پریکاردیت تورم یا التهاب پریکارد است که دو لایه نازک کیسه مانند بافتی است که قلب را احاطه کرده اند. پریکارد قلب را در جای خود نگه می دارد و به عملکرد صحیح آن کمک می کند. پریکاردیت معمولاً باعث درد قفسه سینه می شود ، که ممکن است شدید باشد ، وقتی این دو لایه به یکدیگر مالیده شوند. درد پریکاردیت اغلب به طور ناگهانی شروع می شود و مدت زیادی طول نمی کشد. در بیشتر موارد ، پریکاردیت خفیف است و خود به خود برطرف می شود.
مراحل
قسمت 1 از 2: تسکین پریکاردیت با مراقبت در خانه
مرحله 1. علائم حمله پریکاردیت را بشناسید
اکثر حملات پریکاردیت به سرعت اتفاق می افتند و معمولاً مدت زیادی طول نمی کشد. شایع ترین علامت آن درد شدید قفسه سینه است که ممکن است در وسط یا سمت چپ قفسه سینه باشد. درد ممکن است در یک یا هر دو شانه باشد یا مانند حمله قلبی باشد. این که بتوانید علائم پریکاردیت را تشخیص دهید می تواند از مراقبت سریع شما اطمینان حاصل کند. علائم دیگر پریکاردیت عبارتند از:
- درد هنگام دراز کشیدن یا تنفس
- درد یا فشار مبهم در قفسه سینه
- تب
- ضعف
- مشکل در تنفس
- تپش قلب
- سرفه کردن
- خستگی
مرحله 2. استراحت کافی داشته باشید
اکثر موارد خفیف پریکاردیت با استراحت برطرف می شود. اگر مشکوک به حمله پریکاردیت هستید ، بنشینید تا درد تسکین یابد. تا زمانی که احساس بهتری ندارید از هرگونه فعالیت شدید خودداری کنید ، که می تواند از حمله بعدی جلوگیری کند.
در صورت داشتن تب همراه با هر دردی به استراحت خود ادامه دهید. تنها در مواقعی که علائم پریکاردیت ندارید به فعالیت های معمول خود بازگردید
مرحله 3. از مسکن بدون نسخه (OTC) استفاده کنید
اگر در گذشته دچار حملات پریکاردیت شده اید ، پزشک ممکن است مصرف مسکن OTC را پیشنهاد دهد. این می تواند درد و التهاب را تا زمان کاهش پریکاردیت به حداقل برساند. مسکن های ضد التهابی مانند آسپرین و ایبوپروفن اغلب برای تسکین ناراحتی پریکاردیت استفاده می شوند.
از دستورالعمل های دوز تجویز شده توسط پزشک یا برچسب مسکن استفاده کنید
مرحله 4. موقعیت خود را تغییر دهید
برخی از افراد ممکن است متوجه شوند که موقعیت های خاصی باعث تشدید پریکاردیت آنها می شود. اگر در حال تجربه حمله هستید ، بنشینید و/یا به جلو خم شوید ، که ممکن است درد شما را کاهش دهد.
تشخیص دهید که دراز کشیدن یا تنفس عمیق ممکن است پریکاردیت شما را بدتر کند
مرحله 5. خطر پریکاردیت را به حداقل برسانید
در بیشتر موارد ، شما نمی توانید از پریکاردیت جلوگیری کنید. با این حال ، شما می توانید خطر ابتلا به یک قسمت دیگر ، تجربه عوارض یا ایجاد پریکاردیت مزمن را به حداقل برسانید. شما می توانید این کار را با:
- دریافت درمان فوری
- از برنامه درمانی خود پیروی کنید
- دریافت مداوم مراقبت های پزشکی
قسمت 2 از 2: جستجوی درمان پزشکی برای پریکاردیت
مرحله 1. در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید
فقط پزشک می تواند پریکاردیت را تشخیص دهد. اگر به مدت طولانی مبتلا به پریکاردیت هستید که به درمان خانگی پاسخ نمی دهد یا مشکوک به این بیماری هستید ، با پزشک خود وقت بگیرید. به کارکنان توضیح دهید که چرا با آنها تماس می گیرید تا بتوانند به سرعت شما را در خود جای دهند.
- هرگونه علائمی را که داشتید به پزشک خود اطلاع دهید و چه اقداماتی را برای تسکین آنها انجام داده اید. به پزشک اطلاع دهید که درد چگونه احساس می شود ، در کجا قرار دارد و چه چیزی باعث بهتر یا بدتر شدن آن می شود.
- به هر سوالی که پزشک ممکن است از شما داشته باشد پاسخ دهید. این موارد ممکن است شامل این باشد که آیا اخیراً دچار عفونت تنفسی یا بیماری شبیه آنفولانزا شده اید ، حمله قلبی یا صدمه به قفسه سینه یا هرگونه بیماری دیگر.
مرحله 2. از کلشی سین استفاده کنید
در صورت داشتن پریکاردیت حاد یا مکرر ، پزشک ممکن است کلشی سین (Colcrys) را برای شما تجویز کند. کلشی سین دارویی است که التهاب را در سراسر بدن به حداقل می رساند. این می تواند طول علائم پریکاردیت را کاهش داده و خطر عود را کاهش دهد.
توجه داشته باشید که کلشیسین برای افراد مبتلا به بیماری کبد یا کلیه بی خطر نیست. همچنین هنگام مصرف برخی از داروها ایمن نیست. پزشک شما را بررسی می کند تا مطمئن شوید که چیزی مصرف نمی کنید که ممکن است با کلشیسین واکنش نشان دهد
مرحله 3. پردنیزولون مصرف کنید
اگر درد شما بسیار شدید است ، پزشک ممکن است پردنیزون را برای شما تجویز کند که یک داروی استروئیدی است. همچنین اگر به درمانهای دیگر پاسخ ندهید یا علائم شما عودکنند ، ممکن است پزشک از شما بخواهد پردنیزون مصرف کنید.
مرحله 4. برای عوارض پریکاردیت تحت عمل جراحی قرار بگیرید
دو عارضه جدی وجود دارد که می تواند در نتیجه پریکاردیت ایجاد شود. تامپوناد قلبی وضعیتی است که در آن مایع در اطراف قلب تجمع می یابد. پریکاردیت منقبض کننده التهاب مزمن پریکارد با ضخیم شدن و ایجاد زخم است. درمان هر دوی این شرایط جراحی است. در صورت داشتن هر کدام ، پزشک یکی از روشهای جراحی زیر را پیشنهاد می کند:
- پریکاردیوسنتز ، روشی که مستلزم وارد کردن یک سوزن یا لوله کوچک برای حذف مایع اضافی در پریکارد است. این کار فشار بر قلب شما را کاهش می دهد.
- پریکاردکتومی ، روشی برای برداشتن پریکارد و هرگونه زخمی که ممکن است داشته باشید.
- پنجره پریکارد ، زمانی است که جراح برشی را در زیر سینه یا از طریق دنده ها ایجاد می کند تا به پریکارد برسد و مایع اضافی را تخلیه کند. این همچنین می تواند به جلوگیری از تجمع مایعات در پریکارد در آینده کمک کند.
خط پایین
- پریکاردیت معمولاً خفیف است و در صورت استراحت زیاد خود به خود برطرف می شود ، بنابراین تا زمانی که علائم شما به طور کامل برطرف نشد ، از انجام هرگونه فعالیت سنگین خودداری کنید.
- ممکن است با مصرف یک مسکن بدون نسخه ، مقداری تسکین پیدا کنید و ممکن است به نشستن راست یا کمی خم شدن به جلو کمک کنید.
- اگر ناراحتی شما به خودی خود برطرف نشد ، پزشک ممکن است برای درمان پریکاردیت شما کلشیسین (Colcrys) یا پردنیزون را تجویز کند.
- گاهی اوقات ، برخی از افراد ممکن است عوارض ناشی از پریکاردیت را تجربه کنند که باید با جراحی درمان شوند.
