ایجاد لخته خون در ساق پا به عنوان ترومبوز ورید عمقی (DVT) نیز شناخته می شود. این یک بیماری جدی است که نیاز به مراقبت پزشکی دارد زیرا لخته می تواند شل شود و به ریه های شما برسد و باعث آمبولی ریه (PE) شود که می تواند کشنده باشد. در صورتی که آمبولی به اندازه کافی بزرگ باشد ، آمبولی ریه می تواند به سرعت از بین برود ، تا 90 درصد از مبتلایان در چند ساعت اول می میرند. وجود آمبولی کوچک بسیار شایع است و در اکثر موارد با موفقیت درمان می شود. اگرچه DVT ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد ، اما با شناسایی علائم و دریافت مراقبت های پزشکی مناسب ، می توانید یک لخته خون در پای خود را تشخیص دهید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی علائم DVT
مرحله 1. پای خود را از نظر تورم تماشا کنید
از آنجا که لخته می تواند جریان خون را در پای شما مسدود کند ، ممکن است باعث ایجاد پشتیبان خون شود. هرگونه فقدان جریان خون مناسب به دلیل لخته شدن ممکن است منجر به تورم در پای آسیب دیده شود. گاهی اوقات تورم به تنهایی ممکن است تنها علامت DVT باشد.
- توجه داشته باشید که تورم به طور کلی فقط در یک پا خواهد بود ، اگرچه ممکن است در بازو نیز باشد.
- پای خود را با دست خود به آرامی احساس کنید و آن را با پای دیگر آسیب دیده مقایسه کنید. تورم ممکن است فقط کمی باشد و با لمس قابل لمس نباشد ، اما ممکن است هنگام پوشیدن لباس هایی مانند شلوار ، وسایل ورزشی یا چکمه های بلند متوجه آن شوید.
- اطمینان حاصل کنید که در امتداد رگ های پای خود نیز احساس تورم می کنید.
مرحله 2. به درد یا حساسیت پا توجه کنید
بسیاری از افراد مبتلا به DVT نیز درد و حساسیت به پا را تجربه می کنند. در بسیاری از موارد ، آنها این را به عنوان احساسی مانند گرفتگی یا اسب چارلی در پای شما توصیف می کنند.
هنگام مشاهده درد یا حساسیت به پا برای رد مواردی مانند آسیب ، گزارش خود را ثبت کنید. بنویسید که آیا اسب تنگ کننده یا چارلی در حین ورزش یا بعد از آن به وجود می آید یا وقتی به راحتی راه می روید یا می نشینید. شما ممکن است فقط وقتی ایستاده یا راه می روید حساسیت را حس کنید. در بسیاری از موارد ، درد در ساق پا شروع می شود و ممکن است از آنجا ساطع شود
مرحله 3. احساس کنید که پای شما گرم است
در برخی موارد ، ممکن است پا یا بازوی شما در لمس گرم شود. هنگام بررسی علائم دیگر ، مطمئناً دستان خود را روی هر قسمت از پای خود بگذارید تا ببینید آیا یک قسمت گرمتر از قسمت های دیگر است یا خیر.
توجه داشته باشید که افزایش گرما ممکن است فقط در ناحیه ای باشد که متورم شده یا باعث درد می شود. با این حال ، ایده خوبی است که تمام پا را احساس کنید تا بتوانید راحت تر قسمتی را که گرم است در مقابل قسمت دیگر بدون تفاوت دما تشخیص دهید
مرحله 4. بدنبال تغییر رنگ پوست باشید
پوست یک پا که از DVT رنج می برد نیز ممکن است تغییر رنگ دهد. جستجوی لکه های پوستی قرمز یا مایل به آبی ممکن است نشان دهنده وجود لخته خون در ساق پا باشد.
توجه داشته باشید که تغییر رنگ ممکن است شبیه کبودی باشد که از بین نمی رود. حتماً نقاط رنگی روی پای خود را تماشا کنید تا ببینید آیا تغییر رنگ می دهند یا قرمز یا مایل به آبی باقی می مانند. اگر آنها تغییر نکنند ، می تواند نشانه لخته شدن باشد
مرحله 5. علائم PE را تعیین کنید
لخته خون در پای شما ممکن است هیچ گونه علائم قابل مشاهده یا لمس نداشته باشد. با این حال ، اگر یک لخته کامل یا جزئی جدا شود و وارد ریه شما شود ، ممکن است علائم مربوط به تنفس شما باشد. اگر علائم زیر را دارید ، فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- تنگی نفس ناگهانی
- درد شدید یا چاقو هنگام تنفس که با تنفس عمیق بدتر می شود
- ضربان قلب سریع
- حملات سرفه ناگهانی ، که ممکن است مقداری خون یا مخاط داشته باشد
- احساس سبکی یا سرگیجه
- غش کردن
- احساس سرگیجه یا غش کردن
مرحله 6. عوامل خطرساز خود را برای ایجاد DVT بشناسید
تقریباً هر فردی می تواند در پای خود لخته خون ایجاد کند. طیف گسترده ای از عوامل خطر وجود دارد که ممکن است به داشتن DVT کمک کند. اگر یک یا چند مورد از عوامل خطر زیر را دارید ، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ایجاد لخته خون در ساق پا باشید:
- انجام هر نوع جراحی ، اما به ویژه در لگن ، شکم ، لگن یا زانو
- سیگار کشیدن
- مصرف قرص های ضد بارداری
- شکستگی استخوان ران (ران)
- تحت درمان جایگزینی هورمون قرار بگیرید
- استراحت طولانی مدت در بستر
- مجروح شدن
- داشتن اضافه وزن یا چاقی
- باردار بودن یا زایمان کردن
- ابتلا به سرطان
- از بیماری التهابی روده رنج می برند
- داشتن نارسایی قلبی یا حمله قلبی
- داشتن سابقه شخصی یا خانوادگی
- شما در گذشته سکته کرده اید
- داشتن سن بالای 60 سال
- نشستن طولانی مدت ، به ویژه رانندگی یا پرواز
قسمت 2 از 3: تشخیص پزشکی
مرحله 1. با پزشک خود مشورت کنید
تنها راه قطعی برای آگاهی از لخته شدن خون در پا ، تشخیص پزشکی است. در صورت مشاهده علائم لخته شدن خون در پا بدون علائم PE ، در اسرع وقت با پزشک خود ملاقات کنید. اطمینان حاصل کنید که چرا دفتر تلفن را به اطلاع دفتر می رسانید تا بتوانند بدون تاخیر برای شما برنامه ریزی کنند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک معاینه کامل انجام می دهد ، آزمایش های تشخیصی انجام می دهد و دوره درمانی مناسب را بر اساس شرایط شما تجویز یا توصیه می کند.
به س questionsالاتی که پزشک ممکن است در مورد علائم شما و زمان شروع آن و همچنین آنچه باعث بهبود یا بدتر شدن آنها می شود پاسخ دهید. اطمینان حاصل کنید که در مورد دارویی که مصرف می کنید ، اگر تا به حال برای سرطان درمان شده اید یا جراحی یا جراحت اخیر داشته اید ، پزشک خود را مطلع کنید
مرحله 2. تحت معاینه فیزیکی قرار بگیرید
قبل از دستور پزشک برای انجام آزمایشات بیشتر ، یک معاینه فیزیکی انجام می دهد تا علائم DVT را که ممکن است نادیده گرفته اید بررسی کند. پزشک پاهای شما را از نظر علائم DVT بررسی می کند. علاوه بر این ، پزشک شما فشار خون شما را اندازه گیری کرده و به قلب و ریه های شما گوش می دهد.
در صورت وجود قسمتی از معاینه که باعث درد می شود ، به پزشک خود اطلاع دهید ، مانند این که هنگام تنفس عمیق در حالی که پزشک با گوشی پزشکی به قلب و ریه های شما گوش می دهد ، احساس درد می کنید
مرحله 3. انجام آزمایشات تشخیصی
پزشک ممکن است آزمایشات اضافی را برای تعیین اینکه آیا شما DVT دارید یا وضعیت شما چقدر جدی است ، تجویز کند. متداول ترین تست های تشخیصی DVT عبارتند از:
- سونوگرافی ، که رایج ترین آزمایش برای DVT است. این تصویر از رگ ها و شریان های پای شما ایجاد می کند تا پزشک شما بتواند هر لخته ای را بهتر ارزیابی کند.
- آزمایش D-dimer ، که ماده ای را در خون شما اندازه گیری می کند که هنگام تجمع لخته آزاد می شود. سطوح بالا می تواند نشان دهنده لخته شدن خون ورید عمقی باشد.
- CT مارپیچی قفسه سینه یا اسکن تهویه/پرفیوژن (VQ) برای رد آمبولی ریه.
- ونوگرافی ، زمانی انجام می شود که سونوگرافی تشخیص دقیقی به پزشک شما ندهد. این روش نیاز به تزریق رنگ و سپس گرفتن اشعه ایکس دارد که رگ را روشن می کند. اشعه ایکس می تواند کند بودن جریان خون را نشان دهد ، که ممکن است به این معنی باشد که شما دچار لخته شدن ورید عمقی هستید.
- تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی کامپیوتری (CT) ، که از اندام ها عکس می گیرد. این آزمایشات برای DVT رایج نیستند ، اما عموماً برای تشخیص PE استفاده می شوند.
قسمت 3 از 3: درمان لخته خون در ساق پا
مرحله 1. داروهای ضد انعقاد مصرف کنید
اگر پزشک شما DVT را تشخیص دهد ، هدف آن جلوگیری از بزرگ شدن لخته خون ، جلوگیری از جدا شدن و حرکت آن به ریه ها و کاهش احتمال لخته شدن مجدد است. متداول ترین راهی که پزشک شما برای این کار انجام می دهد تجویز داروهای ضد انعقاد یا رقیق کننده خون است. این داروها را می توان به صورت قرص ، تزریق زیر پوست یا داخل وریدی مصرف کرد. بیماران مبتلا به DVT حاد برای درمان ضد انعقاد نیاز به بستری شدن دارند.
- اطمینان حاصل کنید که در مورد داروهای رقیق کننده خون که مصرف می کنید س questionsال کنید. دو رایج ترین آنها وارفارین و هپارین هستند. در ابتدا ممکن است هپارین را شروع کرده و سپس به وارفارین منتقل شوید. وارفارین به صورت قرص تجویز می شود و ممکن است عوارضی مانند سردرد ، بثورات و ریزش مو داشته باشد. هپارین به اشکال مختلف وجود دارد - پزشک شما بهترین گزینه را برای شما مورد بحث قرار می دهد. هپارین همچنین می تواند با عوارض جانبی مانند خونریزی ، بثورات پوستی ، سردرد و ناراحتی معده همراه باشد.
- توجه داشته باشید که پزشک ممکن است هپارین و وارفارین را به طور همزمان برای شما تجویز کند. همچنین ممکن است داروهای رقیق کننده خون تزریقی دیگری مانند انوکساپارین (Lovenox) ، دالتپارین (Fragmin) یا fondaparinux (Arixtra) تجویز کنند.
- دستورات پزشک خود را برای مصرف دقیق دارو دنبال کنید. مصرف زیاد یا خیلی کم داروهای شما می تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد. هر هفته برای آزمایش خون یا طبق توصیه پزشک خود پیگیری کنید.
مرحله 2. یک فیلتر وارد کنید
برخی از افراد ممکن است نتوانند داروهای رقیق کننده خون مصرف کنند یا داروهای ضد انعقاد در درمان لخته موثر نباشند. در این موارد ، پزشک ممکن است پیشنهاد کند که یک فیلتر را داخل ورید اجوف قرار دهید ، که یک ورید بزرگ در شکم شما است. فیلتر می تواند از قرار گرفتن لخته هایی که در ساق پا شکسته شده اند در ریه های شما جلوگیری کند.
مرحله 3. لخته ها را با ترومبولیتیک جدا کنید
موارد شدید DVT ممکن است به دارویی به نام ترومبولیتیک نیاز داشته باشد که به آن لخته های لخته نیز گفته می شود. این داروها لخته را حل می کنند ، در غیر این صورت بدن شما به طور طبیعی در ترکیب با سایر داروها این کار را انجام می دهد.
- تشخیص دهید که ترومبولیتیک ها خطر بالایی برای ایجاد خونریزی دارند ، به همین دلیل است که برای موارد شدید یا تهدید کننده زندگی استفاده می شود.
- توجه داشته باشید که به دلیل شدت ، ترومبولیتیک ها فقط در بخش مراقبت های ویژه بیمارستانی تجویز می شوند. پزشک داروها را از طریق خط IV یا از طریق کاتتری که مستقیماً در لخته قرار گرفته است تجویز می کند.
مرحله 4. جوراب ساق بلند فشاری بپوشید
به عنوان مکمل درمان DVT ، پزشک ممکن است پوشیدن جوراب های فشاری را تجویز کند. اینها می توانند از تورم و همچنین تجمع خون و لخته شدن در پاهای شما جلوگیری کنند.
- جوراب فشاری خود را توسط پزشک یا متخصص تجهیزات پزشکی نصب کنید. انجام این کار می تواند به شما کمک کند تا از فشرده سازی کافی برای موثر بودن در برابر لخته ها اطمینان حاصل کنید. خرید یک جفت عمومی مناسب برای انواع مختلف بدن ممکن است به اندازه یک جفت خاص برای شما م effectiveثر نباشد.
- در صورت امکان دو تا سه سال جوراب ساق بلند بپوشید.
مرحله 5. جراحی کنید
ترومبکتومی نوعی عمل جراحی است که برای برداشتن لخته از پا استفاده می شود. از این روش در موارد نادر استفاده می شود ، مانند این که لخته شما به خصوص شدید باشد ، بدتر شود یا به دارو پاسخ ندهد.
