ترومبوز ورید عمقی (DVT) زمانی رخ می دهد که لخته های خون در یک ورید عمیق ، اغلب در ساق پا ایجاد می شود ، که می تواند تهدید کننده زندگی باشد. هنگامی که لخته ها تشکیل می شوند ، می توانند به سایر قسمت های بدن شما سفر کرده و منجر به شرایطی مانند حمله قلبی ، سکته مغزی یا آمبولی ریه شوند که یک لخته خون در ریه ها است. اگر لخته خون زود تشخیص داده شود قابل درمان است ، بنابراین شناخت نحوه تشخیص علائم مهم است. عوامل شناخته شده به عنوان سه گانه ویرچو محرک DVT هستند و شامل جریان خون راکد ، خون "غلیظ" و اختلال در رگ های خونی می شوند. علائم دیگر نیز با تشکیل لخته خون ایجاد می شود. هنگامی که علائم لخته خون را تشخیص دادید ، باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید تا پزشک شما بتواند لخته خون را تشخیص داده و درمان کند.
مراحل
قسمت 1 از 4: تشخیص علائم لخته شدن خون
مرحله 1. مراقب تورم ، به ویژه در بازو یا پا باشید
از آنجا که لخته ها جریان خون شما را مسدود می کنند ، خون در پشت لخته تجمع می یابد. این خون اضافی باعث تورم در ناحیه اطراف لخته می شود.
- تورم اغلب اولین علامتی است که متوجه آن می شوید.
- اگر دست یا پای شما متورم می شود اما خود را مجروح نکرده اید ، ممکن است لخته خون داشته باشید. در برخی موارد ، تورم می تواند از نظر اندازه شدید باشد.
- درد ، حساسیت ، قرمزی و گرما در ساق پای شما نیز می تواند نشانه ای از لخته شدن خون باشد.
مرحله 2. توجه داشته باشید که در ناحیه شانه ، بازو ، کمر یا فک درد دارید
لخته شدن خون می تواند باعث ایجاد درد در محل لخته شود ، یا مانند حملات قلبی که در اثر لخته شدن خون ایجاد می شود ، درد جابجا شود. درد ممکن است مانند گرفتگی یا اسب چارلی احساس شود. برخلاف گرفتگی ، علائم دیگری مانند تورم و تغییر رنگ را نیز تجربه خواهید کرد.
هرگونه لخته خون می تواند باعث این نوع درد شود ، اما به ویژه در DVT رایج است. درد شدید است و توسط مسکن های بدون نسخه تسکین نمی یابد
مرحله 3. به دنبال تکه هایی از رنگ پوست باشید
پوست اطراف ناحیه متورم نیز ممکن است دارای رنگ قرمز مایل به قرمز یا مایل به آبی باشد که شبیه کبودی است که از بین نمی رود. اگر رنگ پوست با تورم و درد همراه است ، باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
مرحله 4. احساس کنید آیا پوست شما گرم است یا خیر
لخته شدن خون باعث گرم شدن پوست شما در لمس می شود. کف دست خود را روی پوست قرار دهید تا درجه حرارت را احساس کنید. آن را با دمای پیشانی خود مقایسه کنید تا مشخص شود آیا پوست روی لخته احتمالی گرمتر است یا خیر.
- گرچه ممکن است گرما فقط از قسمت متورم بدن شما ساطع شود ، تمام اندام شما ممکن است گرم باشد.
- در برخی موارد ، ممکن است پوست شما در لمس گرم شود ، نه فقط گرم.
مرحله 5. مراقب ضعف یا بی حسی ناگهانی بازو ، پا یا صورت خود باشید
این علامت می تواند ناشی از انواع لخته های خون از جمله DVT ، حملات قلبی ، سکته مغزی و آمبولی ریه باشد. ممکن است نتوانید دست خود را بلند کنید ، راه بروید یا صحبت کنید. اگر این علامت را تجربه کردید ، باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
- در ابتدا ممکن است احساس دست و پا چلفتی کنید یا انگار پاهای شما سنگین است.
- ممکن است در صحبت کردن یا بلند کردن دستان خود مشکل داشته باشید.
مرحله 6. علائم لخته شدن خون در ریه ها را بشناسید
لخته شدن خون در ریه های شما آمبولی ریه نامیده می شود. در حالی که آنها بسیاری از علائم لخته شدن خون را در سایر قسمت های بدن شما به اشتراک می گذارند ، آنها همچنین شامل برخی علائم خاص مربوط به ریه ها می شوند. لخته های خون در ریه ها معمولاً ناگهانی شروع می شوند ، بنابراین ممکن است احساس خوبی داشته باشید اما علائم داشته باشید. اگر علائم زیر را دارید ، باید فوراً با اورژانس تماس بگیرید:
- یک سرفه خونین.
- سبکی سر
- تعریق بیش از حد.
- درد یا گرفتگی قفسه سینه.
- تنگی نفس یا تنفس دردناک.
- ضربان قلب سریع یا نامنظم.
مرحله 7. سکته مغزی را با F. A. S. T
لخته شدن خون شایع ترین علت سکته مغزی است. آنها اغلب باعث سردرد ، سرگیجه ، مشکل در بینایی ، سبکی سر و مشکل در راه رفتن می شوند. از آنجا که درمان سریع مهم است ، می توانید از مخفف F. A. S. T. برای تشخیص سکته مغزی
- صورت- به دنبال یک طرف صورت افتاده باشید.
- بازوها - بررسی کنید که آیا فرد می تواند بازوهای خود را بالا آورده و بالا نگه دارد.
- گفتار - آیا گفتار شخص نامرتب یا عجیب است؟
- زمان - در صورت مشاهده هرگونه علامت ، سریع اقدام کنید و با اورژانس تماس بگیرید.
مرحله 8. بدانید که آیا عوامل خطر دارید
اگر فاکتورهای خطر ابتلا به آن را داشته باشید ، به احتمال زیاد دچار لخته خون می شوید. دانستن عوامل خطرساز می تواند به شما و پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهید که آیا علائم شما ممکن است لخته خون باشد یا خیر. این امر به ویژه در مراحل اولیه که علائم شما ممکن است چندان جدی نباشند ، اهمیت دارد. عوامل خطر مشترک عبارتند از:
- بستری شدن اخیر یا گاستروپدی اخیر در اندام تحتانی.
- جراحی بزرگ در عرض 4 هفته
- چاقی ، بارداری ، سیگار کشیدن ، جراحی و سابقه قبلی سکته مغزی.
- نشستن یا استراحت طولانی مدت ، تخت خواب بیش از 3 روز.
- سابقه آمبولی ریه ، DVT و نارسایی قلبی.
- کل پا یا بزرگتر از 3 اینچ (7.6 سانتی متر) روی ساق پا.
- فتق هیاتال ، بیماری عروق محیطی ، پلی سیتمی ورا ، و آریتمی های قلبی.
- رگهای سطحی غیر واریسی.
- سرطان فعال یا درمان سرطان در 6 ماه گذشته.
- فاکتور V لیدن ، سابقه خانوادگی لخته شدن خون ، تصلب شرائین/تصلب شرایین و سندرم آنتی فسفولیپید.
- برخی از داروها ، مانند داروهای ضد بارداری خوراکی ، هورمون درمانی و برخی داروهای سرطان سینه.
قسمت 2 از 4: تشخیص پزشکی
مرحله 1. در صورت بروز علائم فوراً با پزشک خود مشورت کنید
در اسرع وقت با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. لیستی از علائم خود و همچنین عوامل خطرساز برای ایجاد لخته خون را در اختیار پزشک قرار دهید. پزشک شما می خواهد شما را معاینه کرده و آزمایش های تشخیصی را انجام دهد تا در صورت لخته شدن خون شما را تایید کند.
اگر علائم جدی مانند درد شدید ، تورم یا ضعف یا مشکل تنفسی دارید ، باید فوراً با اورژانس تماس بگیرید
مرحله 2. برای بررسی وجود لخته سونوگرافی انجام دهید
پزشک شما عصای سونوگرافی را در ناحیه ای که مشکوک به لخته شدن خون است قرار می دهد. امواج صوتی از عصا در بدن شما حرکت می کند و ممکن است تصویری از لخته را ارائه دهد.
- پزشک شما ممکن است چندین سونوگرافی را طی چند روز انجام دهد تا ببیند آیا لخته در حال رشد است یا خیر.
- اسکن CT یا MRI نیز می تواند تصویری از لخته را ارائه دهد.
- متداول ترین ناحیه برای DVT گوساله های شما است ، بنابراین هر گونه درد در آن ناحیه را فورا بررسی کنید.
مرحله 3. آزمایش خون را انجام دهید تا مشخص شود آیا میزان D dimer بالایی دارید یا خیر
D dimer پروتئینی است که می تواند پس از لخته شدن خون در خون شما باقی بماند. سطوح بالای D dimer به این معنی است که شما احتمالاً دارای لخته خون یا لخته ای هستید که اخیراً حل شده است. بر اساس نتایج آزمایش خون D dimer ، پزشک می تواند تعیین کند که آیا علائمی که تجربه می کنید ناشی از لخته شدن خون است یا خیر.
مرحله 4. رضایت به آزمایش ونوگرافی
پزشک محلول حاجب را به رگ های شما تزریق می کند که با خون شما مخلوط شده و لخته ها را برجسته می کند. سپس پزشک از ناحیه ای که مشکوک به لخته است اشعه ایکس می گیرد.
قسمت 3 از 4: درمان لخته خون
مرحله 1. طبق تجویز پزشک از داروهای ضد انعقاد استفاده کنید
هنگامی که پزشک لخته خون را تشخیص داد ، احتمالاً داروهای ضد انعقاد تجویز می شود ، مانند هپارین با وزن مولکولی کم ، که به آنها رقیق کننده خون نیز گفته می شود. این دارو از ضخیم شدن خون شما جلوگیری می کند ، که احتمال لخته شدن دیگری را که باعث بدتر شدن انسداد ورید می شود ، کاهش می دهد. لخته موجود را برطرف نمی کند ، اما از گسترش لخته جلوگیری می کند و از تشکیل دیگران جلوگیری می کند.
- بر اساس مدت زمان لازم برای لخته شدن خون ، داروهای رقیق کننده خون تجویز می شود. این حالت اولیه زمان پروترومبین (PT) نامیده می شود. پزشک قبل از تجویز داروهای رقیق کننده خون آزمایشاتی را برای تعیین PT شما انجام می دهد.
- داروهای رقیق کننده خون را می توان به صورت تزریق یک یا دو بار در روز یا به شکل قرص تزریق کرد.
- اگر از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید ، مراقب باشید از تصادفات و آسیب ها جلوگیری کنید زیرا خون شما کمتر قادر به لخته شدن است.
- احتمالاً بعد از گذراندن خطر باید به مصرف داروهای رقیق کننده خون ادامه دهید تا لخته دیگری ایجاد نشود. پزشک آزمایش خون را انجام می دهد تا مشخص شود که آیا دوز رقیق کننده های خون درست است یا خیر. آنها به احتمال زیاد نیاز به تنظیم دوز مکرر دارند.
- بسته به نوع دارویی که برای شما تجویز شده است ، ممکن است لازم باشد PT و نسبت نرمال بین المللی (INR) خود را هرچقدر که پزشک توصیه می کند کنترل کنید.
مرحله 2. در مورد ایجاد لخته ها از پزشک خود سوال کنید
یک انسداد لخته از طریق IV یا کاتتر به بدن شما تزریق می شود تا یک لخته جدی تجزیه شود. از آنجا که آنها خونریزی زیادی ایجاد می کنند ، فقط در موارد شدید استفاده می شود. این درمان در بخش مراقبت های ویژه انجام می شود.
مرحله 3. در صورت عدم انتخاب دارو ، به پزشک خود اجازه دهید فیلتر وارد کند
اگر نمی توانید برای جلوگیری از لخته شدن دارو مصرف کنید ، پزشک می تواند فیلتر را در ورید اجوف شما وارد کند. این یک رگ بزرگ در شکم شما است. این فیلتر لخته هایی را که ممکن است از طریق آنها به ریه ها منتقل شوند ، متوقف می کند.
پزشک شما باید این کار را در یک بیمارستان بستری انجام دهد تا مطمئن شود هیچ عارضه ای وجود ندارد
مرحله 4. اگر سایر درمانها م workثر واقع نشد ، برای برداشتن لخته تحت عمل جراحی قرار بگیرید
جراحی اغلب آخرین گزینه درمان لخته است مگر در شرایط اضطراری باشید. این جراحی ترومبکتومی نامیده می شود. پزشک رگ خونی شما را باز کرده ، لخته را برداشته و سپس رگ را می بندد. آنها همچنین ممکن است یک کاتتر یا استنت نصب کنند تا رگ باز بماند و بعد از آن لخته نشود.
جراحی با خطرات همراه است و اغلب برای موقعیت های تهدید کننده زندگی اختصاص دارد
قسمت 4 از 4: جلوگیری از لخته شدن خون
مرحله 1. از نشستن طولانی مدت خودداری کنید
پس از مدت طولانی نشستن ، لخته شدن خون بیشتر اتفاق می افتد. به این نکته اشاره کنید که حداقل هر ساعت در طول روز از خواب بیدار شوید و برای چند دقیقه قدم بزنید. حتی اگر به آرامی حرکت کنید یا فقط بایستید ، بهتر از این است که تمام روز را نشسته باشید.
- پرواز با هواپیما می تواند خطرناک باشد زیرا اغلب مجبورید برای مدت طولانی نشسته باشید. هنگام پرواز ، برخیزید و در هواپیما قدم بزنید ، حتی اگر فقط به حمام و عقب برگردید.
- هنگامی که باید به مدت طولانی بنشینید ، مچ پا را بچرخانید و پاها را اغلب حرکت دهید. سعی کنید اگر می توانید بلند شوید و قدم بزنید.
- همچنین می توانید هنگام پرواز یا رانندگی طولانی مدت از جوراب های مخصوص که مانع از DVT می شود استفاده کنید.
مرحله 2. در اسرع وقت بعد از عمل یا استراحت در تخت حرکت کنید
برای جلوگیری از لخته شدن خون ، باید در طول بهبودی خود از تمام دستورالعمل های پزشک خود پیروی کنید. به محض توصیه ، بایستید و کمی در بیمارستان یا مرکز مراقبت قدم بزنید. اطمینان حاصل کنید که کسی را در آنجا دارید که به شما کمک می کند و پشتیبانی می کند تا زمین نخورید.
طبیعی است که شما یک روز بعد از عمل با نظارت از رختخواب بلند شوید
مرحله 3. برای جلوگیری از تورم ، جوراب فشاری یا شلنگ بپوشید
شما باید هر روز آنها را بپوشید تا از پاهای شما حمایت کند و از تجمع مایعات جلوگیری کند. جوراب یا جوراب ساق بلند باید حداقل تا زانو بالا بیاید.
- می توانید اینها را در یک فروشگاه لوازم پزشکی خریداری کرده یا نسخه ای برای آنها تهیه کنید. دریافت نسخه می تواند هزینه را کاهش داده و از خرید جوراب با کیفیت خوب اطمینان حاصل کند.
- اگر ترجیح می دهید ، می توانید شلنگی را پیدا کنید که تمام پای شما را بپوشاند.
مرحله 4. روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید
کم آبی بدن خطر ابتلا به لخته شدن خون را افزایش می دهد ، بنابراین مطمئن شوید که به اندازه کافی آب می نوشید. اگر طعم آب را دوست ندارید ، می توانید نوشیدنی های دیگری مانند چای یا آب میوه بنوشید.
مرحله 5. اگر چاق هستید وزن خود را کاهش دهید
چاقی یک عامل خطر برای لخته شدن خون است ، بنابراین کاهش وزن می تواند به شما در کاهش خطر کمک کند. قبل از شروع هرگونه رژیم غذایی ، برنامه ورزشی یا مکمل ها ، به ویژه آنهایی که ادعا می کنند به کاهش وزن کمک می کنند ، با پزشک خود مشورت کنید.
- از برنامه شمارش کالری مانند myfitnesspal برای اطلاع از میزان خوردن غذا و میزان کالری سوزاندن خود استفاده کنید.
- وعده های غذایی خود را بر اساس سبزیجات و پروتئین بدون چربی بسازید.
- مصرف قندهای اضافی خود را محدود کنید.
- بعد از صحبت با پزشک سطح فعالیت خود را افزایش دهید. می توانید پیاده روی ، دوچرخه سواری ، رقص یا دویدن را امتحان کنید.
مرحله 6. به طور منظم ورزش کنید
ورزش با حفظ وزن و جلوگیری از بی تحرکی به شما کمک می کند تا خطر لخته شدن خون را کاهش دهید. قبل از شروع برنامه های ورزشی جدید یا افزایش سطح فعالیت خود ، باید از پزشک خود تأیید کنید ، زیرا افزایش سریع فعالیت می تواند مضر باشد.
- در خانه با پیاده روی ، دویدن یا دوچرخه سواری در خارج یا استفاده از DVD ورزش کنید.
- برای دسترسی به انواع ماشین آلات و کلاسهای گروهی سرگرم کننده به یک باشگاه بدنسازی بپیوندید.
- به ورزشی مانند تنیس ، بیس بال یا بسکتبال بپردازید.
مرحله 7. سیگار را ترک کنید
سیگار کشیدن رگ های شما را باریک می کند و جریان خون آزاد را برای شما سخت می کند. این امر خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد. ترک سیگار می تواند به شما در کاهش خطر کمک کند. می توانید ترک را به تنهایی امتحان کنید یا در مورد استفاده از حمایتی برای ترک سیگار ، مانند آدامس ، لکه ها یا داروهایی که می توانند به شما در کنترل هوس کمک کنند ، مشورت کنید.
مرحله 8. فشار خون خود را در صورت بالا بودن کاهش دهید
فشار خون بالا یکی دیگر از عوامل خطرساز لخته شدن خون است که قابل کنترل است. اگر فشار خون بالا دارید ، با پزشک خود در مورد ایجاد یک برنامه درمانی برای کاهش آن صحبت کنید. این ممکن است شامل داروها ، تغییرات رژیم غذایی و ورزش باشد.
از آنجا که فشار خون ارثی است ، ممکن است نتوانید بدون دارو آن را در محدوده طبیعی قرار دهید ، اما هر پیشرفتی مفید است
مرحله 9. کلسترول خود را در صورت بالا بودن آن کاهش دهید
کلسترول بالا می تواند منجر به لخته شدن خون شود زیرا می تواند منجر به رسوب چربی شود که می تواند از بین برود و در نتیجه باعث ایجاد لخته می شود. پزشک می تواند کلسترول خون شما را آزمایش کرده و تعیین کند که آیا در معرض خطر هستید یا خیر.
