تجربه کرده و در سایر نواحی بدن ظاهر شوند. با خاراندن می تواند به سایر نقاط بدن سرایت کند. این بیماری مسری است و از طریق تماس پوستی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.
Impetigo ظاهری نسبتاً متمایز دارد ، شامل زخم های قرمز است که "پوسته ای رنگ عسلی" در بالای آنها وجود دارد
مرحله 2. پوست محل رشد مو را از نظر علائم عفونت در فولیکول های مو بررسی کنید
عفونت فولیکول های مو می تواند با باکتری Staphylococcus aureus ایجاد کننده فولیکولیت رخ دهد. این می تواند در هر نقطه از بدن که مو وجود دارد رخ دهد. التهاب حاد همراه با درد و تورم و ادم پوست ایجاد می کند.
Furuncle و carbuncle دو نوع عفونت هستند که به فولیکول های مو آسیب می رسانند. Furuncle بیشتر سطحی است در حالی که کربونکل در لایه زیر جلدی پوست ایجاد می شود. Carbuncle در بین بیماران دیابتی شایع است و می تواند زمینه ساز عفونت خون یا باکتریمی باشد
مرحله 3. ناحیه تناسلی و زیر بغل را از نظر هیدرادنیت suppurativa بررسی کنید
این عفونت غدد آپوکرین پوست است. این غدد با ترشح عرق مشخص می شوند. این عفونت می تواند شبیه فولیکولیت باشد ، اما علت آن ناشناخته است. اگر درمان فولیکولیت فرضی جواب نداد به متخصص پوست مراجعه کنید ، زیرا ممکن است به جای آن هیدرادنیت داشته باشید. هیدرادنیت بسیار کمتر از فولیکولیت است.
مرحله 4. مراقب قرمزی و تورم صورت و پوست سر باشید (احتمالاً) با تب و التهاب حاد
Erysipelas معمولاً توسط باکتری Streptococcus ایجاد می شود.
محل عفونت معمولاً صورت و پوست سر است. تفاوت آن با furuncle و carbuncle در این است که یک عفونت در لایه پوستی پوست است. بثورات سفت ، برجسته ، گرم و قرمز و دارای مرزهای مشخص است. علاوه بر این ، علائم سیستمیک مانند تب و التهاب حاد نیز وجود دارد
مرحله 5. در صورت معاینه فردی که اخیراً زخمی شده است ، سلولیت را به عنوان علت در نظر بگیرید
سلولیت یک اصطلاح عمومی برای هرگونه عفونت باکتریایی است که به عمق درم یا لایه دوم اصلی پوست می رود. معمولاً به عنوان عارضه زخم های سطحی یا عفونت های پوستی ایجاد می شود. بسیاری از باکتری ها می توانند سلولیت را تحریک کنند ، از جمله استرپتوکوک و استاف. التهاب ناحیه آسیب دیده با قرمزی و گرما بر روی پوست وجود دارد. درمان سلولیت در حالی که هنوز روی پوست است ، مهم است تا از عارضه بسیار جدی باکتریمی یا ورود باکتری به جریان خون جلوگیری شود.
مرحله 6. به دنبال نکروز و فاسیا ، به ویژه در اندام ها باشید
فاشیات نکروزان یک عفونت عمیق فاسیا است که لایه های بافت همبند در بدن هستند. فاشیات نکروزان می تواند بسیار جدی باشد زیرا در این بیماری باکتری ها به سرعت در امتداد فاسیا حرکت می کنند و می توانند باعث نکروز سریع (مرگ) بافت شوند. این یک اختلال غیر معمول است. محل معمول عفونت اندام ها و دیواره شکم است. این عفونت معمولاً توسط باکتری های بی هوازی ایجاد می شود.
مرحله 7. در صورت مشاهده پوست نکروزه با خونریزی و التهاب حاد پوست آسیب دیده ، سیاه زخم را بعنوان یک علت احتمالی در نظر بگیرید
سیاه زخم یکی دیگر از بیماریهای بسیار نادر است که توسط باکتری Bacillus anthracis ایجاد می شود. این باکتری گرم مثبت اسپور است که معمولاً در حیوانات مزرعه یافت می شود. دو شکل وجود دارد - یکی از طریق هوا حرکت می کند و ریه ها را آلوده می کند. این سلاح بی تروری است که در مورد آن می شنوید. همین باکتری ها همچنین می توانند باعث عفونت پوستی شوند که می تواند بد باشد اما لزوماً کشنده نیست.
مرحله 8. علائم جذام را بشناسید
دو نوع جذام وجود دارد. به این موارد می گویند: جذام سل و جذام جذامی. جذام یک اختلال شایع در مناطق گرمسیری است و توسط مایکوباکتریوم لپرا ایجاد می شود.
- جذام سل در بیمارانی رخ می دهد که دارای سلول های T بیش از حد حساس هستند که توسط باکتری ها به پوست خود حمله می کنند. شما متوجه ضایعات پوستی می شوید که بهبود نمی یابند و روشن تر از رنگ معمولی پوست شما به نظر می رسند. این نواحی نسبت به لمس ، دما و درد حساسیت کمتری خواهند داشت.
- جذام لوپروماتوز در افرادی با سطح پایینی از فعالیت سیستم ایمنی بدن رخ می دهد. در این شرایط ، باکتری ها پوست و همچنین خون را آلوده می کنند. همچنین ممکن است به چشم ها سرایت کند.
- جذام لپروماتوز یک بیماری جدی پزشکی است که می تواند باعث تخریب گسترده بافت شود و اغلب منجر به تغییر شکل می شود.
روش 2 از 3: تشخیص عفونت های باکتریایی استافیلوکوکی
مرحله 1. تشخیص عفونت های باکتریایی پوست
شایع ترین نوع عفونت های باکتریایی پوست استافیلوکوک است. عفونت های استافیلوکوکی یا استافی بیشتر شایع هستند و در پوست و غشاهای مخاطی شما زندگی می کنند. گاهی اوقات ، این باکتری بی ضرر است. در حقیقت ، بخش قابل توجهی از مردم "استعمار شده" با استافیلو بر روی پوست خود در نظر گرفته می شوند. با این حال ، برخی از گونه های استاف یا تلقیح با مقادیر زیاد استافیلوکوک می تواند باعث عفونت جدی شود. عفونت های شایع استافی شامل موارد زیر است:
- Ecthyma - همچنین به عنوان "زخم های پوسته پوسته" شناخته می شود. این ممکن است یک شکل عمیق از لکه زرد باشد و با زخم های عمیق و پوسته ای مشخص می شود.
- عفونت فولیکول مو - این ممکن است شامل جوش ، آبسه ، سیکوز ، فولیکولیت یا کاربونکل باشد.
- زخم های عفونت پوستی - این زخم ها شامل درماتیت و زخم های دیابتی است.
مرحله 2. خطرات خود برای عفونت های استاف را محاسبه کنید
هر کسی می تواند به عفونت باکتریایی پوست مبتلا شود. در صورت داشتن زخم بریده یا باز که به درستی تمیز نشده است ممکن است عفونت های استافی ایجاد شود. در صورت تماس با فردی که قبلاً به آن مبتلا شده است ، ممکن است عفونت استافی را دریافت کنید.
مرحله 3. محل عفونت را پیدا کنید
عفونت استافی می تواند در هر نقطه از بدن رخ دهد. اگر اخیراً در بیمارستان بوده اید ، ممکن است در محل تزریق یا جراحی دچار عفونت شده باشید. ممکن است در مجاورت لوله یا کاتتر دچار عفونت شوید. همچنین ترک های پا و هر جایی که ممکن است دچار خراش شده اید را بررسی کنید.
مرحله 4. به دنبال مراقبت های پزشکی باشید
اگر فکر می کنید به هر یک از این بیماری ها مبتلا هستید ، می خواهید از پزشک یا اورژانس خود یا مراقبت های فوری کمک بگیرید. عفونت های استافی معمولاً باید توسط پزشک یا با آنتی بیوتیک ، با تخلیه آبسه یا هر دو درمان شوند. عدم انجام این کار ممکن است باعث گسترش عفونت یا حتی مرگ شود.
روش 3 از 3: تشخیص عفونت های استرپتوکوکی
مرحله 1. بین عفونت های استرپتوکوکی و استافیوک تمایز قائل شوید
نوع دوم عفونت پوستی عفونت استرپتوکوکی یا استرپتوکوکی است. عفونت های استرپتوکوکی شامل موارد زیر است:
- Impetigo - این نیز به عنوان "زخم مدرسه" شناخته می شود. این یک عفونت شایع پوستی است که ممکن است باعث ایجاد تاول یا زخم شود. این معمولاً کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد.
- گلودرد استرپتوکوک - ممکن است گلو درد داشته باشد و نقاط سفید روی لوزه ها یا سقف دهان ظاهر شود.
- تب مخملک - ممکن است تب بسیار بالایی را تجربه کنید. همچنین ممکن است بثورات قرمز رنگی با بافت کاغذ سنباده داشته باشید. گلو ممکن است با مخاط سفید پوشانده شود و ممکن است تورم غدد را تجربه کنید.
- سندرم شوک سمی - TSS ممکن است در اثر بارداری ، بستری شدن در بیمارستان یا استفاده طولانی از تامپون ایجاد شود. علائم شامل بثورات شبیه آفتاب سوختگی ، تب و ورم غدد است.
مرحله 2. خطرات خود را برای عفونت های استرپتوکوکی محاسبه کنید
برخی از عفونت های استرپتوکوکی نسبتاً شایع هستند و اغلب از بیمار به بیمار در مدرسه یا محیط کار منتقل می شوند. این عفونت های شایع شامل استرپتوکوک گلو و زردی می باشد. سایر باکتری های استرپتوکوک مانند تب مخملک کمی نادر هستند.
مرحله 3. محل عفونت را پیدا کنید
مانند عفونت استاف ، عفونت استرپتوکوک می تواند در هر نقطه از بدن رخ دهد. با بررسی تغییر رنگ یا تورم در گلو یا دهان ، عفونت هایی مانند مخملک و گلودرد استرپتوکوکی راحت تر تشخیص داده می شوند. بثورات خارجی ، زخم ها یا گال ها ممکن است نشانه بیماری هایی مانند سلولیت یا سندرم شوک سمی باشد.
مرحله 4. به دنبال مراقبت های پزشکی باشید
عفونت های استرپتوکوکی می توانند مسری باشند و نیاز به درمان فوری دارند. اگر فکر می کنید به هر یک از این بیماری ها مبتلا هستید ، به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کنید (اگر می توانید یک جلسه فوری بگیرید). این عفونت ها را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد و باید توسط متخصص مراقبت های بهداشتی تحت نظارت دقیق قرار گیرد.
نکات
- برای جلوگیری از عفونت ، دستان خود را مکرر بشویید. حتماً از صابون یا محلول های ضد باکتری استفاده کنید.
- از ضدعفونی کننده های حاوی الکل استفاده کنید. اگر دسترسی مکرر به آب ندارید ، از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید تا خطر ابتلا به عفونت را به حداقل برسانید.
- شما همچنین می توانید عفونت ها را در باشگاه بدنسازی یا در طول مسابقات ورزشی انجام دهید. اگر در مکانی با عرق زیاد هستید ، مطمئن شوید که بعد از لمس تجهیزات را پاک کنید.
- محصولات بهداشت شخصی را به اشتراک نگذارید.
- برای بریدگی یا زخم های باز ضد عفونی کننده بمالید.
- در صورت ابتلا به بیماری یا عفونت ، آنتی بیوتیک ها و داروها را طبق دستور مصرف کنید.
- برای تسکین درد از مسکن های بدون نسخه استفاده کنید.
- از چیدن ، فشردن و یا فشار دادن محل آلوده خودداری کنید. این ممکن است باعث تشدید عفونت شود.
